Los Delincuentes (2023)

Vanaf 28 maart 2024 in de bioscoop (Imagine Filmdistributie)

Dit is zo’n film waar je echt voor moet zijn, voor een bepaald publiek deze film.

Ikzelf kan daar geen 3 uren op zitten kijken.

Los delincuentes

Ruim drie uur aan film over een atypische bankroof. Zet je schrap voor een absurd en droog komisch, lang maar goed te volgen verhaal met een geweldige sound en mooi camerawerk.

Op de klanken van sfeervolle seventies Rock en spannende klassieke tonen golven we de film binnen. In Argentinie gaat het allemaal op zijn eigen elf en dertigst. Kalm ontwikkelt de hoofdpersoon een snood plan waar hij de rest van zijn omgeving in mee lijkt te trekken.

Dat klinkt wellicht als een spannend en snel verhaal vol actie. Dat zien we dan weer niet. Het is een mysterieus en traag verhaal met onderweg wat close ups van bloemetjes, een spelletje onder een regenmat met de bosnymfen en wat gedoe met camera’s en vage gedichten, vrijpartijen.

De film begint en eindigt eindigt soepel en sfeervol. Over het hoe en waarom wordt enkel duidelijk dat de persoon zijn les leert over vrijheid. Gniffelend loopt het publiek de zaal uit, filosoferend over het wie wat waar….

Een film die je boeit of niet…en die je in ieder geval verwart..

Iets korter, iets meer actie of komisch a la Lynch of a la Dupieux…en het einde had nog meer gepast. De eigenaardigheid maakt dat ik deze regisseur/ film ga onthouden.

Screening: IFFR 2024

Argentijnen/Chilenen hebben een apart gevoel voor humor, narratief en tijd, droog allemaal... Volgens mij zaten er, begrijpelijkerwijs, opzettelijke verwijzingen naar La Flor in.

Morán [Daniel Elías] heeft geen zin om nog 25 jaar bij de bank te werken. Hij besluit een fortuin te stelen, het geld te verstoppen, zich aan te geven, na 3½ jaar wegens goed gedrag weer vrij te komen en vervolgens te genieten van zijn fortuin. Een mesjogge idee waar hij zijn collega Román [Esteban Bigliardi] bij betrekt. Noemt zichzelf een misdaadkomedie, maar veruit de beste grap is het feit de namen van de vier hoofdrolspelers (we hebben ook nog een Norma [Margarita Molfino] en een Ramón [Javier Zoro]) anagrammen zijn. Na de opzet van het verhaal doen de hoofdpersonen werkelijk niets zinnigs en niets interessants. Morán leest medegevangenen voor, Román neemt een duik in een lagune. Moreno vindt blijkbaar dat we allemaal wel wat beters te doen hebben dan in een bioscoop te zitten. Ik sluit niet uit dat je je het na het zien van deze hemeltergende, doodsaaie baggerfilm (inclusief irritante muzikale score) alleen maar met hem eens kan zijn. Een dikke middelvinger van Moreno voor eenieder die zich aan dit gedrocht laat onderwerpen dus.

Ik had niet hoger van je verwacht, mrklm

Zeer langdradige ( 3 uur ) saaie film met weinig acties.

Enorme tegenvaller.

Ik begrijp dat het niet voor iedereen is, maar ik vond dit echt een geweldige film. Ook al werd het na een tijdje een heerlijke trage film, voor mij had hij nog een uur langer mogen duren.

Ik begreep Moran absoluut wel, het leven is voor veel mensen saai, en een herhaling van altijd hetzelfde.

Zoals hij zei: elke dag gaan werken en dezelfde collega's zien en hetzelfde jobke doen om een appartementje te kunnen kopen en 15 dagen per jaar op verlof te gaan, en ook meestal naar dezelfde plaats waar hetzelfde soort mensen zijn.

Ik heb hier echt van genoten, en ik had stress voor de film maar erna was ik heerlijk ontspannen, dit was helemaal mijn ding, zoals iemand ergens zei, een klein heerlijk pareltje....

Fijne originele film, maar je moet geen haast hebben. Thema’s als vrijheid, werkdruk en stad vs platteland, met het tempo van dat laatste.

3,5