Tenebre (1982)

Ik vond het plot dan weer nauwelijks interessant en het onderscheidt zich alleen in de vele plottwist films van de laatste jaren doordat ik de afloop eerder door had.

Ondanks dat vond ik het geen vervelende film. Ondanks het suffe plot als geheel is de scene met dat meisje en de hond erg spannend en heerlijk opgebouwd (en lekker lang vooral). Het hoogtepunt van de film. Verder zitten er genoeg vindingrijke schrikmomenten en een enkele visueel mooie scene in. De muziek was nogal gedateerd, maar wel op een leuke manier.

3.0*

Goede giallo die vooral tijdens een eerste kijkbeurt erg leuk is omdat je niet weet wie de moorden pleegt. Maar gelukkig biedt de film genoeg lekkers om ook bij meerdere kijkbeurten te boeien. Zo denk ik in de eerste plaats aan de overheerlijke 80's sfeer, de typische Italiaanse bimbo's die onder het mes gaan, de sublieme soundtrack en de over-the-top acting.

Een film die in tegenstelling tot "Suspiria" en "Inferno" net erg realistisch oogt en me op dat gebied wat doet denken aan het veel slechtere "Card Player".

"Tenebrae" is een waar festijn voor de Italo- en Argentofans en doet mijmeren naar tijden waarin hij nog een echte grootmeester in zijn genre was.

Is hij dat niet meer dan? Met Jenifer en Pelts heeft ie net bewezen nog steeds een stap voor te zijn op vele van zijn vakgenoten.

Soundtrack van Golbin blijft fantastisch, geen wonder dat ze zo veelvuldig is gesampled door Justice.

Vooral door het dubben komt de film soms wat knullig over; het acteerwerk (met name van de cop) helpt hier ook aan mee. Het verhaal over iemand die een hekel heeft aan knappe vrouwen zonder bh is zo standaard als het maar kan.

Wat betreft gore zit het redelijk goed (voor de liefhebber dan) en sommige scenes zijn best spannend. Vooral die scene met de hond. Aardig gemaakt.

De eigen stijl van de regisseur en enkele mooi in beeld gebrachte scenes weten deze film toch te onderscheiden van vele andere films.

Uitstekende Argento. Behoord niet tot diens beste maar bevat enkele hele leuke momenten (zoals de camera die aan de voorkant van de flat begint, helemaal over het dak gaat om vervolgens aan de achterkant een kamer te betreden) en een prima soundtrack. Het einde vond ik dan toch wel weer behoorlijk pover terwijl Argento normalerwijs veel meer weet te knallen in z'n slotactes. Uiteraard gaat de beste man ook hier weer te werk onder het motto "Continuiteit is voor mietje." en "Redenering is net zo belangrijk als het plot..." en ik moet zeggen dat deze in Tenebre net iets duidelijker zijn dan bij andere. Hoe dan ook prima stukje entertainment van Argento's hand.

Derde keer dat ik Tenebre bekeek en terwijl films als Suspiria en Profondo Rosso - en eigenlijk ook Phenomena - bij meerdere kijkbeurten hun reputatie bevestigden en vaak versterkten, had ik bij deze kijkbeurt het gevoel dat de film me iets minder lag. Pas op, het blijft nog steeds een erg leuke film om te bekijken, maar ik geloof wel dat ik hem buiten mijn persoonlijke Argento-top 5 plaats (die zou allicht zijn: Profondo Rosso - Suspiria - Bird with the Crystal Plummage - Opera - Inferno/Phenomena).
Wat erg leuk is zijn de 'cheesy' grappen die in de film verwerkt zitten, het wordt allemaal niet superernstig opgevat. De whodunnit zit ook best goed in elkaar - voor een Argentofilm -, al verslapte de aandacht net iets te vaak tijdens het bekijken van de film (misschien omdat ik reeds wist hoe de plot in elkaar zat?). Visueel loont de film meestal de moeite, maar hij weet me minder te bekoren dan vele andere Argentofilms; het legendarische verkennend camerashot van het huis van het lesbisch koppel vond ik tijdens deze kijkbeurt eigenlijk veel te lang gerekt. Waar ik tijdens de eerste keer versteld stond van de originaliteit van een dergelijk shot, vond ik het nu iets te lang om écht te kunnen overtuigen - al blijft het wel een erg origineel shot.
De Goblinscore loont weer de moeite, maar overtuigt minder dan in andere Argento's (soms stond het volume van de muziek te stil had ik de indruk).

Na deze randopmerkingen moet natuurlijk ook wel opgemerkt worden dat de film behoorlijk spannend is (de scène met de hond voorop), dat er wederom behoorlijk bloederige momenten inzitten de gigantische hoeveelheid bloed die uit de afgehakte arm spuit is tegelijkertijd fascinerend als hilarisch en dat er weer een aantal mooie shot geproduceerd worden.
Maar een ietwat teleurstellende visie dit keer, die me ertoe verplicht mijn aanvankelijke 3,5* (de film heb ik hier nooit 'gekeurd' zie ik nu pas) te verlagen naar een dikke 3*

3*

Zie mijn commentaar op Suspiria maar dan zonder het verdwaalde complimentje over de dromerige sfeer.

Dit is amateurwerk van de bovenste plank, dit is om te janken zo slecht. Wat is er toch met Dario Argento, dat mensen met hem weglopen. Zijn films hebben niets van waarde te bieden. Grootse gebaren en aankleding die doodslaan. Er-met-de-pet-naar-gooierij.

'Dario is God' las ik ooit in een recensie. De God van wàt dan precies? En waarom? Kan iemand ons van deze illusie verlossen?

Beetje saaie Argento, maar toch de moeite waard om gezien te hebben.

Viel me een beetje tegen na 20 jaar, toendertijd vond ik hem geweldig en nu gewoon goed.

Die scene bij dat raam magistraal en het einde vond ik ook heel goed te pruimen.

Nu Inferno nog herzien en kan dan met een gerust hart sterven.

Valt me nu pas op hoe geweldig die soundtrack eigenlijk is.

Ik vind de soundtrack van Goblin ook geweldig. Een soort van macabere elektropop die perfect past bij de strakke, futuristische stijl van dit meesterwerk. Ook het meer dromerige Tangerine Dream-achtige werk, bijvoorbeeld tijdens de scéne in de kelder van de moordenaar, vind ik erg goed.

Gisteravond nog eens herzien.

Blijft een fantastische Argento film, met een lekker sfeertje. Haalt het net niet bij Deep Red maar toch erg vermakelijk.

Binnekort eens Suspiria en Bird with the Crystal Plumage kijken...

Mijn 2e Argento, deze Tenebre en wederom érg vermakelijk. Zo goed als 'Suspiria', de vorige film die ik van Argento zag, is deze echter niet. Maar dat is geen probleem...

... want ook hier valt, ondanks dat, genoeg te genieten. Een lekker jaren '80 sfeertje, heerlijke muziek, een paar ge-wel-di-ge shots (die arm die eraf gehakt wordt; briljant!) en een paar érg spannende scénes, zoals de knap gemaakte scéne met die hond.

Een beetje jammer dat het regelmatig wat slordig/amateuristisch lijkt, kwa acteerwerk en geuite emoties, maar dat heeft soms ook wel weer z'n charmes. Voldoende.

Zoals bekend niet de topper uit Argento's oeuvre, maar we blijven altijd naar meer smachten van deze regisseur.

En daar gaan we dus weer met de meest krankjoreme plot-twist, murder-eye-views, scheermessen en bijlen....en dan mag dit niet Argento's meesterwerk zijn toch hoge score want het werkt allemaal wel weer en als bonus nog een top-scene met een meisje op de vlucht voor een kwaadaardige hond (top-horror-scene überhaupt).

Voor de niet-kenners de nog bizardere en bloederige overtreffende trap van Brian De Palma.

De sobere, licht Hitchcockiaanse opening zet meteen de toon in Tenebre, een film van Argento die duidelijk onder 'style over substance' te classificeren valt. De personages zijn namelijk zoutlozer dan de maaltijden van hoge bloeddruk-patiënten en die dialogen die ze voeren zijn te onnatuurlijk om ook maar een beetje te kunnen overtuigen. Lag dat aan slechte nasynchronisatie of een internationale cast die elkaar niet begreep? Enkel John Saxon zet overtuigend de rol van gladde manager neer en onderscheidt zich zo van de rest.

Gelukkig is de slechte karakterisering samen met de verwaarloosbare plot totaal ondergeschikt aan de prachtig gestileerde moordscènes. Door de flitsende montage hebben die momenten een uitgesproken levendige look. Dit effect werd in bijzonder veel giallo's nagebootst, maar zelden geëvenaard.

Daarnaast weet Argento ook bijzonder veel dreiging op te roepen, bv. de achtervolging door de hond: simpel, zelfs langdradig, maar o zo effectief in scène gezet.

De nadrukkelijk aanwezige soundtrack van Goblin verheft het allemaal naar nog hogere sferen.

Zeer fraai.

In m'n oneindige queeste ( ) naar de Video Nasties, zag ik deze Argento er tussen staan! Komt dat goed uit, had 'm al maanden lang stof laten happen in de kast. Op Jenifer na (alweer een behoorlijk tijd geleden) is dit m'n Argento ontgroening *schaamt zich*.

En hoewel dit niet bekend staat als z'n topper, is dit toch echt om te smullen! Die achtervolging met de hond, of wat te denken van die idioot sterke slotscene ? Visueel is het allemaal piekfijn, doeltreffend en bovenal érg sfeervol.

De soundtrack maakt alles nog appetijtelijker en daar kan geen flauw personage of standaard verhaal iets aan afdoen. Dikke 'schreeuw naar meer', deze Tenebre!

Lol. Ik ben fan van het werk van Dario, maar deze heb ik nog nooit gezien. En nu kom ik erachter dat ik hem al een jaar of 5 in huis heb liggen op dvd. Kan mezelf wel voor de kop slaan. Van de week snel een keer kijken.

Deep Red moet je ook zien als je die nog niet hebt gezien.

Erg fijne giallo weer van Argento. De sfeer is erg sterk, mede door de soundtrack van Goblin. Acteerwerk is prima, alhoewel de dubbing behoorlijk slecht is. Het ziet er allemaal mooi uit. Zeker ook de moorden. Prima film met een geweldig einde.

OK... ik zag de laatste plot-twist niet aankomen maar verder een saaie, slecht geacteerde film. Na Phenomena (1985) gezien te hebben had ik wat beters verwacht.

Zonet op 35mm mogen aanschouwen, wat een ongelooflijk bijzondere kijkbeleving t.o.v. je tv-scherm. Jammer dat de Engelse dub op momenten zo slap blijft, veel mensen konden er helaas niet doorheen kijken.

waar zag je die?

In de Cinematek - http://www.cinematek.be/ - hier in Brussel.

Ik kan je negatieve commentaar best goed snappen. Nou geef ik geen 0,5, maar Argento heeft ook niet mijn voorkeur van Italiaanse films/ of genre's. Films van Argento kijk ik ook meestal niet voor me lol. Deze film eigenlijk meer gekeken ivm de "Video Natsies" notering.

Dit geloofde ik eerst niet zo maar na het zien van deze film heb je inderdaad best gelijk. Elke scene waaronder kills hebben een onbedoeld lachwekkende uitwerking en komen gewoon niet goed over. Kills zijn dan ook vaak totaal niet goed in beeld gebracht. Bij het einde wordt dat dan nog wel wat beter. Het is nog niet om te janken maar scheelde niet veel. En wat ik al zei, elke moord heeft iets knullig's in mijn ogen. Ook de scene die door verschillende mensen als "de memorabele scene van deze film gezien wordt" met die arm, werkte bij mij op de lachspieren. Spanning zag ik er niet in. Het einde is wel redelijk maar misschien toch wat te simpel.

Het enige waar ik nog positief over kan zijn is John Saxon die ik vaak niet teleurstellend vind. De rest van de acteurs vond ik niet bijzonder. En dan nog de creatie van dat mooie grote huis. De rest van de film is bijzonder flauw. En om eerlijk te zijn vond ik hier ook heel weinig aan.

Tot nu toe is alleen Inferno bij mij ECHT bevallen. Phenomena (waar ik ook nog achter aan ga omdat die film me werd aanbevolen) lijkt me wel interessant. Maar toch wou ik eerst deze zien. En deze film beviel mij niet. Ik geef het dan ook een 1,5.

16 maart te zien in het kader van Cinema Egzotik in de Balie (Amsterdam): meer info

De minste film in Dario Agento's vroegere giallo werk wat plot en storytelling betreft. Maar wel enkele enge scènes en goede gestileerde moorden. De scène met de hond was vrij lang en hierdoor kreeg je als kijker als ware een echt paranoia gevoel.

Toch wel knap hoe Dario Argento keer op keer prachtige shots kan leveren. En Daria Nicolodi zag er in deze film goed uit!

Niet zijn beste - maar in vergelijking met zijn huidige werk een meesterwerk!

Nadat hij met 'Suspiria' en 'Inferno' in het gothic horrorgenre pareltjes afleverde keerde Dario Argento met deze 'Tenebre' terug naar zijn roots de giallo. Misschien is deze iets minder dan zijn eerdere giallo's maar toch aardig genoeg om je bijna 2 uur te boeien.

Ok dit is een zeer standaard giallo die alle obligatoire elementen weer bevat: zwarte handschoentjes, extreem bloederige kills, groot aantal verdachten etc. en dit alles werd begeleid door een voortreffelijke soundtrack van o.a. Claudio Simonetti.

Niets nieuws dus maar toch oh zo vermakelijk. Ik heb de benelux dvd in mijn bezit die spijtig genoeg in het Engels gedubd werd. Vooral het dubben van die inspecteur werd op een zodanig slechte manier gedaan dat het hilarisch werd. Desondanks bracht de cast zelf, op een paar enkelingen na, het er zeker niet slecht van af. Leuk bijrolletje was er onder andere weggelegd voor good old John Saxon.

Pluspunt was ook weer de ideale mix tussen mysterie en pure gruwel doorspekt met enkel Hitchcock elementen die we van Dario argento gewend zijn. Ook deze Argento is net als zijn eerdere produkties ook nu weer visueel een streling voor het oog. Argento experimenteerde constant met camerastandpunten, close ups, slow motions enz. Ook zijn kills waren weer van een hoog niveau al was de scene met de afgekapte hand misschien wat fake.

Alleen het plot in deze Tenebre leek wat voorspelbaar. Tijdens de film krijgen we enkele overduidelijke aanwijzigingen over de identiteit van de killer. Spijtig? Nee want Argento gooide er nog een leuke twist op het einde tegenaan die dan weer iets minder voor de hand lag. Als puntje bij paaltje komt is ook dit weer een uiterst goede Argento prent die in tegenstelling tot klassiekers zoals bv profondo rosso en suspiria wel eens vergeten wordt. Voor mij toch een dikke 3,5* voor deze 'Video nastie'

Welke NL uitgave kan ik hier het beste voor aanschaffen?