Thor: Love and Thunder (2022)

Een zeer goede film dit!!!

Taika Waititi zijn beste film & ook de beste Thor film van alle 4.

Humor zat er enorm veel in, mooie beelden, top cast, goeie actie,... Gewoon alles was zeer goed.

Christian Bale als Gorr was fenomenaal!!

Zal deze film absoluut nog een paar keer bekijken in de bioscoop

De Avant-Première gezien in IMAX, heb er enorm van genoten.

Dit is echt een zeer goede en vooral leuke film om te bekijken.

Enorm veel humor, op sommige moment echt kapot lachen

Christian Bale vindt ik echt TOP!!! Iedereen was eigenlijk zeer goed

Taika Waititi mag zeker nog Marvel films maken van mij

Morgen eens gaan kijken in 4DX.

Ps: Blijf zeker zitten!!! het is nog eens de moeite

Als je van Ragnarok houdt, dan zal ook Love and Thunder ook prima bevallen. Vanaf seconde 1 is de extreem flauwe humor van Waititi aanwezig met een Thor die als een heks wegvliegt op Stormbreaker of de hysterisch gillende geiten. Ook de godenbijeenkomst is hilarisch met dat Bao broodje en Ninny Nonny. Aan humor geen gebrek.

Je komt uitgebreid aan je trekken en het klopt dat Waititi soms over de grens gaat, maar het bombasme waar hij de film mee aankleedt werkt enorm aanstekelijk en audiovisueel is het een spektakel. Voor sommigen zal het kitscherig zijn, maar Waititi is een van de weinigen die een compleet eigen stijl binnen de MCU heeft weten te creëeren. Dat maakt zijn films per definitie een feest om naar te kijken.

Met Gorr de God Butcher wordt er weer een goede antagonist geïntroduceerd, maar de beperkingen van de MCU worden hier wel zichtbaar. De potentie is er en met vlagen komt het eruit, maar je voelt dat het allemaal voor iedereen behapbaar moet zijn. Deze films schreeuwen om een R-rating.
Gelukkig weet Waititi in de derde akte dat het niet alleen maar grappen en grollen is. Ondanks de soms slapstick humor zit er een enorm groot gevoel in de film en Hemsworth zit zijn rol als gegoten. Portman's rol is gelukkig goed geschreven en de zorgen die ik had dat zij definitief Thor zou worden komen gelukkig niet uit. De film eindigt emotioneel op een sterk punt, al vraag je je toch af waarom Gorr nooit zelf op het idee was gekomen om zijn dochter tot leven te brengen. Eventuele vragen worden anderzijds wel redelijk beantwoord in deze film, aangezien de titel van de film het antwoord al is.

Toch merk ik dat alle MCU films een beetje als tussendoor snacks aanvoelen. Natuurlijk moet je niet a la DCEU te snel naar een climax toewerken, maar aan de andere kant begint de MCU nu wel als een lange serie te voelen met vele filler episodes. Ook de after credits zijn leuk, maar ik voel geen enkele impact. Je wordt niet lekker gemaakt voor de volgende film die op de planning staat.

Daarom krijgt deze film gewoon een goede beoordeling, het is een audiovisueel spektakel en ik geniet van de domme humor en alle likeable rollen.
Maar ik mis vooral de gewichtigheid van elke MCU film. Maak ons lekker, vuur niet de ene na de andere film op ons af die compleet op zichzelf staat. Het doet verder niet af aan de kwaliteiten van deze film, of Dr. Strange. Maar zo'n ongeduldig gevoel begint je te besluipen. Na een film of 5 a 7 mag er wel een draad in de reeks komen. De grootste mankementen aan de film zijn de dingen die Waititi en iedereen die aan de film heeft gewerkt op geen enkele manier kwalijk te nemen valt. En dat is gelukkig een zegen!

Voor wie gewoon een heerlijk superheldenfestijn op het scherm getoverd wil zien en Ragnarok ook leuk vond, die komt 100% aan de trekken. De herzieningswaarde bij Love and Thunder is wat mij betreft wel het hoogste van alle MCU films op dit moment. Een verhoging sluit ik dus nog niet uit. Schrik dus niet als je dit op een later tijdstip leest er er staan 4 sterren of hoger in plaats van 3,5.

3,5*

Zeer goede film met een top cast!

Heb me enorm geamuseerd met deze film:

Zeer goede muziek.

Een top cast. (Met Christian Bale die meesterlijk is als Gorr).

Heel veel moeten lachen.

Goeie actie scènes & mooie beelden.

Taika Waititi gaat soms over de grens, maar het is gewoon TOP

Laat de volgende film maar komen

Je voelt aan deze film dat de MCU die Kevin Peige had opgebouwd nogal verloren loopt. Met series en films die niet echt aanvoelen als een geheel. Nog meer dan voordien worden de films gemaakt voor de die hard fans die ook de comics lezen en tieners. Thor: Love and Thunder is vooral een hoog tempo aan grappen, die niet allemaal werken. Met een reeks cameo's waar die hard fans enthousiast van worden, maar die helemaal niets doen aan de film. Als je ze nog herkend trouwens.

De film heeft haar momenten wel, maar oogt vooral vermoeiend en onsamenhangend. Goed dat Natalie Portman terug is en ook Tessa Thompson wat meer speelruimte krijgt. Maar er is geen chemie tussen Portman en Hemsworth. En Thor verliest hier net als Doctor Strange wat van hun sympathie. Tijd dat de nieuwe generatie overneemt met terug een consistente stijl. Of tijd voor nieuwe helden buiten de MCU.

"You're really dragging this out."

Van tevoren wist ik niet zo goed wat ik hiervan moest verwachten. Dat is achteraf gezien maar beter, want dit is best teleurstellend.

Na de gebeurtenissen in 'Endgame' kon je al een glimp zien dat Thor zich had aangesloten bij de Guardians of the Galaxy. Echt lekker loopt het allemaal niet, gezien de dondergod nog steeds geen innerlijke rust heeft kunnen vinden. De rust is al helemaal ver te zoeken wanneer Gorr het toneel betreedt. Zijn doel is om alle goden te doden.

Met Christian Bale in de gelederen als Gorr dacht ik dat men eindelijk weer eens een toffe bad guy te pakken had. Jammer genoeg blijft daar niet veel van over. Er is namelijk weinig ontwikkeling te bespeuren en hij is er als het ware opeens. Niet dat de rest steek houdt; het hangt allemaal aan elkaar van idiote grappen.

De film kun je zien als één grote parodie geleid door Taika Waititi die hier toch echt zijn hand overspeelt. Het gevolg is dat de humor meermaals het drama overschaduwt, waardoor de nodige gewichtigheid ontbreekt. Ik wist eigenlijk niet zo goed of ik moest huilen of lachen toen ik het hysterische geblèr van de geiten hoorde bij de eindstrijd. Een paar aardige gevechten redden het geheel niet.

Al met al is 'Love and Thunder' niet memorabel te noemen. De film voegt vrij weinig toe aan het grotere plaatje en eerlijk gezegd mis je niet veel als 'm overslaat. Overigens volgen er na de eindcredits nog twee extra scènes.

Dikke 2,5 sterren.

Pffft, wat valt deze tegen zeg. Zeker na Ragnarok. De eerste helft was nog wel vermakelijk met veel goede grappen, maar daarna gaat het wringen omdat de personages een karikatuur van zichzelf worden. Ze nemen zichzelf totaal niet meer serieus, dus waarom zouden wij dat doen? Bovendien wordt het nergens spannend, want Iedereen is onoverwinnelijk, dus waarom zouden we ons zorgen maken over een mogelijke slechte afloop? En hoe krijgt Jane in hemelsnaam goddelijke krachten? Alleen maar omdat die hamer haar wel geschikt vindt als nieuwe eigenaar? Dat is allemaal wel erg vergezocht. En de kinderen kunnen allemaal ademen in de ruimte zonder ruimtepak. Zwakste Marvelfilm tot nu toe helaas en ik had graag gewild dat het anders was.

Wat een slechte film!

Het begint met een opeenstapeling van flauwe grappen, ten koste van Thor… waarna je niks meer serieus kan nemen aan Thor en alle andere Karakters…

Het zal allemaal wel…

Opvallend, ik zie hier een hoop negatieve reviews maar ik heb me gisteravond enorm vermaakt met deze vierde solo-film van Thor. Het aanstellen van Waititi is voor de Thor-franchise gewoon de redding gebleken, want ook al is Thor al tientallen jaren een gerespecteerde Marvel(comic)held, hij zat gewoon in het begin in twee hele saaie, nietszeggende films. Het werd met Thor pas leuker in The Avengers en eerherstel is er volledig gekomen met Ragnarok en deze Love and Thunder, want ik vind deze Thor hilarisch. Waititi vindt al twee films lang een uitstekende balans tussen humor en het bekende superheldengedoe met schurken en onontdekte krachten enzo. Dat is wel erg been there, done that.

Ik hou van Waititi zijn flauwe humor vol slapstick situaties, kitch, grappige details en totale idioterie van een film die zich voor geen meter serieus neemt en mij daardoor voor zich wint. Buiten dat ziet de film er weer schitterend uit met veel opvallende kleuren, mooie settings en spetterende actiemomenten. En ook de soundtrack is erg sfeer verhogend. Eigenlijk doen ze hier hetzelfde als bij de Guardians of the Galaxy films, door heerlijke muziekklassiekers op het juiste moment te brengen. Het is niet zo origineel, maar als het werkt, waarom zou je het dan nalaten? Ook de diverse cameo's en bijrollen vond ik geslaagd. Zo'n Russell Crowe als Zeus slaat nergens op, maar ik vond het funny. Het enige wat ik vreemd vond is het verschil in luchtigheid tussen scènes. Zo lig je nog hard te lachen en zo komen er dialogen over kanker of het verlies van een kind voorbij. Als je toch helemaal los gaat met flauwekul, had dan de beladen stukken ook luchtig gelaten. Maar het was voor mij wel een geslaagde film, al snap ik wel dat niet iedereen dit soort films trekt.

4*

Als alles grappig is, is niets grappig. Want godverdomme, wat maakt Waititi weer eens duidelijk dat met alles de draak te steken is en dat zodoende amper wat overblijft van scenes die ook daadwerkelijk iets van betekenis dragen. Ze zijn er wel, maar spaarzaam, en daarvoor heb ik dan eerst al bijna anderhalf uur aan compleet ongrappige meuk moeten uitzitten.

Het pluspunt dan maar? Christian Bale. Gorr is dan wel alsnog vrij matig uitgewerkt, de beste scenes worden compleet door hem gedragen. Het hele concept van iemand die wraak wil nemen op de goden is als concept ijzersterk, maar er gaat voor het gros van de tijd gewoon amper dreiging van hem uit. Daar komt pas verandering in als hij de drie helden compleet overrompelt in de Shadow Realm en hen bindt en knevelt met dark threads of wat het ook was: hier was spanning! Hier was een schurk die iets kon en waar dreiging van uitging. Daarna was die dreiging ook meteen weer weg. Zijn daden zijn verder allemaal off-screen. Grote monsters liggen ergens dood. Sif mist een arm dankzij hem (zinloze en ondankbare rol van Alexander verder). Maar zijn krachten bestaan verder dankzij creatief schrijfwerk en zijn met uitzondering van deze ene genoemde scene nergens imposant. Maar verdomd, Bale geeft alles, en dat redt de film van een veel slechter cijfer.

Jane heeft kanker. Wat voor kanker? Gewoon kanker. Wel stage 4, dus het is erg, maar met uitzondering van het feit dat men hier daadwerkelijk de comics eens volgt, is de uitvoering zeer dunnetjes. Portman speelt buiten de serieuze scenes ook vervelend jolig, maar dat is een onderdeel van wat Waititi kennelijk voor iedereen voor ogen had. Terugkerend op wat ik al eerder zei: als alles een grap is, is niets grappig. Korg is daar het ultieme voorbeeld van. Al die verschrikkelijk zelfreflecterende grappen die alle potentieel serieuze scenes meteen ondermijnen zijn zo wanhopig vermoeiend. De andere running gag van twee krijsende geiten is ook uitzonderlijk kinderachtig. Ach, er vallen ten minste niet honderd keer mensen op hun hoofd. De humor is nu ook uitgebreid met zelfbewuste wapens waar een (ex-)geliefde relatie mee is. Ha. Ha.Ha.

Verder is het weer een aaneenschakeling van reizen naar locaties omdat er ergens iets moet gebeuren. Valkyrie, de valkyrie die onderdeel was van de valkyries en ook daadwerkelijk Valkyrie heet, mag nu weer mee in een eveneens verschrikkelijk jolige rol. Thor en Foster halen wat tenenkrommende herinneringen op aan hun relatie waar ze lekker samen huisvrouw/huisman spelen en samen skaten. Dat waren ook zeker scenes die scenes genoemd mogen worden.

Het erge is dat Waititi daadwerkelijk wel talent heeft op regievlak. Alles ziet er weer super nep en plastic uit, maar er zijn momenten dat de gekozen designs goed werken en de combinatie beeld en soundtrack lopen bij hem gewoon goed. De weinige serieuze scenes die er zijn werken vrij behoorlijk, maar de film wordt gewoon compleet onderuit gehaald door de verdomde joligheid die er meteen voor zorgt dat het me zo vaak niet lukte om ook maar iets van interesse te tonen voor wat er gebeurde. Beter dan het nog joligere Ragnarok, maar daar is ook alles mee gezegd. Voor mij ook de beste Marvel-film van het jaar die ik gezien heb, maar gezien deze score betekent dit ook weinig. Ik voel vooral nog steeds heel veel frustratie bij hoe kinderachtig jolig dat hele MCU nu al zo lang is, iets wat gezien het feit dat Thor nu ook een kind heeft (ABSOLUUT NIET NODIG) waarschijnlijk nog lang zo zal blijven.

Kleine ramp.

Ragnarok vond ik indertijd ook niet goed, maar het minst wat je kon zeggen was dat de switch die Taika Waititi met Thor maakte tenminste eens iets anders was. In Love and Thunder kiest hij nog resoluter voor deze aanpak. Alles en iedereen wordt enorm gerelativeerd en in het belachelijke getrokken. Hij gaat daarin veel te ver. Natuurlijk is het verfrissend om het niet té serieus te nemen, maar het resultaat is platte slapstick. Nagenoeg iedere scène eindigt met dezelfde 'komische' gimmick en hopt naar de volgende. Hetzelfde riedeltje wordt eindeloos herhaald.

De 'nieuwe' Thor zit wat mij betreft na 2 films alweer aan z'n limiet. Chris Hemsworth als bodybuildende glamrocker kan er misschien nog mee door voor even, maar al snel in de film vliegt hij als een heks op z'n hamer door de lucht. Tof hoor, maar dit niveau van schijtlolligheid kan toch nooit een film dragen.
Delen met hem mee in de malaise: de immer wisselvallige Natalie Portman die evenzeer de plank ferm misslaat. En Christian Bale, een aanlokkelijke naam als slechterik. Voorzien van een tof, op Voldemort geïnspireerd, design. Maar hoeveel scènes heeft hij uiteindelijk? Een stuk of 6, 7?

De grote villain komt amper in het stuk voor. De film is immers zo druk bezig met schijtlollig en grappig te zijn. Bij de haren gesleurde uitjes naar één of ander godenrijk dienen enkel nog meer infantiele humor (maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik aanvankelijk de absurde bijrol van Russell Crowe, met Slavisch(?) accent, wel kon hebben). Love and Thunder hopt 2 uur lang van schijtlolligheid naar schijtlolligheid. Onderweg worden hier en daar wat flauwe cameo's opgevoerd, inclusieve vakjes aangevinkt en probeert Bale nog ietwat dreigend over te komen, maar baten doet het niet. Marvel - en ik was al geen fan - lijkt de pedalen na hun Avengers-luik kwijt. Hun films zullen ongetwijfeld nog een tijdje financiële successen zijn, maar het niveau blijft maar dalen.

1,5

Het is gewoon een vermakelijke film.

Het is niet het misbaksel wat veel mensen er van maken.

Het is een soort romantische komedie van marvel.

En deze luchtigheid hadden we eerlijk gezegd wel even nodig.

De "Thor" films behoorden nooit tot Marvel Studios beste werk en de dondergod Thor was ook één van de saaiere helden in het Marvel filmuniversum. Toen regisseur Taika Waititi aan het roer kwam van het derde deel, te weten "Thor: Ragnarok (2017)", kreeg Thor een schop onder zijn kont en werd de franchise nieuwe energie ingeblazen. Hij nam het materiaal niet serieus en maakte er een heuse komedie van en deze "Thor: Love and Thunder (2022)" gaat op dezelfde voet verder. Persoonlijk kan ik dit wel waarderen en daarom heb ik me er gisteravond in de bioscoop ook mee vermaakt en heb ik ook regelmatig moeten lachen.

In deze "Thor: Love and Thunder" maakt Thor (Chris Hemsworth) samen met de Guardians of the Galaxy een reis zoals hij die nog nooit heeft gemaakt, namelijk een reis naar innerlijke vrede. Zijn rust wordt echter verstoord door een galactische moordenaar, te weten Gorr the God Butcher (Christian Bale), die zijn dochter (India Rose Hemsworth) heeft verloren op een hele nare manier en wiens doel het is alle Goden te laten uitsterven. Om de dreiging tegen te gaan, roept Thor de hulp in van King Valkyrie (Tessa Thompason), Korg (Taika Waititi) en zijn ex-vriendin Jane Foster (Natalie Portman). Tot Thor’s verbazing, hanteert Jane op onverklaarbare wijze zijn magische hamer Mjolnir als de Mighty Thor. Samen beginnen ze aan een kosmisch avontuur om het mysterie van de wraak van Gorr the God Butcher te ontrafelen en hem te stoppen voordat het te laat is.

"Thor: Love and Thunder" is qua komedie precies hetzelfde als "Thor: Ragnarok". De humor is weer geslaagd en na de opening met daarin de introductie van Gorr the God Butcher, zit je al snel te lachen in je stoel. De film bevat veel grappen en veel flauwe humor, zoals twee schreeuwende geiten of Thor's bijl Stormbreaker die jaloers is op de hamer Mjolnir, die nu in handen is van Jane. Dit is typische Taika Waititi humor, die wel wat weg heeft van "Monty Python" humor, waarvan je moet houden.

Visueel gezien mocht deze "Thor: Love and Thunder" er ook wezen, want de decors waarin het verhaal afspeelt zijn weer verrassend en origineel, maar vooral indrukwekkend groots. Hele steden die in de lucht hangen en de strijdboot, die getrokken wordt door de twee schreeuwende geiten, waarmee door de ruimte gereisd wordt naar de meest fantastische planeten. Daarnaast is er een grote hoeveelheid aan verschillende fantasie figuren en mensen te zien. Toch moeten de mensen in de diverse rollen het verhaal maken. Cristian Bale is de enge Gorr en deze acteur is precies de engerd die deze rol nodig heeft.

Vrijwel alles omtrent Gorr is fantastisch, zoals het zwart-wit gevecht in het schaduwrijk. Dit is een sympathieke vijand met een duidelijke motivatie voor zijn daden. Stiekem sta je zelfs een beetje achter zijn ideologie dat de wereld beter af zou zijn zonder de goden. Behalve dat Gorr angstaanjagend is hij ook nog eens grappig. Christian Bale heeft duidelijk plezier in zijn rol, maar krijgt misschien iets te weinig schermtijd om een blijvende indruk achter te laten.

Chris Hemsworth is met zijn imposante uitstraling al jaren de juiste man voor de rol van Thor en verder zien we Natalie Portman die als Jane Foster al sinds 2011 de vriendin van Thor is. De terugkeer van Jane en hoe zij in het verhaal wordt verwerkt is misschien een beetje makkelijk, maar zodra het avontuur start is de chemie tussen Thor en Jane aanstekelijk charmant. Tevens wordt Jane's plot, met betrekking tot haar ziekte, regelrecht overgenomen uit de stripboeken en hieruit komen ook de meest oprechte momenten voort

En verder zien Tessa Thompson in de rol van Koningin Valkrie die ze sinds 2017 speelt en ook Jamie Alexander is een bekende, want zij speelt sinds 2011 voor de derde keer de rol van Lady Sif die de god van Asgard is. De opvallende rol van de god Zeus, wordt prachtig gespeeld door de corpulente Russell Crowe. De scene waarin Thor hem bezoekt op Omnipotence City, de citadel van de goden, is zeer komisch (is misschien wel het hoogtepunt in de film) en daarin zien we o.a. een groot feest, hilarische taferelen (o.a. Zeus met zijn bliksemschicht en rokje moment), mooie vrouwen, opzwepende muziek en een naakte Thor. M.b.t. dat laatste werden veel geslaagde grappen gemaakt (met name over zijn penis) en ook is het komisch dat Zeus het steeds heeft over orgies. Na het einde zien we Zeus nog eventjes terug om alvast een hint naar een vervolg te geven.

Naast het fysiek meespelen zijn er ook bekende acteurs die hun stem aan een personage leveren. Zo is Vin Diesel weer te horen als de Flora Colossus Groot, Bradley Cooper als de wasbeer Rocket en regisseur Taika Waititi als de leuke en sympathieke steenman Korg. De Guardians of the Galaxy hebben overigens maar een klein aandeel in het verhaal, want hun zie je alleen tijdens de leuke en actievolle scène na de opening en daarna neemt Thor afscheidt van hun.

Natuurlijk bevat de film ook veel actie, CGI en spektakel en ook het einde mocht er wezen en is ook afwijkend. Nadat de bombastische climax is afgelopen, is het daadwerkelijke eind kleinschalig, intiem, ontroerend en mooi. Het is in ieder geval absoluut "anders" voor een superhelden film. Regisseur Taika is waarschijnlijk een groot fan van de Amerikaanse hardrockband "Guns N' Roses" (of ze moeten aandelen in de film hebben ), want van hun krijg je maar liefst vier nummers te horen (wat ik overigens niet erg vond) namelijk "Welcome To The Jungle", "Paradise City", "Sweet Child O' Mine" (is zelfs twee keer te horen) en "November Rain". En ook speelt er iemand mee in de film die Axl (Kieron L. Dyer) heet en die genoemd is naar zanger Axl Rose van "Guns N' Roses".

Al met al is "Thor: Love and Thunder" simpel popcornvermaak. Het verhaal is misschien wat dun, maar de humor is leuk en hetzelfde geldt voor de cast. Er valt in ieder geval genoeg lol te beleven aan deze Thor film.

Je mag hier toch wel spreken over karaktermoord. Volledig doorgeslagen in het komische.

Christian Bale vond ik heel sterk als Ghor. Maar wat verwacht je dan ook van een acteur van zijn kaliber? Niets minder. Voor de rest houd ik het heel kort;

Leuk en vermakelijke film met mooie effects, maar er is niks meer over van de serieus gekwelde Thor uit End Game. Ze hebben hem in deze film zo belachelijk en dom gemaakt dat ik op een gegeven moment er gewoon plaatsvervangende schaamte voor kreeg. Volledig in doorgeslagen en dat vind ik best jammer voor één van de meest krachtige personages uit de MCU. Hij lijkt niks meer op de Thor uit de comics en tekenfilms en dat vind ik persoonlijk best jammer.

Matig, met af en toe leuke/grappige momenten. Zwakke scenario,Thor en Jane krijgen geen personage-ontwikkeling. Haar terminale ziekte worden nauwelijks uitgewerkt tussen de twee. In plaats daarvan ongemakkelijke momenten grappen die niet echt leuk zijn.

Bale als de antagonist was erg goed maar weet de film niet te redden. Dit was slechter dan Captain Marvel

Tegenvaller. Het derde deel was verfrissend maar dat silly gedoe wordt hier te veel doorgetrokken waardoor de film uiteindelijk wegzakt, zichzelf niet meer serieus neemt en ik daardoor ook niet. De film wordt vooral een lange zit die me steeds minder begon te boeien. Bale kan een prima schurk zijn maar krijgt een erg magere rol. Hemsworth doet zijn ding, Thompson is prima maar Portman doet dit slaapwandelend en laat geen enkele indruk achter. Enkele losse momenten werken wel goed vooral met de muziek van GNR. 2,5*.

Een van de betere Thor films die ik heb gezien. Ze worden echt steeds leuker om naar te kijken en ook steeds beter. Ik kan je nu al zeggen, het is zeker een aanrader.

bekijk hier mijn volledige beoordeling: Beoordeling: Thor love and thunder

Vermakelijke vierde Thor. Eentje die eigenlijk opvallend rechtlijnig en op zijn manier zelfs kleinschalig is. Onze vrienden de Guardians hebben maar een klein rolletje en verder draait het vooral om de personages die we ook op de poster zien. Om maar met het meest positieve te beginnen; wat een lekkere villain is er eindelijk weer te zien. Bale mag er op los schmieren en doet dat met verve. Tof dat een acteur van zijn statuur (top5?) zich hier voor leent. Hemsworth is opnieuw lekker sarcastisch bezig. Dat past m wel. Sowieso zit het met de humor wel goed. De geiten zijn tof en de versprekingen van de voiceover zijn hilarisch. Alleen de rol van Crowe is wat too much.

Visueel zijn er aantal mooie shots en scènes waarbij de zwart-witscène er het meest uitspringt.

3,5*

Gewoon leuke film gewoon lachen

Wat een maffe film is dit!

Mijn gevoel zegt nu 4*. Maar daar ga ik spijt van krijgen denk ik, dus ik maar er toch maar 3,5 van.

de eerste twee films waren nog goed maar ja we weten en kennen ondertussen al hollywood of filmakers op onze duim eens er een film word gemaakt en hij slaat erg aan bij het publiek dan word er weer eentje gemaakt en dan de volgende maar meestal is het zo dat de vervolgen op de eerste film zich totaal niet kunnen meten met de eerste film meestal al geweest maar zoals ik al eerder zei ze vervelen zich in amerika daarom dat men zich telkens opnieuw moet wagen aan vervolg films. oke het zijn films voor jonge kinderen maar net als de vorige vervolgen kan ook deze mij niet echt bekoren lijkt meer op een komedie gelukkig is het maar een film voor pubers jong volk ja voor de vrouwelijke fans kunnen hun fantasy de vrije loop na het zien van deze film hier en daar zitten wat goede stukken in maar voor de rest sorry

Matige film waarin Thor het opneemt tegen een godenslachter. De zoveelste Marvel film, dus je weet je wat kunt verwachten. De humor waarin de film vooral de spot drijft met zichzelf is hier en daar wel grappig, maar het werkt niet overal even goed binnen het geheel. Het plot kon me niet bepaald boeien. Van de cast laat Christian Bale de beste indruk achter.

Minder deel in de Thor reeks. Het verhaal is eenvoudig en kent geen verrassingen (de enige verrassing, 2e Thor, wordt al op de poster en in de trailers verklapt). De uitwerking valt tegen. Waarin het vorige deel de balans tussen humor en actie juist uitstekend werkte, slaat men in dit door te veel door met de humor. Een aantal scènes zijn best grappig maar het is gewoon te veel van het goede. Men slaat echt door, zonde. De actiescenes zien er verder goed uit maar komen teveel uit de computer. Visueel ziet alles er wel kleurrijk en fraai uit. Verder kijkt de film vlot weg en is best vermakelijk. Beetje tegenvaller. 2.5/3.0

In deze tweedeThor–producties van Taiki Waititi hangt Chris Hemsworth nog steeds het lollige watje uit. Van een grootste Godheid is wederom dus géén sprake. En waarom is er eigenlijk gekozen om de twee geiten, Toothgnasher en Toothgrinder zo irritant te laten schreeuwen...? Interessant werd het pas toen de kleur uit de film verdween het is verreweg het best in de film. Dat was eveneens het gedeelte waar niet de vervelende eentonige muziek van GNR werd gepromoot. Nee ik kan niet veel met dit...

Thor is de eerste superheld die binnen het MCU z'n 4e standalone movie krijgt en ondanks de nieuwe lading gezeik die hij over zich heen krijgt, blijft de ondertoon erg luchtig en lollig.

Volgens mij is er enorm veel geknipt in de film, want het verhaal schiet als een speer voorbij.

De film blijft daarom wegkijken als een bewegend stripboek en dat is zo'n beetje het maximale wat we mogen verwachten denk ik. De CGI is trouwens gewoon prima in orde.

Christian Bale speelt prima, maar wordt nauwelijks uitgedaagd en krijgt veel te weinig screentime, precies de redenen waarom hij overgehaald moest worden door z'n kinderen om de rol aan te nemen. Ook denk ik dat er veel extra scènes met hem zijn gesneuveld.

Portman is ook weer teruggebracht, ook al was ze allang klaar met Marvel. Helaas is ze dat vergeten te verbergen met haar acteerwerk.

Marvel moe ben ik nog lang niet, maar het wordt weer tijd dat de content wat duisterder gebracht wordt.

Ik zag dat deze film was toegevoegd op Disney+. In de bioscoop heb ik hem aan me voorbij laten gaan en achteraf maar goed ook, want wat een teleurstelling is deze film zeg!

Taika Waititi nam andermaal plaats op de regiestoel en zijn stijl is onveranderd: felle, schreeuwerige kleuren en een hoop onderbroekenlol. Helaas is er ditmaal geen Jeff Goldblum die de boel nog weet te redden. Het verhaal gaat nergens over en stikt van de plotgaten of onlogische wendingen. Het karakter van Thor, die ooit een stoere gast was, hebben ze met meerdere films (Thor: Ragnarok, Avengers: Endgame en nu dan Thor: Love And Thunder) volledig de das omgedaan. Hij is hier dan ook nog nauwelijks serieus te nemen. Ook de rest van de cast weet niet te imponeren. Christian Bale (die eruitziet als de tweelingbroer van die non uit The Conjuring 2) schmiert er vrolijk op los, maar zijn karakter krijgt niet veel te doen. De puberale humor draait de film de nek om en met name de scéne met Zeus (irritante rol van Russell Crowe) en alle scénes met de schreeuwende geiten is tenenkrommend slecht en voegt werkelijk niets toe aan het plot.

Het enige pluspunt aan deze schreeuwerige film was de muziek van Guns N' Roses.

Thor: love and slumber

Thor: Ragnarok bracht volgens de media een gevoel van plezier terug die in de vorige twee Thor films ontbraken. De eerste twee films en overige Marvel producties hadden Chris Hemsworth verveeld gemaakt om de superheld nog langer te spelen. Regisseur Taika Waititi bleek zich hier wel in te kunnen vinden en stelde voor om iets anders met het personage te doen. Thor: Ragnarok werd geboren en bleek een groot succes te zijn. Zelf vond ik Ragnarok niet beduidend beter dan The Dark World, al vond ik Ragnarok wel een stuk creatiever. Met de kanttekening dat Ragnarok voor eenzelfde benadering als Guardians of the Galaxy probeerde te gaan, maar dit niveau over het algemeen niet wist te behalen. Toch was ik over het algemeen te spreken over Ragnarok.

Love and thunder vind ik een heel ander verhaal. Love and slumber was dan ook een betere benaming geweest, want ik vind dit vierde deel veruit het minst van alle solo avonturen van de god van de donder. Taika Waititi lijkt op de automatische piloot te staan. Het gaat al fout bij Gorr die hoge verwachtingen opriep omdat hij een van de beste villains van het MCU zou zijn. Helaas is er sprake van het tegenovergestelde. Gorr heeft veel potentie, maar er wordt niks met deze potentie gedaan. Er gaat geen enkele dreiging van hem uit, hij wordt op een saaie, inspiratieloze manier verslagen en het acteer talent van Christian Bale komt totaal niet tot uiting. Ik vind Gorr juist een inwiselbare villain geworden die ik morgen alweer vergeten ben.

Dan de toevoeging van Jane Foster die ik ook nagenoeg alweer vergeten was. Ik weet dat het personage een belangrijke rol in de comics speelt, maar op de een of andere manier komt haar rol hier heel geforceerd over. Hoewel het lot van haar personage tragisch is, raakte deze mij deze niet omdat ik geen binding met het personage voelde. Hierbij kom ik tot de essentie van het grootste probleem van Love and Thunder: een gebrek aan binding. Thor zelf hoeft weinig moeite meer te doen om zijn publiek te veroveren, maar het is overduidelijk dat Thor betere scripts heeft gekend.

Wat overblijft zijn een aantal grappige momenten die voor geslaagd door kunnen gaan en een aantal aardige actie scènes, maar nooit had ik ook maar ooit het gevoel alsof er serieuze zaken op het spel stonden. Hier was de film daarnaast ook nog eens veel te kinderachtig en vrolijk voor. Marvel mag flink gaan bijschakelen willen ze het MCU niet als een nachtkaars uit laten gaan. En al weten ze zich ongetwijfeld weer te herpakken: dan nog is het zonde dat ze zoveel middelmatige meuk produceren tussendoor. Kwaliteit gaat namelijk nog altijd boven kwantiteit.

2,0*

“It feels more like a promise than a curse. So, this is my vow: all gods will die.”

Heerlijk dat ‘Marvel’, ‘Disney’ en ‘Taika Waititi’ eigenhandig deze film en personage de nek om draaien, dan is er minder werk voor het publiek. Want wat een gedrocht is deze film, om bijna van te janken. Hoe men zo’n hoogwaardig personage (zeker in een religieuze manier) kunnen verkloten is ook een kunst, en dat moet je bezitten. En dat is best raar en vooral jammer omdat de vorige film onder ‘Waiti’ juist een echte knaller was, waar ik ook enorm van heb genoten. Sowieso het hele verhaal met ‘Mjölnir’ vind ik dikke bullshit, daar doe je mij zeker geen plezier mee, ik snap sowieso niet waarom het altijd lastig lijkt voor die Amerikanen en vooral voor ‘Hollywood’ om dingen eens niet te veranderen, laat het zoals het is en bouw daaromheen.

Het speelse en lollige van ‘Taika’ kan ik meestal wel waarderen, en veel films van hem heb ik best hoog genoteerd, vaak wat droge humor maar ook fleurige films die eigenlijk vrijwel niet stil zitten. Hier zitten we eigenlijk te veel stil, het begin oogt heel goed met de komst van ‘Gorr’ en een ‘Hemsworth’ die er duidelijk zin in heeft en prima actie, het verhaal beloofde heel wat. Maar, daarna wordt eigenlijk snel duidelijk dat ‘Taika’ nergens echt wat uithaalt.

En dat is om te beginnen met het gene wat ik beneden mij ook al las, en dat is de komst van ‘Gorr’ die te erg werd gehyped maar waar te weinig mee gedaan werd. ‘Taika’ liet het er een beetje bij zitten, terwijl de duisternis die de personage ‘Gorr’ mee kreeg juist heel tof was voor een héél leuk deel in de serie. Dat ‘Christian Bale’ deze rol op zich nam vond ik juist tof, alleen merkte dat hij te weinig hij zijn personage kun halen en zijn kracht een beetje werd gemist. Leuk dat je zijn gezicht wat herkende maar, een trieste rol waar ook hij meer mee had kunnen doen. Deze duisternis doet het juist erg goed in een verhaal van Thor, en dat was duidelijk niet het hoofddoel van ‘Taika’, waarvan ik meer het gevoel had dat het moest om zo’n tegenstander in de film te krijgen en daaromheen krijgen we gewoon te veel meuk te zien.

Daarbij werd er inderdaad ook te veel aandacht gevestigd aan ‘Jane’ die in mijn ogen de film juist naar beneden haalt. Dat hele duo vechten vond ik niet zo boeiend om heel eerlijk te zijn, ik kijk een film als dit graag voor ‘Thor’, en niet voor één of andere snol die zich er mee komt bemoeien en ook nog eens ‘Mjölnir’ krijgt…

En ik wil misschien deze film weer zo snel mogelijk vergeten, want de film valt me echt vies tegen. Ja, het is best mooi gemaakt, de CGI zag er puik uit maar, voor mij voornamelijk wel te fel, te heftige kleurtjes, te druk en dat maakte de film nogal onsympathiek. Ja, de film was behoorlijk woke maar daar stoorde ik me niet zo snel aan, de kinderen waren mijn grootste ergernis en drukte toch de film weer wat verder naar beneden.

Deze film viel gewoon weg erg tegen, er werd te leuk over gedaan en na het zien van de trailer was overigens mijn verwachting al behoorlijk weg, omdat die ook al best tegen viel. Ik heb de film moeten uitzitten, en dat is nooit best. De film was na ander halfuur wel klaar voor mij, en ik voelde er daarna nog maar weinig voor. Jammer, had zeker na het vorige deel best veel van de film verwacht.

Waititi achter het stuur.

Is als regisseur de laatste tijd echt lekker bezig moet ik zeggen. In het begin vond ik zijn werk niet bijzonder, en Waititi is wel één van de weinige regisseurs die alleen maar beter is geworden sindsdien hij naar Hollywood vertrokken is. Weet altijd wel zijn eigen stempel op de film te drukken.

Wie Ragnarok een genietbaar derde deel vond van de reeks, zal waarschijnlijk ook geen problemen ervaren om door deze film heen te komen. Zelfde tempo, zelfde humor en nagenoeg dezelfde cast. Wel iets meer dramatiek en achtergrond, en natuurlijk een compleet ander verhaal, maar nog altijd dezelfde vlotte toon. Een film als Love and Thunder is eigenlijk het ideale popcornvoer. Kakt nooit in, blijft altijd vlot en ziet er goed uit.

Bale acteert als superschurk nogal extra maar uiteindelijk is het wel een degelijk personage. Doet het alleen als dramatisch acteur wat beter dan eng acteur. Hemsworth is altijd wel geschikt geweest voor deze rol, Thompson en Portman zijn niet geweldig maar mogen er wel wezen en Crowe vond ik in zijn korte bijrol erg geestig. Eigenlijk zit de hele film vol met lollige scenes, maar ook de actie slaat best aan.

De actie in de finale is echter wat jammerlijk en tussendoor zijn er niet echt grote actiespektakels die een blijvende indruk zullen achterlaten, maar al bij al ideaal vermaak. De twee uur die het duurt zijn bijna geen enkel probleem. Ik had graag nog wat meer nachtmerriesequenties gezien, die scenes vallen echt op, maar dit blijft gewoon leuk vermaak. Waititi mag wat mij betreft met alle plezier terugkeren naar een potentieel vijfde deel.

De formule blijkt niet voor een tweede keer te werken voor regisseur Taika Waititi, ondanks de geïnspireerde casting van Christian Bale en Russell Crowe. Vooral Crowe is hilarisch als nichterige god Zeus. De plot is helaas tenenkrommend sentimenteel en de grappen en grollen erg geforceerd. Hier en daar een oprecht leuk moment, maar het is allemaal te dik aangezet. De kitscherige vormgeving en tweederangs special effects helpen ook niet bepaald mee. En hoe vaak moeten we Guns 'N Roses nog aanhoren op een soundtrack?