Echo Valley (2025)

Aardige film over een moeder met een aan drugs verslaafde dochter die haar in problemen brengt. De film begint goed als redelijk rauw drama met een verknipte moeder/dochter-relatie. Echter neemt vrij snel het plot de overhand. Er gebeurd meer dan genoeg, dus de film blijft zeker onderhoudend. Verder een goeie cast, maar 3.5 sterren is net te ruim.

Redelijke thriller / drama. Het verhaal zit best leuk in elkaar met een iets te gemakkelijke twist. De uitwerking in vorm van een mix van drama dat overgaat in een thriller is aardig geslaagd. Het tempo is prima en moeder dochter relatie komt goed uit de verf. Het thriller gedeelte is best spannend en als kijker leef je redelijk mee met de sterk acterende Moore. Zoals gezegd is de twist op het einde iets te makkelijk, maar zeker niet storend. Maar een beetje meer aandacht aan de afronding had beter geweest. 3.5

Conclusie van deze film...."Het zal potverredomme toch je dochter wezuhhh...." Echt, je krijgt een kolere hekel aan die Claire. Hoe dan ook, verder is " Echo Valley" een prima combinatie van drama en thriller. Julianne Moore zet eveneens goed de rol van een getergde moeder neer. Dat het einde gemakkelijk is vond ik wel meevallen. Het had wel iets sluws.... 3.5*/4*

Een duister plattelandsdrama dat evolueert naar een beklemmende thriller die zich afspeelt op een afgelegen paardenboerderij in Pennsylvania. Kate is een dame die gebukt gaat onder het verlies van haar vrouwelijke levenspartner en met veel moeite de boerderij probeert draaiende te houden terwijl haar financiële situatie steeds nijpender wordt. Bovendien heeft ze voortdurend zorgen met haar dochter Claire, die worstelt met een ernstige drugsverslaving.

Wanneer Claire onverwacht terugkeert, getraumatiseerd en onder het bloed, wordt duidelijk dat haar problemen groter zijn dan ooit. De komst van Claire’s agressieve vriend Ryan en de gevaarlijke dealer Jackie sleurt moeder en dochter steeds dieper in een web van criminaliteit en morele dilemma’s.

De vertolkingen zijn overtuigend en cineast Pearce kiest voor een sfeervolle regie en een sombere, realistische stijl met een dreigende soundtrack, die de zwaarte van het verhaal onderstrepen. De film bouwt langzaam op, met veel aandacht voor de emotionele dynamiek tussen moeder en dochter. Halverwege schakelt het verhaal onverwacht over naar thrillerterritorium, met verrassende plotwendingen.

Aanbevolen voor liefhebbers van karaktergedreven thrillers met een duister randje. Ik heb me in elk geval vermaakt.

Toch wel sterk en onderhoudende drama-thriller, met een top prestatie van Julianne Moore en ja van Sydney Sweeney ben ik sowieso giga fan, klein toppertje deze Apple original, 8/10.

Ik vond het best vermakelijk.

Zeker niet verveeld.

En een goede cast ook, goede acteurs.

Kate [Julianne Moore] is in een depressie beland na de dood van haar echtgenote Patty [Kristina Valada-Viars]. Ze heeft nauwelijks contact met de buitenwereld en het is alleen aan haar ex-man Richard [Kyle MacLachlan] te danken dat haar ranch nog niet failliet is gegaan. Dank verschijnt haar verslaafde dochter Claire [Sydney Sweeney] om (opnieuw) gebruik te maken van Kates moederliefde, maar deze keer zijn de consequenties niet te overzien. Melodramatische psychologische thriller is dankzij de indrukwekkende cast (met ook Domhnall Gleeson als een gluiperige dealer) zeker het bekijken waard.

De kritieken waren meestal niet te best, maar ik vond het toch een mooie film. Goede acteerprestaties van o.a Moore, één van de weinige bekende actrices die nog niet verbouwd is.

Fiona Shaw vind ik altijd heerlijk om bezig te zien. Misschien had het inderdaad wel gemogen dat we een beetje inzicht kregen, waarom de dochter zo was, en ook het einde vond ik niet het sterkste van de film. Nogal ongeloofwaardig op zijn minst, maar voor de rest prettig om zien...

Echo Valley

Echo Valley volgt Kate, een vrouw die op een afgelegen boerderij woont en probeert te herstellen van een persoonlijk verlies. Wanneer haar dochter onverwacht voor de deur staat, raken ze verwikkeld in een beklemmende situatie vol geheimen en spanningen.

Dit is een sterke dramafilm met een sfeervolle spanningsopbouw en een prettig tempo. De centrale vraag die Echo Valley stelt, is: hoe ver ga je als moeder om je kind te redden? Kate, die al worstelt met haar eigen verdriet, raakt steeds verder verstrikt in de manipulaties van haar drugsverslaafde dochter, die erop vertrouwt dat haar moeder toch wel weer zal inspringen. De film weet deze complexe moeder-dochterrelatie overtuigend in beeld te brengen, en laat zien hoe ver onvoorwaardelijke liefde kan reiken, soms tot het zelfdestructieve toe.

Julianne Moore en Sydney Sweeney spelen sterk en geloofwaardig en tillen het verhaal met hun samenspel naar een hoger niveau. Visueel zit het ook goed: de cinematografie is sfeervol en de score ondersteunt de emotionele onderlaag subtiel maar doeltreffend.

In het laatste deel verschuift de film meer richting thriller, waarbij het verhaal helaas wat aan geloofwaardigheid inboet. De rol van de drugsdealer voelt wat makkelijk aangezet, en Kate’s plan om hem te slim af te zijn komt erg doordacht over voor iemand in haar situatie. Toch werkt het emotioneel gezien wél — je gunt haar na alles een vorm van rechtvaardigheid.

Een overtuigend portret van de complexe band tussen moeder en dochter, met genoeg spanning om te blijven boeien.

3,5 sterren.

Ik herkende Sydney Sweeney niet zonder make-up. Is wel een film die je aandacht vast houdt. Wilde graag weten hoe dingen opgelost werden.... als dat nog mogelijk was. Hier en daar een plottwist en niet iedere Amerikaanse film loopt goed af. Het is wat het is. De vrouwen zijn de baas in de film en de mannen zijn alleen maar slecht.

Ik vond dit een verrassend goede film (wist niet dat Scott 'm mede geregisseerd had) waarbij ik moest denken aan de uitspraak: "I love it when a plan comes together". Meer verklap ik niet

Mha, aardig geprobeerd.

Script is best leuk, met een paar aardige ontwikkelingen. Uiteindelijk leunt het iets teveel op ´gotcha´ momenten, terwijl dat tegen die tijd best duidelijk is. Als er dan ook nog eens een uitleg gegeven wordt over hoe het allemaal gelopen is, alsof we als kijkers te dom zijn om het anders te begrijpen, dan ben je mij verloren.

Buiten het script heeft het helaas ook niet veel te bieden. Visueel is het ongeinspireerd en de soundtrack is alsof een iemand een AI prompts gegeven heeft met ´generic orchestral dramatic soundtrack´. Acteerwerk van Moore en Sweeney is wel best aardig, maar worden gehinderd door het script.

Ik snap wel dat anderen het een goede film vonden, want het is wel al een tijd geleden dat er een film was met zoveel plotwendingen (die overigens niet allemaal totaal ongeloofwaardig waren). En het feit dat de film vooral van mond op mond reclame moet hebben en er vrijwel geen verwachtingen waren, zal ook wel geholpen hebben. Maar ik heb toch veel liever een totaal gestoorde film dan een halfbakken gotcha film. Jammer van het einde ook, ik had gehoopt dat het anders zou uitpakken voor de persoon voor wie ik totaal geen sympathie had.

Horror voor ouders met puberende kinderen.

Voor mij is het verhaal vooral wat zeurderig en zagerig - er zit zo ongeveer niets in dat me aanspreekt, tot op het punt dat de fraaie rol van Moore het ook niet meer vlot trekt. En waarop ik als troostprijs nog wel ietwat op gerekend had - iets van eye candy van Sidney Sweeney - komt ook niet uit de verf.

Niet mijn film, zal ik dan maar denken.

Ohja, wat beweerd wordt, dat als je een fik start met zo'n flare, dat lijkt me toch uiterst onwaarschijnlijk. Zo'n ding sproeit erg specifieke chemicalien rond, en ik denk zomaar dat die achteraf heel goed terug te vinden zijn.