Audrey (2020)

Goeie documentaire over het leven van actrice Audrey Hepburn. De documentaire gaat zeker niet alleen over haar films, maar vooral ook over haar leven en wie zij was als persoon (hierdoor wordt het een niet al te oppervlakkig document). Veel, mooi archiefmateriaal afgewisseld met talking heads maar ook deels Audrey Hepburn zelf die over haar leven praat.

Voor degenen die enigszins bekend zijn met het werk van Audrey Hepburn is er niets nieuws onder de zon in deze weinig diepgravende lofzang op de actrice die een stijlicoon werd en langdurig succes in Hollywood opgaf om voor haar kinderen te zorgen. De nimmer aflatende stroom aan lofbetuigingen (tel maar eens hoe vaak het woord 'icoon' voorbij komt) door vrienden en collega's onderstreept de eenzijdigheid van dit portret. Coan sprak echter ook met Hepburns kinderen en er zijn veel audio-fragmenten waarin Audrey zélf vertelt over haar professionele en persoonlijke ervaringen. Dat geeft deze documentaire wat meer gewicht. Bovendien is het beeldmateriaal uitstekend geselecteerd, ook al is het laatste kwart meer een promo voor Unicef. Het gebruik van balletdansers om een fase uit Audreys leven uit te beelden was onverstandig.

De review van mrklm hierboven, geeft precies mijn bezwaren ook aan: deze vrouw werd en wordt zo vaak bejubeld, dat het niet echt meer is. Ze heeft vele goede daden op haar naam staan, tuurlijk, waarvan Unicefambassadrice wel een van de prominente is en dat ze beeldschoon, innemend enz. was weten ook velen, net als de band m. Nederland.

Teleurstellingen en gefnuikte idealen horen bij het leven en daarin is elk mens ervaringsdeskundige, geen uitzondering.

Zwak geregisseerde hagiografie. Audrey Hepburn? Een heilige is er niks tegen. Trek een blik aan anorexia lijdende balletdanseressen open, zet hun wenkbrauwen overdreven aan, vul er de halve docu mee en we hebben een biografie, zullen de makers wellicht gedacht hebben. Verkeerd gedacht. Haar filmcarrière wordt onderbelicht en het eindgedeelte over Unicef is een veel te lange zit. En ja, ze was arm tijdens de oorlog. Ja, ze wou graag danseres worden. Ja, ze was soms ongelukkig in de liefde. En dan? Moet dat doodgewone deel van haar leven twee derde van de docu vullen? Filmliefhebbers kunnen deze al na een half uur gerust fast forwarden, want wat volgt is enkel materiaal voor de "boekskes" en andere roddelbladen. Had er meer en beter van verwacht.

Een erg fijne documentaire over een bijzondere actrice, en een bijzonder mens.

Dat kan je dan als een hagiografie zien, maar misschien is het ook wel gewoon terecht om haar op zo'n manier te documenteren. Als er een andere actrice aanspraak kan maken op eenzelfde verheven status, dan staat er vast wel iemand op om een vergelijkbare documentaire te maken, en tot het zover is hebben we deze. Misschien dat er niet zo heel veel nieuws naar boven komt, voor de echte Audrey-fan, maar wat maakt dat uit, het is gewoon geweldig om haarzelf te zien vertellen over haar leven, haar passie, haar werk.

En nee, ook met een promo voor Unicef kan ik echt geen moeite hebben.

Mooie en af en toe ontroerende documentaire van deze vrouw die als actrice eenvoud uitstraalde maar vooral ook een goed mens was, een toonbeeld voor liefde, genegenheid en hulpvaardigheid.

Op het witte scherm onvergetelijk in "Roman Holiday" en "My Fair Lady" en bewonderenswaardig als Unicef-ambassadrice.