Simon (2004)

De 1e helft van de film vliegt voorbij en vond ik lekker luchtig, maar de 2e helft vond ik 'm vrij zwaar op mijn gemoed drukken. Kan niet zeggen dat ik het een slechte film vond maar door het fantastische begin, vond ik het einde zwaar tegen vallen en duurde gevoelsmatig ook heel lang.

Geel zet als Simon een hele sterke rol neer en je kon gewoon merken dat in het eerste gedeelte van de film hij hier ook heel veel plezier aan beleefd en dat spat ook van het scherm. Typische Nederlandse film (in de goede zin), waarvan ik het begin nog regelmatig kan/zal kijken, maar verder niet en daarom blijf ik steken op 3 sterren.

Allerbeste Nederlandse film die ik ooit heb gezien. Niet alleen ge-wel-dig acteerwerk en prach-ti-ge dialogen, ook een ultrarelevant onderwerp (euthanasie) in internationale discussie en extreem realistische en heldere belichting van Nederlands standpunt daarin.

Maar vooral is deze film, nota bene onbedoeld, een accuraat en schitterend tijdsbeeld van dit land in zijn mooiste dagen: die van eind jaren '80 en begin jaren '90. Ik leefde er middenin en ik mis dat land nog dagelijks. Ik was er apentrots op.

Ik ben dat nu al 10 jaar niet meer.

Simon is een film om van te juichen, bij te huilen en door te schuddebuiken.

Beter worden ze niet.

Vond het een hele aparte film. leuke humor in combinatie met een best wel aangrijpend verhaal. Voor mij persoonlijk een goede mix. Ik vond bijvoorbeeld "komt een vrouw bij de dokter" te dramatisch en te verdrietig gefilmd en ik vind dat in deze film alles behalve.

Het einde is mooi gedaan en had deze film veel eerder moeten zien! zal hem niet nog een keer kijken maar dat is meer omdat het verhaal in mijn ogen een echte one time great watch is. zoals dat heet

Niet gedacht dat ik deze film zo goed zou vinden. Zo, dat was het.

Geweldige film over twee vrienden die elkaar na 14 jaar weer tegen het lijf lopen, en waarvan de één kanker blijkt te hebben. Een mooi opgebouwd verhaal over een moeilijk onderwerp. Aangrijpend en ontroerend, maar ook ontzettend grappig. Zelden een film gezien waarbij de lach en traan zo dicht bij elkaar liggen. Een uitstekende cast waarbij Cees Geel wellicht het meest sympathieke personage ooit neerzet (je gaat gewoon van die man houden).

Ja goeie vraag

Net zoals in vele Nederlandse films kwam er gewoon overbodig veel bloot in voor.

8 van de 10 keer paste het gewoon niet bij de scene, wat ik echt een ergernis vindt

En dat is maar 1 ding waarvan ik dacht : "Jaa halloooo.."

....

Lame

Ik vind het een ergernis als mensen 'ik vind' met dt schrijven en zeggen dat er overbodig bloot 'net zoals in vele Nederlandse films' voorkomt. Zo hebben we allemaal wat.

Vond het bloot volledig natuurlijk in de film. Je moet wel heel preuts zijn om daar over te zeuren.

Zegt iemand, die een redelijk vlakke film zonder veel verhaal over de imposante boezem van Jennifer Love Hewitt (The Client List) met 5* waardeert. Dan denk ik, "Ja Hallo!"

Stukje nederlandse literatuur. Één van de weinige Nederlandse films die ik wel goed vond. Daarom deze hoge score. (Vanwege het feit de overige Nederlandse films altijd zo slecht zijn vond ik deze dan wel weer heel goed ondanks een aantal slechte acteurs en goedkoop aanvoelende scenes/dialogen.)

Geheel eens met Dreiecke.

"Ja, maar zo praten die lui écht." krijg je dan te horen om aan te geven hoe goed die film wel is.

Sorry, filmkijkers, een goede filmdialoog is niet "zoals mensen in het echt praten", want zoals mensen echt praten is doodsaai. Een goede filmdialoog geeft je de indruk dat je echte mensen voor je hebt. Dat is iets heel anders. Dat is namelijk de kunst van filmmaken.

Velen zien Simon van Eddy Terstall als één van de beste films (of zelfs dé beste film) van Nederlandse bodem. Maar zo ver zou ik zeker niet willen gaan. Desondanks heeft Simon zeker zijn sterke momenten, vooral hoe de film zich van redelijk luchtige komedie naar best aangrijpend drama werkt zónder al te sentimenteel te worden. Ook als de lach langzaam maar zeker wordt ingeruild voor de traan blijft Simon gelukkig nuchter en scherp, zowel de film alsook het karakter. En dat is knap. Ook Hensema speelt een prima rol, ook al is het verre van zijn beste. De 30-jarige Hüpscher daarentegen is minder overtuigend als tienermeisje, vond haar zelfs erg misplaatst en vervelend. Verder is alles aan Simon gewoon in orde, niet veel meer en niet veel minder. Qua cinematografie of karakters, alles is in zekere mate gewoon goedverzorgd en oké, maar weet nergens echt zwaar bovengemiddeld of echt bijzonder te worden. Prima drama verder en goed verteld, maar daar is het ook wel mee gezegd.

3,5 sterren.

Berichten verplaatst naar Film > Toplijsten en favorieten > Toplijsten (centraal topic)

Tweeslachtige film in mijn ogen met een vervelend eerste deel en een boeiend tweede deel. Er had meer in gezeten indien het eerste stuk wat meer om het lijf had. Ik had toen bijna mijn DVD-speler uitgezet.

wat beschrijf je dat mooi, ik sluit me erbij aan (ook al ben ik van 1989)

één woord: topfilm

Tien keer gezien. Film blijft beter worden. Humor en verdriet zijn zo goed in beeld gebracht. Prachtig.

Vandaag weer zitten te even zitten gruwelen bij deze film (o.a. met donkere Duitse vrouw op het strand) maar toch weer snel afgezet. Ik kan die hele Cees Geel gewoon niet uitstaan

ach kon m prima uitkijken, maar eigelijk is het een langerekte soapaflevering

Heerlijke film.

Eentje die me wel ontroerd heeft. Komt vooral door het uitstekende samenspel tussen de politiek incorrecte heteroseksuele drugsdealer Simon en de iets bedeesdere zij het droogkomische homoseksuele tandarts Camiel. Er is een zekere chemie tussen beide acteurs en dat straalt er van af. Het is een onwaarschijnlijke combinatie die echter nooit geforceerd overkomt.

Het verhaal is best tragisch als je er even over nadenkt, en toch zit je de hele film haast met een glimlach op je smoel te kijken. Als Belg is het extra leuk om de sappige Nederlandse conversaties te volgen.

Heel erg goed.

Vandaag eindelijk gezien.

Voor mij persoonlijk heftig en teveel uit het leven gegrepen en voor mij daarom geen 5 sterren aangezien ik deze niet snel zal gaan herzien, aangezien de kost voor mij te zwaar is.

De film is pure klasse en heerlijk met de zwarte humor.

De beste Nederlandse dramafilm allertijden.

Topless was in de eighties héél normaal' en het bloot viel alles mee.

1* geven voor een film als deze is .....tja... laat maar.

Toch gek gezien je geboortejaar zou je dergelijke typetjes toch moeten herkennen uit de eighties.

typetjes is idd wel het juiste woord, uitgediepte karakters waren het allerminst

kon er ook niet zoveel mee, dat hele 2e deel deed me daarom eerlijk gezegd ook nauwelijks wat

Simon. Eindelijk gezien. Beste NL-se film? Wat mij betreft niet. Daar zijn met name de acteerprestaties, behoudens die van Geel, echt te matig voor. In het begin wel erg moeten lachen. Vooral dat lachje van Geel is goud. Het tweede deel is logischerwijs wat zwaarder. Er zaten wat sterke stukken tussen, heel even een klein traantje moeten wegpinken, maar toch wist het geheel me niet genoeg te pakken helaas.

De kracht van de film zit hem duidelijk in de sterke vertolking van het contrast tussen de humor en het heftige drama. Het is in het begin wel een aaneenschakeling van dialogen, die zo nodig allemaal erg leuk moeten zijn. Dat was overdone. Ook niet alle rollen zijn even sterk, maar het drama beukt er tegen het einde goed in. Dan wordt het realistischer en klopt de balans in de film ook beter. Niet altijd evenwichtig dus, maar een meer dan gemiddeld goede NL film.

Mooie film, maar ik miste iets. De schuchtere student Camiel belandt in een totaal verschillende wereld wanneer hij Simon leert kennen, maar dat komt niet voldoende uit de verf. Camiel zegt wel dat hij het moeilijker krijgt om zich op zijn studies te concentreren, maar ik had dat allemaal graag nog wat meer in beeld gezien, hoe de maalstroom aan gekkigheid en machogedrag aan het hof van Simon een radicale verandering betekent in Camiels leven.

Tot zover de minder positieve punten. De beide hoofdrolspelers doen het schitterend en de humor varieert van fijn maar voorspelbaar tot echt grappig. Geweldig is het om te zien hoe de personages veranderen: Simon die zich doodschaamt wanneer hij incontinent wordt en (iets) ernstiger wordt door zijn ziekte, maar toch zijn goedlachse zelf blijft, de vrijgevochten vrouwen van toen die nu allemaal kinderen hebben en Camiel die alles observeert en vaak niet weet wat hij moet denken. Dat geeft de personages emotionele diepgang zonder sentimenteel te worden, wat je weinig ziet in films die zo bizar-komisch beginnen.

Er zijn maar weinig goede Nederlandse films en dit is er eentje van. Goed verhaal en een mooi spanningsveld tussen humor en drama.