Prisoners of the Ghostland (2021)

Is natuurlijk een website waar het zelfde principe geldt. Dat de score convergeert naar de smaak van de gemiddelde filmkijker.

Heb hier nog geen enkele review gelezen van een liefhebber/kenner van het werk van Sono. Dat Henk en Ingrid, dit niks vinden, had ik ook vooraf kunnen voorspellen.

Uiteraard. Maar het is ook een kwestie van willen. Niemand zegt dat je zo'n score voor waarheid of teken moet aannemen, of er überhaupt op moet letten. Ik laat me al lang niet meer beïnvloeden door een gemiddelde score. Ik heb geweldig kunnen genieten van films die maar een 1,88 als gemiddelde score hebben.

Ik ben benieuwd naar wat jullie ervan zullen vinden.

Wauw, nu al nergens meer in de bioscoop te zien?

Het kan ook aan Sono zelf liggen misschien. Dit was wel echt bocht hoor. Henk en Ingrid is een factor dat altijd geldt en dat geen uitzondering is op geen enkele film. Al is Henk en Ingrid nog teveel een niche of heeft een negatieve lading. De meeste mensen hebben niet een open mind als het gaat om kunst in alle vormen... Niet perse Henk en Ingrid. Dat gaat van laag tot hoogopgeleid en door alle sociale klassen. Maja je moet mensen wel geloven dat ze deze film een kans hebben gegeven en daar tijd in hebben gestopt en als het niks is dan is het niks. Ik zelf heb de film op de helft uitgezet.

Dit voelde meer als een Asylum productie van Mad Max dan een serieuze poging tot een goede, of op zijn minst vermakelijke film. Ik geef niet snel 2 sterren aan een film en ik heb een zwak voor Cage, maar hier viel echt weinig aan te beleven. Zeer lelijk camerawerk waarmee Prisoners zowaar het label C-film uitademt.

Ik houd wel van alternatieve films maar hier kon ik mijn hoofd niet bijhouden en na 2/3 maar uitgezet. Snapte het allemaal niet zo goed.

Nicholas Cage belandt letterlijk en figuurlijk in Niemandsland met deze pretentieuze, volstrekt oninteressante SF-thriller waarin hij boete moet doen voor een mislukte bankoverval met dodelijke slachtoffers. Hij krijgt opdracht van de gouverneur [Bill Moseley] om Bernice [Sofia Boutella] op te sporen en te bevrijden uit Ghostland voor de explosieven in zijn pak zijn edelen delen opblazen. Wat volgt is een rariteitenkabinet en een serie wazige scènes die je volstrekt onverschillig laten. Sono denkt blijkbaar dat hij Fellini, Bergman en Lynch is. Ik denk het ook ja...

Het decor is wel in orde, heeft ook we wat sfeer. Het verhaal heeft ook zeker potentie. Maar de krijsende Aziaten, en onsamenhangende scènes die door elkaar een vliegen doet de film niet altijd even goed.

Hierdoor wel geïnteresseerd “Prisoners of the Ghostland” Blu-ray Giveaway  – Elements of Madness - elementsofmadness.com

Niet zo tof als ik had gehoopt, maar ik heb me allerminst verveeld.

Wow! Film van het jaar! Ultieme ode aan de post apocalyptische cinema met Nicolas Cage in de rol van Snake Plissken. Maar wel met een oog meer en een teelbal minder. Dat de film onsamenhangend is en van de hak op de tak lijkt te springen vind ik juist een pré. Het maakt de film lekker onvoorspelbaar. Daarnaast worden we getrakteerd op rariteitenkabinet met een overdosis aan Japanse gekkigheid.

Briljant hallucinant meesterwerkje. Wat een feest!

Dikke 4,5*

Boven verwachting. Artistieke trippy versie van mad Max achtig avontuur. Bij vlagen compleet belachelijk en niet te volgen, matige Cage, maar sfeer bleef hele film sterk, mooie sets, goede soundtrack en vond het er beter uitzien dan veel andere films van sono. Dit was mij 6e en wat ik vooral fijn vond, was dat het eens een ander type film was, laatste 3 die ik van hem zag, vond ik veel van het zelfde, dit had echte een andere vibe. Toch maar weer op zoek naar meer.

In de kern is het verhaal simpel: een bankovervaller (Nicolas Cage ) wordt vrijgelaten uit de gevangenis door tirannieke gouverneur (Bill Moseley) met de opdracht om de kleindochter Bernice (Sofia Boutella), op te sporen die is weggelopen. Ware het niet dat dit de filmische waanzin van regisseur Sion Sono is! En de gehele film wordt gepresenteerd zonder context of logica. Wat dat betreft stelt de film zeker niet teleur!

Tja tientallen verschillende genres en invloeden botsen met elkaar en maken de film onlogisch, absurd, misschien zelfs soms belachelijk, maar tegelijkertijd ook waanzinnig vermakelijk. Een cowboydorpje waar moderne auto's rondrijden in feodale Japan, vol samurai's en geisha's wordt het gerund door een soort Amerikaanse dictator met grote cowboy hoed en laarzen. De Western Bank die er aan de buitenkant historisch uitziet maar van binnen klinisch en futuristisch is. Cage in een leren pak dat zijn testikels en meer kan laten ontploffen, ratmensen, mensen die proberen de tijd te stoppen door de wijzers van een gigantische klok tegen te houden en meisjes die poppen worden. Personages zingen, dansen en krijsen, giechelen of zijn cryptisch.

Het is zo belachelijk als het klinkt, en regisseur Sion Sono probeert dit nooit in een tastbare realiteit te verankeren. In feite is de grootste kracht van de film de over-the-top theatrale benadering. Tja géén groot wonder dat er mensen afhaken bij deze onsamenhangende verbluffende maffe en bizarre reis met een langzaam tempo en een eersteklas Nicolas Cage en Tak Sakaguchi (Versus (2000),Tokyo Gore Police(2008),Crazy Samurai Musashi (2020) De film bouwt een originele wereld en heeft plezier door verschillende elementen op onverwachte manieren te combineren. Niet het beste werk van Sono (en ook niet dat van Cage), maar het is absoluut een schot in de roos als je in de stemming bent voor iets hypnotiserends geks.

Ben geen fan van Sono, zijn vorige "meesterwerk" deed me ook niets en ook dit is weer van hetzelfde..

Audiovisueel ziet het er weer prachtig uit, maar het langdradige rommelige verhaal kon me gewoon niet boeien. Ook het constante uitleg tijdens het vage verhaal door zingende en dansende meisjes komt mij zo kinderachtig en nep over.

En Cage doet z'n ding en vangt zijn geld, verder heeft hij weinig meerwaarde.

Sion Sono zoekt het ook op in Amerika.

Nouja, Amerika. De setting is een apocalyptische mengelmoes van het Amerikaanse wilde westen en het feodale Japan, alleen dan wel ergens in een tijd dat de wereld naar de klote is. Alles begint met een bankoverval, waarin Nicolas Cage achter het wapen staat. Vervolgens vinden we hem al snel terug in een desolaat dorpje met allerlei karakteristieke figuren waarbij je je al snel afvraagt waar je naar zit te kijken. Een Monty Python? Of echte Amerikaanse Cult. However. Nicolas Cage schijnt nodig te zijn. Hij moet de vermiste dochter van de gouveneur zien te vinden in ruil voor zijn "vrijheid". Doet hij dat niet, dan gaat zijn granatenpak af. Om nog maar te zwijgen hoe structureel en op welke plekken die granaten zich bevinden.

Prisoners of Ghostland wordt een zeer bizarre, surrealistische en soms over de toppe trip, waarbij het cult B-gehalte ervanaf druipt. Een mengelmoes aan oude apocalyptische films en andere rare combinaties. De actiescenes, veelal bestaand uit toffe swordbattles, zijn lekker bloederig en zoals een gewoonlijke Japans element: Spuit het bloed eruit met het dito sissende geluid.

De film was geen hoogvlieger maar wel vermakelijk. Nicolas Cage zet hier een leuke toffe rol neer en zijn charme lijkt nooit uit te doven.

Ik heb me vermaakt.

3,5*

Aparte film. Ik had graag wat meer Cage gezien. Verder was het iets te arty voor mij

Cult creëren.

Het begin van Prisoners of the Ghostland is veelbelovend. Er is stijl en er is een gedurfd script. Zo lijkt het eerste kwartier af te stevenen op een bijzondere kijkervaring. Niets is minder waar helaas. Althans, niet in positieve zin. Weliswaar is deze fantasierijke arty-farty film weer eens wat anders dan anders, echt sterk wordt het nergens. Zelfs het lollige Troma-gevoel dat de sfeer menigmaal oproept, weet niet te beklijven.

Nicolas Cage heeft ongetwijfeld plezier gehad en de beeldschone danseres Sofia Boutella is een ware eyecatcher, maar daar is het dan ook wel zo'n beetje mee gezegd. Elke keer als je een psychedelische, gewelddadige musical verwacht wordt de keutel weer ingetrokken bijvoorbeeld. Bill Moseley is vermakelijk maar zit ook gevangen in een Bassie & Adriaan-achtige trip, waar zijn maat Rob Zombie node wordt gemist.

Want nergens wordt het griezelig. Maar ook niet grappig of spannend of interessant. De vechtscènes op het einde zijn zelfs een beetje zwak en menige dialooguitwisseling doet denken aan een amateurtoneelvoorstelling in Tietsjerkstradeel, alwaar de lokale winkelbedienden en gemeenteambtenaren zich 's avonds graag op een podium onderdompelen in Shakespeare. Niets mis mee, maar om vast te leggen op film is ook zowat.

Want ondanks dat deze drol in glitterpapier is verpakt en wordt geserveerd op een bedje van confetti, stinkt hij net zo erg als de andere uitwerpselen in cinemaland. Er ontbreekt passie bij de makers, zo lijkt het. En ondanks dat dit kleurrijke spektakel gedurfd is, is de kijkbeleving uiterst saai. Je hoeft niet altijd alles geforceerd te creëren. Cult bijvoorbeeld hoort per ongeluk te ontstaan. Niet omdat het zo nodig moet.

*½

Met dank aan The Searchers voor het recensie-exemplaar.

Herzien

Blijft een erg fijn gestoord filmpje. Kracht ziet m vooral in de art direction en visuele vormgeving, daarnaast is Cage geweldig. Cinematografie had wat dynamischer gemogen, evenals de editing.

Maar blijft erg leuk!

Ik vond het saai en vervelend om naar te kijken, niet spannend, verhaal boeide niet en er gebeurde weinig.

Een eigenaardige en aparte film.

Die zich afspeelt in een iets wat Samura en Cowboy en Mad Max achtige sfeer naarmate de film vordert.

Maar dan meer excentriek en minder van niveau.

Een film met een theater achtige setting gemixt met cinema.

Een aardige en merkwaardige aktie film maar vooral geen doorsnee film.

De film begon veelbelovend, maar na zo'n twintig minuten verloor ik aandacht en daarmee interesse. Mijn telefoon werd interessanter, en aangezien dat ding buiten handbereik lag, zegt het genoeg over hoe Sion Sono mij aan de tv gekluisterd kon houden.

De vechtscène op het einde was leuk gedaan, maar ik denk dat er ondertussen genoeg Aziatische cinema is waarin soortgelijke scènes voorkomen die naast de scène zelf ook een interessant verhaal weten te presenteren. Met andere woorden: het kon de show niet redden.

Korte review deze keer. Ik zou niet weten wat ik nog te melden heb over deze film. Niets eigenlijk, de woorden lijken niet te komen (daar heb ik de laatste tijd wel vaker last van). Ach, het maakt bij zo'n druiper van film als deze toch niet uit.

redelijk zwakke onsamenhangende film, Nicolas Cage niet echt slecht maar doet ook niet veel moeite om er iets van te maken.

Haha best leuk. Maar dit geeft maar weer aan hoe goed Carpenter was, dit is toch een beetje een light versie ervan. Ook al zijn sommige dingen wat hysterischer, het is vooral wat hit and miss. “Een wilde film” vond ik het helemaal niet. Dan denk ik toch eerder aan Miike. Wel lekker absurde en gekke humor, maar verder vooral een herkauwing van een Texas Chainsaw 2, Escape from New York, the Warriors etc etc etc etc etc.

Sono is een leuke filmmaker, maar écht overtuigen doet ie me nog niet. Maar prima mee vermaakt, ik houd wel van dit soort films. 3,25

Surrealistische koortstrip waar je je geen moment verveelt, maar het is nu ook niet echt dat de halfbakken metaforen veel diepgaande dingen zeggen. Als allegorie voor Oost- en Westverhoudingen na de atoombom is het allemaal te stompzinnig en te willekeurig. Vooral veel Nicolas Cage die plezierloos voortborduurt op zijn eigen cultstatus.

lol, bizar.