La Bête (1975)

Schijnt ongelovelijk cult te zijn...

Almost unbearably bad costume pseudo-porn

Volgens een user op IMDb . Bedankt Narv

te koop in engeland op DVD

Je kan La Bête zien als de portrettering van de menselijke wellust, met behulp van wat exploitative mechanismen.

Of het is niks meer dan een soft-erotische film met wat kunstzinnige trekjes.

Hoe dan ook, het is een apart filmpje dat het bekijken wel waard is.

In de Italiaanse kannibalenfilms werden we al getrakteerd op 'dieren in actie'. Slangen die aapjes verorberen. Krokodillen die, iets wat op een hertje lijkt, oppeuzelen. Hier maken direct kennis met een dekhengst in actie met zijn lid prominent in beeld.

De toon is gezet, lijkt het wel.

Het huis is in verval en het lijkt achteraf gezien niet zo verwonderlijk.

De markies doet er alles aan om zijn zoon gehuwd te krijgen met de rijke erfgename van een Amerikaanse familie. Omdat de zoon nooit gedoopt is, wordt er een priester bij gehaald, die maar niet van zijn pages kan afblijven. De knecht is altijd te laat omdat hij ligt te stoeien met de dochter van de markies.

De tante/ voogd van de bruid in spé heeft zelf een ongezonde wellust richting haar nichtje, evenals de invalide oom van de bruidegom, die vreest dat het leven van zijn neefje zal eindigen zodra hij met een vrouw trouwt en hem van de goede man ontneemt...

Ingrediënten die voor interessante cinema moeten zorgen, nietwaar?

Het meisje herbeleeft [in haar dromen] de momenten van de voormalige markiezin die 200 jaar geleden een 'ontmoeting' had met het Beest.

Dat segment is, ondanks de expliciete conclusie, prachtig gefilmd en voelt aan als een silent film. De absurditeit maakt het extra apart, bijna revisionistisch. Je moet het zien om te geloven.

Ik zie Cocteau's Belle et la Bête zulke shananigans doen.

Afgaande van wat je gewend bent te kijken [zeker in termen van thema en vorm] kan La Bête overkomen als een naar, exploitatief fillmpje uit een nare periode.

Ik zie het echter als een prima film die de absurde thema [de vormen van taboe] opzoekt en daarmee een vermakelijke film aflevert.

De zgn. Euro-Trash waartoe zoiets [te] makkelijk gecategoriseerd wordt heeft voldoende ondergewaardeerde werken, die misschien qua verhaal [consistentie, thema, conclusie] niet kunnen meten met de films die nu in de canonieke toplijsten staan [jammer genoeg speelt promotie ook een grote rol], maar qua atmosfeer, stijl en durf voor een ervaring op zich zorgen.

Heb deze film weten te bemachtigen. Ik had gehoord van zijn cult status, wat volgens mij voornamelijk komt door het feit dat deze film jaren lang is verboden in bepaalde landen. Aangezien de tijd waar deze film in is opgenomen en de eerste scene met het paard niet erg verwonderlijk (in die tijd wel te verstaan). De film op zich rekent toch wel met een aantal taboes af, een echt meesterwerk zou ik het niet noemen. Maar zeker het kijken waard, daarom dan ook 3 sterren.

Klinkt eigelijk best nog wel interessant deze film

Yep, voor fans van gorilla's, latex lullen en bedposts.

Hmmm, inderdaad nogal cult.

Onnoemelijk saai excuus voor perversiteit. Slaapverwekkend fantasieloos gefilmd, karig plot, slap acteerwerk en te veel close ups van ejaculerende beestenlullen.

0,5*

Niets aan toe te voegen.

Kan me iemand vertellen of hier nou hardporno inzit of niet en wat er wel te zien is?

Ik heb deze film gezien en zie er absoluut geen hardporno is. Het is gewoon de fantasie van de regisseur waarnaar je zit te kijken.

Film is te krijgen samen met "Contes Immoraux" bij Van Leest Boutiques voor een schappelijke prijs.

Zeer zeker niet je standaard euro-trash maar een grappig en cynisch sprookje over sex en/met dierlijke lusten. Met daartussendoor een vleugje 'goddeloos' commentaar op het gebeuren. Leuk om gezien te hebben, beslist niet wereldschokkend.

Vage film. Maar wel leuk gebracht en het laatste half uur zal iedereen versteld doen staan. 3*

Mensen; ik vindt het een beetje zwak om deze film zoeorm af te kraken; de filmstijl is prima, de muziekstijl is meer de frapant en het concept isnaar mijn mening ideaal uitgewerkt. Naa mijn mening waren dit nog de echte regisseurs die durfde en ook experimenteerde wat niet altijd gewaardeerd wordt omdat het snel saai wordt voor de mensen die geen geduld hebben voor experimentele films. Je moet er van houden; das wel waar.

Deze ligt bij Fame in een box samen met twee andere films van Borowczyk, "Goto: The Island of Love" en "Contes Immoreaux". Heb de box al meerdere malen in mijn handen gehad maar steeds niet genomen. Klinkt toch wel als interessante 70's cinema.

Een film die eindeloos duurt en haast niet doorheen te komen is, vooral het eerste uur. Het laatste halfuur is echter zo absurd en enorm vreemd dat je je wenkbrauwen af en toe wel eens zal fronsen. We zien "the beast" een vrouw achtervolgen en neuken terwijl het sperma rondvliegt. Ze neuken zo hevig dat "the beast" het loodje erbij legt. op het einde wordt duidelijk dat de man die moest trouwen een afstammeling is van "the beast" . Een film die mijn verwachtingen niet inlostte, maar wel eentje die lang zal bijblijven.

Erg leuke, zij het tamelijke absurde, soft(?)porno met arty sausje.

Eerste uur is redelijk boeiend, al gaat het soms net ietsje over de kluchtrand.

Laatste half uur komt eindelijk het beest in de film en levert een staaltje briljante erotiek waarbij de grens van soft- naar harde porno behoorlijk overgestoken wordt.

Beesten/monster-sex die een mengeling is van absurd, lachwekkend, geil en in ieder geval briljante "zien is geloven"-cinema.

Uit de tijd dat porno nog samen ging met figuurlijk dan onderbroekenlol en over de top fantasieën. Een bizarre softpornofilm met beestialiteiten en groteske kostumering. Erotisch is het zeker niet en de humor is ook nogal flauw. Bovendien dacht men waarschijnlijk al zo hard te kunnen shockeren toen (spreken 35 jaar terug) of net op te vallen, zodat verhaal of acteerwerk niet meer nodig is. Zal toen wel een opvallende film geweest zijn, maar is al lang gedateerd en zoals verwacht in de cultsfeer terecht gekomen zijn.

Dit filmpje maakte ooit deel uit van "Contes Immoraux", een film die bestaat uit vier erotische verhaaltjes maar oorspronkelijk dus een vijfluik was. Het werd er door de regisseur uitgehaald - achteraf gezien maar goed ook - omdat het door de critici als te subversief werd bevonden. Later breide Borowczyk er een aparte en langere versie rond. Dat laatste had de regisseur voor mij niet hoeven doen want ik vond vooral het eerste uur van dit soft porno niemandalletje ontzettend boring. Er werd bovendien ook nog eens zeer matig geacteerd muv de 'fucking horses'. De scène van de twee parende paarden vond ik de mooiste van de hele film.

2,0*

"Een gewaagd freudiaans sprookje voor volwassenen, vol zwarte humor", las ik en dat wekte m'n nieuwsgierigheid. Dat deze film in 1975 behoorlijk wat stof heeft doen opwaaien kan ik me voorstellen. Maar anno 2010 zijn we meer gewend: nu is de film wat potsierlijk en langdradig. Bovendien is het acteren niet van het bovenste niveau.

Eerlijk is eerlijk: de openingsscène is broeierig en ontzettend goed gemonteerd. Een regisseur die een stel neukende paarden interessant weet te krijgen moet wel een leuk filmpje in elkaar weten te draaien, zou je denken. Maar nee hoor: het daarop volgende uur is vooral ontzettend saai. Met een overkill aan close-ups van geslachtsdelen probeert Borowczyk de aandacht nog vast te houden, maar dat mag niet baten. De pret keert pas weer terug - de kauwscène uitgezonderd - als het beest uit de titel ten tonele komt. Maar: hoewel dit erg vermakelijk is, heeft het niet de klasse van een enorme paardenpiemel. De hoge verwachtingen die ik had naar aanleiding van dit knappe staaltje monsterporno, worden helaas niet ingelost. De nieuwsgierige geest kan het stukje met het grootste gemak op internet vinden - en dat raad ik iedereen dan ook aan, in plaats van het origineel te bekijken.

Ik vond deze film een aangename verrassing. Vier sterren vind ik teveel, maar drie en een half vind ik hem wel waard. Walerian Borowczyk bewijst met deze film eens te meer een inventief filmer te zijn geweest, die de controversiële onderwerpen niet schuwde. Seks met dieren, daar moet je ook nu nog niet mee aankomen. Halverwege de jaren zeventig kon alles (in film en op papier dan). In werkelijkheid natuurlijk net zo min als tegenwoordig. Alleen is nu de dubbele moraal weer in volle hevigheid terug.

Borowczyk heeft het verpakt in een ingenieus scenario; een verhaal spelend in het heden (de 2CV), met negentiende eeuwse trekjes en droombeelden van twee eeuwen eerder. Het loopt uiteindelijk allemaal door elkaar heen. Ik had verwacht dat het een potsierlijk geheel zou zijn geworden, meer lachwekkend dan erotisch. Maar dat viel mij mee. Ik vond de film wel degelijk erotisch en spannend, met een voor mij toch wel verrassend slot. Het uiteindelijke 'samenzijn' met het beest was knap geënsceneerd, het 'paardenspel'' vormde een prachtige introductie en het bijna hilarische samenzijn van de dochter des huizes met de zwarte bediende (tot en met in de kast), dat steeds verstoord wordt, blijft best een geil gebeuren.

Borowczyk wil laten zien wat mensen doen om hun vleselijke behoeften te bevredigen en daar is hij niet kinderachtig in. Genoeg bloot en seks dus in deze film. Zo heel veel verder kun je in een mainstreamfilm niet gaan, denk ik. De discussie softporno of hardcore is een onzinnige, het enige dat telt is of het een interessante film is waarin je nieuwe dingen ziet. Ik vond dat zeker het geval. Al heb ik wel oog voor de gebreken die gauke noemt. De eerste drie kwartier gaan over de voorbereidingen van het huwelijk en de komst van de kardinaal. Taai en saai. Pas als het beest ten tonele verschijnt komt de vaart er in. Er wordt slecht en toneelmatig geacteerd en dat doet afbreuk aan de spanning, evenals de niet altijd even subtiele grappen. Toch, een cult-klassieker waard om gezien te worden.

70's Art-house Erotica
Zoals in het plot vermeld begint de film met copulerende paarden. Waarschijnlijk onder het mom van kunstzinnigheid want het diende verder in de film nergens meer voor. Of dit had in de jaren '70 als schokkend ervaren moeten worden?

Het verhaal van 'het beest' behoorde als episode in Contes Immoraux (1974) te verschijnen maar om één of andere reden is besloten om er een nieuwe raamvertelling eromheen te filmen en er een lange film van te maken. Geen hele goede zet! Als korte film had dit waarschijnlijk veel beter uitgepakt. Nu is het extra's vooral een saaie handeling over het voltrekken van een huwelijk. Met hier en daar wat flauwe of pijnlijke grappen of erotische taferelen. Juist het gedeelte van het meisje Lucy Broadhurst (Lisbeth Hummel) die droomt van de voormalige markiezin die 200 jaar geleden een 'ontmoeting' had met het Beest en hoe ze het beest van genot tot sterven toe uitput, is zonder meer het beste uit de film. Expliciet en absurd ook maar prachtig gefilmd en de muziek uit een klavecimbel maakt het extra apart. Waarbij ook de uiteindelijke conclusie wanneer de volgende ochtend haar verloofde dood wordt aangetroffen behoorde tot de leukere delen van de film. Uiteindelijk is de film soms nog wel stijlvol maar verder vooral eentonige en saai.

La bête is een onderdeel van de anthology erotische film Contes Immoraux (Film, 1973). De kortfilms van die films zijn een heel pak leuker. En de scènes hier met de weerwolf blijven plezant, maar al de rest eromheen? Waarover ging dat nou? Een voorbereiding van een huwelijk, wat geestelijke gezanten, copulerende paarden ... En het Beest natuurlijk.

Het Beest is zowat het enige wat er een erotische horror van maakte. Ideaal voor de Horror Challenge dus. Maar eng wordt het nooit. Amusant en hilarisch des te meer. Het gekrijs en gehuppel van de deerne wordt al gauw overstemd door het gehijg van de soort weerwolf. Het beest gaat zodanig te keer dat hij er zelfs het loodje bij legt. Er zijn ergere manieren om het hoekje om te gaan ... Het zaad spuit in het rond en dan die melodieuze soundtrack. Hoe komen ze erop, geweldig!