Nowhere (2022)

Openingsfilm op het komende Filmfestival van Oostende.

Een sociaal drama dat vooral draait rond de neerslachtige André en de wat verloren Thierry. Ook al is het idee niet zo origineel en denken we het al een keer gezien te hebben, klikt het toch wel tussen Koen De Bouw en Noa Tambwe Kabati. Stap voor stap dringt het verhaal binnen en leef je echt mee met het verhaal van Thierry. Het verhaal van André voelt soms wat geforceerd als een verplicht tegenverhaal als antwoord op dat van Thierry. Al valt het best wel mee en draagt het wel bij aan de film. Zijn problemen zijn helaas iets meer herkenbaar, terwijl we soms minder begrip tonen voor jongeren als Thierry. Omdat het net zo complex is. Maar gaandeweg leef je helemaal mee met hem.

Nowhere (met de geweldig schitterende titel bij de credits NOW/HERE) is een kleine film die we wel meer zien in Vlaanderen, maar dat zeer mooi in beeld is gebracht met twee topacteurs en een verhaal met een hart.

Ondanks de matige bezoekcijfers was 2021 al bij al een sterk jaar voor de Vlaamse dramafilm. Je had Red Sandra van Jan Verheyen, maar de meer grimmigere dramafilms kwamen toch van Rookie (Film, 2021), Cool Abdoul (Film, 2021) of Dealer (Film, 2021). Hoewel ik ze allen op gelijke hoogte plaatste, vond ik deze nieuwe van Monsaert toch de betere van bovenstaande drie, intenser en zwaarder alvast. Hoewel zijn oeuvre slechts drie films beslaat, vond ik dit toch een typische Monsaert waarbij hij net als bij Offline en Le ciel Flamand de controverse en moeilijke thema's niet uit de weg gaat.

Regisseur Monsaert en acteur Koen De Bouw kregen bij de première op het recentelijke FF Oostende een ster in de Walk of Fame, terecht volgens mij. Koen De Bouw zet hier een sterke rol neer als teruggetrokken man met flink wat krassen op zijn carrosserie. Een rol die ik De Bouw nog niet zag spelen. Voorheen bestond zijn oeuvre toch eerder uit (detective)thrillers of komisch luchtige personages/films/series. Ontdekking is tevens Noa Tambwe Kabati die ik nog niet eerder zag acteren (wtFOCK ken ik niet).

Prima camerawerk waarbij er vaak dicht op de huid wordt gefilmd. De locaties zijn grauw en de ellende die beiden ervaren brengt hen dichter bij elkaar. Qua montage vond ik de film af en toe een steekje laten vallen, alsof er net iets teveel geschrapt is. Ook de plotontvouwing is niet sluitend, maar dat neemt niet weg dat Nowhere een zwaarmoedige innemende film is geworden.

Oja, de filmtitel is best spitsvondig. Voluit en uit elkaar van toepassing op de inhoud van de film.

Heel mooie 'roadmovie', maar dan wel vol tristesse en onbegrip. Het lot en de vele toevalligheden maken het misschien iets te ongeloofbaar. Wel schitterende vertolkingen van Koen de Bouw en Noa Tambwe Kabati, die zowat de hele film moeten dragen. Het lied tijdens de aftiteling is echt prachtig, ik geloof gezongen door Gabriel Rios, maar ben niet zeker. Een kippenvel-lied!! Kortom, geweldige Belgische film!!

Mij kon het niet bekoren..

Sobere toch aangrijpende film, dat ook mij niet onberoerd liet, had doorheen de film, regelmatig een klein hartje Ook zeker benadrukken, wederom een ijzersterke Koen De Bouw, in een rol die hem uitermate goed lag, de empathische, met een ferme rugzak meedragend, toch nog alle hulp bieden, aan een jongere op zoek naar...

8/10.

"André zegt niet veel, maar heeft een gouden hart", zoals Sebastien Dewaele het met zijn westvlaamse tongval verwoordt.
En dat is ook zo want André bekommert zich om het lot van anderen en zodoende slaagt hij er in, niet zonder moeite en doorzetting, een jonge mens in zich zelf te doen geloven en tot een geordend en liefdevol leven te komen ipv verder in de misdaad af te glijden. In het slot van de film zal André een dubbele voldoening beleven.
Goede film, maar niet "top".
Ondanks het edel thema miste ik onderweg een tikkeltje inleving in de houding van de jongen en ook wat emotie.
Ik weet niet hoe, want Koen De Bouw is uitstekend in zijn rol evenals de jonge No Tambwe Kabati.
Een kleine 3,5.

Ik kan geen keuze maken of ik het mooi of niet mooi vond. Misschien tussen de 2

Vrachtwagenchauffeur André [Koen De Bouw] verdient wat bij met het vervoer van illegalen die hij voor een schijntje betaalt om te helpen bij verbouwingen in opdracht van Nico [Sebastien Dewaele]. Deze uitbuiting komt in een nieuw daglicht te staan wanneer André een band opbouwt met Thierry [Noa Tambwe Kabati], een vluchteling die hij betrapt bij een inbraak. Goed geacteerd sociaal drama waarbij de troosteloze Antwerpse decors de sfeer verhogen, heeft het hart op de goede plaats, maar is nauwelijks verrassend te noemen.