Back to Black (2024)

Als je de docu hebt gezien kom je niet echt nieuwe dingen te weten over Amy Winehouse, het is gewoon een aardige film die lekker wegkijkt.

Wisselende reacties hier. Ik vond hem verrassend sterk, heb me prima vermaakt.

Boneka,

Ik schrijf dat ik naar Amy gekeken heb in 2016. 2015. Ik bedoel natuurlijk dat ik de documentaire-film zag, tenzij je dit sarcastisch of ironisch bedoelt (bedoeld.)

Onrealistische vertolking / productie... Dit was NOT Amy ... Tja, weet echt niet met welke reden deze film bestaansrecht heeft ....

Wat een saaie film zeg. Amy Winehouse was een geweldige artiest, maar zo bijzonder is haar levensverhaal niet, vooral enorm treurig hoe ze langzaamaan is gesloopt door haar junkie vriendje en haar opdringerige familie. Maar dat alles komt hier veel te weinig naar voren en wat je ziet is dus gewoon weinig boeiend. De film heeft ook veel te lang nodig om op gang te komen. De film heeft wel kwaliteiten en ook het acteerwerk is niet verkeerd. Maar laten we eerlijk zijn, deze actrice lijkt en klinkt voor geen meter op Amy en dat is toch wel een beetje een afknapper. Gelukkig hebben we haar fraaie muziek nog, daarmee kom je de film wel aardig nog door. Het is geen rotzooi, maar ook zeker geen aanrader. Wil je meer zien over Amy Winehouse? Dan kun je beter Amy (Film, 2015) gaan kijken.

2,5*

Ja hoor weer

Hier kijk ik pas echt van op

Ik ben altijd wel geinteresseerd in biografische films, ook al heb ik niet direct altijd wat met de persoon zelf.

Na eerder de documentaire "Amy: gezien te hebben, nu de speelfilm bekeken.

En dezelfde gevoelens werden bij mij opgeroepen.

Vooral medelijden. Ook hier komt Winehouse kwetsbaar, labiel en naief over.

En ook in de film is het pijnlijk om te zien hoe blind ze in de relatie staat met de onbegrijpelijke liefde van haar leven Blake. Dat haar vader een behoorlijke vinger in de pap had in deze film is eveneens wel duidelijk.

"Mitch" komt in tegenstelling tot de documentaire hier wel heel sympathiek over.

Hoe dan ook, "Back to Black" is een intrigerende biografie geworden.

4*

Goeie film over een jonge vrouw uit Londen die het ver weet te schoppen als zangeres. Een vrij standaard muzikale biopic zoals er meerdere zijn verschenen de afgelopen jaren. Onderhoudend van begin tot eind. Marisa Abela doet het goed als Amy Winehouse, maar Jack O'Connell steelt de show als haar man. Prima film, maar de documentaire maakte meer indruk.

Amy vaak uitgesproken als Aaimie kende ik vreemd genoeg pas naar haar dood en kocht toen pas haar cd's die ik vrijwel allemaal mooi vond en nog steeds vind. Nu is een biografische film altijd lastig. Waar begin je en waar leg je de accenten. Nu was het leven van Amy niet indrukwekkend lang dus dat is wel een voordeel in dit geval. De vorige biografische film die ik zag was van Bob Marley. Ook niet verkeerd. Maar Elton John, Elvis, The Beatles en Freddie vond ik niet echt geweldig.

Deze film kreeg natuurlijk veel kritiek. Teveel gebaseerd op haar liefdesleven, liedjes worden echt gezongen door Marisa Abela en ze was tot het laatst te mooi. Aldus de kritieken. Tja ik denk wel dat het liefdesleven juist zo belangrijk was voor haar nummers zoals zo vaak. Vooral Back to Black is daar een duidelijk voorbeeld van. En dat de actrice zelf zong vond ik juist goed. Moet je dan playbacken met een nep Amy. Het is maar net hoe je er tegenaan kijkt. Dat ze na haar rehab er beter uitzag vond ik ook wel logisch alleen op het eind was ze iets te mooi afgebeeld.

Haar dood dat door velen werd toegeschreven door Blake vond ik niet geheel terecht. Hij hield van drugs. Zij was vooral een alcoholist. In hoeverre de film klopt maakt mij niet zoveel uit. Vond het in mijn optiek een prima film met een goede soundtrack en dan bedoel ik met name de filmmuziek. Jammer voor ik wel dat de extra's schaars waren en bovendien niet ondertiteld zijn in het Engels of Nederlands.

Film 4,0

Beeld 4,5

Geluid 5,0

Goede film ! Laat vooral zien hoe Winehouse haar leven uitte via haar songs. Zij was haar muziek en vooral haar teksten. En man, wat een heftig gevoelsleven heb je dan. En dan elke keer die songs op het podium zingen. Dat gaat dan diep door je ziel, vermoed ik zo. Marisa Abela doet het goed. Ik ken de muziek van Amy door en door en ze benaderd het fantastisch. Tuurlijk, ze blijft er goed uitzien maar Winehouse was ook echt letterlijk en figuurlijk helemaal op. Dat straalde haar ogen vanuit haar ziel uit. Dat is niet te benaderen. Arme Amy..

Aardig gespeeld, maar de film heeft totaal geen focus en het script is echt een zooitje.

Too soon.

De talloze documentaires over Amy Winehouse liggen nog te vers in het geheugen om nu met een verfilming van haar leven te komen. Dan kan je nog zo goed spelen, en dat doet Marisa Abela ook echt wel, maar het komt niet in de buurt van de herinnering. Beter om een van de documentaires te kijken, dat voelt veel prettiger. En als bonus hoef je dan ook niet tegen de onderkinnen van Eddie Marsan aan te kijken - ik hoop maar dat dat grime is.

Beetje middle of the road bio die lekker wegkijkt, maar een eigen smoel mist. Actrice lijkt wel goed.

3*