Sex, Lies, and Videotape (1989)

Inderdaad een wat genegeerd filmpje hier.

Ten onrechte want het is een zeer aangename film.

Ik was even bang dat het zo een filmpje werd, waar de vage vreemdeling een vriend ging terug pakken voor wat hem jaren geleden was aangedaan. Maar gelukkig ging het helemaal niet die kant op, en werd het een zeer intrigerende film.

Enige minpuntje is het wat standaard uiterlijk, maar het sterke scenario maakt veel goed.

4*

Nog steeds geen slechte Soderbergh gezien.

Sex Lies & Videotapes is zo'n film die erg slecht had kunnen zijn, maar dat helemaal niet is. Vaak subliem hoe Soderbergh wat gordijntjes opzijschuift en enkele maskers laat zakken. Een B-cast die het erg goed doet, snuifje bittere humor om het begin van de film heelhuids door te komen, en een waardig, sfeervol en gemeend einde. Zijn er niet veel die het hem nadoen.

Beetje jammer dat de film er wat standaard uitziet, zoals Macmanus al zei. Vaak wel mooie shots en pans, maar iets te simpel vond ik. Wel af en toe erg mooie muziek. Soderbergh experimenteert wel meer met ambient op z'n soundtracks, iets wat ik alleen maar kan toejuichen.

Matte zaterdagavondfilm materie die uiterst knap gebracht wordt. Erg fijne film. 4*

Heel merkwaardige en bijwijlen intelligente benadering van een thema dat gedeeltelijk clichématig, gedeeltelijk absurd en enigszins shockerend, voor mij althans, wordt gebracht. Maar ja, wat wilt ge ? De titel is ook zo perfect gekozen.

De acteurs zijn subliem, Andie Mac Dowel vooral, de scènes volgen elkaar boeiend en logisch op, het verhaal is knap opgebouwd.

Kan er in komen.

Sterk script met leuke dialogen, het zuigt je in de situatie van de 4 personen. maar daar blijft het wel bij. Verder is alles erg degelijk maar echt uitzonderlijk wordt het nooit.

3,5*

Indrukwekkend debuut.

Sex, Lies And Videotape gunt ons een inkijk in het privéleven van Ann, John, Cynthia en Graham. Zonder stomende seksscènes. En toch voyeuristisch.

Soderbergh toont namelijk mensen die hun façades laten vallen. Ze vertellen over hun angsten, lusten, verlangens... Met een openheid die in het dagelijkse leven zelden voorkomt. Komt zeer authentiek over.

Deze Gouden Palm is in mijn ogen dan ook een acteursfilm van het zuiverste water. De visuele flair van de cineast is hier amper aanwezig en hij laat vooral zijn acteurs schitteren.

En dat doen ze alle 4. Stuk voor stuk. Natuurlijke schoonheid Andie MacDowell overtuigt als preutse Ann die door Graham een nieuwe kant van zichzelf ontdekt. Daar lijnrecht tegenover staat dan haar vrijgevochten zus, een eveneens prima Laura San Giacomo.

Ook het mannelijke gedeelte van de cast mag er wezen. Mompelend en schuchter lachend gaat James Spader een beetje met de prent aan de haal. Nektapijt of niet. Zelfs Peter Gallagher is een acteur die ik best kan hebben, vaak als speelse, nogal oppervlakkige casanova.

Een echte parel vind ik Sex, Lies And Videotape niet. Maar 't is wel een verdomd interessante prent. Zinderend en zelfs grappig bij momenten (die stamgast). 3,5*

Mooie indrukwekkende dialogen film die een vrij traag tempo heeft maar zich uitstekend naar het einde weet toe te werken.
Deze film vond ik vooral door het erg emotionele en mooie einde erg indrukwekkend.
Wel vond ik het een klein beetje jammer dat de film na zijn hoogtepunt nog even doorgaat en hierdoor niet afsloot met een big bang om het zo maar even te verwoorden, de film had voor mij persoonlijk nog een stukje indrukwekkender geweest als hij stopte na dat haar man de videotape gezien had, nu zien we nog enkele minuten over hoe de personages verder gaan en dan komt het bijna als een geforceerd einde over.

Toch ga ik deze film op dat éne kleine minpuntje niet omlaag halen, hij verdiend gewoon minimaal een goede 4 sterren.

Prachtig gefilmd en geacteerd drama dat ondanks zijn simpele opzet zeer weet te boeien.

Het personage Graham zorgt met z'n video-interviews voor een subtiele spanning gedurende de film die ook zichtbaar voelbaar is bij de diverse acteurs. Vooral de scenes tussen Spader en MacDowell mochten wat mij betreft wel een stuk langer zijn omdat ze een genot zijn om naar te kijken. Beide zijn voor mij de uitblinkers van de film met MacDowell als de brave en nette Ann en Spader als de ingetogen maar uiterst mysterieuze Graham. Door hun nieuwsgierigheid naar elkaars verborgen kant maken dit tot een uiterst vermakelijke en intrigerende film. De overspelige John wordt geloofwaardig gespeeld door Gallagher en aan Cynthia zat ik me alleen maar te irriteren dus waarschijnlijk daarom ook een goeie rol van Giacomo.

Meer dan prima film die met een minuscuul verhaal, het mysterieuze aspect van de video's en uitstekend acteerwerk uiterst interessant weet te zijn.

4*

Mooi, ingetogen en intiem drama. Op de huid, zeg maar. Aantrekkingskracht haalt het onder meer uit z'n prettige cadans met lome, half afwezige dialogen, zodat de cast ook echt aan hun personages toekomen. Dat geldt dan met name voor Spader en MacDowell, die elk op subtiele en delicate wijze een overtuigende ommezwaai maken.

De titel is veel- zo niet alleszeggend, Soderbergh legt de onderlinge verhoudingen rap op tafel en laat het vervolgens op z'n natuurlijke beloop. Dan pakt het misschien niet zo verrassend uit, maar hij weet op die manier wel een smeulende spanning in z'n film te leggen, die een oprechte climax met zich meebrengt. Een fijngevoelig filmpje.

In zijn debuutfilm toont Soderbergh al de kwaliteiten die hem een van de belangrijkste regisseurs van de afgelopen decennia zouden maken. De volkomen beheersing wat betreft cameravoering, aankleding (let op de kleding) en het coachen van acteurs doen hem direct uitsteken boven de gemiddelde regisseur.

Bovendien is Sex, Lies, and Videotape een bijzonder intrigerend verhaal dat op een heel economische manier verteld wordt. De personages belichamen zijn perfect geschapen om de sfeer van het verhaal uit te dragen. De mate van perfectie is misschien wel het grootste tekort van de film: af en toe voelt het te bedacht en mist het daarom echt levendigheid. Maar dat is maar een klein minpunt, want de voortreffelijke cast weet over het algemeen juist wel de nodige bezieling over te brengen.

Sterk regiedebuut van Soderbergh over vier mensen, die elk op hun eigen wijze worstelen met de drie begrippen uit de titel. Krachtig en verrassend psychologisch drama met uitmuntende vertolkingen van MacDowell, San Giacomo en Spader. Een uitzondering geldt voor het optreden van Peter Gallagher. Die heeft mij als acteur nog nooit kunnen bekoren.

Fijne film met een sterk nostalgische flashback naar een vervlogen tijdperk - toen Spader en MacDowell nog jonge frisse acteurs waren, vaak te zien in high profile films en tv series. Een kwart eeuw geleden is dat dus alweer.

Waarbij het verhaal misschien niet zoveel voorstelt, maar de manier waarop het gebracht wordt klopt wel helemaal. En de vier hoofdrollen zijn erg sterk aan het spelen. Het debuut van Soderbergh, en nou kan ik absoluut niet zeggen dat ik al zijn films gezien heb - meer dan de helft haal ik al niet - maar wellicht is dit debuut iets wat hij nooit meer verbeterd heeft. Ik moet er om zoeken in ieder geval.

Als ik het me nog goed herinner overigens was deze film er indertijd de oorzaak van dat er een run ontstond op Bundeswehr-parafernalia. En niet zonder reden, het staat San Giacomo erg goed.

Paradoxaal genoeg ving de regie-loopbaan van Steven Soderbergh aan met één van zijn best scorende films: een simpel opgezet drama dat op Cannes zelfs de juryprijs vergaarde.

Ikzelf zag hier niet zoveel in. Sex, Lies and Videotape is een tamelijk tekenende titel voor de vier hoofdpersonen, die elk op hun eigen manier hun weg trachten te vinden op relationeel en seksueel gebied. Een leuke rol van Andie MacDowell, maar Spader oogt hier al even inspiratieloos en bedeesd als in Crash, terwijl de andere twee hoofdpersonen door hun karakters vooral veel weerzin opriepen. Het script biedt daarbij nergens verrassingen. Honderd minuten lang zijn het vooral dialogen die aaneengeschakeld de revue passeren, hier en daar wat opgefleurd door wat leugens of geheime verhoudingen die aan het licht komen.

Goed of pakkend werd het nergens, dat eindeloze gezever over seksualiteit. Sfeerverhogend werkt wel de ambiente score van Cliff Martinez, maar dat alleen is niet voldoende om mijn oordeel echt op te krikken. Dan rest eerder de erkenning dat dit misschien mijn type film gewoon niet was.

1.5*

Deze ook eens meegepikt, maar werd er niet echt warm of koud van. Een echte praatfilm en daarom lag het me iets minder. De cast deed het gelukkig wel goed. De film ziet er wel al wat gedateerd uit.

Leuk om eens gezien te hebben, maar ik vind de andere films van Steven Soderbergh toch beter.

Vond het niet zo boeiend.

De opening van Soderbergh. Als regisseur toch wel kwalitatief een solide kerel. Het is alleen jammer dat ik onder zijn naam nog niet echt iets ben tegengekomen dat ik echt leuk vind of me echt heeft weten weg te blazen. Ook niet zijn eerste dus helaas.

Sex, Lies and Videotape kent genoeg materiaal om uniek en bijzonder te zijn, maar qua uitwerking mis ik dat helaas zowat volledig. Er zitten aparte dingen bij, dat zeker, maar het is vooral de soundtrack die experimenteel aanvoelt. De film zelf is net wat te standaard in elkaar gedraaid.

Acteerwerk is best degelijk. Zeker MacDowell verbaasde me best, die vind ik doorgaans echt helemaal niks. Spader doet het ook erg naar behoren. Van Giacomo en Gallagher was ik iets minder fan, maar die krijgen dan ook minder ruimte om zich te laten zien.

De uitvoering van de film is redelijk standaard. Standaard in beeld gebracht, standaard vormgegeven. Kaal huis, kaal alles. Wel enkele knappe shots bij wat meer dromerige momenten, die vormen de sterkste momenten van de film. Ook de soundtrack is lekker apart, alleen krijgen we die niet heel vaak te zien.

Verhaal is redelijk vreemd, maar de uitvoering is vooral humaan. Daar heb ik uiteindelijk geen problemen mee, dat hoort ook wel bij het soort film. Ik had alleen wel qua regie op meer apartheid gehoopt, want het is allemaal zo gewoontjes in elkaar gestoken. Snap ook niet waarom deze film in toplijsten te vinden is. Ik vind het nergens echt speciaal. Sorry.