Flophouse America (2025)

Vanaf 19 juni 2025 in de bioscoop (Cinema Delicatessen)

Runner up bij CPH:DOX. Zeer claustrofobische film! Ze hebben 5 jaar gewacht met uitbrengen zodat de hoofdpersoon 18 was en toestemming kon geven.

Met discrete, verdekt opgestelde camera’s filmde Strømdahl in 2020 het leven van een arm Amerikaans gezin dat woont in een goedkope kamer boven een horecagelegenheid. De complexiteit van de onderlinge verhoudingen tussen Jason, Tonya en hun 12-jarige zoon Mikal geven dit authenticiteit. Jason is een functionerende alcoholist (alleen in het begin zien we hem een keer stomdronken thuiskomen), Tonya heeft sinds Mikals geboorte niet meer gewerkt en zuipt er de hele dag op los. Uiteraard zijn er stevige ruzies. Vooral ver Mikals wisselvallige cijfers, zijn mentale gezondheid en de drankzucht van zijn ouders, maar er is ook sprake van oprechte liefde. Een genuanceerd, rauw portret van leven met alcoholisme dat een verhaallijn ontbeert, maar toch blijft boeien en een onvoorziene ontknoping heeft.

10% van de Amerikanen kan zich geen echte woning veroorloven en leeft daarom in hotels en andere ‘flophouses’ en 10% van de Amerikaanse kinderen heeft minstens één alcholoverslaafde ouder. Deze documentaire toont zo’n gezin in een flophouse. Wat opvalt is dat het ondanks alles een liefdevol gezin is – aan liefde ontbreekt het niet al is het voortdurend zeggen dat je van elkaar houdt misschien ook wat Amerikaans – maar de levensomstandigheden zijn evengoed miserabel: de jongen leeft tussen de rommel met z’n ouders slechts door een gordijn gescheiden met een moeder die zich helemaal laat gaan in haar verslaving en verwaarlozing terwijl de werkende vader probeert de verhoudingen goed en het gezin nog enigszins op de rails te houden alsmede de jongen een toekomst te geven. In feite lijkt hem dat ook te lukken, maar het getoonde leven aan de onderkant van Amerika is evengoed schrijnend.