Transfusion (2023)

En een beetje drama. Australische films hebben toch een bepaald sfeertje, vandaar voldoende voor mij. Het plot hierboven beschrijft maar een deel van het hele verhaal, waarin de vader-zoon relatie de rode draad vormt. Een verhaal met een paar vreemde wendingen, vooral naar het einde toe, al is de klapper al in een vroeg stadium voorspelbaar. Het acteerwerk is niets mis mee. Spectaculair is deze film niet, maar van de andere kant was het toch ook geen vervelende zit.

Vanaf 25 mei 2023 in de bioscoop (WW Entertainment)

Trage dramafillm met de nadruk op drama. Wat een ellende allemaal. Prima acteerwerk en verhaal maar de film kabbelt een beetje tussen alle ellende door waardoor het soms wat saai overkomt.

De boodschap over getraumatiseerde soldaten is met de huidige oorlogen wel treffend..

Redelijke film al ging het soms ietsje te traag waardoor het wat verder kabbelde maar toch bleef het mijn aandacht trekken.

Zeker het bekijken eens waard.

De acteurs doen het ook goed.

Beetje onsamenhangende film die van het heden naar het verleden springt met een niet afgewerkt einde. De film uitgezeten, omdat je toch wil weten hoe het afloopt. Tsja.....

Kan iemand mij vertellen waarom zijn beste makker hem wilde doden? Was het puur frustratie en woede nadat hij zei dat ie hem niet zou helpen om de andere huurmoordenaars te doden? Ik vond het zo raar. Wtf zou hij bereiken door hem te vermoorden? Ze komen nog steeds achter je aan.

Best een aardige film, met een lekker laag tempo, passende soundtrack en een triestig sfeertje. Maar de karakterisering van het hoofdpersonage schiet alle kanten op. Een stress-stoornis door de oorlog, depressie door het verlies van zijn vrouw, schuldgevoel omdat hij moest kiezen tussen het leven van zijn zoon en dat van zijn vrouw, wanhoop omdat zijn zoon bij hem dreigt te worden weggehaald, problemen met criminelen. Veel te veel van het goede en uiteindelijk het grote obstakel voor de kijker om mee te leven. Met iets meer focus had dit veel beter kunnen zijn.

Redelijke film die ik wel wat traag vond.

Een goede film over een ex-SAS militair die uit militaire dienst stapt nadat zijn vrouw is overleden na een verkeersongeluk. Hij blijft achter samen met zijn jonge zoon. In de titel staat "Father's mission" daar ook niet voor niks want dat zie je ook weer terug in de hele film. De hoofdpersoon en zijn zoon krijgen te maken met ongeluk, groepsdruk, foute invloeden en zeer zeker keuzes. Deze thema's zien we in verschillende episodes in deze film terug.

Een vader die gehard is door het oorlogsgeweld in Irak die na terugkomt ineens zijn vrouw verliest staat er ineens er alleen voor om zijn zoon op te voeden. Hij kan terug in de burgerwereld maar moeilijk een baan vinden. Zijn verleden speelt op waardoor hij zijn baan verliest. Zijn zoon die enigszins ontspoort is door zijn aanrakingen met justitie geeft aan dat hij het ook moeilijk heeft met het opvoeden van zijn zoon. We zien momenten waarin hij "praat" met zijn overleden vrouw omdat hij zich geen raad weet met de situaties waarin ze belanden.

Met flashbacks wordt de keuze duidelijk waarvoor hij stond in het ziekenhuis waar zijn vrouw en zoon lag. Een verschrikkelijke keuze. Op een dag neemt zijn oude ex-commandant weer contact op om een klusje te doen. Na wat overtuiging maakt hij de keuze om die klus aan te pakken. En dan....

Het is een goede film over een menselijk drama die verstrekkende gevolgen heeft door keuzes die we allemaal in ons leven ook moeten maken. Soms goed, soms slecht. Die groepsdruk komt ook goed tot zijn uiting wat zijn zoon betreft. Er bij willen horen want hij is een beetje een buitenbeentje met een slechte naam. Of die vaders missie ook lukt weet je pas als je de film hebt gezien.

'You have to be brave' aldus de quote die de gehele lading van deze film dekt. De wisselwerking tussen Worthington en Comody ademt het goede sfeertje uit, waarin een vader die alles waar hij ooit goed in was in de gewone maatschappij niet of nauwelijks kan gebruiken, er toch altijd voor zijn zoon wil zijn en dat niet zonder reden. Een goed beeld van wat ptss met een mens kan doen en hoe de perso(o)n(en) tracht(en) te 'overleven' in de medogenloosheid van het 'gewone' leven in de maatschappij.