Taxidi sta Kithira (1984)

Wederom een prachtige film van Angelopoulos. De scheidslijn tussen werkelijkheid en fictie is hier zo dun dat het bijna niet opvalt, wat een heerlijk dromerige sfeer oplevert. Het middenstuk leek zich op een gegeven moment wat voort te slepen, maar de laatste pakweg drie kwartier waren gewoonweg geweldig. Het camerawerk is ook hier weer typisch Angelopoulos, de hele film wat dat betreft. De muziek van Karaindrou is bovendien wonderschoon, evenals het laatste shot. Wordt tijd voor een box set met Engelse ondertiteling van deze Griekse meester.

Inderdaad weer een mooie film, al is het geen topwerk uit zijn oeuvre. Het is een mooi indringend verhaal, eenvoudig vormgegeven met wat minder camera- en regisseerhoogstandjes dan Angelopoulos op de top van z'n kunnen kan laten zien. Maar ze waren wel af en toe aanwezig hoor. De man kon toch geen slechte film maken, alleen wat minder indrukwekkende. Dit is gewoonweg weer hogeschoolfilmkunst; een krachdtig relaas, mooi en herkenbaar uitgewerkt.

De filmgoden zijn me niet gunstig gezind. Ik had net een commentaar geschreven over The suspended step of the stork en daarin Angelopoulos één van de grootmeesters uit de Europese cinema genoemd. Prompt kreeg ik zin in een Angelopoulos en ik had nog Voyage to Cythera op de rekken staan. Wat blijkt ? Ontgoocheling ! Zijn indrukwekkende camera bewegingen, zijn beelden, zijn plan-séquence, zijn visie : allen zijn minder overtuigend, zelfs bij momenten gewoontjes. Sporadisch een paar sterke beelden zoals een man en vrouw op een vlot drijvend in de zee' maar that's it. Maar zo kan ik het hebben over andere aspecten die deel uit maken van een Angeloupoulos film. Nr 1 : Steeds een grijze zone tussen fictie en docu. Het verhaal loopt als film in een film en suggereert een making of ipv fictie. Nr 2 : de tijdsaanduiding : het verhaal gaat onopgemerkt over in andere periode – in deze film : het nu van de moderne stad vs verleden van revolutie in de bergen. Zijn films zitten vol met cafeetjes met een tafeltje en stoel zoals in de parochie zaal van 20 jaar geleden. Nr 3 locatie : een Griekenland niet van de zonnige, feestelijke eilanden maar een bar, sober en triestig bergland waar het veel regent of sneeuwt. Zijn Griekenland lijdt. Nr 4 : bij een Angelopoulos schaft een nieuwe visie ongetwijfeld nieuwe inzichten. Poëzie is nu eenmaal niet rechtlijnig.