Nope (2022)

Wat een wonderschoon ontwerp/design.

Heerlijk.

Lekker trage absurdistische humoristische film waarbij ik regelmatig heerlijk heb moeten lachen. Dat het nergens over gaat doet helemaal niet ter zake, ik houd er wel van.

Maar poe, na de lekkere eerste helft van de film volgt een tergend saaie tweede helft waarin de humor ineens op lijkt, het tempo (helaas) stijgt en het vermaak alleen nog dient te komen van het belachelijke plot dat nooit boeide.

Was de moeite van het kijken waard, maar wist mijn aandacht niet de volledige speelduur vast te houden.

Houd het op een voldoende.

Heb hem nu voor de tweede keer geprobeerd te kijken maar we.zityen op anderhalf uur en mijn god wat een saaie bedoeling.

Origineel qua gegeven en setting in combinatie met de cast maar toch veruit de minste van Peele tot nu toe. Het is een Mystery/Science Fiction film met een vleugje komedie maar absoluut geen Thriller of Horror zoals met Get Out en Us wel het geval was. Die films waren naast mysterieus ook nog eens vrij spannend maar hier was er voor mij nauwelijks spanning en ook qua humor viel het mij tegen. Ook de lange speelduur trok mij niet omdat je op je honger bleef zitten. Niet echt wat ik verwacht en gehoopt had maar gezien de IMDB score ben ik in de minderheid.

2*

Vooral visueel heeft Jordan Peele met 'Nope' (2022) opnieuw een alleraardigste prent afgeleverd. Alleen al die schitterende surrealistische sfeershots van de zogenaamde 'tube men' als ze rondwapperen in de wind. Of de esthetiek van desolate woestijnlandschappen en OJ Hawyood (Daniel Kaluuya) die zich als een eigentijdse cowboy klassieke westernbeelden toe-eigent. Of zoals Emerald Haywood (Keke Palmer) helemaal vloekt met westernclichés door haar wonderlijke outfits en scherpe tirades. Tussen de regels loopt het bizarre jeugdtrauma van Jupe (Steve Yeun) rond een verwilderde chimpansee op de set van een sitcom. Het centrale SF-thema met een cirkelvormige UFO als een biologisch verschijnsel werkt thematisch goed als maatschappelijke kritiek op onze huidige drang om alles op beeld te willen vangen, maar net als bij andere films van Jordan Peele had ik wel erg het gevoel dat de boodschap zwaarder weegt dan genreplezier.

Herzien en het cijfer mag vrolijk blijven staan. Met Nope levert regisseur Jordan Peele vooral een gefocuster werkje af, zonder er geforceerd een origineel concept in te werken. Niet dat de film verder niet origineel is, want de vormgeving van de bedreiging is uiterst geslaagd en kent wat fijne ideeën. Slim camerawerk, uitstekende geluidsbewerking en goed acteerwerk zorgen verder voor een consistente sfeerzetting die de hele speelduur van 130 minuten lang aanhoudt. Best knap, want het is een behoorlijke lengte voor een sciencefictionthriller, maar de kundige regie van Peele lost het goed op. Het enige wat de film een beetje in de weg staat zijn de karikaturale personages, maar daar valt gelukkig gemakkelijk omheen te kijken.

Deze recensie verscheen eerst op mijn blog. Deze is offline sinds 1 november 2024. Daarom heb ik alle recensies hiernaartoe verplaatst (om ze te behouden).

Blu-ray

Inmiddels alweer een behoorlijke tijd geleden zag ik een trailer voor Nope tijdens de voorstukjes in de bioscoop. De trailer vond ik interessant en ik dacht dat de film ook grappige elementen had (zo kwam dat voor mij over in de trailer in elk geval. Ik mocht een blu-ray exemplaar ontvangen van Universal Pictures welke bomvol extra’s zit. Vandaag vertel ik jullie wat ik ervan vond.

Nope

Na het eigenaardige overlijden van zijn vader, probeert Otis in Nope Haywood Hollywood Horses in de groene cijfers te houden samen met zijn zus Emerald. Maar er is nog steeds iets geks aan de hand rondom de ranch. Samen met een techneut gaan ze op onderzoek uit en proberen ze het natuurlijke (buitenaardse?) mysterie bloot te leggen.

Bijzonder

Een vriendin had de film gezien en vertelde mij al dat de film iets anders was dan ik had verwacht. En dat hij best wel weird is. Mijn verwachtingen had ik dus al wat bijgesteld. Dit was echter niet genoeg. Deze film is inderdaad heel erg bijzonder. Maar voor mij niet op de goede manier. Dit is echt een film voor de liefhebber. Nope is intrigerend genoeg om te blijven kijken, maar dat was voor mij ook alles. Sowieso ben ik niet van de horror, al viel dat aspect mij nog redelijk mee (op één specifieke scène na die ik doodeng vond). Maar het verhaal was voor mij gewoon zo raar. En ik snapte de rol van de ex-kind acteur (die tegenwoordig een pretpark met paarden heeft) en de chimpansee totaal niet. Waarom zat dat erin?

Extra’s

Nou daar kwam ik dus achter via de extra’s. De blu-ray van Nope bevat een wereld aan extra’s en deze vertellen je precies wat de makers van de film als gedachte hierachter hadden. Mijn vriend en ik waren met stomheid geslagen, want niks van dat hebben we tijdens het kijken van de film eruit gehaald. Wij waren duidelijk het verkeerde publiek. Ook hadden we niet zoveel met de acteurs. De broer vond ik bijzonder weinig emotie tonen en zijn zus vond ik juist veel te overdreven. Hun keuzes en beweegredenen vielen voor mij ook al niet altijd te snappen. De bijrol van de techneut vond ik nog wel leuk.

Eindoordeel

Nope is een sciencefiction horrorfilm die duidelijk niet past bij mij en mijn vriend. Niet alleen het verhaal dat wij duidelijk niet snapten, maar ook de personages en acteurs deden het niet voor ons. Ik weet zeker dat de liefhebbers van dit soort prenten dit een geweldige film kunnen vinden. Je ziet ook dat er behoorlijk wat geld is gestoken in de film om de speciale effecten levensecht te maken. Maar het is niks voor ons.

Ziet er prachtig uit, mooi spel en de spanning wordt langzaam maar zeker opgebouwd. Je moet er wel even de tijd voor nemen. Ook zitten er een paar sterke zijplots en setup/payoffs in. Naar het eind toe wordt het wel een tikje een anticlimax als het ding een Jaws From Space blijkt te zijn. Als geheel zeer geslaagd, al begrijp ik dat niet iedereen dit trekt.

Belachelijke slechte film. Ik snap echt deze hoge score niet. Wat een vervelende film. Met totaal geen leuke of boeiende personages.

Je mag deze film niet vergelijke met bijvoorbeeld 'Close encounters of the third kind'. Die is ook te lang, maar toch veel mooiere beelden en prettige personages.

Dit is echt niet leuk of goed of spannend.

Snap best dat een film je niet ligt, of dat je het niet spannend vindt of wat dan ook. Maar voor zo'n film als dit een halve ster geven is echt belachelijk. Dat doe je alleen bij absolute prut. En dat is deze film niet.

Ik zit nu op de helft ongeveer en ik vind dit al saai en kan er absoluut geen humor in vinden.

Als de 2e helft nog erger wordt ga ik de film maar uitzetten denk ik en mijn tijd beter besteden.

De voorgaande films van Jordan Peele vond ik tot nu toe geweldig, maar bij deze film had hij denk ik een black-out ofzo.

Met veel pijn en moeite deze film afgekeken en man wat een puinhoop is dit zeg!

Nog even getwijfeld tussen 1* of een halve *, maar toch maar 1* gegeven omdat er wel films bestaan die nog slechter zijn (al kan ik er even geen een noemen).

Ik had heel sterk het vermoeden dat de acteurs ook helemaal geen zin in hadden.

Ik verbaas me ook over sommige ratings hier. Wat mij betreft Peele's beste. Wat een mix van horror, emotie en humor. En die IMAX-shots. Werkelijk prachtige beelden die Jordan hier op het scherm krijgt.

Goede spanningsopbouw met een script vol suggesties (de aliens in de manege, de dalende UFO die een hoed blijkt te zijn), Hoyte van Hoytema's kristalheldere beeld met oneigenlijke en daardoor vervreemdende elementen (het varkentje op het dak), effecten die soms puur "in de camera" bereikt worden (vallende dingen, de "red herring" van de invasie van de manege), aparte muziek, en natuurlijk het suggestieve begin met de chimpansee. Maar na verloop van tijd gaat het allemaal te lang duren en begin ik me te storen aan hoe Peele de zaken nodeloos ophoudt, en wanneer dan eindelijk de climax komt kan het me eigenlijk al niet meer zoveel schelen, zeker wanneer het ruimteschip zo'n fantasieloze en inerte verschijning is. Net als M. Night Shyamalans Signs belooft deze film heel veel maar worden de verwachtingen uiteindelijk niet ingelost.

De eerste indruk, oftewel hoe je de eerste minuten van een film ervaart, staat meestal garant voor de rest van de film. Nou dat kwam dus nooit meer goed. Het eigenaardige en nogal gesloten hoofdpersonage OJ Haywood bepaalt de toon en de sfeer van de tergend langzame en lange exercitie, die een mengeling verbeeldt van fantasie, bedrog, effectbejag, filmmaken en het mallotige geloof in UFO's dan wel UAP's. Lang verhaal kort: mooi gefilmd maar al met al toch veel te veel een afgescheurde parachute achter een motorfiets. Zo flauw, al te flauw.

Nope, nope, nope, nope......bar slecht!