Io Non Ho Paura (2003)

De beelden zijn ronduit prachtig (dat wuivende koren! Dat opdwarrelende stof! Die nachtscènes op het einde!) maar het verhaal wordt wat te lang uitgesponnen om te blijven boeien. Dat had veel beter gekund (het grondidee is subliem, maar de uitwerking van het verhaal laat wat te wensen over). De spanningsopbouw door die schimmige jongen in dat donkere hol en de passende muziek mogen er dan weer wel wezen, evenals de acteerprestatie van het jongetje.

Al bij al een enorm mooie film die het vooral moet hebben van het visuele aspect.

Soms - zoals bij I'm Not Scared- zie ik een film die van zo'n ontroerende schoonheid is, dat mijn woorden er geen geheel meer van kunnen maken.

Dan verwijs ik maar naar (o.a.) Baggerman van 28 Juli 2008.

Ik heb de film (nog) niet gezien, maar gister wel in een ruk het boek uitgelezen.

Spoilertje: In het boek blijft Michele, de hoofdpersoon, in leven. Dat weet je omdat hij een keer vertelt over een skireis die hij heeft gemaakt op zijn 19e.

Dan wordt het tijd de film te bekijken. Vond de verfilming beter dan het boek. Vreemd genoeg bevat de film meer sfeer (w.b. de extreme hitte en de rol van dieren) die in het boek echt maar mondjesmaat aan de orde komt. Snap de hele verering omtrent Ammaniti niet helemaal. Die mag wel extravaganter omgaan met de beschrijving van gebeurtenissen en omgevingen, ik vond het maar een karige bedoeling.

En toch ben ik persoonlijk nog steeds ontevreden over het einde, ondanks dat het zo is als in het boek.

Ben nu het boek aan het lezen. Las op de cover dat deze een oscar heeft gekregen voor de film. Ben nu heel erg benieuwd.

Het boek had ik ook binnen dagen uit. Kwam er pas later achter dat deze verfilmd was.

Het boek gaf ik 4,5*, benieuwd of de film in de buurt komt van die waardering.

De download staat aan.

hele mooie film, verrassend verhaal, mooie muziek en zeer goed geacteerd! Echt een aanrader om te zien! dikke 3.5*!

voortkabbelende verhaaltje zonder dynamiek, dat nergens echt spannend wil worden.
ondanks dat het een kind is, ergerde ik me aan sommige handelingen van hem omdat ze gewoon 'stom' waren (het eerste wat je je toch afvraagt is wat die jongen daar in dat gat doet, hoe hij daar komt, dat komt niet naar voren. of het vluchten voor de auto op de fiets, om dan het koren in te duiken, wat hij ook meteen had kunnen doen), maar dat kan ook mijn gebrek aan inlevingsvermogen in een kind zijn. het heeft potentie een thriller te worden, maar mede door de idyllische gefilmde omgeving en het uitgangspunt van het kind, is het een drama. het acteerwerk was tenenkrommend, ook al zijn het kinderen, mede daardoor kon ik geen moment meeleven met de situatie van beiden. enige echte pluspunten is de omgeving en het in beeld brengen daarvan (oa met de dieren), hoewel dat ook zijn keerzijde heeft: het vertraagt. heb wel fijn gegrinnikt bij de barbie- en tomaten-scenes.

Prachtige sfeervolle ingetogen vertelling waar alles aan klopt. Schitterende fotografie, bijzonder verhaal, sterk gespeeld, prachtige muziek en een zeer standvastige regie. Ik wist gelukkig niets van het verhaal en raadt iedereen aan hier zo blanco mogelijk in te gaan en zich te laten meeslepen in de belevenis wereld van de jonge hoofdpersoon die meer ontdekt dan goed voor hem is.... Einde vond ik ijzersterk. Klein meesterwerkje.

4,5*

Bevredigen zonder orgasme.

De mooie beelden kunnen natuurlijk niet verhullen dat de inhoud allesbehalve ijzersterk is. En dat terwijl in potentie voldoende ingrediënten aanwezig zijn. Dat is geen doodzonde, maar wel jammer. Want qua drama is het 't allemaal net niet en wat betreft spanning blijft alles veel te voorspelbaar. Enig mysterie wordt al vroeg ontrafeld en dus resten wederom de mooie beelden, die na tien keer te zijn herhaald wel een beetje vervelen.

Het zoete einde is er ook al een uit het letterlijke boekje en dus blijft alsnog een eventuele impact ver verwijderd. Onderhoudend is het geheel wel en de sfeer is uitstekend. Ook de soundtrack is fijn, inclusief het geweldige Parole Parole. En zo bevredigd de film toch, al blijft het ultieme cinematografische orgasme uit.

Goed.

Damn!

Eindelijk weer eens een film gezien die me echt wist te raken. Gebeurde dat niet door de prachtige beelden van t landschap, dan was 't vast wel door 't aangrijpende verhaal gebeurd.

Wat mij eigenlijk nog 't meest aangreep was het grote contrast tussen de onschuldig spelende kinderen en hun ouders.

En tevens moet ik heel eerlijk toegeven dat ik me best wel schrok, zonder te willen spoileren, toen die jongen een paar keer naar beneden keek.

Ondanks dat dit echt meer een drama film is bleef er continu wel een soort van onderhuidse spanning aanwezig, en dit zorgt er dan voor dat je ondanks het ietwat traag lopende verhaal er tot in elk detail er bij blijft.

Klein minpuntje inderdaad ( wat ook hierboven al eens is aangehaald ), waarom onderneemt men niet meteen aktie? Ook als 10 jarige zal men zich realiseren dat het echt niet normaal is als een leeftijdsgenootje gevangen zit in dergelijke omstandigheden.

Toch heb ik me hier verder nauwelijks aan gestoord omdat het karakter van de jonge hoofdpersoon eigenlijk dermate werd neergezet dat je begrip krijgt voor hun manier van beleven en denken.

Ik geef ze niet gauw, maar deze is voor mij gewoon een dikke 4* waard.

Betoverende fotografie rondom een mager verhaaltje met een flinke anticlimax als einde (zoals 'Mug' al aangaf, had het 2 minuten eerder moeten eindigen, was zo veel sterker geweest). Echter, who cares, al had er helemaal geen verhaal in gezeten, de fotografie is zo prachtig dat het de film makkelijk alleen draagt.

Dikke 3.5 *

Prachtige film dit, dat ik hier nog niet eerder van gehoord had van zo´n mooie film.

Was even bang dat het om kinderen zou gaan die zich als volwassenen gaan gedragen maar het tegengestelde is waar. Erg mooi hoe alles vanuit het oogpunt en de denkwereld van het plattelandsjochie wordt weergegeven; afluisteren, acties ondernemen zonder na te denken over de volgende stap (kind over de deur helpen, en dan..?) en geen idee hebben van wat er precies aan de hand is, kinderlijke naïviteit.

Het sfeertje is erg goed vanwege de zonnige korenvelden en de muziek. Soms ligt het verhaaltje er dik bovenop maar het blijft behoorlijk aangrijpend en het slot is precies goed. Had het - gezien de toonzetting - te lomp en onnodig gevonden als bijvoorbeeld een van de twee jochies zou doodgaan.
Schrok me trouwens nog een ongeluk bij een bepaalde scene..

Literaire verfilmingen worden meestal een drama. Dat viel hier honderd procent mee, al had het eind van mij niet opgerekt hoeven te worden.

De verfilming zat zo dicht bij het boek, dat ik net twee weken eerder had gelezen, dat er voor mij niks nieuws of onverwachts te ontdekken viel, en ik niet echt objectief naar de film heb kunnen kijken, werd meer een vergelijk, en als de film dan geen dramatische onvoldoende scoort moet het natuurlijk wel een topper zijn......................

heb het boek niet gelezen, dus wist eigenlijk niet waar het verhaal over ging (op het stukje text op de achterkant van de dvd na) het begin vond ik best spannend, vooral de scenes als michele bij het gat in de grond aankomt en gaat kijken wat er zich bevind.

daarna is er weinig spanning meer te zien in de film tot het einde wat een klein beetje voorspelbaar is maar toch ontzettend hard inslaat.

het enige minpuntje vond ik de vader van michele, deze leek voor mij meer op een soort karikatuur door zijn gedrag met zn sigaretje en inderdaad de laatste 2 minuten hadden er van mij ook wel af gemogen

een prima film met ontzettend mooie beelden en muziek (in het graanveld) maar een niet heel erg sterk verhaal

Hele mooie film.

Broeierige sfeer, ondersteund door de cinematografie. Prachtige beelden, en vooral de natuurbeelden die niet op zichzelf staan, maar echt onderdeel uitmaken van het verhaal vielen op. Verder ook een hele mooie soundtrack, een bijzonder verhaal, en een acteur met uitstraling.

Klopt vrijwel helemaal, al vond ik het einde een beetje te melig. Opzich een mooi einde hoor, maar het botste een beetje met het meer subtiele karakter van de rest van de film. Desalniettemin erg genoten, had een heel ander soort film verwacht op de een of andere manier, maar dan wordt je nog eens blij verrast. 4*

"Io Non Ho Paura." ... " !!!

Fantastische Drama - Mystery !!! Prachtige sfeervolle ingetogen vertelling waar alles aan klopt. Schitterende fotografie,

bijzonder verhaal, sterk gespeeld, prachtige muziek en een zeer standvastige regie.

Fantastische natuurbeelden en schitterend camerawerk dit ondersteunt met een heerlijke soundtrack !

Fantastisch broeierig Drama - Mystery !

Mysterie, misdaad en verlies van onschuld met veel verhaalkracht en dat in kraakheldere, zonovergoten korenvelden. Een speeltuin zo groot dat het een scherp contrast vormt met de woelige periode waarin het zich afspeelt en, in het verlengde daarvan, de bijzondere ontdekking van Michele. Zijn perspectief is leidend waarmee de film zich aanvankelijk een kinderlijke naïviteit aanmeet, stilaan toewerkend naar een onvermijdelijk omslagpunt.

Dat zou als verklaring kunnen dienen voor de soms weinig subtiele aanpak en haperende vertelwijze, maar een pakkende mix wordt het op deze manier niet. Onderweg ontstaat het idee dat Salvatores beter natuurdocumentaires kan gaan draaien, want ook met de cast krijgt hij weinig van de grond. Met name de (latere) scènes rondom Filippo weten weinig medeleven in de film te leggen. Hoe het al met al uitpakt, laat dan ook vooral koud.

Minder spannend dan ik verwacht had. Film focust vooral op de interactie van de kinderen, waardoor er (te) weinig aandacht is voor de spanningen tussen de volwassenen, die bij de zaak betrokken zijn. Met moeite een voldoende dankzij de fraaie cinematografie.

Rustig, iets te traag, prima gespeeld, en prachtige shots van het weidse landschap.

Toch miste ik voldoende spanning en een beetje tempo waardood de film me niet 2 uur lang non-stop wist te boeien, al is verder aan alles te merken dat deze film met liefde en enorm veel plezier is gemaakt.

* * *

IO NON HO PAURA

Donderdag 27 maart 2014 om 21.00 uur is er een filmvertoning van de Arthouse Film Io non ho paura.

Locatie:

De Uitkijk, Amsterdam

Prinsengracht 452

Meer informatie over de film vind je op de site van Arthouse Films:

Arthouse Films - arthousefilms.nl

Koop een kaartje voor de film via We Want Cinema:

Io non ho paura | We Want Cinema - wewantcinema.nl

Vriendelijke groet,

Marieke van de Velde

Arthouse Films

www.arthousefilms.nl

Aardige film over (het verliezen van) de kinderlijke onschuld, en over ontvoeringen, die wel net de puntjes op de i mist. De poging om iets groots te maken is duidelijk, beelden, camera- en acteerwerk zijn fraai, en er zitten ook een aantal scenes in die je beslist niet koud laten. Maar de reactie van de jongen als hij in een hol een vastgeketend jongetje vindt wist me niet te overtuigen. Zo'n kind rent schreeuwend en doodsbang richting zijn ouders om zoiets te vertellen, en gaat dat gevangen kind niet als een hamster behandelen, voedsel brengen en ermee spelen. Een kind die dat wel doet is rijp voor het gesticht. De film bouwt op deze voor mij onrealistische reactie van die jongen. Tweede minpunt wat mij betreft is dat je het einde al mijlenver ziet aankomen.

Een hele aardige film en gerust het kijken waard, maar het is geen meesterwerkje zoals Jeux Interdits (1952), Cría Cuervos (1976) of El Espíritu de la Colmena (1973). Deze film doet een waardige poging maar haalt dat niveau niet. Overigens hebben deze drie films, vooral de laatste, een tempo dat minstens net zo rustig is als dat van deze. Niet geschikt dus voor wie deze film al traag vond.

Toch een behoorlijke tegenvaller.

Was niet kapot van de acteerprestaties, traag, redelijk voorspelbaar,

wachtend op een echte twist die niet kwam. Gemiste kans. *2,5

De aardige cinematografie ten spijt was dit geen hoogvlieger. Het verhaal laat behoorlijk snel in zijn kaarten kijken en derhalve speelt de inertie ervan de film duidelijk parten. Het kroost is verder tamelijk irritant en het gezinsdrama dat zich opdringt eveneens. En net wanneer je denkt dat de ellende voorbij is krijg je ook nog eens een veel te larmoyant einde in de schoot geworpen.

Al moet gezegd worden: het camerawerk is vaak uiterst secuur en ook de soundtrack was bij momenten behaaglijk. Helaas weet de film desondanks nergens een pakkend geheel te vormen. 2,0*.

Puik filmwerk. Het traag verloop hoort er gewoon bij, de muziek en het decor blaast dit weg... Aanrader !

Beetje gemengde gevoelens. De acteurs zijn nogal wisselend, maat de belangrijkste protagonist deed het naar behoren. Dat geldt niet voor het andere jongetje, dat kon niet zo goed acteren, vooral de scène dat hij het uitschatert als hij even uit zijn kuil klimt is behoorlijk slecht. Het grootste probleem is dat de genremix niet even goed werkt. Het mysterie wordt imho te snel opgelost, waarna de intrige danig verslapt. Als thriller werkt het ook niet echt, en helaas gaat het op het einde helemaal mis. Alles wat er gebeurt nadat Michele door zijn eigen vader wordt neergschoten had men beter weggelaten, er wordt veel te opzichtig gehengeld naar dramatiek, met als dieptepunt die helicopters die de opperbad guy nog even in de kraag vatten. Dankzij de mooie, soms wel erg lyrische beelden van het Italiaanse platteland en enkele mooie scenes kom ik nog wel uit op een krappe drie sterren.