Vampire Humaniste Cherche Suicidaire Consentant (2023)

Speelt op Film Festival Gent 2023 en maakt net als Poor Things deel uit van Midnight Cult.

Sara Montpetit maakte indruk in het schitterende Falcon Lake, dus ik ben hier zeer benieuwd naar. De Canadese Ariane Louis-Seize is mij volledig onbekend, maar op het moment van schrijven staat deze film met een 3.8* over 3400 views op #1 in de The Official Top 50 Horror Films of 2023 van Letterboxd, waar ik overigens slechts een schamele 8 van de 50 titels van zag.

Een fantasy horror dramedie die in de prijzen viel op Sitges en Venetië. Ben benieuwd. tbouwh was niet zo enthousiast, maar Wolfmanrene juist weer wel. Kan niet inschatten waar ik ga vallen aan de hand van de trailer, jij een idee Tim?

@JM hangt ervan af of je echt een uiterst originele, spitsvondige film verwacht of eerder een licht, bij vlagen vermakelijk werkje dat speelt met de grappen en mogelijkheden die in het vampiergenre voorhanden zijn. Op basis van de ontvangst in Venetië (gedoodverfde winnaar van de sectie waar 'ie inzat, en inderdaad, meerdere collega's en bekenden waren enthousiast) hoopte ik op dat eerste en in dat kader viel 'ie me tegen. Wel leuk om Montpetit te zien (door)groeien met weer een heel ander soort rol. Je kunt hem sowieso een kijkbeurt gunnen.

Overigens zijn een aantal scènes overduidelijk geïnspireerd door die mockumentary van Waititi, maar dat is ook niet helemaal mijn kopje thee. Dan heb ik wel weer liever het coming-of-age/school element dat hier wordt uitgespeeld.

Vanaf 28 maart 2024 in de bioscoop (M&N Film Distribution)

Wel een leuk comingofage vampierenfilmpje

Sasha [Sara Montpetit] is zeker in vampierenjaren oud genoeg om te zorgen voor haar eigen bloedvoorraad, maar ze kan het maar niet over haar hart verkrijgen om een mens in koelen (of warmen) bloede te doden met een beet in de nek. Dat ontmoet ze Paul [Félix-Antoine Bénard], een suïcidale tiener die zijn nek graag ter beschikking stelt. Is dat de oplossing waar ze naar zoekt? Zwarte komedie melkt een aardige grap tot in den treure uit, maar heeft buiten de amusante titel niet veel meer te bieden. Een favoriet op het filmfestival van Venetië, wat doet vermoeden dat ze The Fearless Vampire Killers van Polanski nog nooit hebben gezien. En daar steekt dit toch wel erg bleekjes (!) bij af.

De film begint met een scene waarin een clown optreedt die niet grappig is en helaas kan dat voor de hele film staan: de film gebruikt het vampiergenre om op bekende, satirische wijze de maatschappelijke conventies op de kop te zetten (het kind deugt niet als het niet wil moorden) waarbij het bloedzuigen natuurlijk eigenlijk voor seks staat (en het ‘gevoelige’ meisje dat niet wil doden dus eigenlijk nog te schuchter is om haar maagdelijkheid te verliezen), maar het is nergens echt grappig (What We Do In The Shadows (2014) is grappiger). En net zoals de niet grappige clown verder weinig te bieden heeft om zijn publiek te amuseren, heeft ook deze niet-grappige satire verder weinig te bieden: waar een goed verhaal onvoorspelbaar en tegelijk geloofwaardig blijft is deze film aldoor ongeloofwaardig en tegelijk voorspelbaar. De film bevat dan wel een mix van allerlei genres – horror, komedie, romantiek, drama – maar faalt op elk vlak zodat het vooral een niksige film is. Het idee van de film – die overigens meteen wordt weggegeven in de titel – dat een goede oplossing voor ‘goede’ vampieren zou zijn dat ze euthanasie plegen op mensen die levensmoe zijn, is meteen het beste idee van de hele film en is misschien veelzeggend.

De lange titel is al geweldig. Vampierenfilms zijn meestal leuk, deze in ieder geval wel, en Sarah Montpetit als de gevoelige, bloedzuigende romanticus heeft er de perfecte look voor, ik was al fan van haar indrukwekkende wenkbrauwen. Ze kan ook acteren, wat al duidelijk werd in Falcon Lake. Leuke film met een origineel verhaal.

Kon me helaas niet overtuigen. Op alle vlakken gewoon net niet.

Haha een echt toppertje dit, waarbij ik wel ergens een vermoeden had dat dit iets voor mij zou kunnen zijn en zo toch ook al enige verwachtingen en dit was 1000% terecht, want de film overtrof al mijn verwachtingen. Alles viel zo ontzettend goed samen, tot een fantastisch geheel, die heerlijke zwarte humor, vampieren eens op een andere manier in film tot uiting laten komen, een overall heerlijk sfeertje en een geweldige Sara Montpetit in de rol van vampiertje Sasha, echt me zot vermaakt met haar en ook die dude Paul, die ook meer en meer zalig duo met haar vormde.

Een welverdiende 9/10 voor deze Canadese film.

Soms komt er iemand op je radar waarvan je daarna meteen oplet op de toekomstige projecten, en die actief opzoekt. Dat had ik destijds met Anya Taylor-Joy, en vorig jaar met Sara Montpetit na het zien van het schitterende Falcon Lake (2022), die ik daarna vanwege het toch ontbreken van een horrorcredit helemaal niet bleek te mogen registreren. Niet iets waar ik lang om treurde natuurlijk, zo vaak deelt JM geen 4,5* uit.

Toen de trailer van Humanist Vampire Seeking Consenting Suicidal Person uitkwam, was ik gelijk benieuwd: een fantasy horror dramedie die in de prijzen viel op Sitges en Venetië. En weer een heel andere rol van Petit. In plaats van coming-of-age met hormonale power dynamics, speelt ze hier de jonge vampier Sasha, die een te groot hart heeft om mensen te kunnen doden. Dit tot grote ergernis van haar ouders die haar bloedvoorraad stopzetten. Sasha’s leven komt plotseling in het gedrang tot ze de eenzame tiener Paul ontmoet. Hij ziet het leven niet meer zitten en wil haar leven helpen redden. Samen sluiten ze een overeenkomst die beide een uitvlucht zou moeten bieden.

Regisseur Ariane Louis-Seize maakte talloze korte films (waarvan ik er geen enkele zag), en levert hier met haar speelfilmdebuut een eigenzinnige, maar ook gewaagde genremix af. Het is uiteraard niet de eerste Comedy-Drama-Fantasy-Horror, maar het is evenmin een vast onderdeel van het filmdieet van de meeste mensen. Weinig scènes voelen overbodig, al zal desondanks het tempo voor sommigen wat laag liggen. De film heeft een lekkere score/muziek en is goed gespeeld. Met name Montpetit en Félix-Antoine Bénard (Het Canadese neefje van Paul Dano) geven een fijne performance.

Zeker niet voor iedereen, maar wie wel in is voor een quirky filmhuis horrortje op zijn tijd, kan Humanist Vampire rustig een kans geven.

Check vooral de trailer.

3,5*

Regisseur en coauteur Ariane Louis-Seize liet zich voor haar film met name inspireren door The Hunger (1983) van Tony Scott. Een ietwat kunstzinnige film die niet ten onder gaat in kunstzinnigheid omdat Scott investeert in zijn personages en het sterke verhaal van Whitley Strieber in ere laat. In Vampire Humaniste zoekt Louis-Seize eveneens de balans tussen kunstzinnigheid en vermaak. En dat lukt behoorlijk. In haar film laat Louis-Seize de kijker kennismaken met de psyche van de vampier zonder daarin door te slaan. Ze zorgt voor een vermakelijke balans door komische ingrediënten en coming of age-elementen in te brengen.

De conventies die je in de gemiddelde vampierfilm aantreft, worden niet losgelaten maar het script zoomt in de eerste plaats op coming of age-achtige wijze in op de ervaringen van de twee protagonisten. Twee outsiders die het leven als zeer problematisch ervaren. De een is een vampier die wat ethische moeite heeft met het vergaren van menselijk bloed. De ander is chronisch depressief en zinspeelt steeds op zelfmoord. Hun hoedanigheid heeft grote dramatische impact op de invulling van hun leven. Het is zware thematiek die wordt gecombineerd met luchtige intermezzo’s.

Sara Montpetit is een leuk fris ding met een sombere uitstraling. Zij speelt Sasha de vampier. Ze zet in een goede rol een soort mix neer van een personage dat je in een film van Wes Anderson tegenkomt en de post moderne vampier uit bijvoorbeeld A Girl Walks Home Alone at Night (2014) Ze is een boeiend personage. Félix-Antoine Bénard speelt de depressieve en suïcidale Paul. Ook een prima rol. Bénard geeft aan zijn personage een wereldvreemde en naïeve invulling. Het is begrijpelijk waarom hij een outsider is. De gezamenlijke scènes met de sombere Sasha zijn afwisselend komisch en tragisch van toon en vermaken goed. Ook buiten hun gezamenlijke scènes werkt de afwisseling tussen komedie en tragedie uitstekend. Vampire Humaniste beviel me bijzonder goed.

Sympathiek filmpje, dat weinig dingen fout doet, maar helaas ook op weinig punten écht hoog scoort.

Allereerst: Moeilijk om in de premisse mee te gaan. Om een vampier deze vorm van menselijkheid en empathie toe te dichten, voelt tegenstrijdig. Toen we met Brad Pitt moesten meeleven toen hij niet wilde doden om te overleven, lag dat nog in het verlengde van zijn verse ommekeer en was zijn moraal principe een residu van zijn vorig bestaan. Sacha is een geboren vampier en groeit op in een vampierenmilieu. De PTSS na het incident met Rico de Clown moet een verklaring geven, maar lijkt me er niet een die tegen haar natuur en opvoeding kan opboksen. Misschien is het flauw om het primaire uitgangspunt van de film (en de humor die eruit voort moet vloeien) gelijk neer te sabelen, maar het voelde voor mij echt als een valse start. Bovendien ben ik altijd meer fan van personages die iets heel graag willen (ook als dat verkeerd, afwijkend of tegennatuurlijk is), dan van hen die iets heel graag níet willen.

Verder vond de overige humor bij mij ook weinig aansluiting. Paul wordt uit de startblokken erg makkelijk als de sullige loser weggezet: zo gedwee als hij het lijkt te ondergaan wekt meer irritatie dan medelijden. En zijn suïcidale gemoedstoestand is hem ook maar cosmetisch opgelegd; hoezeer hij het ook verklaart, hij oogt, praat en gedraagt zich niet als iemand die het leven beu is. De (per ongelukke) inlijving van JP als metgezel doet wel erg denken aan What We Do in the Shadows (2014). En is die scène dat Paul en Sacha samen een plaatje luisteren (net als Sacha’s uiterlijk trouwens) nou een ietwat gekunstelde ode aan A Girl Walks Home Alone at Night (2014)?

Wanneer Sacha en Paul een pact sluiten, vervalt de film via een uitvlucht in balorige streken en flauwe pranks, die de film wat lichtvoetig maken en de pay-off (wanneer Sacha de pestkoppen te grazen neemt) heeft bij lange na niet de impact die een Låt den Rätte Komma In (2008) bijvoorbeeld wel had. De film eindigt dan op volledig komische noot, wat een beetje veilig scoren bij festivalpubliek voelt, terwijl uitpakken aan de horrorkant deze juist wat contrast en daarmee meerwaarde had kunnen bieden. Gemiste kans wat mij betreft. 3*

"why can't you be like the other vampires!?"

Dit is best charmant en schattig. De cast is solide, het ziet er goed uit en het eindigt bevredigend en vriendelijk.. En dat is misschien wel het grootste probleem. Want door te kiezen voor safe is er geen gevoel van gevaar voor de personages. De film is op de bloedzak-snacks, bloedarm... De filmmakers zijn veel te voorzichtig om niet te ver in vampiergenre- elementen te duiken. Wat als een vampier zich bezwaard voelt een mens iets aan te doen, dan lijdt deze honger en zal uiteindelijk sterven. De film kabbelt gewoon een beetje door, de tienerliefde is eigenlijk meteen wel duidelijk en kent eigenlijk veel filmclichés. Tja het was uiteindelijk gewoon een coming-of-age gothic romcom die de kijkers vooral niet wil afschrikken met iets van horror.