Simon (2004)

Maar bij die oudjes van de Academy niet denk ik of toch wel

Vanmorgen was d'r op het journaal een klein interview met Terstall,waar aan het eind nog een bekend gezicht voorbijkwam...

me heeft ineens zin gekregen in deze film.

Nog maar drie mensen gezien hier? Schande

Die dikzak?

Met die baard ja...

de kerstman?

Goede film! Erg komisch en tegelijkertijd ontroerend. Veel onderwerpen die een beetje typisch zijn voor de nederlandse cultuur komen voorbij...euthanasie, acceptatie van homo's, homohuwelijk, adoptatie door homo's, soft-drugs gebruik en coffieshops. Ben ook wel benieuwd hoe deze film het in het buitenland gaat doen.

Geweldig hoe Simon Simon blijft, tot aan zijn sterfbed toe....nog steeds een beetje van die humor. Vreemd dat de kinderen van Simon moesten worden geadopteerd, zij zijn toch oud genoeg op op zichzelf te kunnen wonen? Als Camiel dan zo af en toe langs was gekomen en andersom...zou op mij realistischer zijn overgekomen, want het homo koppel was net getrouwd, en Bram leek niet echt een band met de 'kinderen' te hebben. Lijkt me een beetje een manier om het onderwerp 'adoptatie door homo's' er nog eens in te proppen. Dat laatste klinkt een beetje te negatief, ik vond het een indrukwekkende film, heb me geen seconde verveeld, en erg veel gelachen. 4,5*

schitterend verhaal, waarin je van de ene in de andere emotie wordt geslingerd. Juist als het je allemaal te veel lijkt te worden (niet vaak last van, maar voelde zo nu en dan wel degelijke een traantje opkomen), krijg je weer even wat lucht door een van de heerlijke grappen van rasoptimist Simon. Ook nog nooit meegemaakt dat bij de aftiteling van de film een stampensvol Rembrandt muisstil op zijn stoel bleef zitten. Van begin tot eind genoten dus.

Dat was een mooi moment ja

Mooie film. Vol lekker lompe humor, maar toch z'n subtiele momenten. Grappig en ontroerend tegelijk. In veel opzichten heel erg Nederlands ook. De beelden op straat, de discussies en het voetbal bijvoorbeeld, heerlijk. 4*

Vreesde trouwens echt dat het "men neme een erge ziekte, mixe dit met veel drama en klaar is Kees" zou zijn, maar het is natuurlijk veel meer dan dat.

Inderdaad wel wat slordig gemonteerd af en toe, zoals iemand hierboven al zei. Aantal scènes werden zeer snel afgekapt en sommige overgangen liepen niet helemaal lekker. Opvallend, maar niet echt storend.

Was de film in de sneakpreview?

Ik ben enorm enthousiast geworden en ga de film morgen meteen zien.

Geen idee. We liepen de Munt binnen en omdat we Before Sunset min of meer hadden gemist bleek deze opeens uitkomst te bieden. Zal inderdaad wel een soort NFF-sneak geval zijn geweest.

In de Munt is hij idd exclusief eerder te zien dan andere pathé bioscopen.

Grappige, ontroerende film. Enige minpuntje was voor mij Nadja Hüpscher die totaal niet overtuigt als meisje van 20. Ze is gewoon te oud.

Gisteren bij Fahrenheit de trailer van Simon weer eens gezien. Ik heb me helemaal doogelachen bij het stukje dat Simon tegen een meid zegt:" Wordt jij eens heel snel een naakt wijf! Geweldig!! (Zal ik het eens gebruiken bij mijn vriendin? )

Inderdaad. Daar kan zo 10 jaar bij op.

Simon is een prachtige film over een bijzondere vriendschap tussen twee totaal verschillende personen.

In het 1988 gedeelte 'ontfermt' Simon zich over Camiel, en in het 2002 ontfermt Camiel zich over de zieke Simon. Dit omgekeerde perspectief is erg mooi.

Cees Geel en Marcel Hensema zetten prachtrollen neer. Ook de bijrollen zijn goed gekozen en goed neergezet; Rifka Lodeizen, Daan Ekkel, Eva Duijvestein, Nadja Hüpscher, Dirk Zeelenberg en Johnny de Mol - ze spelen allemaal overtuigend en passen goed bij elkaar.

De Thailand verhaallijn geeft het verhaal en dus de film behoorlijke meerwaarde. Het maakt het verhaal, net als de heden - verleden wederhelften, afwisselend.

Het luchtige eerste deel is een schitterende feel good film met leuke directe humor. Een vriendenclub die een bont gezelschap is van jovele figuren en maffe types.

Er zitten erg leuke details in; Simon die als een van de eerste Nederlanders met een grote mobiel telefoon (lees kastje) rondloopt, de kickboksende vriendin, de vrije seks, de eenogige barvrouw etc. etc.

Het 'heden' deel laat zien hoe hecht en oprecht de vriendschap is ondanks veranderde omstandigheden. Dit subtielere deel kent veel diepgang en is erg ontroerend. De film werkt toe naar een subliem einde. Ook ik hield het niet droog.

Misschien had de voice over van Hensema beter danwel minder aanwezig moeten zijn. Verder is het begin van de film wat overrompelend, maar ik denk dat dat vooral komt doordat je aan de personages moet wennen.

Behalve dit, heb ik eigenlijk zeer weinig op deze film aan te merken.

Aanrader!

Een film met zo'n titel moet natuurlijk wel prijzen in de wacht slepen zei ik vol trots en heel bescheiden.....

Heerlijke tragikomedie is dit zeg. Hoewel sommige zaken ineens uit de lucht komen vallen en soms weer even plots worden afgekapt is dit gewoon een evenwichtig en ontroerend portret over vriendschap en de verworvenheden van de liberale Nederlandse samenleving.

Behalve de miscasting van Nadja en de niet altijd leuke humor (lompe Amsterdamse ongein waar men in de film keihard om moest lachen, maar die deze rasechte Rotterdammer soms koud liet) is er weinig op het geheel aan te merken en het slot hoort tot de mooiste en de meest subtiele die ik de laatste jaren heb gezien. 4*.

edit: met mijn stem binnengekomen op 1 in de tip 50 .

en ook voor heel even de koppositie in de Nederlandse toplijst.

Wat een mooie film is dit zeg. De beste NL film die ik tot nog toe gezien heb (wat er eerlijkheidshalve niet zoveel zijn, maar dat terzijde..:-)). Ik ben zelden tijdens het zien van een film zo heen en weer geslingerd in emoties: gieren van het lachen, ontroering, verbazing en tot slot ook een traantje. Erg sterk einde overigens.

4,5*

Eén minpuntje: wat erger ik me toch altijd verschrikkelijk aan die *-pauzes bij de meeste bioscopen in Utrecht!!!

Gisteravond gezien tijdens een speciale voorstelling in Lux. Werkelijk fantastisch. De flauwe grappen van Simon zijn op geen enkel moment overdone. Eigenlijk zit je iedere keer te wachten ('kom maar, kom maar...') op de volgende punchline.
Dit is ook wat de relatie tussen Camiel en Simon zo mooi maakt. Hoe zeer Simon Camiel ook schoffeert, hij blijft toch een soort 'mentor' voor hem in de nieuwe wereld die Camiel ontdekt.

Wat ik niet helemaal duidelijk vond: na 14 jaar komen ze elkaar weer tegen en na één of twee keer met elkaar gesproken te hebben is Camiel ineens weer de allerbeste vriend die voor Simon klaarstaat. Natuurlijk gaat de film over dit soort vriendschappen, maar dit gebeurde voor mij toch net iets te snel.

Nadia Hüpscher is inderdaad iets te oud voor haar rol, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door Nelson (Stijn Koomen), die een fantastische puber neerzet.

4,5*



Oh ja, nog één minpuntje: deze gaat dus never nooit de Oscar halen. Het teveel aan bloot, dat zal wel meevallen, maar Les Invasions Barbares die vorig jaar won behandelt een vergelijkbaar thema (in een notendop: botte in het rond neukende knakker sterft temidden van zijn vrienden). Daarnaast is bijna geen enkele grap van Simon, die heel belangrijk zijn voor het verhaal te vertalen.

Behalve dan misschien
Can you find a surgeon with a sense of tumor

Ehhhh, laat ik er nu juist wel hartelijk om hebben gelachen. En ook ik ben normaliter niet zo van de Amsterdamse humor.

Verder pracht-film !

Ik doe er na een nachtje slapen een halfje bij. De door mij eerder genoemde minpunten wegen niet op tegen de overrompelende indruk die de film als geheel toch op mij maakt.

Grappig, ik had het van te voren ook al gelezen, maar ik had er juist geen last van

Pas achteraf besefte ik me dat gegeven.

Conclusie voor mij persoonlijk: die zg. miscasting viel wel mee.

Dat vond ik dus ook. Misschien omdat je er van te voren al genoeg op gewezen bent en je daarom het ergste verwacht, maar dat valt wel mee.

een van de betere Nederlandse films wat mij betreft. had er een beetje een hard hoofd in, ben niet zo'n fan van de nederlandse film , maar ik moet zeggen dat deze me wel pakte.

eerste gedeelte was weer lekker op z'n Hollands: Nederlandse humor, Nederlandse eigenschappen (lees: drugs, homohuwelijk, euthenasie) en veel bloot, alleen was het dit keer wel goed.

tweede gedeelte was erg direct en emotioneel en een aantal van het gevolg waar ik mee was kon het ook niet droog houden.

ook hier overigens een ongemakkelijke stilte bij het einde (City Theater - Utrecht).

ben benieuwd wat de heren en dames bij de oscars van onze inzending vinden.

sex, drugs, homo-huwelijk, euthenasie en plat amsterdams