Tron (1982)

Gedateerd. Binnen tien jaar waren de computereffecten alweer zwaar achterhaalt en dan blijft er opeens bar weinig over: een slecht, uitgekauwd verhaal met bordkartonnen stereotypen.

Vond dit toch wel erg leuk. Een vermakelijke berg nonsens met een fraaie, supercheesy aankleding. De film is uiteraard verouderd qua SFX, maar het stijltje vind ik eigenlijk wel erg knap gedaan. Door de setting is het ook wel te vergeven dat de effecten 30 jaar oud zijn, en het weet met zijn 80s-charme de film overeind te houden.

Verder een hoop redelijk 'spectaculaire' doch houterige actiescenes in een totaal onzinnig verhaaltje, met links en rechts wat leuke onliners ('Oh my User!' ), veel lollige bliepjes en een lekkere korte speelduur. Kan me niet voorstellen dat dat gelikte van de remake me beter gaat bevallen. Dit lijkt me allemaal veel iconischer.

3.5*

"Bitbrain!"

Goede film. Ongebruikelijke Ron Miller-productie maar zeker niet minder.

Ik vond de effecten zeker niet slecht. Voor de tweede film met CGI-effecten (The Wrath of Kahn was eerder) is het al zeker niet slecht. Ik vind het persoonlijk een erg mooi charme hebben en kan deze stijl zeker waarderen. Mocht je het nep of knullig vinden? Bedenk dan dat het allemaal in een computer en/of game zit dus hoort het zo. Daarbij waren de Games in die tijd gewoon plat en dus zijn deze veel moderner. Als je het vergelijkt met de CGI-effecten van The Black Cauldron (die zijn namelijk door de zelfde mensen gemaakt) zijn deze wel aardig wat minder.

Voor die tijd ook best wel modern dat men termen als Bits of Megabyte ect gebruikt. En "Bitbrain!" dan! Hilarisch.

De muziek van Wendy Carlos is erg goed en Episch. Er is erg goed geacteerd, iets beter dan in The Black Hole. Het verhaal is ook erg goed en best wel origineel.

Erg goede en vermakelijke film.

Een voor die tijd, 1982, spectaculaire film. En nu nog steeds vermakelijk en goed om te zien.

Onzinnig avontuur als computerspel (of in, het is maar hoe je het wil noemen), echter is het visueel een spektakel van jewelste. Mag zeker een mijlpaal genoemd worden wat toentertijd geflikt werd met computeranimatie. Mooie stijl dus, maar verder had dit (evenals de sequel uit 2010) veel beter uitgewerkt kunnen worden.

Het verhaal van Tron is nogal weinig, de aandacht gaat dan ook naar het gebruik van effecten. Te bedenken dat anno 1982 de film niet genomineerd werd voor de Academy Awards omdat de effecten met de computer gedaan werden, en dat beschouwd werd als vals spelen. Het was nog even wennen aan deze nieuwigheid. Er zijn in de jaren '80 en '90 veel stappen gezet met special effects en meestal met de nodige beginnersfouten. Al zijn films als Terminator 2 of Jurassic Park zeker uitzonderingen. Tron gaat zelfs nog helemaal verder, want we spreken al niet meer over een effectje hier en daar maar een hele film die zo opgesteld is. Niet allemaal met de computer misschien, maar wel geheel in een sfeertje van computer met kleurrijke effecten.

Ik ben wel vertrouwd met computer, maar absoluut geen gamespeler. Het is wat de voorloper van Wreck it Ralph, waar ik met wat geluk enkele verwijzingen van mee had. Tron is wel een pak creatiever en origineler. Een film die verder ook weinig soortgenoten kent. Matrix misschien? In elk geval wel mooi gemaakt. Anno 2015 zijn de effecten nog niet zo erg verouderd. Maar door het budget en de kostprijs van effecten, kan nu wel veel meer. Zeker dus niet helemaal gedateerd. Een mooie cultfilm dus waar je van moet houden.

Visueel verbluffend, maar het verhaal en personages waren totaal oniteressant. De making-of van de film die ik nu aan het kijken ben vind ik veel interessanter.

2,5*

Ja geweldig he die Tron poster in Chuck, erg leuke serie vond ik dat. En het veelgehoorde commentaar dat Tron gedateerd aandoet...dat kun je dan ook zeggen van een film als Gladiator, want ja zo leven mensen nu niet, zonder electriciteit en in sandalen lopen...pfff hoe dan ook w.b. Tron, games zagen er toen simpel uit en zelfs een stuk minder complex dan de film liet zien!! Ik vind het design erg sterk, het is een heel visuele film.

Pff.. wat een zwakke film. Vooral het script is heel slecht. De film is redelijk technisch en interesseerde me geen moer. De dialogen zijn vreselijk oninteressant net als de personages die zo eendimensionaal zijn. Het idee klonk wel leuk maar de uitwerking is dat verre van.

En het is niet dat ik de effecten zo slecht vond, het had wel iets maar het gaat enorm vervelen ook al is de film niet eens zo lang. Neon is tegenwoordig weer in dus het ziet er niet eens echt gedateerd uit. Geen idee of ik de sequel ga zien, misschien even proberen.

Niet te geloven dat het al bijna 40 jaar geleden is dat ik deze op rij 3 of zo (op aanraden van een vriend) heb bekeken in de ondertussen teloor gegane Ciné Ambassades. En wat een meevaller, deze herziening. Dit is een onversneden eighties-trip waar de effecten niks aan effect hebben ingeboet. Integendeel. Ze maken de poging van Tron Legacy om het allemaal te actualiseren des te pijnlijker. Voor mij was dit puur smullen. De sfeer, de muziek, de jonge koppies van Bridges en Boxleitner, Cindy Morgan in haar strakke space-pakje. Cool.

Een zwak en dun plot en een minstens zo zwakke uitwerking. Geen enkel ook maar enigszins interessant personage en op visueel gebied ook nog eens behoorlijk gedateerd.

Mja, ik heb nogal gemengde gevoelens voor Tron. Ik kan de toendertijd vernieuwende status heel goed voorstellen, en ik heb best wel genoten van de special effects en de ontzettende retro jaren-80 sfeer. Het deed me terugdenken aan oerlelijke maar verslavende spelletjes op de Atari, en later op de PC op old school floppy disks. Toen ze nog floppy waren. Alleen op die sfeer haalt het al een voldoende wat mij betreft, maar daar blijft het verder wel bij, want qua verhaal of acteerprestaties is dit echt onbenulligheid ten top. Een hoop betekenisloze technobabble, deus ex machina's en compleet platte helden en bad guys. Leuk om gezien te hebben, dat dan wel weer, maar dan vooral voor de vorm en vernieuwendheid.

Tijdens het kijken van deze film voelde ik mij weer even 8 of 9. We hadden net Windows 95 aangeschaft en ik kon uren kijken naar de screensavers "3d doolhof" en "buizen". Het zag er niet écht goed uit, maar het fascineerde wel. Hoewel het leek alsof het ergens naartoe ging, of er iets stond te gebeuren, was dat natuurlijk nooit het geval.

Datzelfde had ik met deze film. Zag er allemaal interessant uit, maar zodra die man die computer indook had ik geen idee waar het naartoe ging. Een complete warboel van graphics, bits, deresolutiestralen en op matrixcodes inloggende users. Ofzo. Ben wel blij dat ie eruit is gekomen, uiteindelijk.

Om te bewijzen dat Ed Dillinger [David Warner] de code voor een serie succesvolle computergames heeft gestolen, probeert software-designer Kevin Flynn [Jeff Bridges] het computersysteem te hacken met een zogeheten Codified Likeness Utility (CLU). Om de digitale informatie te vinden moet deze CLU [Jeff Bridges] een serie obstakels overwinnen en het Master Control Program [David Warner] zien te verslaan in een aantal confrontaties. De eerste op CGI gebaseerde film heeft een wat warrig verhaal, ook al is de algemene kennis over computertechniek de laatste 40 jaar gegroeid, maar was visueel zijn tijd flink vooruit. Naar huidige maatstaven oogt het wellicht wat primitief, maar mede dankzij de sterke cast zijn de Disc Wars en de befaamde Lightcycle-sequenties nog steeds de moeite waard.

Lollig.

Gedateerd is het zeker. Ik vond de film echter over zo'n eigenzinnige en unieke stijl beschikken dat je het makkelijk kan vergeven. Daarnaast past het ook wel bij de omgeving. In een tijd waarin de games er nog niet zo technisch geavanceerd uitzagen als dat ze er nu uitzien zou dit wel de wereld zijn die ik me voor zou stellen als ik in de jaren 80 een game in wordt geslingerd.

Om met een minder punt te beginnen, de personages vond ik maar zoutloos. Bridges doet zijn best, maar dit is een film die vooral op de effecten leunt waardoor je het gezicht van Bridges überhaupt nauwelijks opmerkt. In de korte momenten dat je hem dan wel goed te zien krijgt maakt hij weinig indruk. Hetzelfde geldt voor de overige personages waarvan ik de namen al van was vergeten tijdens het verloop zelf. Ze worden dan ook nauwelijks geïntroduceerd, behalve dat ze op een gegeven moment gewoon met hun hoofd om de hoek komen kijken.

Wat wel leuk is is de stilering van de film. Heb vermaakt en geboeid gekeken naar de vele lollige effecten die never nooit in een film van vandaag passen, maar vroeger uiteraard indrukwekkender waren. Tegenwoordig gaat het meer om de detaillering en de bombast. TRON komt dan met een stijl aan die wat ingetogener en eigenzinniger is, maar het pakt erg leuk uit dankzij een aantal zeer vermakelijke actiescenes die ook over de nodige creativiteit beschikken.

Dat niet iedereen hier nu nog naar kan kijken begrijp ik volkomen, maar ik heb er het nodige plezier aan beleefd. Leuk sfeertje en een uitvoering die ideaal bij het soort game past die toen uitkwam. Eigenlijk ziet het er niet uit, maar toch voelt het professioneel en gemeend aan. Moet het vervolg nog maar een keertje herzien en kijken welke stijl me dan meer ligt. Bij de meeste is dat waarschijnlijk Legacy, maar de liefde van de oudere stilering mag er zeker zijn.

Erg cheesy maar toch ook erg leuk. Een mooi mix van film/animatietechnieken, zeker voor die tijd. Achteraf grappig om te zien hoe we in die (msdos)tijd tegen de digitale wereld, mogelijkheden en toekomst (van AI ook) aankeken; soms naïef, soms zelfs voor nu nog futuristisch. Een dikke saus actie en cliché goed tegen kwaad, en je hebt een fijne film. Leuk om op groot scherm te zien. Cult to the max.

Middelmatig.

Ik ken weinig films die zo kitscherig zijn als deze Tron, of het moet iets als Flash Gordon zijn, toevallig (of niet) gemaakt in min of meer dezelfde periode. De film schippert tussen grandioze lelijkheid en toffe vondsten in. De neonlichtjes en rare rasterdesigns vliegen je om de oren. Maar tegelijkertijd is het wel ergens charmant. De gekozen stijl wordt consequent aangehouden en dat zorgt ervoor dat de gedateerdheid eigenlijk prima werkt.

Het verhaaltje zelf is maar weinig interessant. Een jonge Jeff Bridges als een soort Han Solo imponeert evenmin. Daardoor wil het naar het einde toe wat beginnen slepen, maar al die schreeuwerige kitsch is ergens zo tof dat ik geen moment aan een lagere score gedacht heb.

2,5

Op de een of andere manier dacht ik aan Daniels, niet Bridges. Jeff Daniels is dan ook voor mij net iets bekender. Hoeveel keer ik ook The Dude een fantastisch personage/karakter vind.

Aardig hoor, maar het is nu niet zo dat ik veel met dit soort films heb. Toch mooi vormgegeven.

Het verhaal van Tron is niet alleen origineel en erg vooruitstrevend geweest, een onderdeel ervan is ook zeer herkenbaar. De slechterik, Dillinger, zonder creativiteit die alles jat van de creatieveling Flynn, enthousiast gespeeld door Jeff Bridges. Wie een real life evenknie zou zoeken komt misschien uit bij Howard Scott Warshaw, in de geweldige docu Atari: Game Over.

Warner is de slechterik, eentje die in zijn vertolkingen altijd chagrijnig en humorloos is. Mooi contrast met Bridges. Eigenlijk staat die meer centraal dan de held Tron.

Visueel is de film niet alleen voor die tijd erg knap gemaakt maar ook nu nog genietbaar. Natuurlijk zijn de 3D graphics blokkerig en primitief maar dit is onderdeel van de charme. Ik vind het nog steeds erg mooi.

Het plot is niet perse heel makkelijk vanaf het moment dat Flynn in de computerwereld valt en je moet behoorlijk wat abstracties accepteren. Het is bedacht door mensen die vooral in grafisch ontwerp actief waren. Ze hebben er toch iets heel interessants van gemaakt. De soundtrack is heel ouderwets als van een avonturenfilm.

Wat mij betreft een klassieker, eentje om om de zoveel tijd weer te bewonderen. Wat een geweldig tijdperk ook, de jaren 80 zijn door technologische sprongen ongelooflijk creatief geweest op het gebied van games, film en muziek. En hoeveel guldens het me ook kostte destijds om keer op keer af te gaan in de Arcadehal, ik mis die toch wel een beetje. En wat Disney betreft: moge de creativiteit van dit tijdperk weer terugkeren, daar werken nu echt alleen maar DiIlingers, met spreadsheets en afvinklijstjes, vreselijk.

Leuk idee, aardige 80’s setting (buiten de game), lekker avontuurlijk (binnen de game) en Bridges is eigenlijk altijd goed. Maar dit zag er in 1982 toch gewoon al niet uit, baanbrekende technieken of niet. Jammer, want dat kleeft aan de film.

Wat blijft dit toch een ongelooflijke bijzondere en zo sfeervolle mega eightie classic.

Een meesterwerk van de hoogste orde en tijdloos genieten.

Ook voor de nieuwe generaties.

Een film die er uit blijft steken met kop en schouders.

Ik heb de film niet gezien in de jaren 80 waardoor het lastig te beoordelen is hoe de film destijds werd ervaren. Met de huidige technologie op gebied van speciale effecten komt het erg nostalisch over. Het verhaal is nog te volgen maar echt boeien kan het mij anno nu niet.

Wat een misbaksel. Totaal oninteressant en stupide verhaaltje over een stel figuren die in een computerprogramma inbreken. Vervolgens lopen ze wat rond in een lelijke digitale wereld (je hoort letterlijk de hele film lang hetzelfde getrippel). En ja, ook in de jaren 80 was dit al niet om aan te gluren; je kan hooguit zeggen dat de vormgeving uniek is, maar meer dan dat is het niet. Ik kan me niet voorstellen dat iemand dit mooi vindt om naar te kijken. En er gebeurt eigenlijk ook al niet zoveel: ze gooien er wat termen uit zoals MCP en gederidiculiseerd of zoiets, om interessant te doen, want tja: in de jaren 80 waren computerprogramma’s nog helemaal nieuw en hip. Interessant wordt de film op geen enkel moment. We geven niets om de personages, want ze krijgen 0.0 aan achtergrond mee en we krijgen enkele totaal oninvoelbare emotionele momenten op het eind. Een dame valt in de armen van een oudere man (die eerst nog een sfinx was, God betert), met wie ze eerder één korte scène heeft gedeeld. En de vrouw en hoofdpersoon kussen elkaar ineens uit het niets, terwijl zich niets tussen hen heeft opgebouwd dat ook maar in de verste verte op een band lijkt. Bizar. Alleen uitgekeken omdat ik een doorzetter ben die films altijd uitkijkt voordat hij oordeelt, maar ik keek de hele tijd uit naar de aftiteling.

Ik! 'Mooi' is misschien niet het juiste woord, maar dit is toch een aparte film met een esthetiek die er vandaag ook nog eens een uniek tijdsdocument van maakt. Beter dan de overbodige sequel in ieder geval.

Vroeger was ik zeer gecharmeerd van deze eighties film.

Die inmiddels een cult film is.

Maar ik moet bekennen mijn enthousiasme, na deze herzien te hebben.

Een stukje minder is geworden.

En moet ik mijn mening nu toch herzien.

En is deze film, wat achterhaald geraakt.

Wel blijft het een prima classic film.

Op een bepaalde manier gedateerd, maar het past wel. De 80s komen zo aardig tot leven in de echte wereld en omdat een en ander in een videospel zou spelen dat uit die 80s komt is daarmee die vormgeving (en primitieve computeranimatie) wel passend: zo ziet die wereld er nu eenmaal uit.

Jammer wel dat ik weinig met die wereld had waarin die matige animatie meespeelt. Uiteindelijk kijk je lange tijd naar die matige animatie en ik kon geen moment erin meegaan, de film was zo heel afstandelijk. Jammer, want het begin in de echte wereld was best leuk en het idee van de film ook wel. 2,5*.