De Zaak Alzheimer (2003)

Aangenaam goed geregisseerd. Sterk geacteerd. Soms kon ik niet bij het verhaal blijven maar goed...Op zekere hoogte een van beste Nederlandse films.

Mooie scores van Stephen Warbeck

geweldige film, bleef me boeien.

Erg tegenvallende film die nergens boven het gemiddelde uit komt en veels te lang duurt, sommige momenten zijn wel aardig maar het acteer werk valt erg tegen, maar ja dat ben ik ook niet anders gewend van Nederlands/Belgische films.

Heerlijk verhaal.

Koen De Bouw, Werner De Smet en Jan Decleir op hun best.

Ik hou persoonlijk wel van zulke films, ook omdat deze Belgisch is.

Ik heb mss één minpunt: Dat de film (zoals bij zovele) niet zo'n eerlijk verhaal leverde.

Moeilijk om uit te leggen.

Maar toch een geweldige film

Uitstekende film met een prima Jan Decleir. Wat kan die man zich toch in zijn rol inleven ! Het verhaal is soms verwarrend maar heeft voor het overige een voortreffelijk spanningsverloop. 4*.

Erg sterke misdaag-thriller, thriller is spannend van het begin tot het eind en er zit een lekkere vlotte vaart in de film. De acteerprestaties zijn ook erg goed (en nergens vervelend nederlands/belgisch overdreven)

Echt een aarnader om te zien dikke 4*

Ik vond Jan Decleir lachwekkend slecht als 007-achtig personage die aan dementie lijdt. Ik vond het moeilijk om deze uit te zien, vooral omdat ie vrij saai was vormgegeven. Dit zou anno 2013 een complete flop geweest zijn, leek precies 'Vermist' van tien jaar geleden. Jammer, Jan Decleir die een auto laat ontploffen, met een hoer slaapt en bijna heel Antwerpen neerknalt was een lachwekkend (slecht) zicht. Dat hele 'moordgedoe' en 'misterie-thriller' sfeertje kon de film niet redden, of maakte het er zelfs niet beter op. Toch een dieptepunt in de gewoonlijk zo goede Vlaamse filmindustrie, al was het voor mij al langer bekend dat, hoewel Erik Van Looy wel een 'toffe gast' is, zijn films zijn zo zwaar overschat. Die idiote groene/scherpe/flitsende/glitchende montage beelden die ons in 'het verwarde hoofd van Decleir' moesten laten kijken waren vrij dom en vooral slecht gedaan./

is wel Vlaamse film e:p

Een snelle, boeiende, spannende, gewelddadige, beklemmende en gestilleerde misdaadthriller. Vakkundig bewerkt met een uitstekend spelende cast (Jan Decleir is echt geweldig). Het schaakspel tussen de beide hoofdpersonen is knap bedacht. De regisseur heeft verwijzingen ingebouwd naar de (hypocriete) katholieke religie en ook naar 'Memento'. De zaak Marc Dutroux was in 2003 zeer actueel.

Aardige film met veelbelovende synopsis maar toch nogal een tegenvaller. Begin was zonder meer goed, maar vanaf het moment dat Ledda het spelletje gaat spelen met de politie werd het allengs minder. Grootste minpunt vond ik dat ze zo weinig met het gegeven deden- de ziekte van Ledda speelt een marginale rol, en de momenten van geheugenverlies werd niet veel anders uitgebeeld dan met wat groen-en roodfilters. Ook de intriges vond ik wel meevallen, het was allemaal vrij duidelijk-overigens géén minpunt want een nodeloos ingewikkelde plot wordt vaak gebruikt om gebrek aan inhoud te verhullen (ahem, Inception anyone?)

Maar vooral het einde was me te veel Suske en Wiske- hoe veel aanwijzingen heb je nodig, pita met de T van Te Traag, het neon-licht, en dan eindelijk onder de douche "warempel, dat ik daar niet aan heb gedacht! Snel Suske bellen!"

Fijn misdaaddrama waarin zonder uitzondering uitstekend wordt geacteerd. Prima script dat de aandacht zonder problemen ruim twee uur vasthoudt.
Hieronder al een verwijzing van Gauke naar de zaak Dutroux. In deze film wordt, net als destijds in werkelijkheid, de samenwerking of eigenlijk het volledig ontbreken daarvan tussen de politiediensten maar ook de corruptie tot in de hoogste regionen van het justitiële apparaat eens goed te kijk gezet.

Gisteren weer eens gekeken: blijft toch een topper deze film. Zowel qua verhaal als acteerwerk. Zit gewoon van begin tot eind goed in elkaar

Aardige film, al is het wel heel erg op de leest van Hollywood, net als Loft (2008) eigenlijk. Het verhaal is sterk, maar voor mijn gevoel schort het toch wat in de uitvoering, het is allemaal wat te druk (teveel personages) en te hectisch. De "Alzheimer-flitsen" die er zo af en toe doorheen gemonteerd werden droegen bij aan dat gevoel en hadden van mij wel anders gemogen. Geen Memento-niveau dus, en door de titel en die notities op zijn arm hoopte ik dat het juist wel een beetje die kant op zou gaan.

Aardig, maar voor mijn gevoel had het beter gekund. 2,5 ruime sterretjes.

Brian de Palma maakt remake Belgische thriller | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl

Onderhoudende film, maar ik vond het aanvoelen als een lange aflevering van een Nederlandse politieserie à la Baantjer of Flikken. Eerste helft van de film vond ik sterker dan de tweede helft, die wat rommeliger was. Ook vond ik dat er meer gedaan had kunnen worden met de ziekte Alzheimer.

Ik ben doorgaans best fan van Belgische films, omdat Belgen qua kwaliteit meekunnen met de Franse cinema (zie bijvoorbeeld Rundskop, Broken Circle Breakdown), maar De Zaak Alzheimer neigde meer naar Nederlandse kwaliteit. En van Nederlandse films ben ik absoluut geen liefhebber.

Voor mij de sterkste film ooit van Belgische bodem. Decleir is weer super en slaagt erin veel sympathie op te brengen voor zijn personage. Voor mij toch wel duidelijk beter dan Loft die zoveel meer publiciteit kreeg. De trots van de Belgische cinema!

Zeer knappe thriller met prima acteurs, spannend en origineel verhaal, deze film mag wereldwijd gezien worden. Goed gedaan Erik Van Looy

Nederlandse film ? Vlaams

Nee, dit is echt niet goed. Ik weet niet waar te beginnen, maar die groene slechte flashbackfilter werkt enorm op mijn zenuwen. Acteerprestaties ronduit slecht en geforceerd. Totaal geen balans tussen actie en rust in de film. Het ontbreekt aan deze film ook gewoon aan stijl. Leek wel op een dubbele aflevering van flikken, dan op een echte film. Het was lastig om het verhaal te volgen, wegens (bewust) te chaotisch gemaakt en doordat de balans van actie/rust niet goed zat. Sommige actiefilms doen het zelfs beter dan deze thriller. Ook werd er steeds gezocht naar de makkelijkste oplossing zoals starten met iets actierijks, het toevoegen van een kind dat in een bepaalde scene roept naar de vader terwijl die dood is en de moordenaar nog in huis is (tuurlijk heeft het kind dat niet door, en loopt het weg.). Het stikt trouwens van kinderen in de film. Ofwel betrek je ze helemaal, ofwel betrek je ze niet. Verder veel leentje-buur gespeeld met andere Hollywood films waar dat niet passende was. Jaartal 1995 of 2003 leek ook wel een gemakkelijke keuze. Ik denk dat het verhaal zichzelf eigenlijk moest afspelen in 2003, maar door de Dutroux zaak was het misschien makkelijker om opnieuw sentiment te creeren door er een jaartal aan vast te plakken wanneer de Dutroux zaak op zijn hoogtepunt was, en om die manier de corrupte politie nog een plaats te geven. Maar verder is er buiten de rijkswacht amper iets te merken van het jaartal 1995.

De film wordt nergens interessant. Ik heb dan ook geen zin om een veredelde aflevering van Flikken te kijken. Film ook niet uitgekeken.

Film was best Ok. Spannend en verrassende ontknoping, als je het boek niet gelezen had.

Acteerprestaties waren van goed tot aanvaardbaar.

Maar er waren enkele factoren die me enorm stoorden :

de klank was ronduit belabberd : de helft van de tijd verstond ik de acteurs niet en ik ben nochtans zelf een Vlaming. Die slechte klank is een euvel waarvan ik dacht dat dat in het Vlaanderen anno 2003 eindelijk uit de wereld zou geholpen zijn.

en dan die muziek ! De film zou dubbel zo goed geweest zijn, mocht dat gebonk (wat dat is het) niet zo dominant aanwezig zou zijn. Bijvoorbeeld de scene waarin ze Ledda hij rijkswachter Lemmens gijzelt. In het echt is iedereen muisstil bij zo'n actie en is de spanning te snijden. Hier wou van Van Looy blijkbaar "dramatiek" in lassen. Die scene is echt verknoeid door de soundtrack, en het is niet de enige.

Ze moeten met hun poten van kinderen afblijven

Ik denk dat De Zaak Alzheimer één van de eerste Vlaamse films was die ik bewust ben gaan kijken. De 12-jarige Metalfist was toen zijn eerste prille stapjes aan het zetten in de interesse voor heel het filmgebeuren en dit hersenspinsel van Erik Van Looy, gebaseerd op het gelijknamige boek van Jef Geeraerts, werd indertijd met veel bombarie onthaald. Ondertussen heb ik de film sinds 2007 nooit meer gezien, maar deze gisteravond eens in de herziening geworpen omdat ik het vervolg (Dossier K) heb aangeschaft. Benieuwd of dit nog altijd even goed overeind ging staan als ik me herinnerde.

Uiteindelijk bleek dat ik me nog bitter weinig kon herinneren, want het was enkel het segment met Deborah Ostrega (de geile tiener in mij zal dit wel een leuke scène hebben gevonden) en de moord op Jean die nog fris in het geheugen zat. Soit, niet alles is even goed overeind gebleven blijkbaar. Zo is die lelijke groene filter compleet overbodig en monteert Van Looy af en toe iets te hyperkinetisch, maar dat neemt niet weg dat dit nog altijd een degelijke policier van Vlaamse bodem is. Geen idee of dit het boek van Geeraerts (die trouwens nog ergens op een bank zit in het politiekantoor!) goed volgt, maar het plot rond huurmoordenaar Ledda blijft over de gehele lijn boeien en dat is voor een deel ook te wijten aan een goede chemie tussen Ledda en Vincke. Misschien iets net teveel toevalligheden, zo kon Ledda toch onmogelijk weten dat Vincke pita ging misverstaan voor pizza zodat hij nog eens extra nadruk kon leggen op de T, maar dat neem ik er hier voor lief bij.

Vooral omdat ik bijzonder genoten heb van Jan Decleir. Blijft natuurlijk een Vlaamse legende, maar dit is toch ongetwijfeld één van zijn beste rollen. De rol van 'tot inkeer gekomen' huurmoordenaar gaat hem bijzonder goed af en hij is dan ook de voornaamste drijfveer achter deze Zaak Alzheimer. Een goede tweede is Koen De Bouw die een uitstekende Vincke is. Ik ben echter nooit echt een fan geweest van Werner De Smedt en zijn rol van Verstuyft is dan ook van een lager niveau dan Vincke. Ik wil nu in het midden laten of dat door De Smedt is of door het scenario komt doordat Vincke een interessanter personage is, maar vond sowieso de invulling niet al te denderend. Verder weer de gebruikelijke bijrollen die je in dit soort producties moogt verwachten.

Dat Van Looy hiermee al een deel van de weg bewandelde die hem uiteindelijk nogmaals in Hollywood deed bewandelen mag duidelijk zijn (ik ben zelfs in New York eens aangesproken door de kaartjesverkoper over De Zaak Alzheimer en Van Looy toen hij doorhad dat ik Belg was) en de film moet niet onderdoen voor menig films die van daar komen. Of dat dat een goede keuze is? Bij De Zaak Alzheimer komt hij er mee weg in ieder geval.

4*

Ook De zaak Alzheimer zag ik enkel eens in de bioscoop. Heel veel kon ik me dus niet meer herinneren van de film. Het duo Vincke-Verstuyft is welgekend bij de lezers van Jef Geeraerts. Sowieso een geslaagde verfilming met een mooie casting met Koen De Bouw, Werner De Smedt, Jan Decleir en vele anderen.

Het verhaal zit goed en is boeiend: een huurmoordenaar die wroeging krijgt en niet kan ingaan op de eisen van zijn opdrachtgever. Hij neemt dan het heft in eigen handen en gaat zelf op zoeken naar “de smeerlappen”. Hij wordt dan uiteindelijk zélf een doelwit. En ook met de politie ontstaat een haat-liefdeverhouding. Er zit ook voldoende vaart in de film, de spanning is intens, de muziek is verzorgd en het typisch Van Looy-camerawerk ziet er zeer goed uit. Ook de nodige humor ontbreekt niet (het idee-fixe van Verstuyft met BMW’s). Frappant was ook de zeer troebele relatie tussen de (gerechtelijke) politie en de Rijkswacht. Misschien een beetje met de haren getrokken, maar de fusie was onvermijdelijk. Een typisch Belgisch fenomeen leek het me.

Het einde zat goed in elkaar, doorspekt met verborgen hints, maar zonder echte plottwist. Ik heb genoten van elk moment. Goede thriller van Vlaamse bodem. Een nipte 4,0* is zijn deel.

Naar aanleiding van Verheyen zijn nieuwste film, Het Tweede Gelaat, toch maar even beslist om eerst De Zaak Alzheimer te herzien want ik wist er eigenlijk niet direct veel meer van. De flashbacks zeiden me zo nog het meeste, maar het verhaal was min of meer verdwenen uit mijn geheugen.

Ik had er persoonlijk ietsjes meer van verwacht. Nee, het was zeker een goede film maar het mist volgens mij toch een echt leuke twist. Niet dat ik het einde slecht vind maar toch is het ergens wat onbevredigend. In tegenstelling met Van Looy zijn nieuwste film, De Premier, heb ik me hier wel niet gestoord aan de ongeloofwaardigheid.

Hier en daar zit er wat typisch Vlaamse humor in. Een beetje te weinig maar voldoende voor een thriller. Leuk waren ook een aantal bekende koppen zoals de gastrol van Tom Waes en een aantal andere acteurs die niet meer op televisie verschijnen. Decleir doet het zeer goed en Vincke en Verstuyft staan wat in zijn schaduw, maar doen het naar behoren.

Opnieuw bekeken, en nog steeds een prachtige film.

Na 15 jaar is er nog geen sleet op deze prent gekomen, blijft een goed verhaal en prachtig gebracht door de ganse cast.

Hele goeie Belgische film waar ik veel te laat achter kwam dat hij bestond! Erg blij deze gezien te hebben!

Hele goeie en sterke rol van Jan Decleir, dat doet hij heel erg goed, zag dat er van deze film nog 3 vervolgen zijn: Dossier K. en Het Tweede Gelaat, die ga ik binnenkort ook zeker kijken! ?

Ai, pijnlijk om te zien hoe gedateerd deze film vijftien jaar na uitbreng is. Vooral visueel is dit enorm achterhaald, een aaneenschakeling van flauwe kleurenfilters en 'avid farts' die niet zouden misstaan in een Steven Seagal film uit dezelfde periode.

Ik ga omlaag naar 2,5*.

Over het geheel genomen ben ik hier behoorlijk van onder de indruk, dankzij het vrij dwingende plot, de vertolking van de hele cast met Jan Decleir voorop, de prachtige fotografie (ik kwam er pas halverwege achter hoe oud deze film al blijkt te zijn) en de sterke muziek. Twee maal kijken in twee dagen doorstond de film in ieder geval met gemak, en de tweede maal genoot ik er niet minder van. Toch blijf ik zitten met drie vragen: wat is er eigenlijk de meerwaarde van dat Ledda Alzheimer heeft, hoe zou ik die groene flitsen als een vertaling van zijn falende geheugen moeten zien, en waarom zitten er zo veel shots in waarbij de bovenkanten van de hoofden zijn afgesneden?

Leuke film. Maar nu ook niet zo goed. Dat pissen tegen bmw-klinken vind ik wel geweldig.

17 jaar geleden kwam deze film uit, en het was een grote stap vooruit in de Vlaamse filmwereld. De Vlaamse films waren vooral boerenfilms of komedies. Theater met een groter budget. Er was ook amper ondersteuning, zowel financieel als qua opleiding. Er werd neergekeken op filmmakers als kunst. Maar eind 20e eeuw kwam er wel verandering in. Er waren weliswaar mooie films in ons landje, maar Zaak Alzheimer hadden we nog niet gezien. Ook niet veel op tv trouwens, al lijkt de film nu op een lange aflevering van een thriller serie.

De film is ondertussen verouderd en ingehaald door betere filmmakers, betere technieken, betere opleiding, betere financiering, … Zaak Alzheimer was in elk geval een hoogstandje anno 2003. Het zette deuren open en liet zien dat we ook wat grotere films konden maken. Maar als je terugblikt zie je helaas ook de gebreken van een film als Zaak Alzheimer. De clichés, soms wat knullig acteerwerk en voortgang in het verhaal. Wel mooi gefilmd en gelukkig maken klasse acteurs als Jan Decleir, Koen De Bouw en Jo De Meyere veel goed. En ook leuk om te zien is de vete tussen de rijkswacht en de federale politie. Op moment van film al één geheel, maar in de tijdsgeest van het verhaal (half jaren '90) nog aparte diensten die niet altijd vlot met elkaar samenwerkten. Het is ook de tijd van Dutroux wat doorschemert in het verhaal.

Het verhaal valt nog wel mee, al zijn we tegenwoordig meer gewoon. En het duo Vincke en Verstuyft is niet sterk genoeg op zich. Gelukkig lukt het beter met Vincke versus Ledda. Het gebrek aan chemie tussen beide agenten komt nog meer naar boven in andere films van Vincke & Verstuyft: Dossier K en Het Tweede Gelaat.

Liam Neeson to Star in Martin Campbell’s ‘Memory’ for Stx International - IMDb