The Retaliators (2021)

“Eighties action heroes solve problems with violence and one-liners. Real life doesn’t work that way.”

De film begint met het voor horrorfans bekende gegeven; Twee vrouwen nemen een kortere weg die niet op de kaart staat, alleen om te ontdekken dat een lekke band hun minste zorg is... Hierna schakelt de film over naar Pastor Bishop (Michael Lombardi) met tegenzin instemt om zijn dochter Sarah naar een feest te laten gaan. Jongens blijken het minste van haar problemen te zijn...Het brengt hem ook in contact met rechercheur Jed (Marc Menchaca, Alone, No One Gets Out Alive) Hij lijkt een no-nonsense agent, maar hij verbergt een duister geheim...

Dit alles mondt uit in een bloederige derde act die deze film echt het kijken waard maakt. Ja, als het ontaardt in een over-the-top climax met een priester op een motorfiets die tegen sub-humans vecht, was het genieten! De effecten zijn praktisch en goed uitgevoerd. Iets anders waar de film ook door opvalt, zijn de vele rockmuzikanten in kleine rolletjes. Helaas krijg de film door het gebruik van die popmetalvibes ook iets muziekvideo-achtig.

Zo is daar Tommy Lee van Mötley Crüe als DJ in een stripclub. Een paar leden van Five Finger Death Punch komt opdagen als motorrijders. Jacoby Shaddix van Papa Roach speelt een verkrachter/ moordenaar in een flashback. Spencer Charnas van Ice Nine Kills speelt de drugs-gebruikende manager van een bordeel en Eva Marie van Eva Under Fire is het meisje wat de band verwisselt. Ondanks dat was het een leuk stukje entertainment en...een heerlijke kerstfilm!

Deze film heeft geen Oscar gewonnen voor beste acteur of actrice geloof ik. De pastoor acteerde even degelijk dan een preekstoel en het verhaal was even boeiend dan een zondagsmis... 5,2 op imbd is meer dan genoeg

Het beste was de muziek, lekker hard en heavy, mijn ding...

Leuke horror met genoeg gore. Prima mee vermaakt.

Té matig, ondanks redelijk wat gore, maar kreeg het er warm noch koud van. 4tje/10, hooguit.

Deze film heeft een chaotisch begin waarbij de gedachten eerst naar een soort zombiefilm gaan, maar geleidelijk aan ontwikkelt het verhaal zich van niets ontzeggende drugsbende waarbij één lid bruut geweld gebruikt en mensen vermoordt. De dochter van de pastoor is helaas het slachtoffer. Samen met een detective die op zoek is naar een seriemoordenaar zint hij op wraak. Beide verhalen overlappen zich wat het resultaat is van het chaotisch begin. Maar de graphics op gebied van torture en violence maken veel goed.

Prima vermaakt met deze film. Paar hele gave kills en de zangers van Five Finger Death Punch en Papa Roach spelen alle 3 zeer verdienstelijk.

Het regisseursduo Bridget Smith en Samuel Gonzalez Jr. kennen allebei een achtergrond in de editing, maar bundelen voor The Retaliators hun krachten om tot een officieel regiehorrordebuut te komen. Het levert een film op die nogal dramatisch van toon begint en zichzelf eerder presenteert als misdaaddrama dan actiehorror. Het duurt even voordat de volledige inleiding is gedaan en er wordt voor horrorstandaarden uitgebreid de tijd genomen om alle personages van kleur te voorzien. Het scenario van de gebroeders Gear neemt echter behoorlijk wat hooi op de vork door diverse figuren te introduceren die niet altijd even veel aan het verhaal toevoegen. Na een geheel uur gaan de registers open en wordt de kijker getrakteerd op een lekker gewelddadig en bruut schouwspel. Op psychologisch vlak is The Retaliators geen bijster originele film, maar het actievolle laatste halfuur staat garant voor genoeg vermaak om het geheel een treetje hoger te tillen. De ietwat lange en vooral nodeloos serieuze aanloop weet echter niet alle potentiële fun te benutten. Ik heb overigens intens genoten van het nummer "21 Bullets", dat speciaal voor deze film werd gemaakt.

Dit is alweer een van de vele horrorfilms op Prime Video die me niet weet te overtuigen. Hoewel er sowieso weinig horrorfilms zijn met een hoge waardering, is een score tussen de 2,5 en 3 sterren tegenwoordig al redelijk te noemen.

Het acteerwerk is erbarmelijk, vooral dat van de vader – die eerder lijkt op een oudere broer. En dan die scène met de auto die het meer in wordt geduwd: het is overduidelijk dat het om een speelgoedautootje gaat.