Barbie (2023)

Zojuist geweest. De film lijkt bedoeld als grappig met een serieuze boodschap. Maar ik vond er totaal niks grappigs aan helaas. Zou hem niet aanraden, ik heb mijn tijd in de bios uitgezeten.

Meest maffe, onverwachtse bericht die ik dit jaar zal typen op de site maar Barbie is de beste film van het jaar, tot dusver (mogelijk maar tot morgen, zelfs).

Ik ben het volledig eens met de beoordelingen die bij kappeuter staan. Ik was een beetje down voor deze film maar was dit totaal vergeten bij de film, gewoon heerlijk komisch, gek, ernstig....dit is zeker oscar materiaal,,,heerlijke film

In Mattels antwoord op The Lego Movie wordt et onbezorgde sprookjesleven van stereotypische Barbie [Margot Robbie] in Barbieland verstoord door een enkele existentiële gedachte. Barbie zoekt hulp bij Weird Barbie [Kate McKinnon]. Die concludeert dat die gedachte te maken heeft met haar gebruiker en raadt Barbie aan om naar ‘The Real World’ te reizen en haar eigenaar [Ariana Greenblatt] te vinden om dat op te lossen. Onderweg blijkt stereotypische Ken [Ryan Gosling] zich stiekem in Barbies auto te hebben verstopt. Wat Barbie en Ken aantreffen in ‘de echte wereld’ is niet wat ze hadden verwacht. Robbie speelt de titelrol met een uitgekookte mix van menselijkheid en ironie, waardoor ze even goed amuseert als ontroert. Gosling doet wat hij kan, maar met zijn soms wat gemanierde spel en gebrekkige komische timing schiet hij tekort. Het scenario is een mix van geslaagde en minder geslaagde ideeën en het zijn er teveel, waardoor het verhaal rommelig is en de film meerdere keren dreigt te ontsporen. Amusant, maar de onvoldoende benutte Michael Cara’s oneliner over NSYNC deed mij hardop lachen.

"Barbie in the real world."

Met Barbie zelf heb ik niets, maar door de cast heb ik dit toch maar een kans gegeven.

In deze adaptatie volg je de welbekende pop. Zij leeft met haar andere naamgenoten en Kens in Barbieland waar elke dag perfect is. Van de ene op de andere dag komt ze terecht in een existentiële crisis en de enige oplossing lijkt te zijn om naar de mensenwereld af te reizen. Uiteraard kan Ken niet ontbreken tijdens deze trip.

De look and feel valt gelijk op; ontzettend vrolijk en kleurrijk. Het zet de ideale toon neer. Daarbij heb je met Margot Robbie de perfecte Barbie gevangen en Ryan Gosling als Ken mag daar zeker niet voor onderdoen. De - wereldvreemde - situaties waarin zij terechtkomen, zijn zonder meer vermakelijk te noemen.

Wel is het jammer dat de film nogal onsamenhangend is. Het verhaaltje stelt namelijk niet veel voor en de feministische boodschap ligt er te dik op, al kan ik mij voorstellen dat het juiste publiek dat graag voor zoete koek slikt. De overdaad aan ideeën komt evenzo flauwtjes over. Hierdoor wordt er voor mijn gevoel een rommelig geheel gecreëerd dat slechts bij vlagen de moeite waard is.

Al met al is 'Barbie' helaas niet mijn film geworden. Overigens is het wel leuk om Emma Mackey en Robbie eindelijk eens samen te zien spelen.

Kleine 2,5 sterren.

Een kloddertje roze hierrr en een kloddertje roze daarrr!

Ik heb echt mijn best gedaan om deze film door een roze bril te bekijken. Het eentonige kleurenpalet van lichtroze tot zuurstokroze was nog wel behapbaar. Ik had mij daar natuurlijk op ingesteld evenals de oppervlakkige humor. Dat hoort er nu eenmaal bij.

Barbie ontspoord echter volledig in de real world. Het moralistische gezemel gaat maar door en door.

Überkitsch ten top. Je moet er van houden.

"Kinderlijk, corny en kleurrijk zijn de sfeer en het productieontwerp van Greta Gerwigs 'Barbie', terwijl een tot nadenken stemmend, diepgaand, mooi en gedurfd volwassen thema het relatief bizarre en abstracte verhaal zodanig siert dat de algehele look en feel van de film zelfs het ware potentieel, wat het zeker bezit, ondermijnt. Niettemin, afgezien van het onderhoudende verhaal en de solide acteerprestaties, de uitstekende soundtrack en de aandacht voor detail, blijft het een onmiskenbaar wonder dat deze film überhaupt bestaat en zo goed werkt als dat het doet."

Van mij een verrassende 7,5/10. Wat een reuzeleuke film is dit geworden zeg! Zet je verstand op nul en je wordt wel degelijk verrast.

Uitstekende film waarin Barbie terecht komt in de echte wereld. Een originele film is dit zeker wel te noemen. Het fish-out-of-water element is grappig uitgewerkt en ook het zelfbewuste hier en daar. De film weet op een leuke manier de maatschappij een spiegel voor te houden, maar wel met een flinke feministische inslag. De hele Barbie-wereld ziet er kleurrijk en prachtig uit. Ondanks dat de film Barbie heet, is de leukste rol weggelegd voor Ryan Gosling als Ken.

Barbie begint met een ongrappige verwijzing naar 2001: A Space Odyssey en de boodschap dat meisjes niet met babypoppen mama'tje moeten spelen, maar met stijlvolle, ijdele Barbies die staan voor de vrijgevochten vrouw met haar eigen geld, huis, auto en natuurlijk haar eigen carrière. Want "vrouwen kunnen alles zijn wat ze maar willen"! Feminisme, vrouwenrechten... heeft iemand een teiltje voor me?

En het moet gezegd, de rol van leeghoofdig ijdeltuitje Barbie zit Margot Robbie dan ook als gegoten. Ryan Gosling is even leeghoofdig als Barbie en ook totaal waardeloos als man. Zijn enige levensdoel is het behagen van Barbie. Ken ken ik eigenlijk met zijn bruine haartjes maar blijkbaar zijn er ook blonde Kens. Niet dat ik zelf een Ken pop had, maar mijn jongere zus had die poppen wel. Ik vraag me af wat dat dik vrouwtje in Barbieland doet, er zijn volgens mij toch geen dikke Barbiepoppen?

De humor en zogenaamde maatschappijkritiek (?) slaat niet aan. "Did you ever think of dying?" - en iedereen wordt stil. "I'm dying... to dance!" Barbie's voeten die ineens plat zijn, zoals een normaal mens, etc.

En dan hebben we nog Kate McKinnon die als weird Barbie wat humor moet brengen. In SNL was ze nog best grappig, maar in haar filmrollen laat ze duidelijk zien dat ze de ingenieuze schrijvers van SNL nodig heeft om grappige oneliners op te hoesten. Voor de rest is ze alleen maar 'weird' met haar vreemde kapsels en wereldvreemd gedrag. Ook Will Ferrell was grappig toen hij in SNL optrad, in zijn films staat hij alleen maar wat te schreeuwen met buitenissige haarkapsels. Ik vraag me eigenlijk af wie de doelgroep van deze film is. Voor jonge kinderen is het te vreemd, voor oudere kijkers te kinderachtig.

Na een half uurtje vertrekken Barbie en Ken naar Vespucci beach uit GTA V, ik bedoel het Venice Beach in L.A. Californië, in de echte wereld. Al heel snel wordt door Barbie bevestigd dat zij en Ken geen genitaliën hebben, wat in de maatschappij van vandaag geen probleem meer is. Barbie tracht te achterhalen 'wie met haar speelt', en op een of andere manier kan ze haar ogen sluiten en zien wie dat is. Ze is zich dus blijkbaar zelfbewust van het feit dat ze een pop is. Ook de mannen in de Worldwide Mattel Headquarters die Barbie "back in her box", waar ze thuishoort, willen steken vinden het blijkbaar niet meer dan normaal dat poppen echt worden en in de echte wereld rondlopen.

Het grote probleem met Barbie is dat de film niet grappig is, hoewel de vrolijke roze kleurtjes van Barbieland wel koddig ogen, en dat de film veel te prekerig (sexualized capitalism, unrealistic physical ideals, feminism, destroying the planet with rampant consumerism, patriarchism]) en mannenhaterig is. Ken: [i]"I feel amazing." Dikke vrouw: "That's because kids don't take it out against their dads!" Gloria:"I never bought a Ken." Barbie: "That's because men are supremacists!" En bovendien wordt Ken halverwege de film ineens een enorme dickhead, want alle mannen in Barbie zijn dom of eikels!

Men had het beter wat lichtvoetiger gehouden en gewoon een kolderieke film gemaakt, zoals Free Guy, waarin de botsing tussen de echte wereld en de gamewereld voor de nodige humor zorgde. Ook de ontmoeting tussen Barbie en haar maker, Ruth Handler (gespeeld door Rhea Perlman) op het hoofdkantoor van Mattel heeft weinig toegevoegde waarde, aangezien ze niet zelf een cameo maakt in de film (ze overleed nl. in 2002).

Moest Barbie in de media niet uitgegroeid zijn tot een dubbelhype met Oppenheimer, had ik de film waarschijnlijk niet gezien. Maar met Margot Robbie in de hoofdrol en de geweldige Greta Gerwig achter de camera, had ik alvast meer interesse. De film is in elk geval geen live action verhaaltje over Barbie zoals de vele animatiefilms die er over gemaakt zijn en vooral jonge kinderen aantrekt. Het is een film geworden met een maatschappijkritische boodschap, maar ook vol humor en leuke verwijzingen, maar bovendien visueel zeer mooi gedaan.

Barbie is best wel boeiend en de makers mikten heel duidelijk op een wat ouder publiek. Margot Robbie is geboren voor deze rol en ook Gosling zit best goed als Ken. Jammer van de immer irritante Will Ferrell. Het is een film met een hart dat er in slaagt een boodschap te brengen zonder met het vingertje te wijzen en op de eerste plaats vooral een goeie film is. Naar het einde toe wordt het een beetje rommelig, maar verder is dit absoluut de moeite. Ben nu ook benieuwd naar de figuurlijke tegenhanger Oppenheimer. Nolan zal zijn best moeten doen.

Een vader komt bij de speelgoedwinkel en vraagt wat een Barbie kost, want zijn dochtertje is jarig. "Nou", zegt de verkoper, "elke Barbie kost € 50. Behalve 'Barbie Gaat Scheiden'. Die kost € 200." "Goh," zegt de vader, "waarom is die zoveel duurder?" "Nou, dan krijg je ook de auto van Ken, het huis van Ken, de tv van Ken..."

Een klein anti-feministisch grapje moet wel kunnen na 2 uur roze en een flinke feministische boodschap. De film kent zijn momenten, maar ook veel zwakke stukken waar de pacing niet lekker loopt. Zeker het laatste halfuur is vaak wat vervelend. En op een enkele sterke grap na is de film nooit echt grappig. Maar de aankleding is fijn, de film straalt plezier uit, dat gedoe over feminisme etc wordt goed verwoord en getoond (door omdraaiing van rollen) en de acteurs hebben er duidelijk zin in en passen goed in hun rol. Maar de film is meer camp dan een echt goede film, ondanks dat er genoeg prima punten in zitten. 3,0*.

Laat ik voorop stellen. De film is echt heel erg grappig. Ik heb een aantal keren flink moeten lachen en er zitten echt hilarische stukken in de film. Waar het Barbie vooral aan schort is de balans. Sommige hilarische momenten krijgen amper de tijd om te ademen en zorgt ervoor dat je niet langer daarin kan blijven hangen, bijvoorbeeld die ken dudes die een verticale muur bouwen ipv in de breedte. Aan de andere kant ging ik echt helemaal stuk met bijvoorbeeld zo'n Ken-off aan het einde. Gerwig weet dat ze goud in handen heeft met de humor, maar weet er geen evenwichtige film van te maken.

Het had beter full on retard kunnen gaan of iets minder flauw en meer op het serieuze kunnen focussen. Nu zit er in de tweede akte een gedeelte van 20 minuten dat de film wat doodslaat en te ver doordraaft in het serieuze toontje. Om vervolgens weer volledig los te gaan met onzinnigheid daarna.

Dit had veel beter gekund. Dat hele stuk in de menselijke wereld voelt raar aan. Erg gehaast en introduceert personages waar Gerwig geen raad mee weet. Will Ferrell vind ik erg grappig en ik ging echt stuk om hem, maar het voelt tegelijkertijd te onnozel voor de echte wereld en in de laatste akte was Gerwig vergeten dat hij er nog rondliep en opeens kwam hij op het einde weer even opdraven. Zelfde geldt ook voor moeder en dochter. Die bungelen maar wat mee in het plot en er wordt vrij weinig mee gedaan. Gerwig laat Barbie al vrij vlot weer teruggaan naar Barbieland en daar vooral de film in de meligheid van het Patriarchaat verzuipen. Erg leuk, al zullen mannen hier vast aanstoot aan nemen, maar het blijft in eerste instantie een komedie, dus stel je niet aan en geniet van de grappen.

Hierdoor voelt de conclusie die getrokken wordt echt vreemd aan. Want Gerwig was het plot van het zoeken naar identiteit en het meisje en de moeder compleet uit het oog verloren.

Of ze had dit totaal niet moeten introduceren en alleen aan de komediekant moeten blijven. Of ze had Barbie langer in de echte wereld moeten laten blijven en meer op die zoektocht en het creëren van een band tussen de drie moeten focussen. Dit zijn net die 20 minuten van de film die het minder goed maakt en misplaatst aanvoelt.

Wat dat betreft vind ik dit zeker geen topfilm. Er wordt drama in de film gebracht wat zorgt voor onbalans. Maar er zitten echt heel veel leuke grappen in plus Margot Robbie is erg goed als bimbo Barbie. Maar uiteindelijk is het Ryan Gosling en een aantal van zijn Ken kornuiten die de show stelen!

Dit is echt wel een lollige film geworden. Ten eerste ligt de grapdichtheid best hoog (met hier en daar een paar inzakmomenten), maar ook de acteurs hebben zichtbaar plezier in hun rollen, én het hele visuele aspect zit enorm entertainend in elkaar. Een chaotische en wilde mix van kleuren, stijlen, visuele grapjes, animatie, choreografie, musicalelementen, zang, dans. Pure kitsch/pulp, maar daar is het natuurlijk ook wel de film naar. Het werkt in ieder geval. Maar wat Barbie écht doet werken is het feilloze duo Margot Robbie en Ryan Gosling, die er echt volledig voor gaan. Vooral die laatste steelt volledig de show, en heeft ook perfect door hoe zeer overboord hij moet gaan. Een prestigieuze prijs zal hij er (denk ik?) niet mee winnen, maar dit is natuurlijk wel echt een fantastische (grappige) acteerprestatie. Ook Will Ferrell en Michael Cera zijn best grappig in hun bijrolletjes. Er zijn genoeg momenten waar de humor niet volledig werkt, maar er zitten gelukkig over het algemeen echt wel voldoende grappige momenten en quotes in verpakt. Meer gericht op volwassenen dan op kinderen, overigens. Maar de film heeft ook wat diepers te vertellen uiteraard, en ook dit aspect zit niet slecht in elkaar. De feministische boodschap is een mooie en belangrijke, en de film heeft daarnaast ook zeker veel sympathie voor Ken en probeert aan te tonen op welke manier de toxische Alpha Male kan ontstaan, en onder welke voorwaarden. De tegenstelling man-vrouw, Barbie-Ken, hoe je het wilt omschrijven, wordt helemaal niet zo zwart-wit voorgesteld, en dat vond ik wel sterk. Op andere momenten, en zeker tegen het einde, wordt elke vorm van subtiliteit in het verkondigen van de boodschap wel uit het raam gegooid, maar kom. Subtiliteit hoeft hier ook niet, want de andere elementen in de film zijn ook één en al bombast.

Wat wel echt niet werkte, was de rol van de moeder en de dochter. Dit leek pas last minute aan het script te zijn toegevoegd, want veel hadden ze in deze film niet te zoeken wat mij betreft. Heel cliché, heel misplaatst. Het verhaal zelf is ook niet echt sterk, maar bon; uiteindelijk dient het ook alleen maar als kapstok voor de kitscherige visuele stijl, de humor en de onderliggende boodschappen. En die elementen steken dan wel goed in elkaar gelukkig. 3.5*.

"De meest woke film van dit jaar"

Bij dit blijf ik ook.

Ben hem gaan zien omdat de vriendin hem graag wou zien en ik dacht met Margot Robbie en Ryan Gosling kan je niets fout doen.

Eerlijkheidshalve de film was goed MAAR

Het was de hype niet waard ook vond ik de boodschap TE.

Ook het mannen kunnen alles en vrouwen niets lag er te dik op. Voor de rest vond ik het wel echt grappig en leuk om eens gezien te hebben. De acteurs zitten allemaal goed in hun rol de cameo's zijn echt nog wel leuk. En het middenstuk red deze film.

daarom een 3.5 ps als je je irriteert aan pratende tieners tijdens de film zou ik niet naar deze film gaan de zaal zat er vol van !

Wtf, waar heb ik zojuist naar gekeken? Dat het allemaal met n knipoog zou zijn enz had ik wel verwacht.. maar ik heb serieus nog nooit van mijn leven zo’n slechte film gezien! Echt te triest voor woorden dat dit volle zalen trekt…. Ik snap ook serieus niet dat iedereen hier zo lovend over is. Wat een rampzalige film zeg…… zonde van de Barbie legende!!!

Totaal logisch en goed uitgewerkt script! Precies licht gehouden op de momenten dat er voor de gemiddelde persoon om wordt gevraagd, volgens mij.

Daarnaast zijn er een aantal opmerkingen en richtingen mbt corporaties welke een groot concern als Warner Bros normaal niet een twee drie zou accepteren. Hieruit blijkt dat de regisseur meer creatieve vrijheid genoot.

En dat men zich bewust is van het progressieve publiek (jongeren).

Hoezo te woke? Uiteindelijk laat het verhaal ook zien dat de Barbie-wereld net zo vast kan zitten in z'n concepten als de echte wereld (meiden domineren daar, Ken is niet happy) en het legt de nadruk vooral op:

Denk niet teveel in kaders en concepten van ik ben man of vrouw dus ik moet zus en zo. In die limitaties onstaan vaak een bron van frustratie en verdriet *barbie en ken liggen met hun gezicht plat tegen de grond*

Met vriendelijke groet,

Man

Er is hier alweer een prachtige discussie tussen conservatieven en progressieven op gang gekomen zie ik. Ik snap niet dat dit type feminisme wordt toegejuicht. Zorgt voor meer polarisatie en levert niemand iets op, ook vrouwen niet.

Weer een film die verpest is door woke identiteitspolitiek. Ipv echt iets op te lossen en een mooie positieve boodschap, is er alleen haat naar mannen.

Grappig, ontroerend, kleurrijk en af en toe heerlijk ongenuanceerd. Met veel plezier gekeken, Film neemt zichzelf nergens serieus, en alles en idereen in de film is een karikatuur van zichzelf. Heerlijk!

I would never wear heels if my feet were shaped like this

Hier heb ik naar uitgekeken vanaf het moment van aankondiging. Want een film van Greta Gerwig over Barbie, dat kon natuurlijk alleen maar modern (feministisch) en interessant worden. Ik ben er zo blind mogelijk ingegaan, maar inderdaad hebben Gerwig en haar partner Baumbach hier een zeer passend maar toch erg vermakelijk script voor geschreven. Kleurrijk, luchtig, grappig, zelfbewust (met zelfs een metaquote over de casting van Margot Robbie aan toe!), maar toch ook scherp, onmiskenbaar van 'nu' en soms ontroerend. Er is ook niet echt sprake van een boodschap die er te dik op zou kunnen liggen omdat het feminisme, het patriarchaat en de positie van de vrouw en Barbie het hele punt van de film is.

Wat mij betreft een perfecte balans tussen luchtige fun en noodzakelijke ‘lessen’ voor en van Barbie in 2023.

4,25*

Wat een vreselijke film zeg! Vandaag geweest met de kinderen maar wat een teleurstelling.

Iedere keer dacht / hoopte je dat het beter zou gaan worden dermate de film speelde maar helaas. Geen mens of kind die wij hebben horen lachen tijdens de film. Vreselijk acteerwerk van Ryan Gossling (Ken), veel te oud gecast ook. Nee deze film is echt het geld niet waard., ik heb me werkelijk afgevraagd tijdens de film waar ik naar zat te kijken.

Tweede keer goede keer. Zelfde (roze) publiek, maar ik stond al wat meer vooraan in de rij. De film blijft volk trekken. Op zich vrij verbazend al zit er een uitgekiende marketingstrategie achter natuurlijk. Dat moet je Mattel en Warner Bros wel nageven. En die zelfkritiek en cynische ondertoon bij momenten werkt wel. Ik weet niet welke exclusiviteit Gerwig en Baumbach hebben gekregen en mogelijks zijn niet al hun ideeën verwerkt, het eindproduct is (commercieel) wel aantrekkelijk.

In zijn geheel beschouwd zeker genoten van de Barbie film. Niet dat ik dat op elk moment was. De film heeft wel zijn ergernissen of minder geslaagde passages. Eigenlijk vond ik het tot het grote strijdplan bij weird Barbie best prima. Nadien verwaterde het wat en kwam de boodschap te geforceerd over. Met als summum toch wel de boodschap van de moeder. Iets meer subtiliteit had de film daar deugd gedaan. Ik vond het te makkelijk en te goedkoop. Gelukkig "redt" Ken het dan wel een beetje met zijn excessen. Ook die songs en battle was wel OK.

Fijne wereld wel Barbieland. Visueel bedoel ik dan. Er is wel wat werk ingekropen. Leuke openingsscène die refereerde naar 2001 en naar de opwaaiende rok van Marilyn Monroe. Fijn ook dat de afgedankte Barbies doorheen de film onder de aandacht worden gebracht. It's all about the money waardoor Mattel's boodschap van Barbie die de vrouw of het meisje doet dromen eigenlijk best hol is.

Barbie staat en valt ook met het geweldige werk van Robbie en Gosling. Prima gedaan. En Ken? Tja, he just want to be loved (or respected). Wat zijn mannen eigenlijk zonder vrouwen? ...

Ik vond het een goede film en heeft 100% mijn verwachtingen overtroffen.

De film werd beschreven als kinderachtig, maar vond het reuze tegenvallen.

Goed in elkaar gezet meer kan ik niet echt zeggen

7.5/10

Bij vlagen hilarische film. Casting van Michael Cera, Ryan Gosling en Will Ferrell is erg goed, Margot Robbie speelt vrij inwisselbaar. Visueel ook best een plaatje.

Toch zat er meer in. Lijkt toch alsof de makers zich erg bewust zijn van dat ze zich op glad ijs begeven. Er is alles op alles gezet om hier niet een kinderfilm over een blond meisje in een ideale wereld neer te zetten. Dat valt te prijzen, maar het had wat mij betreft wat subtieler gekund. Waarom die compleet onnodige voice-over van Helen Mirren, waarin we in de eerste paar minuten al moeten leren dat Barbie zoveel meer is dan een pop van een blonde vrouw? Want het is niet alsof dit het enige 'meta-element' in de film is: we hebben ook nog de uitvinder van Barbie en Mattel, had de boodschap van de voice-over niet aan die twee elementen opgehangen kunnen worden? Nu voelt het allemaal nogal dubbelop en overgeproduceerd.

Toch is het resultaat een vermakelijke, originele film. 3*

Natuurlijk kon ik deze film niet aan mij voorbij laten gaan, maar ik ben er in weerwil van de fraaie vormgeving niet onverdeeld positief over. De film begint sterk, maar zodra Barbie en Ken verhuizen naar de “echte wereld” gaat het bergafwaarts. Van lieverlee begon mijn aandacht te verslappen en dat is een slecht teken. Ik heb niets tegen films met een boodschap, maar je moet niet overdrijven.

De details in de film zijn erg knap gedaan. Mattel krijgt er flink van langs maar kan opnieuw handenwrijven, want de "Margot Robbie Barbiepop" schijnt intussen prima te verkopen.

De dialogen over het patriarchaat zijn hilarisch, die waren naast de heel soms wat te kolderieke humor het echte hoogtepunt van de film. De film zou helemaal geslaagd zijn als de huidige CEO van Mattel aftreedt, een vrouw van kleur de leiding neemt, en er voortaan geen stereotiepe Barbies meer worden gemaakt.

Een grappig moment in de zaal: Tijdens de aftiteling liep een man met een roze cowboyhoed op richting de uitgang van de zaal en zei (duidelijk op zijn piemeltje getrapt) in onze richting: "Twee uur van mijn leven weggegooid" , waarop de vrouw die een meter achter hem liep schouderophalend tegen ons zei: "Ik vond het een leuke film!"

"To be honest, when I found out the patriarchy wasn't just about horses, I lost interest.”

Ik had toen deze film werd aangekondigd met mijzelf gezworen dat ik hem nooit ging kijken, en daar zat ik toch gisteren met mijn goede gedrag dit te kijken en heel stiekem vond ik het op sommige momenten nog leuk ook. Achja en dan is het uiteraard ook logisch dat ik heel vaak niet zo veel met deze film kon, het verhaal vond ik niet zo heel boeiend al was het concept wel prima. Natuurlijk straalt deze film pure feminisme uit, en daar doet deze film ook helemaal niet stiekem over. Misschien omdat het er zo dik op lag, dat het daardoor ook minder vervelend is. Veel films doen het heel stiekem waardoor het wat irritatie op kan leveren, als je begint met deze film weet je dat het gaat komen en het viel me vaak ook gewoon niet echt op.

Voor de rest weet de film qua decor echt wel te vermaken, dat deden ze echt goed. En ook het acteerwerk was toch wel heel fijn. Ik vind Gosling heel sterk, en hoewel ik hem met zijn acteerkunsten liever niet zie in een film als dit vond ik ook zijn komische kant geweldig en erg geslaagd. Ook Robbie deed het leuk, en eigenlijk een geslaagde actrice voor haar rol in een film als dit. Prachtige vrouw om te zien, en ook daar wordt soms nog wel eens grappig over gedaan in de film. Ook leuk om mensen zoasl Cena en Ferrell hier te zien.

En dan mag ik toch oprecht zeggen dat Barbie me toch wel degelijk wat meeviel al was het natuurlijk niet geweldig. De film zit bordenvol clichés, zoals ik al zei een nogal saai verhaal waar ik dan weer niet zo heel veel mee kon. Maar, zo slecht was het allemaal ook weer niet. En ik had toch wel verwacht dat ik over deze film zou struikelen.

Leuker dan ik had verwacht, maar te lang en erg onevenwichtig. De ironische humor maakt gaandeweg plaats voor dik aangezette moraallesjes en prekerige monologen, iets dat de film helemaal niet nodig heeft en waar ik echt niet op zit te wachten. Jammer, want de eerste helft is grappig en het musical-gedeelte tegen het einde is geweldig. En dat terwijl ik musicals haat.

Verrassende film. Het verhaal is leuk bedacht met een duidelijke boodschap dat best op een wat subtielere manier gebracht had kunnen worden. Aan de andere kant heeft het ook wel wat om het lekker duim en dik bovenop te leggen. Wellicht heeft men getracht daarmee een jongere doelgroep te bereiken, echter is dit wel echt een film voor volwassenen. Het begin van de film, in de Barbie wereld, is echt sterk en leuk bedacht. Het deel in de echte wereld is wat vlakjes en minder boeiend. Het einde is wat teveel van het goede en te makkelijk allemaal. Verder is het visueel smullen geblazen met mooie decors en aankleding. 3.0

Barbie is de meest succesvolle marketingcampagne in jaren. De film zelf was nauwelijks om aan te zien.

Recensenten en media waren unaniem positief over deze film. Dan weet je dat het productiehuis er een smak geld tegenaan gegooid heeft om de violen te stemmen. Desondanks heb ik, en dat zal sommigen misschien verbazen, met open geest deze film opgezet. Klaar om mij te laten verrassen door de vermeende spitsvondigheden en dijenkletsers, waarvan de pers unisono gewag maakte.

Het nieuws dat deze film een hardcore feminisme wasemt, had mij natuurlijk al bereikt. Daarom kon ik mij er mentaal op voorbereiden opdat dit de beleving van de film niet al te veel bepaalde. Ik zou er natuurlijk een groot boompje over kunnen opzetten, maar daar is dit niet de plek voor. Opvallend en vermeldenswaardig is wel dat Barbie op alle vlakken een kinderfilm is, maar dan met een bloedernstige feministische boodschap. Die boodschap wordt ook fors opgedrongen zodat ze bij kinderen binnenkomt zoals de lunch bij ganzen in een foie gras-bedrijf. Kinderen indoctrineren: foei, niet netjes. Los van het virulente feminisme en de kinderachtigheid heeft de film weinig substantie. Enkel Ken zorgt voor een komische noot. Vooral zijn eerste indruk van het zgn. patriarchale LA was luidop lachen.

Barbie is zonder meer een slechte film met weinig gelaagdheid of humor. De digitale decors zijn goed, maar er zit nauwelijks verhaal in. Alle scènes lijken op een goedkoop excuus om een politieke boodschap te brengen. De film gaat even hard als de lul van een impotente potloodventer. Van spanning is geen sprake. Alles is zo kinderachtig geënsceneerd, dat je als volwassen man beschaamd wegzakt in de zetel, met de stille hoop dat geen van de buren iets in het snotje heeft.

Wat vooral bijblijft, is het een-tweetje tussen Hollywood en de internationale media. De boodschap zelf kan je nog gemakkelijk wegspoelen met een koude pint.