Animal Farm (1954)

Heel toepasselijk op mij, de opmerking 'niet voor jonge kijkers bestemd'. Ik moet een jaar of elf a twaalf geweest zijn toen ik deze film zag en was er bijzonder door aangeslagen. Mijn buurvrouw bij wie ik de film zag, zei dat ik me niet zo druk moest maken; het was immers toch niet echt? (een tekenfilm, en nog fictie ook) Dat heb ik haar op de een of andere manier nooit echt kunnen vergeven. Toen ik later op school leerde dat Animal Farm een allegorie was op de Russische situatie van begin vorige eeuw, werd mijn onbegrip zelfs nog groter.

Ik heb geen idee hoe ik een film als deze zou moeten waarderen in sterretjes. Ja, hij werkt, dat is wel duidelijk. En op een zeer shockerende manier. Hoe moet je een film waarderen die je als kijker afschuwelijk vindt, ook al is dat in zekere zin de bedoeling?

Ik heb deze ook ooit bij het vak geschiedenis gezien. Het geeft op een simpele manier weer hoe de zaken ervoor staan, elk dier staat ergens voor. Snowball en het paard bijvoorbeeld waren ook twee belangrijke figuren. Het is leerzaam, leuk en interessant. Een van de weinige tekenfilms met een achterliggende gedachte.

Dit is gewoon een geniaal werkje. Nice.

Four legs good, two legs bad.

Aangezet om mijn boekverslag te ondersteunen en de film biedt een heerlijke kijk op het verhaal. Je ziet natuurlijk dat er veel maar aan de hand is, dan de werkelijke ''animal farm'' maar dat is nietszeggend aangezien daar dit verhaal om bekend staat. De film word evenals het boek simpel maar vooral duidelijk vertoond, door de korte duur is het prima te doen, vond het als film eigenlijk niet zo heel veel bijzonder, ook de animatie niet. Maar het heeft toch zeker wel een mee-waarde om dit bijvoorbeeld bij het vak literatuur te kijken. Het verhaal wordt weer een beetje voor je samengevat en het verhaal brengt toch wel enige verbeelding naar boven, vandaar dat deze film een prima uitweg is. Ik heb trouwens ook nog de andere versie uit 1999 ( ) hier thuis liggen, dus die zal ik ook snel bekijken. Prima filmpje en mede dankzij het geweldige verhaal, de prachtige bijpassende muziek en de toch wel geslaagde scène met Boxer een voldoende: 3 sterren

Van één ding was ik al zeker. Het boek van George Orwell is een echte klassieker met een voortreffelijk verhaal. Maar hoe breng je dat naar het witte doek natuurlijk. Veel boekverfilmingen hebben al eerder de bal misgeslagen. Dat het een animatie moest worden staat al vast. Je kan werken met echte dieren (zoals de versie uit 1999), maar dat geeft enkel maar beperkingen. Tenzij je met voldoende effecten werkt, en dan nog. De dieren vereisen menselijke trekken en expressie wat je met echte dieren nooit kan verwezelijken.

De dieren zijn zeer goed in beeld gebracht. Napoleon is één van de meest autoritaire personages in de animatiegeschiedenis. De vrij strakke tekenstijl is wel onderhouden genoeg, maar versterkt tegelijkertijd de drama van het verhaal. Scènes met het paard zijn echt hard gemaakt.

Het eindresultaat is een zeer goed boekverfilming geworden. We spreken qua animatie over 1954, als animatie nog stiefmoederlijk behandeld werd en zeker met Disney een jong publiek oogde te trekken. Terwijl het verhaal zeker niet voor de jongste kijkers bestemd was. Het doet me ergens wat denken aan Watership down, dat er evengoed in slaagde om dergelijke boekverfilming prachtig te verfilmen met een animatie. Een aanrader die je zeker moet zien.

Aardige en tamelijk harde animatiefilm, mede-gefinancierd door de CIA, die de negatieve aspecten van een dictatoriaal, communistisch regime in beeld probeert te brengen.

Hoe revoluties hoop en verderf kunnen brengen, hoe macht corrumpeert, hoe de ideologieën van het communisme (en het kapitalisme) volkeren controleren, sturen en beïnvloeden wordt hier in het beeld van het dier gegoten. Met uiteindelijk toch het hoopvolle eind, met de echte kracht van 'het volk'.

Een, voor die tijd, voldoende geanimeerd boek dat een bepalende culturele invloed heeft. 3,5*

Ik had het niet beter kunnen zeggen.

Het boek heb 'k niet gelezen, dus maar eens de film bekeken. Een korte speelduur met dus een vlot tempo. 'k vond het dan ook goed gebracht. Enkel het einde vond 'k wat vlug afgeraffeld.

De animaties zijn nog altijd goed te doen, ondanks de gezegende leeftijd van de film.

Niet direct een animatiefilm voor jonge kinderen (omwille van het "complexe" verhaal), maar daarom niet minder waard om te bekijken

Verfilming dus.

Het boek was best interessant om te lezen, vooral omdat het onderwerp zo briljant met het onderwerp is vermengt. Deze film is echter niet echt waardig genoeg uitgewerkt, en de animatie is ondertussen ook behoorlijk oud geworden.

Gelukkig zijn bepaalde thema's nog duidelijk zichtbaar en die helpen de film beetje bij beetje omhoog. De film kent niet een erg goede animatie, dat soms ook wel stoort, maar gaat gelukkig wel een beetje met het boek mee.

Een aantal wat flauwe scenes die er niet helemaal in passen, maar omdat de boodschap toch wel mooi door blijft schemeren krijgt het nog een voldoende. Ik zal zeggen dat je beter het vrij korte verhaal van Animal Farm zelf beter kan lezen.

Erg beperkt.

Blijkbaar is dit een verhaal dat in NL graag op school gegeven wordt, in BE kijkt men er duidelijk minder naar om. Ik heb nooit het boek gelezen, noch deze film gezien in de les. Ik ben uiteraard wel bekend met het verhaal en de achtergrond ervan, maar dat maakt het wel iets moeilijker om aan te geven waar het juist schort.

Ik vond de allegorie namelijk véél te dik aangezet. Zelfs voor een sprookje zou deze film overdreven moralistisch genoemd kunnen worden. Komt dat omdat men het verhaal en de personages voor deze tekenfilm gesimplifieerd heeft of is het bronmateriaal gewoon weinig subtiel, daar kan ik dus niet op antwoorden.

Verder is de animatie extreem simpel, is de voice-over niet van de beste en weet de muziek na een tijdje ook aardig te vervelen. 't Is een wat goedkope bedoening geworden die blijkbaar vooral wil steunen op het verhaaltje. Dat wordt echter weinig genuanceerd gebracht, dus ook daar viel niet heel veel te rapen. Had hier toch wat meer van verwacht.

1.5*

Anti-communistische animatiefilm naar het beroemde boek van Orwell. Het hele systeem wordt op een karikaturale manier uitgebeeld. Werd vroeger vaak als educatief materiaal gebruikt. De animatie vond ik te ouderwets om een hoog cijfer te geven, maar achter wat vroeger politieke propaganda was, zit thans een universele boodschap die er wel voor zal zorgen dat dit werk de tijd overleeft.

Matige verfilming.

Het boek las ik afgelopen maand, en ik was zwaar onder de indruk van het verhaal. Deze verfilming kon me helaas minder bekoren. De animaties en muziek zijn best goed. Maar dat vrijwel het hele verhaal verteld wordt door een voice-over stoort me nogal. Veel scenes hadden prima met meer dialoog verteld kunnen worden, nu blijft het bij een aantal zeldzame momenten. Het creëert een afstand tot het verhaal.

Daarnaast vind ik het jammer dat twee iconische, en bijzonder beeldende scenes uit het boek de film niet hebben gehaald; het moment dat de varkens op twee poten gaan lopen, en het kaartspel met de mensen, waarbij niet meer duidelijk is wie wie is. Een gemiste kans.

Desondanks de moeite waard om eens gezien te hebben. Maar het blijft wachten op een film die echt recht doet aan het verhaal. Wellicht in de stijl van The Lion king (2019)?

2,5*

Niet zo lang geleden het boek gelezen, daarna nieuwsgierig geworden naar de (eerste) verfilming.

De tekenfilm is natuurlijk alweer behoorlijk oud, al zegt dat natuurlijk niets over de kwaliteit; Disney had in de jaren '50 immers ook al behoorlijk wat mooie animatiefilms geproduceerd. Die kwaliteit hoef je hier niet te verwachten, want de animatie is duidelijk minder hoogstaand. Nog steeds knap gemaakt, maar wel gedateerd en bij vlagen ronduit lelijk.

Het boek vond ik leuk om te lezen, misschien niet al te subtiel maar wel een vindingrijke, allegorische vertelling van het communisme. De tekenfilm volgt het verhaal redelijk trouw (op wat details na), maar de vertelstijl was voornamelijk voice-over in plaats van dialogen. Daardoor leerde je de hoofd'personen' toch iets minder goed kennen en blijft het allemaal wat afstandelijk.

Misschien ook maar eens de live-action verfilming uit 1999 proberen.

3*

REVOLT!!

Besef rond bescherming van dieren ontstond langzaam maar zeker na de Industriële Revolutie, met een piek rond 1900: de suffragettes die demonstreerden tegen vivisectie. Tegelijkertijd, parallel lopend aan deze ontwikkeling trad het dier in verschillende kunstvormen steeds vaker naar de voorgrond. In de muziek: het Carnaval der Dieren van Saint-Saëns (1886), De Vlucht van de Hommel van Rimski-Korsakov (1899)... In kinderboeken en kinderboekillustraties: Alice in Wonderland (1865), Black Beauty (1877), The Wind in the Willows (1908), Winnie the Pooh (1926)... Vervolgens veroverde Disney het witte doek met de beroemde muis en later met bioscoopkrakers als Dumbo, Bambi, Lady en de Vagebond, 101 Dalmatiërs.. verhalen over dieren en door de ogen van dieren. In de jaren '60 en '70 kwamen er met jeugdtelevisie een hoop nieuwe dierenpersonages bij, zoals Kermit de Kikker, Maja de Bij, Lowieke de Vos, het Molletje, etc...

Ook deze Britse filmadaptatie van Orwells Animal Farm zal ongetwijfeld een steentje hebben bijgedragen aan een groeiend bewustzijn over de (barbaarse) behandeling van dieren en onze kijk op dieren hebben veranderd. Al is dat onmeetbaar, natuurlijk. Duidelijk is te zien dat Disney van invloed is geweest op de manier van tekenen: het drama, het schattige, de humor vooral. Toch is de stijl donkerder en heeft het een eigen, Engelse ziel.

De belevenis is wat anders dan bij het boek. Namen worden vluchtig genoemd, het verhaal lijkt vloeibaarder dan het boek zelf, abstracter. Ik moest het boek erbij pakken om te zien hoe sommige dieren ook alweer heten. De film heeft minder weg van een allegorie, maar meer van een film over dieren die er op een dag genoeg van hebben en in opstand komen tegen de boer die hen uitbuit, mishandelt en uithongert. "Good for nothing! Beasts!" roept hij als hij een fles sterkedrank naar zijn hond gooit, die angstig wegkruipt.

Prachtige stills die zo in een campagne tegen dierenleed gebruikt zouden kunnen worden, zoals de koe die angstig uit haar ogen kijkt wanneer de boer vijandig langs loopt. De dieren die de boer omsingelen en hem de stal uitjagen, ook een geweldig sterk beeld. De kat is weer eens te laat (a queen is never late!) en komt onder een Peter en de Wolf-muziekje de stal binnengetrippeld, waar ze zich tevreden in het stro opkrult.

Voor veel mensen van mijn generatie staat de scène met Boxer het paard dat wordt afgevoerd naar het slachthuis voor altijd op hun netvlies gebrand. Een van de meest hartverscheurende scènes in een film ooit; vergelijkbaar met de sterfscène in Bambi en het paard Artax in The Neverending Story die langzaam wegzakt in het drijfzand. Het balken van Benjamin de Ezel die machteloos achter zijn beste vriend Boxer aanrent snijdt dwars door mijn ziel.