Le Ruffian (1983)

Een oudere film die nog heel goed meeviel.
Acteerprestaties zijn niet hoogwaardig, maar ook zeker niet ondermaats te noemen.

Het verhaal kan er zeker mee door; als je ziet wat voor gedrochten regisseurs nu op de filmbuis smijten, vind ik dit ermee vergeleken, een meesterwerk. Trouwens, veel elementen vanuit deze film vind je nog terug in modernere films (bv. het moment dat en het wantrouwen van je collega's om het goud voor jezelf te hebben, de man die achter de goudzoekers zit om hen te beroven...)
Tuurlijk zijn er van die cliché-momenten, maar ze zijn niet ontelbaar (thank you god) zoals in veel andere films.
Ik was zelfs één keer verrast toen die dieven out of nowhere aan het schieten waren, ik was nog geheel in ‘ruststand’. Maar het was OK, want vanaf dan neemt de film een nieuwe wending die ik helemaal moeiteloos onderging.

De landschapppen (en dan met name bij die rivier) zijn mooi gefilmd en de muziek was ook redelijk.

Ik vond het een mooi koppel trouwens, die gehandicapte en Eléonore, het was zeker niet te gespeeld.

Geen hoogvlieger, maar zeker niet slecht. Nu zijn de mensen veel slechtere films gewend (meestal nog recente), dus deze film verdient zeker een beetje aandacht.

Die laatste films met Ventura zijn niet zijn beste... het begint best goed als een avonturenfilm in de traditie van Le Salaire de la Peur. Daarna wordt het allemaal wat vervelender wanneer Aldo terug in de bewoonde wereld komt. De detaillering van zijn vriendschap met Gérard en de twee vrouwen van hun leven zijn bijzonder oninteressant en hebben nog weinig te zien met het begin. Ventura is hier zijn beste jaren voorbij en probeert nog de coole opa uit te hangen met enkele fratsen zoals evenwicht houden op biljartballen. Nog her en der mooie plaatjes van Canada maar veel meer was het voor mij niet. De avonturenfilm waarop ik hoopte kwam er niet.

Leuke 80s avonturenfilm met een originele cast.

Het verhaal is een beetje onevenwichtig, nogal hak op de tak en het middenstuk is misschien net wat te lang, maar ik heb me er prima mee vermaakt. Het plezier spat er vanaf, en dat is leuk om te zien.

Lino Ventura en Claudia Cardinale samen in een film, dat is al bijzonder (ik vind nog een andere film).

Wat ook heel bijzonder is, is de rol van Béatrix Van Til. Zij lijkt uit het niets te zijn gekomen, en was blijkbaar ook zo weer weg uit de filmwereld. Ze speelde ook in een Nederlandse serie. Zij speelt een aansprekende rol als partner van Bernard Giraudeau. Die laatste speelt niet onverdienstelijk een invalide met een onverwoestbare wil en toewijding.

Het echte avontuur begint pas in het laatste half uur. Mooi op locatie geschoten en tamelijk verrassend.

Redelijke film over een man die in een goudmijn werkt. Een avontuurlijke en ook redelijk spectaculaire opening en finale met mooie plaatjes van de Canadese Rockies. Daar tussenin is de film wat minder goed met weinig boeiende personages en wat onnodige scenes (zoals de scene op de Eifeltoren). Echter wordt het ondanks dat niet vervelend. Een kleine 3.0 sterren.

Sommige scenes die vrij lang duren zijn compleet overbodig, de actie ziet er niet uit, maar toch of juist daardoor is het een vermakelijke film. De beeldkwaliteit met nogal opgefokte kleuren is opmerkelijk goed.

Idioot slot ook en schrok een beetje van Claudia Cardinale, vind haar niet echt aantrekkelijk ogen hier.

Met de afgeleide klanken van Once upon a time in the West en My Name is Nobody golft de muziek van Morricone doorheen het Canadese landschap. Ventura op een andere toer in een mengelmoes van actie en comedy en avontuur. Kijkt makkelijk weg, had echter meer in gezeten. Het lijkt allemaal bij elkaar geraapt om er vervolgenseen verhaaltje van te maken. In de verte doet 't me denken aan Bud Spencer en Terence Hill films, ook de titel..de schurk.