Heretic (2024)

Dat deze film niks met horror te maken en enkel psychologische thriller is ben ik het niet mee eens.

Er zitten zeker in de kelder best wat horror elementen in deze "Heretic".

Inclusief wat bloedig snijwerk en een ranzige scene.

Verder veel religieuze dialogen maar dat is nu eenmaal het thema van de film.

Goede rol van Grant.

Je blijft na afloop enkel wel met vragen zitten maar dat is waarschijnlijk ook de bedoeling van "Heretic".

3*/3.5*

Had hier echt meer van verwacht, beetje teleurstellend dat het een relatief saaie film met nauwelijks een hoogtepunt aan spanning is geworden. Veel dialogen over religie, veel ongemakkelijke blikken. Het is dat de interactie tussen Hugh Grant en de dames zo sterk was, anders had ik er geen voldoende voor over gehad. Maar alsnog een hele krappe voldoende, meer is het niet. Wel prima om Grant te zien excelleren, die man heeft meer talent dan er lang uit is gekomen aangezien hij het vooral in romkoms zocht.

3*

En dan? Dit is geen film die het moet hebben van zinderende spanning of een geweldige clou. Wat haal je dan eruit als je dit binnenkort opnieuw bekijkt? Vraag ik uit pure interesse.

Religie interesseert me de laatste jaren redelijk veel, niet zozeer als gelovige, eerder als iemand die ze van op een afstand wat observeer en ga ook vaak de dialoog aan als ik bv. ergens Jehova getuigen etc. tegenkom om hun levensvisie te horen. In de film zaten wel interessante dialogen. Einde kan ook op 2 manieren geïnterpreteerd worden. Dus wil de film wel eens herzien in de cinema of thuis; nu ik het verloop wat weet en ook redelijk wat interviews heb gevolgd met de cast & makers.

Puur uit nieuwsgierigheid, en geannuleerde plannen voor een betreffende avond, deze film in de bioscoop gaan zien. Ik had er het een en ander over gelezen en de trailer gezien. Buiten het feit dat het natuurlijk opmerkelijk is dat Hugh Grant in een horrorfilm te zien is, vond ik ook het gegeven interessant klinken. Reden genoeg om de film eens een kans te geven.

Aanvankelijk werd de film heel goed ontvangen, maar inmiddels lees ik ook veel teleurgestelde reacties. Zelf ben ik niet teleurgesteld. Er wordt veel gepraat in de film en ik kan me zo voorstellen dat sommige horrorliefhebbers mogelijk op iets anders hoopten. Ik vind het veel meer een psychologische thriller met hier en daar wat horrorelementen dan een 'volbloed' horrorfilm. Laat ik het zo zeggen: ik verwacht niet dat veel mensen bij Heretic de drang zullen voelen hun handen voor hun ogen te slaan. Als je daarop uit bent, dan is het waarschijnlijk verstandiger om verder te zoeken.

Heretic moet het vooral hebben van de drie hoofdrolspelers, juist omdat er dus tamelijk veel gepraat wordt. Gelukkig weet de film uit dat acteerwerk ook wel echt kracht te halen. Hugh Grant vind ik een uitstekende keuze voor deze rol, omdat hij juist zijn 'old school charm', die hij veelvuldig gebruikte in zijn romcoms, goed kan benutten tijdens de eerste minuten waarop zijn personage op het scherm verschijnt. Het lukt om in eerste instantie over te komen als een wat oudere goedzak, maar ook zodra voor de dames duidelijk wordt dat hij eigenlijk een creep is, blijft zijn spel sterk. Ook de interactie tussen hem en de twee dames, Chloe East en Sophie Thatcher, was goed. Met name East vond ik erg overtuigend in haar rol. Het drietal zorgt ervoor dat de vele dialogen die de film rijk is uit de verf komen en dat mijn aandacht eigenlijk niet afzwakte.

Ondanks dat ik de uitkomst helemaal niet zo verkeerd vond, gaat de film wel steeds meer over de top richting het einde en het komt, ondanks de lange aanloop, toch redelijk gauw ten einde allemaal. Geen slecht einde dus, maar toch hield ik er een beetje een gebrekkig gevoel aan over. De film laat je ook achter met enkele vragen, maar dat vind ik dan weer niet zo erg. De rode draad is kraakhelder en het zorgt er ook voor dat je nog even blijft nadenken over wat je gezien hebt.

Een spectaculaire of vernieuwende film vond ik het absoluut niet, maar ik vind het knap hoe de film me met weinig middelen eigenlijk nooit losgelaten heeft. Het boeide mij met gemak en ik bleef telkens benieuwd naar de volgende zet. Hoewel de film me niet helemaal de stuipen op het lijf wist te jagen, vond ik het qua sfeer pakkend genoeg.

3,5*

Slecht, klein uurtje gekeken om in slaap te vallen, gezeik over god en bosbessentaart en monopoly. nee niet mijn ding

Ik was een beetje bang dat deze saai zou zijn. Maar de acteerpreststies zijn zo goed. En de dialogen/monologen soms van Pulp Fiction kwaliteit. Dus ondanks dat het een slowburner is vond ik het zeker en aanrader, mits je het vermogen en de zin/geduld hebt om de dialogen te volgen.

Ik dacht in eerste instantie dat Grant de twee meiden ging proberen te bekeren/ongelovig te maken met verbale en non verbale acties, maar het verhaal loopt anders. Wel ietwat absurd op het einde. Maar toch een sterk geheel. De scene als een van de zusters de Blueberry Pie kaars omdraait vond ik sterk. Ook de Radiohead-theorie vond ik mooi. De potentiële plot-hole met de fiets wordt prachtig gedicht. Tot nu toe beste film van 2025;) ‘’

Het bijzondere aan deze film, is dat Hugh Grant eigenlijk precies hetzelfde typetje neerzet als in al zijn andere films; klunzig en extreem aardig. Bijna aandoenlijk. Alleen speelt hij het zo goed, dat het gewoon 'creepy' wordt. Nu wil het zijn dat de neergezette sfeer (oud huis, weinig licht, spannende muziek en geluidseffecten) ook wel zorgt voor de nodige spanning, maar het acteerwerk is gewoon van zeer hoog niveau. Ook van de twee dames.

Ja, ondanks de simpele setting en weinig middelen, toch een geslaagde thriller geworden.

De rode draad van het verhaal kon mij niet boeien.

Het psychologische spel redelijk.

Zonde van deze 2 uur

Verrassende film. Zette hem aan voor de horror, maar de film moet het hebben van zijn duistere en nihilistische verhaallijn. Misschien raakt het mij meer omdat ik als atheïst ben opgegroeid in een christelijke omgeving, maar ik vind dit qua verhaallijn een van de sterkere films van het afgelopen decennium.

Grant prima acteur. Zwakzinnig verhaal. Kon mij niet boeien.

Toch wel een erg goede film
Wie achter Hollywood staat laten ze vaak genoeg zien in hun films.
De complot theorieën m.b.t. simulatie en het bestaan van npc's (zielloze avatars die slechts hier zijn ter bescherming en ondersteuning van het systeem) worden naar mijn weten voor het eerst aangehaald in een film.
religie word belachelijk gemaakt, echter is zijn eigen trucje (resurrectie van zijn eigen profeet) gebaseerd op een leugen omdat hij meerdere vrouwen gebruikt als slaaf en voor zijn resurrectie toneelstuk
op het einde moeten ze kiezen tussen de deur BELIEF en DISBELIEF , en kun je stellen dat ze mogelijk vrij waren geweest door de DISBELIEF deur te kiezen.
En laat dat laatste nou net de agenda zijn van de ware eigenaars van hollywood .

Zag er veel over voorbijkomen en heel veel goede recensies dus ben mij er net aan gaan wagen.

Zelf groot fan van Sophie door Maxxxine en The Companion en Hugh Grant in een keer een heel ander genre leek mij ook wel wat. Maar de film viel me zwaar tegen. Geloof gaat uiteindelijk ook macht zeker waar maar het duurde voor mijn gevoel zo lang totdat het op gang kwam, het begin kwam ik makkelijk door maar na een uur denk je echt wat komt er nog en nog steeds denk ik nou, heb ik nu het einde gezien? Het duurde mij veel te lang.

En Sophie haar karakter leefde nog even om Grant te vermoorden? Was ze dan toch ook weer herezen uit de dood terwijl hij haar dood hat verklaart? Dat vond ik zo vaag en niet te volgen.

Daarnaast horror? Wie heeft dit ook horror genoemd? Geen enkele jumpscare of grijntje horror in te vinden, tis meer filosofische drama of uberhaupt drama en een beetje thriller maar meer echt niet. Als je gaat voor horror thriller kom je echt van de koude kermis thuis.

Vage en lange film en helaas niet mijn picnic. 2 sterren.

Wat een geweldige, boeiende film is Heretic! Van begin tot eind. Een zeer geloofwaardige en knap neergezette rol van Grant (normaal speelt hij in romcoms en daarom extra knap). De wijze waarop de film zich opbouwt van 'onschuldig', vrijblijvend en uitnodigend naar beklemmend en onheilspellend is ook erg goed in elkaar gezet. Religie is voor velen onder ons een punt van discussie door verschillende opvattingen en onbegrijpelijke gebeurtenissen. Is goed over nagedacht om de kijker door de dialogen steeds op een verkeerd spoor te zetten. Je blijft je steeds afvragen wat nu de clou is. Deze blijkt te zijn: 'the only religion is control'. Geweldig! De film 'zoog' mij helemaal mee, doordat Grant zo prominent in beeld kwam, voelde het alsof ik zelf deel ervan uitmaakte. Echt een aanrader dus. Niet een '13 in een dozijn'- film, maar dat maakte het juist wel verfrissend in een wereld van de hedendaagse horrorfilms.

Heerlijk beklijvende horror-thriller, top opgebouwde spanning tot het beklemmende af en met drie geweldige hoofdrolspelers, petje af, 9/10.

Goeie film waarin twee hun geloof deur aan deur verkondingen. Een simpele opzet (de film speelt zich nagenoeg geheel op één locatie af met drie acteurs), maar de spanning wordt goed vastgehouden. Boeiende dialogen over religie, en in dat opzicht is de eerste helft van de film ook het beste. Een heerlijke rol van Hugh Grant. Met gemak 3.5 sterren.

Een creepy figuur als Mr Reed in deze film is een geknipte rol voor Hugh Grant. Nooit grote fan geweest van Grant, maar als hij slechterikken speelt valt het best wel mee. Al komt dat in veel gevallen wel eens als een parodie over, maar in Heretic past het plaatje mooi. Tegenover hem twee jonge actrices met een voor mij nog onbekend palmares. Het kon beter volgens mij, al was het ook niet slecht.

Heretic kan je best blind ingaan (zoals bij de meeste films). De kracht van de film is dat je voelt dat er iets niet in orde is, maar geen idee hebt wat er gaat komen. Gemaakt onder studio A24 die wel meer van dit soort films maakt. Niet altijd heel groots, maar wel met genoeg sfeer en aandacht voor een origineel verhaal. Ook hier zijn er veel betere films, maar is het tegelijk weer eens iets anders. En heb ik toch maar genoten van deze horror/thriller.

Naar deze keek ik al een tijdje uit en eindelijk eens bekeken. Het was toch een beetje anders dan verwacht. De film focust toch meer op het religie gedeelte dan verwacht. 'k dacht dat het ontsnappen belangrijker ging zijn in deze film.

Wel prima gedaan door de cast. Het was zeker eens iets anders.

Deze film moest ik af en toe even op pauze zetten omdat het super cringe en ongemakkelijk werd wat ik echt aanvoelde het begon echt spannend, vooral met de vraag in je hoofd of er echt iemand anders zou zijn in huis. Later werd het teveel blabla en voor mij wat saai. Maar zeker wel een originele FILM.

De steelbook is fraai en heeft een mooi reliëf. Helaas is de 4k transfer zelf wat donker en grijs al zijn de hoofdpersonen wel over het algemeen duidelijk in beeld. De normale blu ray heeft mijn voorkeur. Helaas zijn ze beiden alleen met Engelse subs en dat vond ik bij deze film wel wat lastiger gezien het

soort Engels dat werd gesproken. Heretic betekent Ketter ook al zo'n woord dat je weinig hoort.

Dan de film zelf. Cinemagazine gaf hiervoor zelfs 4,5 sterren maar zelf kom ik niet verder dan een gewone voldoende. Er wordt goed geacteerd door allen maar verder is het vooral een psychologische thriller geworden die enigsinds wat spannend wordt door de kelder maar het is zeker geen horror. Het eind is een beetje wat je kunt verwachten bij dit soort films. Misschien een half puntje erbij als ik de Nederlandse subs heb voorlopig blijf ik steken op 3 sterren!

Film 3,0

Beeld (4K) 3,5

Blu Ray 4,5

Geluid 4,0

Dit was een film die me bijbleef na het kijken, en het is zeker dan ook zeker geen doorsnee horror film. De spanning die geleidelijk wordt opgebouwd vraagt inderdaad wel wat geduld. Ik vond de lange monologen van het personage van Hugh Grant boeiend en provocerend - ook omdat ik religie en sektes interessant vind. Het deed me voor een deel denken aan de Youtube docu's over de oorsprong van religies die je enkele jaren terug had, maar met een twist. De vergelijking die wordt gemaakt tussen mainstream religie en Monopoly is verrassend - maar niet vergezocht.

Eigenlijk was ik daarom meer Team Hugh Grant dan Team Mormonen. Ik dacht, laat hij die tutjes maar eens goed uitleggen hoe het zit. Maar de film is zo opgezet dat je eigenlijk wel gedwongen wordt je te identificeren met de Mormoonse jongedames - ze zijn kwetsbaar en sympathiek, en praten onderling oa over seks net als gewone meisjes. Langzaamaan wordt steeds meer duidelijk dat ze te maken hebben met een soort religieuze versie van Hannibal Lecter die vuile spelletjes met ze aan het spelen is. Achter de facade van de vriendelijke professor schuilt een andere laag, en daarachter is nog weer een ander geheim verborgen.

Een heel onderhoudende film, die spannend blijft ook omdat de beweegredenen van Hugh Grant onduidelijk zijn (en blijven). Punt van kritiek is dat sommige elementen onderbelicht blijven. Er was iets onduidelijks met een poppenhuis-versie van het huis waar ze vastgehouden worden, en poppetjes, wat in de montage gesneuveld lijkt te zijn. Onbevredigend vond ik dat je bijna niets te weten komt over het mysterieuze personage van Hugh Grant: wat beweegt hem? Wat maakt hem zo "eng?" Ook zou het interessant geweest zijn als de Mormoonse dames zichtbaar in een geloofscrisis terecht waren gekomen. Het lijkt nu soms meer of ze nooit echt geloofd hebben, dat het maar een facade was - en misschien is dat juiste de intentie van de film?

Al met al een spannende film met Lynchiaanse trekjes die je bijblijft.

Prima gespeeld en de soundtrack(s) bevielen mij zeker, maar er wordt zoveel in gepredikt dat het mij na een half uur al de keel uit ging hangen. Traag, repeterend en niet boeiend genoeg om bijna 2 uur te vullen. Erg jammer want aan de cast en locatie lag het niet.

2*

Een slow burner die duidelijk twee delen heeft: een praterig, maar niettemin onderhoudend eerste deel met theologische beschouwingen en een horror achtig tweede deel waarin die beschouwingen laten we zeggen aan ietwat lugubure proeven worden onderworpen bij wijze van practicum. Geweldige rol van Hugh Grant, die een type speelt dat zichzelf erg graag hoort praten, uiteraard op zeer welbespraakte en beschaafde wijze. De spanning is voelbaar omdat er al heel snel dingetjes zijn die niet kloppen. Ik ben het niet perse eens dat Grant nu de ultieme griezel is ala Hannibal Lecter. Het zijn juist zijn keurigheid en wollige praatjes die je doen twijfelen waar hij nu precies op uit is. En dat onbestemde maakt de film amusant.

Veel gelul, weinig actie spanning.

Acteren en geluid mix in Atmos was goed.

Film zelf duurde te lang en was best wel saai.

Ik hou enorm hard van horrorfilms en thrillers gedreven door dialoog. Vandaar dat ik ook aan de lippen van Hugh Grant lag tijdens het kijken van deze Heretic die toch wel wat oproer veroorzaakt heeft vorig jaar. Grant speelt grandioos en heeft gelukkig ook een goed script gekregen om mee te werken. De volledige speelduur lang zit je wel geïnteresseerd te kijken want als er één iets is waar deze film vooral in uitblinkt, is het wel originaliteit. Het is een opmerkelijke film die me meermaals deed gokken waar hij heen wil. Naar het einde toe wordt het wat te veel van het goede met de ene na de andere twist. Met zo'n sterke opbouw is het dan ook moeilijk om een bevredigende conclusie te bedenken.

De grootste lofzang moet wel naar de twee dames, Sophie Thatcher en Chloe East, gaan. Beiden spelen enorm sterk als "nieuwkomers" tegen een tour de force als Grant. Thatcher heeft me nu wel volledig overtuigd na deze en het sterke Companion. Ik houd haar in de gaten!

3,5*

Walgelijk saai

Meer woorden wil ik er niet aan vuil maken snap hoge score niet

Hele sterke verfrissende thriller! Aangenaam verrast.

Meer een psychologische thriller met wat horrorelementen. Wel oke, maar bleek toch niet iets voor mij.

Het verhaal was opzich prima. We volgen de mormoonse Sisters Barnes en Paxton die langs de deur gaan om een man te bekeren. Hij nodigt ze uit om binnen te komen waar ze terecht komen in een kat-en-muisspel .

Goede opbouw met veel symboliek, ongemakkelijke momenten en ontzettend veel religieuze dialogen (was te verwachten). Voelde geen spanning maar het sfeertje was goed en die maquette scene vond ik erg goed. Verder geen film om nog eens te bekijken voor me.

Sterke film die vooral uitblinkt op drie terreinen:

- setting

- dialoog

- intellectuele uitdaging

Een film die je (net als de protagonisten) tot nadenken dwingt en eventueel overtuigingen op losse schroeven kunt zetten. Een inkijkje in de mechanieken van angst, geloof en (daaruit voortvloeiend) macht.

Dat op het einde lang niet alle vragen beantwoord zijn beschouw ik als een dikke plus. Het past helemaal bij de geest van de film.

Indoctrinatie gekoppeld aan psychopathie, waarbij de overtuiging binnen het denken en de manipulatie ervan minutieus wordt uitgevoerd. Grant spreidt zijn welbespraaktheid ten toon en koppelt dit aan ondervraging op basis van verworven kennis, waarbij zijn eigen overtuiging een dogma voor zijn leven creëert, net als dat van Thatcher en East. Interessant gegeven, goed uitgewerkt. De eindvraag: Hoeveel van je eigen leven heb je daadwerkelijk zelf zonder beïnvloeding gecreëerd us een scherpe. 3,7*

geweldig geacteerd door alle 3 de spelers.

Sophie Thatcher is op deze manier aan het doorbreken als superactrice.

Maar ook Hugh Grant laat zien dat hij meer kan dan alleen romantische komedies.

Spanning is om te snijden, alleen kakte het wel een beetje in eenmaal in de kelder en wat men daar aantrof ( en het verhaal lijn vanaf toen)

Maar ondanks de acteer prestaties toch ruim een voldoende.

Goede film met zeer sterk acteerwerk. Vooral het eerste uur van de film vond ik erg boeiend.

Ruime 3.5*