Boogie (2021)

Boogie gaat over een Alfred Chin, een Amerikaans-Chinese jongen uit Brooklyn die zichzelf Boogie noemt. Boogie kan behoorlijk goed basketballen en heeft daarom een beurs gekregen van een exclusieve prepschool. Hij hoopt zo een basketbalbeurs aan een top 10 college te krijgen of een contract bij een NBAclub maar de scouts aarzelen om hem vast te leggen. Boogie merkt echter steeds meer dat hij moet voldoen aan andermans verwachtingen. Door zijn coach, door zijn teammates maar vooral door zijn ouders. Met name zijn moeder is erg veeleisend.

Ik was geïnteresseerd in deze film omdat ik hoopte dat hij de problemen waar veel jonge westerse Aziaten, een onderbelichte groep, mee kampen zou tonen. Mensen van Aziatische origine bevinden zich in de Twillight Zone in de Westerse maatschappij. Ze kunnen zichzelf bedruipen en zorgen niet voor overlast. Daarom worden ze getolereerd. Echter ondervinden zij ook discriminatie op grote schaal. Andere minderheden kijken vaak op ze neer omdat ze in hun ogen onderdanig zijn en het systeem sluit ze buiten wat betreft studiebeurzen etc.omdat er altijd minderheden zijn die er meer 'behoefte' aan hebben. Qua sport is het vaak helemaal lastig omdat de gemiddelde Aziaat zijn fysiek niet mee heeft. Vaak te kort en te tenger waardoor een scout meer twijfels heeft en vaak voor een langer en stevigere jongen kiest met vergelijkbare kwaliteiten. Dan zijn er ook vaak nog de issues die hun eigen cultuur meebrengt die vaak haaks staan op de Westerse opvattingen. Tussen beide laveren is heden ten dage steeds lastiger geworden. Boogie probeert dit allemaal aan de kaak te stellen maar neemt hiermee ietwat veel hooi op de vork waardoor de film nogal onevenwichtig overkomt. Wat ook niet meehelpt is dat het personage Boogie zich wel erg puberaal gedraagt. Hierdoor kun je moeilijk sympathie voor hem opbrengen terwijl hij toch echt geen slechte of domme jongen is. Gedurende het eerste halfuur wekt het ergernis op maar later begrijp je enigzins waar het vandaan komt. Het basketbal speelt wel een grote rol maar de basketbalscènes zelf zijn niet zo spectaculair. Dat is ook niet echt nodig voor het verhaal.

Boogie is al met al zeker geen slechte film maar hij had zoveel beter kunnen zijn wanneer het verhaal wat versimpeld was. Nu maken de ambities de film ietwat doelloos en dat is erg zonde.