Barbie (2023)

Satire of niet, er wordt een geforceerde boodschap door je strot geduwd en daar ben ik niet zo van......en satire zou ook grappig moeten zijn. Ik heb geen glimlach tevoorschijn kunnen toveren tijdens een lange saaie zit......

Oh, ben jij daar niet zo van. Ik neem aan dat jij in staat bent zelf na te denken en een mening over bepaalde dingen te vormen. Je laat je toch niet uit het veld slaan door een speech van Barbie van 2 minuutjes? Als een statement over gendergelijkwaardigheid niet zo jouw ding is dan is dat jouw goed recht. Dan doe je er niks mee, dat kan gewoon. Er wordt niks door je strot geduwd of jou een bepaalde mening opgelegd.

Satire is helemaal niet per definitie grappig. Satire is vaak schurend en provocerend. Gezien de reacties op deze film is dat hier goed gelukt.

Vergeet mijn opmerking. Ik zie al dat jij hier enkel zit om discussies te voeren. Laten we gewoon elkaars mening respecteren en het houden bij die van ons zelf....voor mij stopt het hier dan ook. Zinloos.

En waarom zijn discussies zinloos? Ben jij zo star dat je nooit van mening verandert? Discussies zijn juist goed om nieuwe inzichten op te doen en je eigen mening te toetsen.

Zonder didcussies woonden we waarschijnlijk nog in een grot.

Maar goed, enig conservatisme lijkt jou wel te passen.

Ik 'zit' hier al ruim 20 jaar, en niet 'enkel om discussies te voeren'. Ik stem op films, lees berichten, schrijf wat ik van de film vond die ik heb gezien, voeg af en toe een film toe die nog niet op de site staat, en reageer op anderen. Dat is namelijk wat MovieMeter is. Het zou toch raar zijn als je op een discussieforum geen discussie zou mogen hebben.

Ik respecteer je mening zeker wel, dat blijkt uit mijn opmerking: "Als een statement over gendergelijkwaardigheid niet zo jouw ding is dan is dat jouw goed recht."

Vervolgens gaf je een onjuiste definitie van satire, waardoor ik de indruk kreeg dat je de opmerking van Basto verkeerd begreep, en dacht dat verduidelijking op zijn plaats en relevant was. Maar hey, als jij niet gediend bent van repliek is dat ook helemaal je eigen keuze en respecteer ik dat.

niet echt spannend, maar wel heel mooi gemaakt

Twee sterren voor de humor maar kon mijn aandacht niet bij de film houden.

Deze recensie verscheen eerst op mijn blog. Deze is offline sinds 1 november 2024. Daarom heb ik alle recensies hiernaartoe verplaatst (om ze te behouden).

Naar de bioscoop

Tegenwoordig ga ik niet vaak meer naar de bioscoop. Niet omdat ik niet wil, maar omdat we er door corona amper nog kwamen, en het er sindsdien een beetje bij is gebleven. Het was dan ook voor het eerst in lange tijd dat ik probeerde een film in de week van verschijning te kijken. Om vervolgens achter het net te vissen. Serieus, er waren alleen nog maar kaartjes beschikbaar voor rolstoelplekken. Gelukkig is het mijn goede vriendin en mij gelukt om wél kaartjes te bemachtigen voor afgelopen weekend. Welke film, zeg je? Barbie natuurlijk!

Barbie

Barbies bestaan al jaren en in alle type vrouwen. De één is een piloot, de ander een arts, en natuurlijk heb je ook de allereerste: Stereotypical Barbie. Samen met alle andere Barbies, Kens, en ook de van de markt gehaalde Midge, Skipper en Alan woont zij in Barbieland. Maar dan krijgt Barbie ineens een connectie met de echte wereld. Ze krijgt platte voeten, cellulitis en gedachten aan de dood. Nu moet ze naar de echte wereld om het meisje dat met haar speelt te helpen. De dolverliefde Ken besluit stiekem met haar mee te gaan.

Geweldig gecast

Margot Robbie en Ryan Gosling zijn geweldig gecast. Margot kan werkelijk doorgaan voor een Barbie in al haar ‘perfectheid’, en hoewel Ryan Gosling wat mij betreft iets te gespierd is voor een Ken en overduidelijk extreem geblondeerd is (wat er natuurlijk bij hoort), brengt hij enorm veel humor met zich mee. Vooral de musicalscène met alle Kens heb ik met een grote glimlach op mijn gezicht bekeken. Ik denk dat de cast veel plezier gehad heeft tijdens het filmen van veelal absurde scènes.

Prachtige vormgeving

De film ziet er qua vormgeving prachtig uit. Er is veel aandacht geweest voor het scheppen van Barbieland, waarbij echt rekening is gehouden met hoe het speelgoed er uit zag – of ziet? Het is al wat jaren geleden dat ik met Barbies heb gespeeld. Van het feit dat er geen trappen zijn in Barbie’s Dreamhouse tot het feit dat er natuurlijk geen melk uit een speelgoedverpakking melk komt. Maar ook hoe Barbie neergezet wordt, en welke rol Ken in haar leven heeft, is enorm herkenbaar wanneer je ooit eens met Barbies te maken hebt gehad.

Gelijkheid

De film speelt heel erg in op hoe Amerika een Patriarchaat is, terwijl Barbieland juist meer een Matriarchaat is. Dat lijkt in deze film de boventoon te spelen. Is het leven in de Barbiewereld, waarin vrouwen het voor het zeggen hebben, écht zo geweldig? En is het Amerika van nu, waarin mannen het nog steeds voor het zeggen hebben, écht zo fantastisch? Daarbij wordt ook Barbie ontwikkelaar Mattel op de hak genomen. De boodschap op het einde, over gelijkheid, is mooi.

Absurditeit

De film is komisch, maar hoe meer de makers gaan richting het maken van een niet zo subtiel statement, verandert de toon van de film. Heb je geen zin om daar teveel bij stil te staan? Dan blijft vooral een absurde film over. Waarbij ik nog altijd niet weet of ik de absurditeit juist positief of negatief vind. Feit is in elk geval dat we met regelmaat hebben moeten lachen om de absurditeit. Wel had ik verwacht dat Barbie langer in de echte wereld zou zijn, zeker omdat de trailer daar enorm op inspeelt. Maar ik vond het absoluut leuk om de prachtige Barbiewereld te zien.

Eindoordeel

Aan de ene kant is de film hilarisch, en aan de andere kant probeert het een statement te maken. Misschien hadden ze beter voor één van de twee kunnen kiezen, want wat het uiteindelijk heeft opgeleverd is vooral een absurde film. Eén die er prachtig uitziet, leuke muziek heeft, een goede cast en waar je om kunt lachen, maar waarbij je terwijl je de bioscoop uit loopt jezelf afvraagt: wat heb ik nou eigenlijk gezien? Verwacht in elk geval geen cheesy romcom, dan zit je qua verwachtingen namelijk echt verkeerd. En het is ook niet perse een film voor die jonge dochter die echt een gezellige Barbie film verwacht. Desalniettemin is dit zeker een film om in de bioscoop te gaan bekijken.

Technisch gezien een goede film. Mooie setting en goed gespeeld maar wat een wat een verschrikkelijk verhaal is het geworden.

Het was gewoon cringe om door te kijken.

Dit had een geweldige film kunnen zijn zonder politiek gedreven agenda en gewoon het verhaal kunnen volgen dat Barbie naar de echte wereld gaat om diegene te helpen met de Barbie problemen. Toen was alles nog leuk en dat Ken erachter kwam dat mannen ook gerespecteerd werden in de echte wereld en naar Barbie land terug ging was het ook nog wel leuk maar toen werd de woke agenda kaart getrokken en mannen zijn volslagen idioten en vrouwen zijn beter.

2e helft was echt slecht en uiteindelijk kwam het tussen Barbie en Ken niet meer goed en in Barbie land bleef het bij het oude waarbij de mannen onbelangrijk waren en vrouwen aan de macht. Uiteindelijk drijft de film meer tot verdeling dan eenheid.

Als Equality zo belangrijk is waarom is Barbie land dan niet veranderd waarbij de Kens ook een plek hebben. Waarom niet dieper in gaan op het feit dat het om ‘capaciteiten’ gaat en niet om gender.

Wat mij betreft mag Barbie land blijven zoals het is maar maak dan geen drama in je film dat alles in de echte wereld geleid wordt door mannen omdat ze man zijn en dat vrouwen het moeilijker hebben dan mannen.

Wees dan niet hypocriet en verander Barbie land ook in de film.

1,5 ster voor het filmwerk en acteren.

ik vond de film toch wel leuker dan ik verwacht had.

Wel had het allemaal wat flauwer gekund ( al waren die Mattel bestuursleden met hun geklungel weer niet leuk)

De film duurde ook net iets te lang, op het eind was mn aandacht ook vaak vertrokken, en kreeg ik niet alles meer mee.

Mooie roze setting, maar saaie film en nauwelijks humor.

Boodschap wordt door de strot geduwd.

Afschuwelijke film.

Misschien meest misselijkmakende filmervaring ooit, dit valt niet onder woorden te brengen.

Vanwege alle hype wilde ik deze toch wel eens zien. Met de poppen heb ik nooit gespeeld, ik was meer van de Lego en Mecano, maar natuurlijk ken ik ze en was eerlijk gezegd wel benieuwd naar deze film.

De film zaagt van dik hout planken. Van het begin af aan is duidelijk dat deze perfecte Barbie wereld een plastic facade is, en dat er al snel scheurtjes in zullen ontstaan. Dat gebeurt dan ook vlot in het verhaal, en zodoende ontdekt Barbie dat ze voor veel vrouwen helaas geen rolmodel is, maar eerder een ideaalbeeld dat onhaalbaar is. In de echte wereld hebben vrouwen het namelijk niet zo makkelijk als in Barbieland.

De feministische boodschap ligt er dik bovenop, en wordt weinig subtiel gebracht. Oo zich valt er veel voor te zeggen: vrouwen lopen nog vaak tegen een glazen plafond aan en er zullen vast veel bedrijven zijn waar vrouwen niet de carrière kunnen maken die ze willen, vanwege hun sekse. Een misstand die terecht aangekaart wordt.

Helaas grossiert de film vervolgens in stereotyperingen waardoor de film soms meer neigt naar een anti-man film dan naar een pamflet dat vrouwen een hart onder de riem kan steken. Nu is dat is dat in Barbieland te begrijpen, want dat zijn poppen en het karikaturale werkt daar wel.
Maar in de echte wereld zien we intelligente en sterke vrouwen van vlees en bloed, maar zijn de karakters van de mannen allemaal belachelijk karikaturaal geschreven.
Bijvoorbeeld de scene waarin Barbie bejegend wordt door de bouwvakkers. Ook de CEO van Mattel en zijn meelopers worden allemaal als dommig neergezet. Geen uitzonderingen.
De mannen die Ken bewondert zijn sportmacho’s, en zakenmannen die het patriarchaat in stand houden. En zelfs de aardige vader van de moeder en dochter die mee reizen naar Barbieland, krijgt in zijn twee korte momenten slechts onnozele dingen te zeggen. Werkelijk geen één man in de echte wereld komt er goed vanaf, en in Barbieland zijn enkel Ken’s te vinden die ofwel een patriarchaat vormen, ofwel dommig en onzeker achter Barbie aan huppelen.

De film is mooi gemaakt, kent goede humor en kaart op een originele manier het onrecht aan dat vrouwen te deel kan vallen. Maar door alle mannen zo slecht, seksistisch en dom neer te zetten wordt dat doel maar matig behaald, en dringt zich eerde de vraag zich op hoe het toch mogelijk is dat deze intelligente vrouwen door deze volledig incapabele mannen onderdrukt blijven.

3*

Greta Gerwigs 'Barbie' belooft een speelse, feministische deconstructie van de iconische pop, maar eindigt als een rommelige, inspiratieloze chaos. Wat begint als een kleurrijke, visuele explosie vol roze, hypergestileerde sets en campy humor vervalt al snel in een onsamenhangende stroom van halfbakken ideeën en moralistisch gedram. De makers hebben geen keuze kunnen maken: is het een zelfspottende satire, een coming-of-ageverhaal of een maatschappelijk manifest? Uiteindelijk is het een slechte mix van alle drie.

Margot Robbie doet haar best als Barbie, maar haar personage heeft erg weinig diepgang. Ryan Gosling als Ken levert een vermoeiende karikatuur af die snel zijn komische waarde verliest.

Technisch gezien is de film een paradox: de productiedesign is extravagant, maar de CGI ziet er lelijk en goedkoop uit. De muzieknummers voelen als opvulling, en de plot, waarin Barbie de echte wereld ontdekt, zit vol gaten en rare wendingen. Zelfs de cameo’s komen over als wanhopige pogingen om nog wat van de film te maken.

Maar het grootste probleem voor mij is de hypocrisie: 'Barbie' bekritiseert kapitalistische uitbuiting en genderstereotypen, maar is zelf overduidelijk een product van beide. De film preekt over zelfacceptatie, maar reduceert zijn personages tot karikaturen. Wat had kunnen uitgroeien tot een scherpe satire over consumptiecultuur, blijft steken in oppervlakkige clichés en flauwe humor.

Gerwig, bekend om haar subtiele vertelstijl, lijkt hier verstrikt in de opgedrongen keuzes van studiobazen en een gebrek aan visie. Conclusie: 'Barbie' is eigenlijk gewoon een inhoudsloze reclamespot, verpakt als feministisch statement. Een halve ster voor de moeite.

Wilde de film zien vanwege de hype destijds. Dus de dvd gehuurd. Maar wat een ramp. Geen moeite in steken!

Gosling en Robbie zetten op een knappe manier Ken en Barbie neer. Verder lijkt deze film een strijd aan te willen gaan met t patriarchaat doch in Barbie wereld is er een matriarchaat. Uit de conflictueuze opbouw tussen Ken en Barbie, man en vrouw, blijkt eens te meer dat het om de innerlijke processen van de mens gaat, ongeacht geslacht. De ware verbinding die tot stand had kunnen komen werd helaas overgeslagen. En zo komt Barbie uiteindelijk in de finale op platte voeten terecht bij haar gynaecoloog... En dat is dus weer lichamelijk, doch wellicht brengt haar dit meer in verbinding met zichzelf, alle emoties die nl. in de film naar voren komen, zijn gekoppeld aan hormonen -> het menszijn i.p.v popzijn. De ware verbinding waar ik het over had is Hartsverbinding, dat is de sterkste verbinding tussen man en vrouw. Love is the answer. Gemiste kans.... Hoe zou t met Ken zijn...

Leuke film!

Ze hebben van een totaal debiel commercieel product toch een vermakelijke en sterke film weten te maken. Film neemt zichzelf alles behalve serieus en dat werkt goed. Alles is over de top. De sets, de muziek, de allesbehalvesubtiele verwijzingen naar iconische films.

Én het sterkste punt in mijn ogen is de feministische agenda. Veel mensen klaagden dat de film te woke was, maar je kan het ook omdraaien. De propaganda is zó ontzettend over de top en wordt door je strot geramd dat je het ook gewoon als satire van de feministische agenda kunt zien.

In mijn ogen een lovenswaardige poging om zowel de feministen als de incels te intrigeren. Zegt genoeg dat de incels dit punt totaal missen.

De waarheid, denk ik althans, is juist dat ze beide agenda's wilden aanspreken en 'de agenda' ze totaal niet boeit.

Want waarschijnlijk is dat ook gewoon zo, uiteindelijk blijft het een film om een commercieel product opnieuw op de kaart te zetten en zoveel mogelijk geld te verdienen.

Oh en de film is echt te lang, derde akte sleept behoorlijk.