Vikingulven (2022)

Toen ik over deze film hoorde dacht ik dat het over langs de kust plunderende Middeleeuwse Noorse Viking-lycantropen zou gaan. Helaas was het de standaard weerwolf op een Noorse middelbare school. Het enige waar je Vikingen ziet is tijdens de openingsscène wanneer er een weerwolfmythe rond ene "Gudbrand the Grim" wordt verteld. Deze stuit tijdens het plunderen in Normandië op een verborgen deur in een abdij. Dit is direct het meeste interessantste aan de film!

Verder komen de makers nu niet met veel fantasierijke ideeën. Het verhaal is veilig en bevat zoveel dingen die al vaker zijn gedaan. Hum...een meisje dat net verhuisd is. Haar moeizame relatie met haar moeder (die uiteraard toevallig ook politieagente is) en stiefvader sinds haar vader stierf, doof jongere zus en ja...er is zelfs een expert op het gebied van wolven!

Even dacht ik dat de film voor een gewaagde climax aan boord van een bus ging. Helaas werd deze afgebroken zodra deze begint. Zodat de opgebouwde opwinding weer even snel werd ontkracht. Het wezen is ook niet bijzonder, het is niet veel meer dan een iets grotere CGI-wolf. Desalniettemin zijn de effecten wel redelijk. De film heeft een paar aardig scènes met een beetje bloed/gore en spanning. Ik kan niet zeggen dat ik het einde slecht vond maar het emotioneel einde had nu niet direct veel impact! Tja de film is niet slecht, maar het is ook niet echt van "WOW" Gewoon de doorsnee middelmaat.

Een prima film uit Noorwegen.

De film begint verwachtingsvol.

Maar hij is wat langzaam met spanning en wat traag.

Maar weet toch, te boeien.

Het laatste gedeelte is echt goed en spannend,en de hoofdrol spelers, spelen echt goed.

Het jonge meisje, wat het doofstomme zusje speelt, is talent vol.

Ook de Cgi van de wolf is niet van het beste niveau.

Maar zeker niet slecht.

Dit is een film, die zeker de moeite waard is.

Een goede kwaliteits film, met ook mooi camera werk.

Ook de film muziek is mooi.

Wisselvallige maar wel onderhoudende noorse variant op An American Werewolf In London. Matige scenes worden afgewisseld door effectieve, resulterend in een onevenwichtig geheel. De sympathieke cast, het sfeervolle camerawerk en de redelijk geslaagde special effects houden de film nog net op de rails, maar vooral qua montage laat regisseur Stig Svendsen flink wat steken vallen. Hierdoor is er van spanningsopbouw amper sprake en gaan een aantal aktiescenes behoorlijk de mist in.

De titel doet wellicht vermoeden dat het om een horrorfilm in een historische setting gaat. Nee dus. Slechts de proloog waarin wilde Vikingen een klooster binnenvallen, speelt zich in de historie af. De rest van de film is in het heden gesitueerd.

Behalve dat de proloog een fijn atmosferisch beeld oplevert, is de toegevoegde waarde overigens van generlei waarde. De proloog had net zo goed kunnen worden weggelaten. En die constatering is gezien de uitstekende kwaliteit van dit stukje historie werkelijk doodzonde. Een tweede constatering is dat de proloog het enige onderdeel van de film is dat zich onderscheidt van andere matige films die zich met het thema weerwolf bezighouden. Nu kan de film tenminste nog bogen op een onderdeel dat niet direct weer wordt vergeten.

Vikingulven is standaard. Een film met standaardpersonages en standaardachtergronden. De standaard valt extra op, omdat de film helemaal niet spannend is. Het scenario biedt totaal geen verrassingen. Bovendien zijn de speciale effecten erg matig. De momenten dat er wat te zien valt zijn schaars. En op die schaarse momenten valt vooral op hoe goedkoop en onecht de woeste dreiging eruit ziet. weerwolffilm

Toch zijn er wel wat puntjes te vinden waarop de film scoort. De setting is sfeervol. Een afgelegen gebied met veel bos doet het altijd goed. En er is het spaarzame gebruik van licht dat helpt bij het creëren van een onheilspellende sfeer. Over de proloog heb ik het al gehad. Die is goed. Dat is het wel. Beetje weinig eigenlijk. En daarom is Vikingulven een middelmatige weerwolffilm.

Slecht.

Erg goedkoop aandoend en flauw horrorthrillertje. De wolf ziet er zowel in design als CGI niet uit en men slaagt er evenmin in om enige suspense te creëren. Ook van wat zelfspot - als spanning dan toch te veel gevraagd is - is geen sprake. Blijft een serieus, maar erg flauwe film over.

1

Noorse thriller met horrorelementen neemt als uitgangspunt dat Gudbrand the Grim in 1050 het Noorse vasteland betrad in gezelschap van een weerwolf die spoorloos verdween en sindsdien niet meer is gezien. Thale [Elli Rhiannon Müller Osborne] heeft de pech dat ze oog in oog komt te staan met de wolf uit de titel en dat zowel zij als haar zusje [Mia Fosshaug Laubacher] door het beest worden gebeten. En hun moeder moet de zaak onderzoeken. Je kunt wel raden hoe het verder gaat. Aardig geacteerd en sfeervol geregisseerd, al zijn de special effects niet erg overtuigend.

Matige, soms ronduit sullige film die braaf alle vierkantjes afvinkt om een clichématige film als Viking Wolf te voltooien. Wel viel me persoonlijk op dat Osbourne meespeelde, die onder andere een figurant in mijn favoriete film allertijden dirigeerde. Met het acteerwerk is dan ook weinig mis, wel met de inhoud van de film die amper vooruit te branden is. Dit soort films worden wel snel saai als je geen enkele moeite doet om standaardelementen te ontwijken, maar dat lijkt regisseur Svendsen niets te boeien. Pas helemaal in de slotfase kwam ik voor het eerst verrassende stukjes tegen, maar tot dat is aangebroken moeten we het vooral doen met voorspelbare ontwikkelingen en matig vormgegeven weerwolven. Vroeger kende ik Scandinavische cinema als serieus indrukwekkend, maar klaarblijkelijk beginnen de Hollywoodrecepten zich met die wereld te bemoeien. Viking Wolf is wat er dan uitkomt. Voorspelbaar, traag en alles behalve spannend. Punten voor het acteerwerk, de slotfase en schaarse momentjes van sfeer.

Jeetje, wat kwam dit traag op gang. Tot zelfs een moment dat het gewoon saai werd.

Gek dat een film met een relatief korte speelduur, zo'n aanloop nodig heeft om op stoom te komen. Maar als de film dan eindelijk op stoom is, worden we goed getrakteerd. De transformatie scenes zien er degelijk uit. Al Is dat in oudere films al veel beter gedaan, zoals in American werewolf in London. De CGI is behoorlijk slecht. Zal ook deels te maken hebben gehad met budget natuurlijk. Maar de kills en gore is wat iedere horror fan wil in een film over weerwolven. En dat is mensen in stukken gescheurd zien worden.