The Covenant (2023)

Was dit een Guy Ritchie-film? Tjonge wat een standaard fantasieloze actiefilm. Het is zelfs bijna geheel verstoken van enige creativiteit. De eerste tien minuten ofzo waren goed en hoopvol maar na dertig minuten realiseerde ik dat er ergens iets grondig mis moet zijn gegaan...De film komt in drieën; de missie van een eenheid die mis gaat, de redding door de onverwachte held en de strijd tegen de instanties/doe-het-zelf missie om de tolk en zijn familie eruit te krijgen. Oubollige en allang niets bijzonders meer dus! Het was absoluut ook langer dan het had moeten zijn, veel hiervan sleept maar voort. En wat was dat in vredesnaam met die montagereeks van gyllenhaal die keer op keer in de wacht stond voor een Amerikaanse visum…Die score met zware violen was zo beetje de grootste killer! Pfft de laatste 5 minuten... actie in slow motion...werkelijk? Technisch gelikt dus misschien dat Guy Ritchie de enige reden is dat dit niet de verschrikkelijkste film van het jaar is. Echter is het wel een perfect onbeduidende oorlogsfilm.

Goede film, zeer onderhoudend, best wel spannend ook.

Guy Ritchie is op zijn zachtst gezegd bepaald niet de meest logische keuze voor een pleidooi voor de Afghaanse tolken die cruciale steun verleenden aan de Amerikaanse troepen in de veronderstelling dat ze in ruil daarvoor een verblijfsvergunning en een woning in de Verenigde Staten zouden krijgen. John Kinley [Jake Gyllenhaal] leidt in 2018 een eenheid in Lashkar Gah en is eerst sceptisch over de rol van tolk Ahmed [Dar Salim]. De ontwikkeling van de onderlinge verstandhouding weet Ritchie (voor mij verrassend) overtuigend over te brengen. Ahmed redt Kinley het leven, maar terwijl de gewonde Kinley thuis wordt onthaald moet Ahmed met zijn vrouw en kind onderduiken in eigen land. Kinley doet zijn best om de ereschuld in te lossen door een poging te doen om dat beloofde visum voor Ahmed te regelen, maar stuit op een muur van onwil en bureaucratie. Gyllenhaal ven Gah verlenen diepgang en waardigheid aan de twee hoofdpersonen in dit op ware feiten gebeurde oorlogsdrama, dat aantoont dat Ritchie meer kan dan jolige, leeghoofdige misdaadkomedies maken.

Het is in ieder geval geen typische Guy Ritchie film en dat bedoel ik positief want behalve Lock Stock en Snatch heeft die niets meer fatsoenlijks geproduceerd.

De film was zeker vermakelijk en onderhoudend, al vond ik Gyllenhaal niet helemaal goed uit de verf komen. Beetje miscast zelfs, ik denk dat het met een andere acteur beter was geweest. Hij is mij een beetje te metrosexueel voor zo'n rol als sergeant in het leger, niet dominant genoeg.

Het andere minpunt is dat de Taliban nogal vijanden zijn uit een computerspelletje. Ze zijn dom, kunnen niet schieten en laten zich graag gemakkelijk afknallen.

Maar de actiescenes zijn mooi gefilmd, je voelt jezelf opgejaagd door de Taliban en dat is dus goed gelukt. Prima film voor een zaterdagavond waar je geen zin hebt om veel na te denken met een bak popcorn erbij.

Het goede nieuws is dat dit niet op een Guy Ritchie film lijkt, wat ik heel fijn vind want ik trek de stijl van die gozer gewoon zelden. Wat over blijft is een vrij behoorlijk geregisseerde actie-thriller dat niet veel bijzonders doet en ook qua actie niks nieuws laat zien, maar wat wel lekker weg weet te kijken. Je merkt de laatste jaren overigens wel dat er steeds meer oorlogsfilms verschijnen die zich begin deze eeuw afspelen tijdens de oorlogen in bv Afghanistan of Irak. Het is weer eens wat anders na tientallen jaren WO II films.

3*

Prima oorlogsfilm over de bijzondere relatie tussen de doorgewinterde sergeant John Kinley (Jake Gyllenhaal) en een lokale Afghaanse tolk Ahmed (Dar Salim). Gyllenhaal is uitstekend maar Salim is hier de openbaring, met een prachtig ingetogen, haast stoïcijnse rol. Wat die man hier doet met een minimum aan gezichtsuitdrukkingen is prachtig om te zien. De vlotte, strakke regie van Guy Ritchie maakt het geheel in stijl af. Heel wat enerverende aktiescenes ook, al gaat de boel in de finale helaas een beetje over de top.

Geen typische Ritchie film. Maar toch schijnt, met name in het eerste deel, zijn handtekening hier en daar lichtjes door. Tijdens dat eerste deel krijg je de indruk met een realistische oorlogsfilm te maken te hebben. Maar dat veranderd al vrij snel wanneer de ongeloofwaardigheid rap toeneemt. Sowieso is The Covenant geen hele constante film. Zo worden bijvoorbeeld strak getimede scenes afgewisseld met nogal langdradige shots. En is het verhaal sowieso eigenlijk op te delen in verschillende stukken.

Ondanks dat er weinig nieuws onder de warme Afghaanse zon is, is het niveau op alle vlakken dik in orde. Mooie beelden, redelijk wat spanning en goede acteurs. Nu heb ik Gyllenhaal al jaren hoog staan, maar Salim kende ik eigenlijk helemaal niet. En die viel als de stille held ook absoluut niet tegen.

Wrath of man vond ik een geweldige cynische actiefilm en die heb ik 4.5 sterren gegeven. Die film daarna was Operation Fortune wat ik maar een debiele bedoeling vond, een neppe misdaadfilm waarvan ik het einde niet heb kunnen halen, al weet je het einde al voordat je de film aanzet natuurlijk. Overdreven spionnenonzin. Al was Hugh Grant wel goed in die film. Hugh Grant speelt steeds meer cynische rollen en dat kan ik wel waarderen. En toen kwam deze film waar ik niet heel enthousiast over was maar Guy Ritchie en Gyllenhaal geef ik wel een kans natuurlijk.

Dit is wel een vlot gemaakte actiefilm maar ik schaar het wel onder Amerikaanse propaganda. Ik bedoel hier gaan 100 jihadisten dood t.o.v. een Amerikaanse supersoldaat. Jihadisten zullen natuurlijk niet geweldig getrainde soldaten zijn maar hierin lijken ze als idioten naar de kogels toe te rennen. Deze mensen zoeken niet eens dekking maar lopen met zijn allen gewoon midden op de weg en worden neergemaaid. Dit is wel gebaseerd op een waargebeurd verhaal waarin Amerika geweldig uit de verf komt natuurlijk in een illegale oorlog waarbij ze het land alleen maar meer de tering in hebben geholpen maar dat maakt verder niet uit want kijk dit verhaal dan. En op het einde zie je de echte mensen waar dit verhaal op gebaseerd is en die lijken niet eens op de acteurs. Zowel de acteurs als het verhaal zijn mooier gemaakt dan de werkelijkheid. Sommige montages zijn wel goed gemaakt maar jammer genoeg ook niks meer te merken van de stijl van Guy Ritchie. Echte bangers zoals Lock Stock en Snatch hoeven we niet meer te verwachten.

“It has a hook in me, one that you cannot see, but it is there!”

Zoals ik het mij al herinner, en ik ook hier terugvind had ik niet echt een hele hoge pet op over deze film. Voornamelijk omdat ‘Gyllenhaal’ hier een hoofdrol had die ik nou niet zo snel aan hem zou koppelen. Ik wist overigens heel lang niet dat het een ‘Guy Ritchie’ film is, een regisseur die ik nou niet bepaald hoog heb zitten maar, ik vind zijn films vaak best wel vermakelijk, en ik zie hier best veel negatieve berichten over deze regisseur. Het is zeker ook niet in mijn ogen de allerbeste regisseur die er is verder, al vind ik veel van zijn werkjes wel gewoon tof. Voor de rest vond ik het verhaal ook niet héél bijzonder om eerlijk te zijn. De zoveelste Amerikaanse heldenverhaal uit hun falende strijd in Afghanistan, en deze was niet heel spannend om eerlijk te zijn. Al denk ik dat het meer komt door het regiewerk dan het verhaal.

De film is op veel vlakken erg goed qua details maar ook, qua setting en sfeer. Alleen laat de film heel veel steken vallen op het CGI-vlak, waar heel veel vuurscenes of explosies toch wel heel erg nep er uit zagen, en de film nogal afgeraffeld aanvoelde. Toch is de film qua stijl wel weer vet, de aankleding was goed en er werd zelfs nog gelet op de kleinere details. Dit zorgt er eigenlijk grotendeels wel voor dat de film een bepaalde mengelmoes wordt van onwijs gave en goedverzorgde beelden en toch wel wat amateuristisch computerwerk waar duidelijk veel meer in had mogen zitten, zeker voor een Ritchie film en het jaartal 2023.

Jake Gyllenhaal deed het overigens gewoon weer goed. Als soldaat vind ik hem nou niet bepaald de perfecte acteur maar, dat komt denk ik omdat hij zich zo goed heeft gepresenteerd in andere hele grote en waardevolle films. Het is even wennen, het irriteert overigens nergens, en dat is misschien wel het beste. Hij deed het overgiens gewoon leuk. Dar Salim vond ik ook prima acteren als Ahmed, de tolk die eigenlijk op een gerechtigheid missie was.

Qua verhaal vond ik het allemaal wel aardig. Ik merkte overigens wel aan mijzelf dat ik het eerste uur wat interessanter en dus leuker vond an het tweede deel. Maakt verder niet heel veel uit maar, voor mijn concentratie was dat wel helemaal verrot. Al om al een prima oorlogsfilm, al deed het me niet heel veel.

De film op zich is prima en kijkt lekker weg. Maar hoger dan een 7 kan ik simpelweg niet gaan omdat het weer een typische "kijk ons eens geweldig zijn" Amerikaanse film is, terwijl ze al die tolks aan hun lot hebben overgelaten. De film laat zien hoe het had moeten gaan, maar de werkelijkheid is het compleet tegenovergestelde.

Ik begin me meer en meer te verbazen dat er toch talent in Guy Ritchie zit. Dit is best wel een goede film. Soms echt mooi geschoten, goed verhaal (hij snapt stilaan eindelijk hoe een film opgebouwd moet worden). Niet te veel toeters en bellen. Hier en daar wat muziek. Licht dramatische toets. Ja goed gedaan. Jake Gyllenhaal was ook stilaan wat weg van de wat betere, hogere budgetfilms (niet Marvel), maar hiermee maakt hij toch weer iets goed. Met zijn baard kan hij ook nog wel doorgaan voor een Afghaan. De band tussen de twee acteurs groeit ook wel en je merkt dat er een onbenoemde zielsverwantschap lijkt te ontstaan. De actie en constante dreiging samen met de survival houdt je zonder meer sterk geboeid tot het einde.

Aardig actiedrama. Het verhaal is vrij eenvoudig en voor zover bekend niet op waarheid gebaseerd. De opbouw is goed en er is voldoende actie en spanning. Voor een Ritchie film is de film wat afwijkend omdat het een gewoon serieus actiedrama is. Daarentegen zit de knipoog wel verborgen, want de film laat een andere kant zien van de 'waarheid'. Het acteerwerk is sterk met goede rollen voor Gyllenhaal en Salim. Visueel valt er weinig op aan te merken. Mooie settings en camerashots. 3.5

Een wat atypische film van Guy Ritchie, maar wel een degelijke - hoewel wat doorsnee - oorlogsfilm. De scènes in Afghanistan komen zeer behoorlijk over, al schieten de Taliban-strijders wel erg slecht en de Amerikanen zeer efficiënt. Het gedeelte in de VS vond ik niet zo sterk, maar dat duurde gelukkig niet al te lang. De film weet niet echt twee uur lang te boeien, maar is wel onderhoudend genoeg. Degelijk acteerwerk van de cast.

Wat mij betreft Ritchie's beste film in bijna 20 jaar.

Na de trainwreck genaamd Aladdin en 2 matige pogingen daarna om weer een "typische" Ritchie film te maken, gooit hij het over een andere boeg en zoekt hij z'n heil bij een conventionele oorlogsfilm, wat geweldig uitpakt. Met The Covenant levert Ritchie een uiterst spannende actie thriller af, met een uitstekende rol van Gyllenhaal.

Het is zeker niet de meest originele film, maar het verhaal zit prima in elkaar en de actie scenes komend overtuigend over. Her en der zakt de film een beetje in, maar over het algemeen vond ik het tempo heel hoog liggen.

Toplijstjes zal The Covenant niet halen, maar de film slaagt in zijn opzet en Ritchie toont gelukkig aan nog steeds een vakman te zijn. 4*

The Covenant

Fijne actiefilm met een sterke Gyllenhaal en Salim.

Waarom deze zo hoog scoort weet ik niet. Er is genoeg actie en er zijn ook zeker spannende periodes en hier en daar wat drama. Visueel zag het er ook goed uit. Helaas is de pacing niet altijd even constant, dus was mijn aandacht er niet altijd helemaal bij. Ook vond ik dat ze wel heel vaak goed weg kwamen en was het hier en daar wat onlogisch of ondoordacht. Dit had zeker beter gekund.

3 sterren.

Natuurlijk hadden/hebben de Amerikanen verplichtingen tegenover de tolken die ze in Afghanistan gebruikt hebben, en die door hun zogezegd ‘collaboratie’ paria’s zijn geworden voor de Taliban! Daar een film over maken, lijkt een daad van politiek engagement. De coming of age van Guy Ritchie, die het grove geschut en de humor-onder-de-gordel van de voorbije jaren achter zich laat?

Vergeet het.

Onder het mom van “een verhaal dat vertelt moet worden”, is ‘The covenant’ de zoveelste verheerlijking van Amerikaanse superioriteit, zowel in moreel als in fysiek-gewelddadig opzicht. Jake Gyllenhaal zet het torment van zijn personage weliswaar doorleefd neer, maar in essentie lijkt de hele plot vooral een excuus voor heroïsch exces: de grootsheid van een onwaarschijnlijke tocht door een onbarmhartig landschap, het nimmer aflatende geloof in genoegdoening en finaal een weerzinwekkend bloedbad dat voor louterende catharsis moet doorgaan. Nou, hier valt dus wel een en ander aan te verbeteren…

Onderhoudend? Misschien, maar meer ook niet. En is net dat geen gruwelijke belediging voor een thematiek die duizenden reële levens heeft getekend, en tot op vandaag vermoedelijk definieert?

2,5*

De rampzalige terugtrekking van de VS uit Afghanistan blijkt een inspiratiebron voor een nieuwe golf aan films zoals Kandahar en deze (veel betere) Covenant. Gyllenhaal's team geraakt in een dodelijke valstrik en hij is om te ontsnappen en overleven afhankelijk van zijn Afghaanse vertaler, die op zijn beurt ook moet zien weg te komen uit het land als verrader van Al Qaeda. Eergevoel en trouw spelen een grote rol. De film heeft een half uur nodig om op gang te komen en dat is het voornaamste minpunt. Hierna zit je tot het einde een topfilm te kijken, spannend en actierijk en hoewel Gyllenhaal wel erg met scherp schiet is het allemaal net geloofwaardig genoeg. Er wordt ook een forse kritische por gegeven richting de onverschillige burocratie bij de regering, zeker richting de vele achtergeblevenen die een veilige uittocht richting de VS was beloofd.

Goeie film over een Amerikaanse militair die met zijn tolk als enige een hinderlaag weet te overleven. NIet bepaald de meest originele film, maar wel met een goeie opbouw en prima verhaal. Een aantal spannende actie-scenes en het ziet er allemaal ook goed en realistisch genoeg uit. Onderhoudend van begin tot eind.

Boeiende film, zat vaak genoeg in spanning. Begon als de zoveelste manipulerende film over Amerika als zgn. superheld die het allemaal wel even zal fixen. Desalniettemin een realistisch kijkje: Het grote Amerika dat bij het verliezen van eigenbelang, de interesse verliest in de 'oorlog' en vervolgens wegkijkt. Vervolg is een super goed vertolkte rol van sergeant Kinley die uit broederschap, eer én angst zijn Afghaanse broeder wél te hulp schiet.

Boven verwachting goed. Blijft bijna voortdurend spannend, strak filmwerk in de vuurgevechten. Dacht dat de laatste driekwartier een beetje uitgemolken zou zijn maar ook hier werd ik weer positief verrast.

Misschien is de Guy Ritchie van Snatch en Lock, Stock.. wel niet de echte Ritchie. We beweren nu al bij een stuk of 7(?) van zijn latere films dat het geen typische Ritchies zijn, maar inmiddels kun je de conclusie trekken dat het andersom was.

The Covenant is best aardig. Visueel erg fraai, hoewel ietwat te clean soms. Ook in de sets vond ik dat in het begin. Fijne cast, mooie locaties en een vervelende, misplaatste, Clint Mansell- achtige score.
Het middenstuk waarbij we plots weer even in VS zijn haalt het tempo er behoorlijk uit. Uiteindelijk trekt dat wel weer bij, maar heb ik eigenlijke ook stiekem continu de vergelijk zitten trekken met het veel betere Lone Survivor.

3,0*

Een heel serieuze Ritchie ditmaal. Ik vind de man de laatste jaren zowaar genietbaar geworden, met minder dadendrang en spielerei dan vroeger en daarmee leuker. Wel zie ik liever de luchtige Ritchie. Deze The Covenant is niet slecht, zeker niet, maar is net iets te vluchtig en gewoontjes om echt indruk achter te laten. Ergens halverwege zit een deel dat heel boeiend kan zijn (de psyche van Gyllenhaal eenmaal thuis) maar blijft wat kort en oppervlakkig. De laatste akte weer terug in Afghanistan weet ook niet meer het niveau van de eerste drie kwartier te evenaren. Maar goed, er zit genoeg fraais in. De opbouw is prima en zeker die eerste drie kwartier boeien en zijn genietbaar en sfeervol. 3,0*.

Vond het best een goede film en deze laat zien hoe belangrijk de vertalers waren in Afghanistan.

Als je terugkijkt hebben we niets bereikt. De Taliban is gewoon weer aan de macht. Zonde van het geld en uiteraard de mensenlevens die gevallen zijn

Tot nu toe één van de beste films van het jaar voor mij. Zal geen originaliteitsprijs winnen en de afloop laat zich makkelijk raden, maar de regie is echt dik in orde. De locaties, de actiescènes, de authenticiteit... verder ook prima acteerwerk en een super-verhaal. Meer moet dat niet zijn; ik ben best wel onder de indruk van de kwaliteit van deze film. De loyale en goede samenwerking tussen de operationele Amerikaanse eenheden en Afghaanse tolken spelen een belangrijke rol. Doet me ook wat denken aan Lone Survivor en Extraction. Dit was pure ontspanning.

Goede film die laat zien hoe moeilijk de tolken het hadden in Afghanistan. Strakke regie, goede actie scène en subliem acteerwerk. 1 van de betere films van 2023.

Atypische Ritchie-film over broederschap tijdens de oorlog in Afghanistan. Niet altijd even geloofwaardig, maar niettemin best spannend af en toe. Voorlopig is mijn honger naar oorlogsfilms weer wel gestild.

Vroeger in de jaren 80 kwamen er veel films uit m.b.t. de Vietnamoorlog en nu is het de beurt aan de oorlog in Afghanistan, welke bijna 20 jaar heeft geduurd (dat wordt op het einde van de film ook vermeld). "The Covenant" van de Britse bekende filmregisseur Guy Ritchie is overigens geen doorsnee oorlogsfilm geworden, maar ook geen doorsnee Guy Ritchie film. Dit spreekt in het voordeel van de film, want deze wordt nu met verve gedragen door de twee hoofdrolspelers, te weten Jake Gyllenhaal en Dar Salim en dat maakt dit een intense en goede kijkervaring. De film deed me overigens wat denken aan de films "Lone Survivor (2013)", "The Killing Fields (1984)" en "Kandahar (2023)", die ik recent in de bioscoop heb gezien.

Het verhaal volgt sergeant John Kinley (Jake Gyllenhaal), die tijdens zijn laatste dienstreis in 2018 in Afghanistan samenwerkt met de lokale tolk Ahmed (Dar Salim). Tijdens een missie raakt John zwaar gewond bij een aanval door de Taliban en riskeert Ahmed zijn eigen leven door hem over kilometers zwaar en vijandig terrein mee te nemen en hem in veiligheid te brengen.

De film komt heel langzaam van de grond en wordt bijzonder spannend op het moment dat John zwaargewond raakt. De film kent een aantal geweldige momenten, zoals de PTSS-scenes en de scene met het AC-130 gunship op het einde. Het draait uiteindelijk (in het laatste uur van de film) op een race tegen de klok om Ahmed op tijd het land uit te krijgen. Zoals we allemaal weten werd de Amerikaanse terugtrekking uiteindelijk een totale ramp.

De relatie tussen sergeant John Kinley en de nieuwe tolk Ahmed Abdullah is in het begin wat gespannen en de eerste ontmoeting tussen Ahmed en John belooft weinig goeds. Ahmed wordt uit een rijtje kandidaten geplukt om Johns tolk, die bij een aanslag om het leven is gekomen, te vervangen. Ahmed was voorheen monteur, heeft militaire training gehad, spreekt vier relevante talen, kent de lokale bevolking beter en is bovendien bekend met de denkwijze van de Taliban (dat vanwege zijn verleden met duistere kanten). Ideaal dus. De begeleidende officier waarschuwt John echter dat de man ook eigenzinnig is en geen onzin duldt. Sommige eenheden werken liever niet met hem samen. We maken in hun eerste gesprek meteen kennis met het trotse karakter van zowel Ahmed als John. Ahmed verbetert de uitspraak van zijn naam door te zeggen “It’s Achmed, sir”, waarop John hem van scherpe repliek dient en zegt “It’s sergeant, not sir”. De toon is gezet.

Johns eenheid specialiseert zich in het opsporen en vernietigen van wapendepots van de Taliban. Ahmed laat al snel merken dat hij niet te beroerd is om mee te denken met de tactiek van de eenheid. Iets wat John tegen de haren in strijkt. Hij bijt hem toe “You’re here to translate”, maar Ahmed reageert met “Actually I’m here to interpret”. Ondanks deze verbale strijd tussen de twee koppige mannen, groeit wel het wederzijdse respect en dat o.a. tijdens een missie waarin ze bijna in een hinderlaag lopen en Ahmed dat voorkomt. Vrienden zijn het niet, maar Ahmed en John leren elkaar te vertrouwen. Noodzakelijkerwijs, want op een dag gaat een missie ver in vijandelijk gebied gruwelijk mis.

Tijdens deze missie moeten ze een fabriek vernietigen waar bermbommen worden geproduceerd door de Taliban en worden buiten John en Ahmed de rest van John's eenheid gedood door de Taliban en moeten ze op de vlucht slaan, terwijl ze zich ver in vijandelijk gebied bevinden. Terwijl ze “lost behind enemy lines” zijn, komt het verhaal in een stroomversnelling. De actie is zowel bikkelhard als geloofwaardig, inclusief de nodige vuurgevechten, explosies, en zelfs het al eerder genoemde gunship. Juist wanneer John zwaargewond raakt (door kogels en ook wordt hij keihard op zijn hoofd geslagen met een geweer) en gevangen wordt genomen, zit je als kijker op het puntje van de stoel (in mijn geval een bank).

Want dan moet Ahmed eerst zien John te bevrijden uit de handen van de Taliban en hem daarna in veiligheid zien te brengen, door John zwaargewond mee te slepen (o.a. via een zelf gemaakt stretcher) en waarbij ze gangbare wegen moeten vermijden vanwege Taliban. Oftewel Ahmed moet zich verplaatsen over moeilijk gangbaar terrein (o.a. bergen) en steeds op de hoede zijn voor de Taliban. Ahmed zorgt er na een hinderlaag voor dat John uiteindelijk veilig thuiskomt.

Eenmaal hersteld en in Amerika, komt John erachter dat Ahmed nooit het visum heeft ontvangen wat hem beloofd was en nu zelf ondergedoken zit omdat hij gezocht wordt door de Taliban (die zijn namelijk niet blij met de reddingsmissie van Ahmed). John besluit na vele militaire bureaucratie (zo wordt hij steeds via de telefoon doorverbonden) dat het zijn plicht wordt om Ahmed veilig uit Afghanistan te krijgen en gaat dan weer terug naar Afghanistan om Ahmed en zijn gezin naar Amerika te halen. Dit levert dan een spannend en actievol einde op een dam op, waar ze van alle kanten bestookt worden door de Taliban. Uiteindelijk worden ze dan gered door huursoldaat Eddie Parker (Antony Starr) en zijn team, die John heeft ingehuurd, die dan o.a. met een AC-130 gunship (wat een geweldig militair vliegtuig is dat toch) te hulp komt. Daarna vertrekken ze met een vliegtuig naar Amerika en is de film na circa 120 minuten afgelopen, waarbij je wel nog wat feitjes en echte foto's te zien krijgt m.b.t. de oorlog in Afghanistan en dan specifiek m.b.t. de tolken.

"The Covenant" is niet een standaard Guy Ritchie film geworden en gezien het verhaal is dat maar goed ook. Dat wil niet zeggen dat de film niet een aantal standaard Guy Ritchie elementen bevat. Zo zijn de twee hoofdpersonen weer twee sterke mannen die niet voor een gat te vangen zijn en daarbij ook zeer aan elkaar gewaagd. Gelukkig heeft Guy Ritchie met Jake Gyllenhaal en Dar Salim twee acteurs die elkaar uitdagen en goed aanvullen en het ijzersterke hart van de film vormen. De beste momenten komen wel van Dar Salim. Buiten deze twee hoofdrolspelers hebben de bijrollen weinig te melden, zoals Emily Beecham (als de vrouw van John Kinley), Antony Starr (als huursoldaat Eddie Parker), Jonny Lee Miller (als kolonel Vokes, die John vroeger zijn leven heeft gered en die daar nu iets voor terug moet doen), Alexander Ludwig (als sergeant Declan O'Brady, van wie John informatie en opdrachten krijgt) en Ash Goldeh (als Taliban-kopstuk Faraj, die ten alle kosten wilt dat Ahmed en John gepakt worden).

De film had overigens makkelijk kunnen verzanden in een stuk verheerlijking van de oorlog met pro Amerika boodschappen en een soort "Rambo III" sausje, maar dat gebeurt gelukkig niet. De film draait namelijk om doorzettingsvermogen en vastberadenheid om een doel te bereiken omdat je jezelf daartoe verplicht voelt. En zowel Dar Salim als Jake Gyllenhaal maken dit gegeven voelbaar voor je als kijker. Daarbij hebben de makers zelfs een kritische kanttekening voor de rol van Amerika in het afronden van de oorlog in Afghanistan. De film is niet waargebeurd maar is wel gebaseerd op waargebeurde feiten en dat maakt de basis van het verhaal ook wat wrang. Het is daarom ook een zegen dat Guy Ritchie zonder zijn bekendere stijlkunstjes zich focust op het verhaal en vooral de twee hoofdrolspelers laat schitteren.

"The Covenant" is een spannende en aangrijpende Actie / Oorlog film en het is ook een eerbetoon aan de Afghaanse tolken die het moesten ontgelden. De "gelukkigen" hadden op tijd het land kunnen verlaten met een speciaal visum en konden met hun gezin een nieuw bestaan opbouwen in Amerika en van de achtergebleven tolken werden er honderden gedood en duizenden anderen doken onder. Het is eigenlijk jammer dat deze film in Nederland niet in de bioscoop te zien was. Ik heb hem nu via "Amazon Prime Video" gezien (ik wilde eigenlijk een andere film kijken, maar daar was iets mis mee), welke ik per ongeluk een tijdje geleden afgesloten heb (ik zit nog in mijn gratis proefperiode van een maand) toen ik iets had besteld via Amazon.

Redelijk geslaagde poging in beeld te krijgen op wat voor schofterige manier de Amerikanen vele Afghaanse tolks aan hun lot hebben overgelaten. Soms iets te oppervlakkig, waarbij bijvoorbeeld talloze jihadisten zich wel erg gemakkelijk laten neermaaien. Door de authentieke sfeer haak ik echter geen moment af. Zonder de gebruikelijke hectiek en humor een atypische Guy Ritchie - maar (ook) dat bevalt me prima.

3,5* Vastberadenheid vlot vertolkt

Goede oorlogsfilm. 1 van de betere van de laatste tijd. Spannend, goede actie, goed acteerwerk en een prima verhaal. Beelden zijn goed gefilmd en geluid is goed.

4*

“Guy Ritchies’s The Covenant” luidt de titel, van valse bescheidenheid heeft die man geen last. Maar eerlijk is eerlijk hij heeft een stel topfilms op zijn naam staan en ook The Covenant is een prima film. Geen doldwaze humor en actie maar een heel serieuze oorlogsfilm. Ritchie beschikt over voldoende vakmanschap om ook binnen dit genre een geloofwaardige film af te leveren.

Heel uniek is het verhaal niet: een stel soldaten die een lange weg moeten afleggen door vijandelijk gebied, opgejaagd door milities in dit geval de Taliban. In dit verhaal komt daarbij de problematiek van de tolken die na het terugtrekken van invasiemacht aan hun lot werden overgelaten, iets waar ook Nederland mee te maken heeft gehad.

Of het allemaal correct is wat we voorgeschoteld krijgen weet ik niet, wel dat het een uitstekende film is met een goede balans tussen actie en drama.