Quislings Siste Dager (2024)

Vanaf 1 mei 2025 in de bioscoop (Arti Film)

Bijzonder, intens en intiem drama over de Noorse politicus Vidkun Quisling. Een dramatisering van de laatste dagen van de door nazi-Duistland benoemd minister-president van Noorwegen Quisling die geïnspireerd zijn op de dagboeken van pastoor Peder Olsen en zijn vrouw Heidi. Olsen. Hij werd met tegenzin aangesteld om de weinig benijdenswaardige taak van Quislings spirituele adviseur in de gevangenis te zijn. Quisling hield vol dat ondanks dat duizenden Joden werden gedeporteerd naar werkkampen, mede-Noren werden gemarteld en geëxecuteerd, hij alles deed om de verspreiding van het bolsjewisme (het gevaar in zijn ogen) tegen te gaan en in het belang van Noorwegen handelde.

Voor degenen die Quisling niet kennen: zijn levensloop is op zich bijzonder. Hij hielp in zijn begin jaren (op verzoek van Fridtjof Nansen) bij een hulpmissie van de Volkenbond (voorloper van de Verenigde Naties) en zag zo de Holodomor (Oekraïense hongersnood in 1928) Gedesillusioneerd door het beleid van de Sovjetregering (en zijn eigen onmacht) kreeg hij aversie en politieke ambities tegen het bolsjewisme Quisling vervreemde steeds meer en kreeg sympathieën voor het fascisme en nationaalsocialisme met hun anti-marxistische elementen. (ontmoette rassentheoreticus Alfred Rosenberg en Hitler) Als op 9 april 1940 de Duitsers Noorwegen binnenvielen pleegt hij een staatsgreep. Vijf jaar later zal hij ter verantwoording worden geroepen...voor de collaboristische daden en zijn ideologische overtuigingen..

De benadering van het leven van Quisling door filmmaker Erik Poppe is vooral een psychologisch studie. Waarbij je net als pastoor Peder Olsen enigszins twijfelt of je sympathie moet tonen voor deze man, heeft deze nazi-sympathisant recht op vergeven? Deze morele strijd vormt de kern van het verhaal. De film herinnert en toont het publiek wel wat voor wreedheden de nazi's zijn begaan en wat Quisiling kritiekloos toestond. Zijn vrouw Heidi visie staat gelijk aan die van de meeste Noren; smeken op zijn knieën om vergiffenis en neerschieten. Maria Quisling daarentegen moedigt de verdraaide wereldvisie van haar man aan en adviseert hem om nooit zijn overtuigingen af ​​te zweren.

De Noorse regisseur Erik Poppe (”Utøya 22. Juli“ en “The Kings Choice”) staat bekend om zijn meerdere verfilmingen van historische gebeurtenissen. Wie daar mee bekend is, weet wat hij bij dit rechtszaaldrama kan verwachten. De film verontschuldigt noch minimaliseert Quislings daden, de rechtvaardiging voor de berechting staat niet ter discussie, eerder humaniseert de regisseur hem. Door dit te doen, krijg je als kijker een boeiende kijkervaring en meer inkijk op de man achter de wreedheden.