Better Man (2024)

Vanaf 2 januari 2025 in de bioscoop (The Searchers)

Robbie Williams gespeeld door een aap, je moet er maar op komen. Benieuwd of dat werkt. Het is wat mij betreft geen lokker.

Op basis van de trailer gaat dit hem voor mij niet worden. Een fan van Robbie Williams ben ik al nooit geweest, maar als zijn levensverhaal dan door een aap verbeeld wordt.....liever niet.

Bijzonder vermakelijke biopic. Het gegeven dat Robbie door een CGI aap wordt vertolkt klinkt als een gimmick maar werkt effectief. Grootste troef wmb is dat Robbie en de film zichzelf niet bijzonder positief afschildert. De musical stukken zijn ook erg goed gedaan. Positief verrast.

Ja, beter dan verwacht. En inderdaad, dit lijkt een eerlijk beeld te geven van zijn opkomst en carrière want ook de mindere kanten worden weergegeven. Drank, drugs, ontrouw en de worsteling met zijn eigen onzekerheid. Dat laatste, het nooit goed genoeg denken te zijn, is misschien wel zijn grootste probleem geweest waardoor natuurlijk de rest van de problemen volgden. Er zijn ook maar weinig mensen die (op jonge leeftijd) met deze roem en rijkdom om kunnen gaan en daarbij jezelf te blijven.

Op een of andere manier werkt het bijzonder goed om een aap te gebruiken i.p.v. Robbie zelf. Geen idee waarom hiervoor gekozen is want de gehele speelduur weet je dat je naar het verhaal van Williams aan het kijken bent. Dat de keuze dan naar een aap gaat een niet een ander dier zal te maken hebben met het nummer "Me and my monkey". De aap in dit nummer is een metafoor voor Robbie's demoon / duivel op zijn schouder / stem in zijn hoofd. Althans zo heb ik het begrepen jaren terug. Ik zat dus ook naar het einde toe te wachten tot dit nummer voorbij zou komen maar dat bleef uit. Misschien lag het er te dik bovenop. Fijne ontknoping naar het einde toe waar nieuwe beelden voorbij komen gecombineerd met de live-opname van het legendarische Knebworth concert.

Maar goed, Fijne film dus. Heb je echt niks met deze man dan zou ik hem overslaan maar anders dus echt wel de moeite waard.

Openhartig, buitengewoon eerlijk portret van zelfverklaarde entertainer Robbie Williams die alleen te zien is in de vorm van een chimpansee, een verbeelding van zijn aanhoudende onzekerheden over zijn uiterlijk en van het gevoel dat hij een ‘dancing monkey’ is. Het is tevens een slimme manier om de rol door meerdere acteurs te laten spelen: Carter J. Murphy en Asmara Feik spelen Robert/Robbie als kind, Jonno Davies en Williams zelf spelen de volwassen Robert/Robbie. Grote hits als Feel, Come Undone en het onvermijdelijke Angels komen voorbij, altijd in de context van het verhaal en niet als willekeurig intermezzo. Een genot voor fans, maar ook uitstekende kennismaking voor degenen die Williams pas na zijn eerste periode bij Take That leerden kennen.

Prima film dit hoor en dan met name op audiovisueel vlak. Ik ben niet de grootste fan van zijn muziek, maar de manier waarop de nummers hier worden gebracht is wel top. En natuurlijk fijn dat Robbie het aandurft om zijn ware gezicht te laten zien. Het gevaar bij zo'n biopic is toch dat het al snel de 'goed-nieuws-show' wordt, zonder de rauwe randjes.

Overigens moest ik heel even wennen aan die aap, maar dit ging steeds beter werken. En werkte uiteindelijk zelfs zo goed dat ik achteraf denk dat het nooit beter was geworden met echte gezichten/ acteurs. Best knap gedaan.

4*.

Ik heb heel weinig met Robbie Williams of zijn muziek. Natuurlijk ken ik de hits. Ongeacht dat ik zijn geschiedenis niet ken is dit echt een geweldige film. De visuele effecten, de manier waarop Robbie zich zelf neerzet, de muziek. Het verhaal wordt snel verteld met humor. Geen moment verveelt of gedacht wat een aansteller. De emotionele problemen worden mooi neergezet en het hoogte punt is om over naar huis te schrijven. Wat een aanrader!

De scene dat hij met zijn auto onder water en onder het ijs beland. Wat is dat geweldig gevisualiseerd. Al die mensen om hem heen, de camera flitsen boven het ijs.

Blijkbaar geen groot succes, staat nu al laatste voorstelling bij in Pathe.

De film duurt vooral veel te lang. Na pakweg een halfuur komen we al op het punt dat het gaat over het drank- en drugsgebruik en wat druk en roem doen met Williams. En eigenlijk zijn de volgende 100 minuten daar een herhaling van. Na ruim een uur begon de verveling wel wat op te treden. Daarbij speelt dat de vertolkingen soms wat vlak zijn, zeker die van Wiliams zelf (dat hij een aap is werkt ook niet echt mee). Het deed me allemaal niet zoveel. De regie toont wel de strubbelingen, de acteur laat het niet voelen. Steve Pemberton als papa Williams doet het stukken beter met een invoelbaar personage - elke scène met hem werkt simpelweg.

Verder qua musical wel oké. Redelijk druk en flitsend en zelfs een scène in ogenschijnlijk één shot (Come Undone) en die stukken werken ook wel. Ook af en toe best goede ideeën en mooie beelden (die auto die in het water plonst, of meer in een muur van water rijdt ofzo). Maar dat alles kan niet verbergen dat de film weliswaar veel wil zeggen en ook redelijk eerlijk is (Williams was af en toe een klootzak) maar ook opervlakig aanvoelt. 2,5*.

Toch nog maar even gekeken, heb weer een tijdje pathe unlimited, dus dan ga ik sowieso wel vaak en na de 4 sterren recensies hier wel benieuwd geworden. Viel me toch wat tegen, ik kan me beter in mjk87’s verhaal vinden dan in de 4 sterren beoordelingen. Best aardig, ook geen spijt van dat ik gegaan ben maar niet zo bijzonder als gehoopt.

Ik ben altijd wel fan geweest: niet per se van zijn albums maar van zijn persona, de singles & de act eromheen. Geweldig gedaan, deze ga ik dan ook zeker kijken.

Fijne film. Het meeste is al gezegd, gebruik van de muziek van Williams werkt uitstekend om er wat extra emotie aan te geven. Paar heel mooie scènes, de dans scène in Londen, de scène waarin de dementie van zijn oma naar boven komt, wanneer hij uit Take That wordt gezet en naar huis racet en de slotscène springen er wat mij betreft boven uit. Ik was met mijn dochter van 12 en ik moet toegeven dat ik de Nederlandse leeftijdskwalificatie van 12 aan de lage kant vind.

Bedoel je niet Rock DJ? Of waren die allebei ogenschijnlijk in één shot? Is me bij Come Undone namelijk niet opgevallen.

Ja correct, ik zat mis.

Better Man - Fast Forward review

Visueel een plaatje, zeker onderhoudend, hier en daar wel wat corny.

Eigenlijk wil je na zo'n film het idee hebben dat je iets meer van een artiest weet.

Nou wist ik niet veel van Robbie Williams, dus dat moest wel lukken.

Maar na 9 kwartier weet ik nog niet meer dan dat hij een multiverslaafde lompe vent is, die zijn onzekerheid verbergt achter brutaliteit.

Misschien valt er gewoon ook niet veel te melden.

Zag er verder wel goed uit, en dat is natuurlijk ook iets waard.

Take That heb ik nooit iets gevonden, maar de muziek van Robbie Williams kan ik wel waarderen, en hij geeft hele goeie live concerten. Maar de film zelf, tja voor de fans zal het wel helemaal te gek zijn. Er zaten best wel enkele mooie scens in. Maar het einde van de film is één en al sentimenteel gedoe. Zo zal het voor Robbie Williams ook wel gevoeld hebben neem ik aan, en altijd maar met die onzekerheid struggelen. Terwijl hij dat eigenlijk toch helemaal niet nodig had. Maar dat zal blijkbaar wel tussen zijn oren gezeten hebben. Ik heb de film nu gezien en ik denk niet dat ik deze snel weer zal kijken.

Niets voor mij.

Wrm is dat een aap?

Als je de film echt gezien zou hebben, zou je het weten.

Heb stukje gezien ze maar spreekt me niet aan.

Virtuoos geregisseerde, visueel overweldigende (soort van) biopic over leven en carrière van zanger Robbie Williams. Het is even wennen, maar de gimmick Williams te laten vertolken door een digitale aap pakt verrassend goed uit. Zelfs de musical-achtige intermezzo's vallen als puzzelstukjes op hun plaats. De schaduwkanten van het succes worden zeker niet geschuwd en Williams wordt flink door de mangel gehaald. De finale mag dan wellicht iets te sentimenteel zijn ten opzichte van de wrange en rauwe voorgaande gebeurtenissen, maar tegen die tijd kun je als kijker wel een lichtpuntje gebruiken. De muziek van de beste man is verder subliem in de film verwerkt, in veelal bewerkte en/of nieuwe versies.

Maar wel gewoon een stem durven uitbrengen na het zien van ‘een stukje’

Vond de film zelf zeer onderhoudend, wel wat fragmentarisch en wellicht wat te kort op de Netflix docu.

Het is niet mijn dada, respecteert mijn keuze, ik doe dat bij u ook.

We kunnen niet in alles dezelfde mening hebben.

Oh maar dit heeft niets met uw mening over de film te maken, maar ik snap werkelijk niet waarom er een stem uitgebracht moet worden als je alleen een stukje hebt gezien.

Er zijn hier blijkbaar weinig Take That of Robbie Williams fans op MM. Nou, ik ook helemaal niet. Maar als muziek noob zijn een reeks nummers me zeker niet onbekend. Best catchy in de ruime muziekpop. En zonder de details te kennen, heeft de man al wat watertjes doorzwommen - al dan niet door zijn eigen toedoen. Het is natuurlijk ook zijn "je m'en fous-air' die ervoor gezorgd heeft waar hij nu staat (maar eveneens ertoe leidde wat hij allemaal niet heeft verwezenlijkt). Maar je kan jezelf als scruffy-looking kid uit een grauwe industriestad als Stoke-on-Trent ook niet zomaar verloochenen natuurlijk.

Ik vond het best geslaagd. Williams verbloemt zichzelf zeker niet (al zal één en ander wel gepolijst zijn om dit commercieel toonbaar te houden). Leuke die voice-over met dat typische gebekte Britse accent uit de achterbuurten. De muzikale intermezzo's zijn zeker geslaagd: flitsend en dynamisch. Leuke vibe.

Centraal toch wel zijn constante onzekerheid, zijn gevoel van een failure te zijn, niet alleen naar zichzelf, maar ook naar zijn vader toe met wie hij een haat-liefde verhouding ontwikkelt. Toch is zijn loyaliteit groot naar zijn familie. De film is een mooi evenwicht tussen dit alles. Robbie Williams is die typische gast met een grote muil en dat kleine hartje. Doorheen dat pantser zit er toch erg veel onzekerheid en angst. De metafoor met de aap is vervolgens gewaagd, maar wel geslaagd.

Verrassende film over het turbulente leven van Robbie Williams. Er zit genoeg eigen kritiek in waarbij in zijn zelf gegraven gat valt. Als je immens populair bent en ineens niet meer is dat een hard gelag. Hij weet zich te herpakken en komt weer terug. Ook dat met vallen en opstaan.

Dat hij hier zichzelf speelt als een alter ego (een aap) is misschien een verwijzing naar zichzelf of dat hij geen enkele acteur goed genoeg vindt om die rol te spelen. Hij is en blijft een narcistisch persoon. Dat hij tijdens de optreden van Take That zelf de microfoon weggapte werd hem niet in dank afgenomen aangezien hij erna gewoon de uit de band werd getrapt. Hij heeft zijn kuren maar is zonder meer nog steeds een geweldige zanger. Wilde ooit een ambitie van hem waarmaken; James Bond spelen. Maar dat zag niemand zitten. Wel een van de betere biografische film. Wat ik niet wist hoe groot zijn vader was als een rolmodel. Wat die oude zangers voor elkaar kregen in de jaren 60/70 dat ambieerde hij ook. Die invloed van zijn vader klonk hierin duidelijk door.

Aan het einde van film werd dat heel erg duidelijk; duet met zijn vader. Eindelijk kreeg hij het respect die die andere Amerikaanse zanger ook kregen, maar meer die van zijn vader. Eindelijk bevestiging. Geweldige film. Niet alles is rozengeur en maneschijn.

Gisteren bekeken, ook ik heb niet veel met Williams zijn muziek. Paar goeie nummers wel, maar ik ben geen liefhebber van popmuziek. Daarentegen heb ik Williams wel altijd een interessant figuur gevonden. Opening van zijn Knebworth show herinner ik me nog goed, dat was best wel indrukwekkend.

De film laat alle kanten zien van Williams wat uitermate goed werkt vind ik. Wat voor mij minder werkt is de chimpansee, waarom daarvoor gekozen is....ik begrijp het niet. Ik stoor me er aan merkte ik en ben van mening dat het met een goed gecaste acteur beter was gegaan! Desalniettemin is Better Man een goeie film wat er bij tijden mooi uitziet, maar soms ook wat chaotisch aandoet.

3,5*

Mooi gemaakte musical en biografie.

Hier zou sowieso in de toekomst wel een echte musical van op de planken komen maar dit terzijde.

Gewaagd om Williams af te beelden als een aap.

Had aan de ene kant het liefst de persoon in real willen zien voor een nog realistischer plaatje.

Maar het is apart en gedurende de film ga je aan de vertolking wennen.

De soundtrack is uiteraard herkenbaar en wekt nostalgie op.

Er is veel tijd gestopt in de choreografie.

Camera werk is met regelmaat fraai. Ook wordt er prima geacteerd.

Wel gaat men wat mij betreft wel heel snel door de periode Take That heen en de relatie met Nicole Appleton. Als je de achtergrond niet weet begrijp je ook het baby drama tussen Williams en Appleton niet. "Better Man" gaat vooral over Williams zijn faal angsten, de relatie met zijn vader, moeder en oma.

En de muziek. Prachtige ontoerende finale.

4*