Thunderbolts* (2025)

Deze film onverwacht al in preview kunnen bekijken gisteren avond.

Wist niet echt wat ik moest verwachten, maar wat een verrassing is deze film voor mij Een superhelden film met toch wel een mooi sterk verhaal in.

David Harbour zorgt voor een goede dosis humor.

Florence Pugh blaast je omver met haar acteer talent, niet normaal.

Sebastian Stan is terug als Bucky, altijd 1 van de beste personages van Marvel geweest voor mij.

De rest van de cast speelt ook hun rol echt goed en overtuigend.

Actie zat heel goed met mooi gemaakte scènes.

& uiteraard waar ik toch altijd benieuwd naar ben de Post-credits scène.

Deze film heeft er 2, dus heel de rit blijven uitzitten... Het is echt de moeite deze keer

Zal deze zeker nog eens gaan kijken (nu op de geplande dag dat ik hem ging gaan kijken)

Marvel is echt terug met deze film, we worden klaar gestoomd voor iets heel groot. Laat Fantastic Four maar komen en dan eindelijk Avengers: Doomsday!!!

Zeer duistere, maar sterke volwassen Marvel film!!

Dit is toch wel de film die Marvel nodig had om terug op niveau te komen.

Met een zeer goede cast die elk hun personage heel overtuigend brengt!!

Zeer blij dat deze groep in Doomsday zal te zien zijn.

Geniet er maar van Marvel fans

Ps: Blijven zitten tot het einde

Thunderbolts* krijgt veel hype. Maar ik heb me bij vlagen verveeld tijdens de film. Het helpt gewoon niet als Engelstalige acteurs met een nep Russisch accentje de diepte in willen gaan.
Voor mij is dit de zoveelste Marvel film die op de stapel van prima films na End Game gegooid kan worden. Het is echt geen vervelende zit en het is allemaal verzorgd. De gemiddelde biosganger zal een prima tijd met de film hebben. Maar waar heb ik nou naar zitten kijken? De actie was niet bijzonder of gewaagd. De humor was erg pover en weinig aanwezig. Wat ik toch wel had verwacht voorafgaande aan deze film om het B-garnituur gehalte te compenseren. De film kent geen verrassingen en de antagonist was even heel veelbelovend, maar alles wordt verder met gepraat opgelost (dat krijg je als een vrouw de leading role heeft *wink wink*) in het kader van vecht tegen je innerlijke demonen. Sommigen zullen hier duisterheid en diepgang in zien. Ik kon er zelf helaas weinig mee omdat de personages nog steeds heel erg oppervlakkig blijven.
Dan nog de mid- en post credit zien. Een beetje humor en open deuren met Fantastic 4. Het duurde erg lang, maar het stelt niet zoveel voor.

Het is gewoon niet leuk meer om te zeggen. Het is een beetje als continu hopen dat Ajax in de eerste helft de wedstrijd beslist, maar je weet dat het toch niet gebeurt. Je hoopt telkens weer dat Marvel weer eens een topper uitpoept. Ik heb geen enkele reden om deze film ooit nog te herzien. Ik heb wel hogere verwachrinfen voor Fantastic 4. Die belooft op alle fronten spectaculairder en epischer te worden.

Uiterst merkwaardige Marvelproductie waarin afgekeurde superhelden Yelena Belova [Florence Pugh], John Walker [Wyatt Russell] en Ava Starr [Hannah John-Kamen] door Valentina de Fontaine [Julia Louis-Dreyfus] naar een afgesloten ruimte voor vernietiging. Niemand had gerekend op de aanwezigheid van Bob [Lewis Pullman], een ogenschijnlijk depressieve jongeman zonder superkrachten. Blijkt natuurlijk geen toeval. De flinke dosis humor die Eric Pearson en Joanna Calo in het scenario stopten, slaan lange tijd dood door de gebrekkige timing van Schreier en de cast. Maar wanneer ‘The Sentry’ eindelijk zijn opwachting maakt, krijgt deze tot dan toe veel te luchtige SF-actiefilm een veel duistere toon en wordt het een hele andere (en aanzienlijk betere film) met originele visuele effecten en een opmerkelijk ontroerende ontknoping. Wacht tot het eind van de aftiteling voor een lange extra scène die vooruitblikt op het vervolg van deze reboot.

MCU is al even de weg kwijt. En vele hadden al een mening voor de films ook maar uitkwamen. Al lag het wat mij betreft vooral aan gebrek aan een interessant script en - zelfs voor dit genre toch wat nodig - meer diepgang in de personages die je opvoert. Met grappen en 100 easter eggs voor de ultieme fans ga je het niet redden.

Thunderbolts* wordt opgevoerd als de redder van de MCU. Of dat zo is zullen we nog wel zien, maar het gaat toch al de betere kant uit. Wat back to basic met meer herkenbare helden. Al werkte dat niet met de nieuwe Captain America. Maar de richting is toch al beter dan heel dat multiversum gedoe. Thunderbolts heeft alvast een beter verhaal en kan rekenen op een goeie troef: Florence Pugh. Het was leuk haar te zien in de film Black Widow, een film voor Scarlett Johanson die wat (te) laat kwam en ook niet helemaal eer deed aan dat personage. Maar Pugh als Yelena Belova gaf wel een frisse wind in de MCU. Haar interacties met Kate Bishop (Hailee Steinfeld) in Hawkeye waren geweldig.

In Thunderbolts* krijgen niet alle karakters genoeg diepgang, het blijft soms toch wat oppervlakkig. Er wordt meer aandacht besteed aan actiescènes, wat niet slecht is, maar zonder de nodige drama werkt dat ook niet. Yelena Belova schittert dan weer wel gelukkig. Of ze de franchise kan redden op haar eentje is nog de vraag, maar Thunderbolts* is alvast één van de betere Marvel-films van de laatste jaren geworden. Er is nog hoop!

Aka ''The New Avengers''
Gisteravond maar meteen meegepakt vlak na de release. Er word weer rustig verder geborduurd op het MCU, waar er connecties worden gemaakt met The Avengers, zo nemen ze zelfs de oude HeadQuarters over, maar ook met de vorige film Brave New World. Typische film uit de Marvel fabriek, simpel plotje, de actiescenes, de grapjes, we kennen het onderhand allemaal wel. Enige verassing van de film was Bob, of The Sentry, om hem maar bij zijn superhelden naam te noemen. De titel is wel geinig gevonden, vernoemd naar het voetbalteam van Yelena toen ze nog kind was. Een voetbalteam dat totaal niet presteerde en alles verloor.
Was het vermakelijk? Ja, maar er was geen moment in de film die mij overdonderde, wat Marvel trouwens al jaren niet meer lukt, jammer. Vond hem wel beter dan Brave New World, maar ik mis de films van vroeger, die mij nog kippenvel konden bezorgen.

Gisteren gezien in de bioscoop, en mijn verwachtingen waren laag, vooral na de teleurstellende film Captain America Brave New World.

En de vele andere miskleunen van CGI overload en blue en green screen rommel en zwakke films in zijn geheel.

Maar deze nieuwe Marvel film en de laatste film van Fase V heeft mij echt versteld doen staan.

De echte practical effecten zijn weer terrein aan het winnen en veel echt op locatie gefilmd.

En echte stunts ook van de cast.

Zie You tube de making off van deze film.

Een relatief klein budget en kijk is wat er mogelijk is,in vergelijking met de hoge budgetten voor de CGI en blue en green screen rotzooi wat geld en kwaliteit over de balk gooien is.

Thunderbolts met ieder team lid die zijn shine momenten krijgt.

Vooral Florence Pugh en Lewis Pulmann de zoon van de beroemde eighties acteur Bill Pullman.

Spelen echt verassend sterk.

Ook speciale credits voor de nieuwe Captain America Wyatt Russel als John Walker die een verrassend goede uitstraling heeft en zo te gek gedaan zijn gehavende schild, die veel strijd heeft moeten doorstaan.

En de nieuwe Superheld The Sentry is zo waardevolle nieuwe verassende Superheld.

De cast speelt echt heel goed vooral de Thunderbolts.

De Russische stemmen waar menigen overviel, zijn echt juist zo leuk voor deze film.

Het is even opbouwen het begin, maar al snel pakt deze film zo uit. !

De film heeft een eenvoudig verhaal, maar toch pakkend.

Heel spectaculair en geen overdreven humor.

En de film heeft een duister tintje en soms zelfs een beetje griezelig.

De film muziek is echt zo grandioos, echt waanzinnig.!

Marvel hou dit vast.!

Geen woke zo blij mee.

Hopen ze deze hoge kwaliteit vast houden.

Tot nu toe de grootste film verassing van het jaar.

En blijf zitten bij de aftiteling voor de end credits.

Voor een speciale verassing die je niet mag missen.

Marvel is echt terug !

Complimenten voor de cast en makers en musici.

Denk ze van het verleden nu geleerd hebben.

Je gelooft het niet,maar echt 4,5*

Verdienen ze echt.

De laatste Marvel film die ik heb gezien was No Way Home die toch alweer dateert van 2021. Sindsdien ben ik lange tijd Marvel-moe geweest. Het hele Multiverse narratief kon me niet bekoren en had ook het idee, dat alle films na Endgame beduidend in kwaliteit omlaag gingen.

Dat is ook wel te zien aan de algemene scores op allerlei platformen, inclusief MM. Volgens mij, is dit weer de eerste Marvel film, die een algemeen hoge score weet te halen en ik moet zelf ook toegeven. Ik vond de film best aardig.

Doordat ik Marvel eigenlijk sinds 2021 heb geskipt, was ik niet echt bekend met de personages. Behalve ‘Bucky’ natuurlijk. Deze karakters konden mij allemaal best wel bekoren, ze hadden karakter en voelde niet aan als een bord-karton. Evenals het verhaal, ook dat was best prima. Nog steeds geen Phase 3 niveau, maar het komt er aardig in de buurt. Florence Pugh, kon mij ook wel bekoren. Erg degelijke actrice, die de laatste tijd flink naam aan het maken is.

Ben je ook Marvel-moe? Dan zou ik toch wèl aanraden deze te bekijken.

Gemengde gevoelens. Enerzijds wel een aardig uitgangspunt en ook echt wel tof dat men met thematiek rond depressies werkt hier, hoe oppervlakkig dat ook blijft. Ik vond dat ook prima verwerkt in het verhaal. Anderzijds visueel wat saai en erg duister en vooral de flauwe humor die Marvel de laatste jaren kenmerkt (afwezig bij de laatste Captain America, direct de beste prent van de afgelopen tijd) wist me behoorlijk te irriteren. Erg jammer, anders had ik nog wel een voldoende kunnen geven. 2,5*.

Aardige film waarin een paar superhelden moeten samen werken omdat ze zijn verraden door hun opdrachtgever. Vrij neerslachtige personages voor een superhelden-film. Deze film had zich beter buiten het MCU kunnen afspelen. Een ietwat mysterieuze eerste helft en de tweede helft heeft ook een aantal prima scenes. De humor valt een beetje uit de toon hier (vooral de rol van David Harbour).

Verrassend nieuw hoofdstuk binnen de superheldenwereld, waarin regisseur Jake Schreier op geslaagde wijze een aantal intrigerende personages bij elkaar weet te brengen. Specifiek Lewis Pullman geeft gestalte aan een zeer fijn figuur dat zichzelf tegen de finale aan ontpopt tot mogelijk de beste schurk die dit filmische universum heeft gebracht. De computereffecten zijn niet overal even geslaagd, maar de makers kleuren de film niettemin in met originele vondsten en genoeg overgave. Er ontbreekt uiteindelijk wat lef in de uitwerking (want Thunderbolts is iets te nadrukkelijk PG-13), maar dit is niettemin een positieve indruk voor wat de toekomst nog kan brengen.

Een beetje een atypische Marvel, maar dat speelt juist in het voordeel van Thunderbolts*, zeker anno 2025 waar MCU-moeheid bij de meeste mensen wel is ingedaald. Zo ook bij mij. Sinds Endgame zijn er weinig films in deze franchise geweest waar ik nog echt blij van kon worden (Spider-Man: No Way Home daargelaten, maar dat was ook meer door de nostalgische trip down memory lane dan dat het echt een fantastische film op zichzelf was), maar bij Thunderbolts voelde ik voor het eerst weer eens iets oprechts.

Er zit zeker wel wat (matige) humor verwerkt in de film, maar toch voelde dat aspect hier anders aan dan in de doorsnee Marvel-film. Er was niet die dwangmatige nood om om de haverklap een ironisch grapje te maken en daarmee meteen elke oprechte emotie uit de scène te zuigen. Personages mogen echt dingen voelen en doormaken en groeien. En hoewel het qua personages en acteurs een beetje de ''B-line-up'' van de MCU is, vond ik ook dat voordelig uitpakken. Dit zijn geen larger than life-figuren waar je eigenlijk niets nieuws meer mee kunt doen, maar nog echt frisse en nieuwe personages, met ook donkere kanten. Florence Pugh draagt de film met gemak, en heeft wel echt die 'filmster'-kwaliteit. David Harbour is altijd een fijne luchtige aanwezigheid en zorgt dus voor de nodige comic relief (de humor in de film die wél werkt, is meestal afkomstig van hem) en Lewis Pullman zet een hele menselijke, complexe ''villain'' neer. Misschien wel één van de beste die de MCU ooit gehad heeft, inderdaad, vooral omdat hij zo klein en menselijk is. Dat is ook wel eens fijn en verfrissend. De hele invalshoek/metafoor met depressie als 'The Void' ligt erg voor de hand, maar het werkt wel. Ik vond die hele climax enorm goed te pruimen. Hoewel het allemaal ook heel prototypisch verloopt - een groep misfits die elkaar niet kunnen luchten of zien, maar dan toch met elkaar leren samen te werken is al ontiegelijk veel keren eerder gedaan - wérkt ook dat aspect verrassend goed. De personages hebben een dynamiek die tof is, en ik zou ze eigenlijk als groep graag verder zien in volgende films.

Mindere punten? Sebastian Stan als Bucky heeft eigenlijk maar een saai, nietszeggend rolletje en ook Julia Louis-Dreyfus vind ik niet echt werken als grote slechterik. En gewoon wat kleine dingetjes, zoals Sentry die op een halfuurtje tijd opeens alles kan en enorm overpowered is. Het zijn dingen die een beetje inherent zijn aan het superhelden-genre, en Thunderbolts* ontsnapt eigenlijk aan de meeste dingen die de laatste pakweg tien Marvelfilms wél fout deden, dus ik vergeef het ook wel iets gemakkelijker. Het is een frisse, duistere en emotioneel iets complexere film geworden. Tof.

Dikke 3.5*.

Aardige Marvel, gelukkig dit keer zonder al te veel multiverse chaos. Het verhaal zit best leuk in elkaar en het duurt niet al te lang voordat de groep gevormd is. Wat volgt is wat actie, spanning, drama en humor. Dat allemaal redelijk gedoseerd zonder onvolwassen aan te voelen. De actie ziet er goed uit. Richting het einde wordt allemaal wel wat minder met een zwakke finale, helaas. Visueel verder dik in orde. Het acteerwerk is ook goed met een prima onderlinge chemie tussen de hoofdrolspelers. Jammer dat de rol van Kurylenko beperkt is. 3.0/3.5

Waar komt dat gemiddelde vandaan? Dit is toch gewoon weer op de automatische piloot met een standaard script. Voeg daar een halve dozijn oninteressante (anti) helden aan toe en een vleugje mislukte poging tot komedie en er blijft nog weinig goeds over.

Actie begint wel meteen lekker met de opening door Yelena Belova; daarna zakt het geheel een beetje in elkaar.

Ik vond het karakter van John Walker lastig en ongeloofwaardig, voor zover dat in een MCU film een ding is...

Los daarvan vond ik het wel verfrissend en een aardig contrast met wat eerdere films.

De duistere trip vond ik ook wel lekker.

Geen superfilm, en misschien is een 3,5 wel wat hoog, maar een 3 is voor mij zeker te laag; dit is niet een film die net aan het kijken waard is. Ik rond hem dus toch af naar die 3,5.

Ik moet zeggen dat ik Yelena Belova wel prettig als hoofdrol vind; als sidekick was ze wat minder blijven hangen.

In het begin een vrij standaard actie film welke vermakelijk is. Betreft echter een goede opbouw naar waar deze film in overgaat. Dit begint na ongeveer 1.34 uur en gaat echt over echt iets goeds (als je openstaat om te zien wat er gebeurt).

De leegte in mensen hun leven, wat in je vroegere leven gebeurt is en het levenslange gevecht die een een ieder hierover blijft voeren. In 1 zin , geweldig als actie en avontuur zich uiten in een levensechte spelende kwestie in ieders leven !!!!

Zoals hier in een korte tijd verschillende problematieken en persoonlijk strijd worden gebracht! Credits voor de regiseur.

Voor iedereen die zich ergens een keer alleen heeft gevoeld.

Leuk einde

Bij Marvel zijn ze flink de weg kwijt, wat een bagger.

Dramatische casting, belabberde CGI, totaal debiel plot met een (ex) drugs verslaafde anti held in wording inclusief zware autistische trekjes met bijbehorend jeugdtrauma...

Wie dit verzonnen heeft zat goed aan de LSD...

De rol van Dreyfus was helemaal om te janken, geen moment geloofwaardig...

Enige leuke rol was van David Harbour...

2**

Bovengemiddeld leuke Marvel-film, met een nogal standaard eerste helft maar met een inventieve en spannende tweede. Het duurt weliswaar even voordat plot en personages weten te boeien, maar eenmaal op stoom is de film grappig, spectaculair en meeslepend. Blijf zitten tot na de aftiteling; dan volgt nog een door de gebroeders Russo geregisseerde hilarische scène die de opmaat vormt naar Avengers: Doomsday.

Aan het begin van de film wrijft het personage van Julia Louis-Dreyfus het er nog eens in: “The Avengers are gone”. Met The Avengers vertrekken ook Scarlett Johansson, Chris Evans en Robert Downey Jr. en daarmee is ook een groot deel van de uitstraling van films die zich in het Marvel Cinematic Universe afspelen, verdwenen. Na Eternals (2021) treffen we in Thunderbolts* een nieuw team van superhelden. Bijna iedereen uit het nieuwe team is al eens eerder opgedoken in andere Marvel-films, waarbij de ene held meer indruk maakte dan de andere. Dat is hier niet anders. Terwijl de humor wordt verzorgd door Red Guardian (David Harbour), zijn het vooral Winter Soldier (Sebastian Stan) en Florence Pugh als de nieuwe Black Widow die aan het nieuwe team met de naam Thunderbolts een roemrijke uitstraling moeten gaan geven.

De film leeft vooral van de diversiteit aan superhelden met hun eigen agenda’s en van de dynamiek die dat oplevert. Een ieder is tamelijk eigenzinnig en vooraleerst niet bereid tot samenwerking. De tamme eerste helft van de film wordt er iets minder tam door. Het grote aantal personages zorgt met onderling gebakkelei voor afleiding. Dat is nodig want heel spannend is het in de eerste helft van de film (ondanks een paar aardige actiescènes) niet. Jammer trouwens dat die eerste helft niet wordt gebruikt om de wat minder bekende helden zoals U.S. Agent en Ghost nader met de kijker te laten kennismaken.

De tweede helft is interessanter als er iets dieper op de bekendere helden wordt ingezoomd en zaken als zelfvertrouwen, zelfontplooiing, depressiviteit en het overwinnen van trauma’s aan de orde komen. Uiteraard overgoten met een onwerkelijk superhelden-sausje, maar ik bemerkte toch dat er zowaar enige binding met de personages ontstond. Die is niet heel diepgaand, want het blijven wel superhelden natuurlijk. Fantasiefiguren met superego’s. Maar toch. Inleving in de personages (hoe oppervlakkig ook) is altijd welkom.

Nog niet genoemd maar zeker het vermelden waard zijn de personages en het acteerwerk van Florence Pugh en Lewis Pullman. Beiden vertegenwoordigen personages met een potentiële diepere laag die hopelijk in de toekomst verder wordt geëxploreerd. Na een aantal zwakke Marvel-films biedt Thunderbolts* hoop. Hoop op iets dat zich kan gaan ontwikkelen tot een aangename filmreeks vergelijkbaar met The Avengers. Ik heb me met Thunderbolts* prima vermaakt en heb wel zin in de tweede Thunderbolts*.