Nobody (2021)

goeie aktiefilm

die zichzelf niet serieus neemt wat mij betreft

met een schitterende cast

odenkirk speelt geweldig maar

vooral christopher loyd is geweldig over the top

prachtige wraakfilm met overdreven maar ook weer niet veel geweld

en genoeg zwarte humor!!

En hoe scoort dit op de glijdende Deathwish-schaal, met de flauwekul van John Wick aan het ene uiteinde en het serieuze History of violence aan het andere? Wel, Hutch is een vriendelijke huisvader met een opstandige puberzoon, en zijn familie wordt bedreigd, dus dat is een sympathiek uitgangspunt, en dat hij op de bus ook zelf stevig wordt toegetakeld neemt me voor de filmmakers in, maar daarna gaat de film bergafwaarts en schuift de naald van de Deathwish-o-meter langzaam maar zeker in de richting van het Keavu-actiespektakel, en bij de climax in wat inmiddels Hutch' eigen fabriek is geworden slaat de verveling toe. Leuke acrobatiek en veel inventieve manieren om iemand om zeep te helpen, maar (zoals hier al eerder is gezegd) er staat niets op het spel, het wordt nergens spannend en Hutch is uiteindelijk ongeveer net zo onkwetsbaar als een stripheld. Aardige vertolkingen redden wat er te redden valt, en Connie Nielsen is om óp te eten, maar uiteindelijk is dit toch een doorsnee-wraakfilm waarvan ik vanwege de tegendraadse casting van de hoofdrolspeler toch meer had verwacht. (Maar misschien moet ik ook wel gewoon blij zijn dat de regisseur ditmaal heeft afgezien van zijn Hardcore Henry-excessen.)

Wat een geweldige film. Heerlijke actie en over de top rollen. Eerste knokscene is gewoon waanzinnig en her en der fraaie muziek en beelden. Helaas naar einde toe iets teveel van het goede.

"I'm gonna fuck you up."

Deze vaardige en vermakelijke Misdaad / Actie film is een soort van "John Wick" meets "Better Call Saul". Het verhaal stelt niet veel voor, maar de actie en de hoofdrolspelers Bob Odenkirk en Aleksey Serebryakov compenseren dat ruimschoots. De regisseur van deze korte (minder dan 90 minuten) en nooit saaie geweldsexplosie is overigens Ilya Naishuller, die in 2015 opzien baarde met zijn "first person" Actie / Sciencefiction film "Hardcore Henry".

Wanneer er op een nacht wordt ingebroken (door een pizzadoos te plaatsen onder de garagedeur) bij de familie Mansell houdt vader Hutch (Bob Odenkirk) voet bij stuk om niet in te grijpen. Na het incident is tienerzoon Brady (Gage Munroe) diep teleurgesteld in zijn vader en zijn vrouw Becca (Connie Nielsen) blijkt alleen meer afstand te nemen van Hutch. Als dochter Sammy (Paisley Cadorath) erachter komt dat de inbrekers haar lievelingsarmband hebben meegenomen, komt de jarenlange opgekropte woede van vader naar boven, wat uiteindelijk leidt tot een zoektocht naar de inbrekers om zo zichzelf te bewijzen dat hij zijn gezin wel kan beschermen en zeker als hij onderweg te maken krijgt met een bende Russisch tuig onder leiding van misdaadbaas Yulian Kuznetsov.

"Nobody" laat in de eerste twee minuten (waarbij we een langzame variant van het jaren 70 nummer
"Don't Let Me Be Misunderstood" van Santa Esmeralda te horen krijgen, net zoals op het einde) een man zien die onder het bloed en wonden zit in een ondervragingskamer en na die openingsscène krijgen we dezelfde man in een reeks van herhalende gebeurtenissen te zien. Deze snel gemonteerde beelden laten zien hoe slopend een herhalende vaste routine kan zijn en vooral als deze routine ook nog regelmatig mislukt. Zo is de man, oftewel vader Hutch, altijd te laat met de vuilnisbak aan de straat te zetten. Dit is iets wat zijn vrouw Becca ook bij hem blijft benoemen.

De slopende routine gaat echter verder dan het vast vergeten de vuilnisbak aan de straat te zetten. De routine is ook terug te zien in het hersenloze werk (het invoeren van cijfers in Excel) dat hij doet. Daarnaast komt Hutch steeds thuis bij een gezin die hem bijna niet waardeert. Van een tienerzoon die zich voor hem schaamt tot een vrouw waar amper contact mee te krijgen is. Zijn vrouw plaatst zelfs kussens tussen haarzelf en Hutch in, zodat ze niet naast elkaar in één bed hoeven te liggen. Dit geeft Hutch op zijn minst een herhalend gevoel van falen.

Langzamerhand wordt echter duidelijk dat Hutch een valse verschijning opdoet, waarbij hij zich voordoet als iemand die hij van nature niet is. Hoe verder je in de film komt, hoe meer de puzzelstukjes bij elkaar komen. Het wordt dan ook duidelijk dat Hutch zich vastgrijpt aan deze slopende (en simpelweg saaie) routine, omdat hij het normale leven adoreert. Hiermee verzet Hutch zich tegen het aard van zijn karakter, want een normaal leven past simpelweg niet bij hem. Op dit gebied lijken Hutch Mansell (oftewel Nobody, een FBI-beul in ruste) en John Wick redelijk op elkaar, want ze adoreren beide het normale leven, ook al is dit iets ongrijpbaars voor hun.

En de vergelijking met de film "John Wick" is ook niet zo gek. Zo is "Nobody" niet alleen ontsproten uit hetzelfde brein (dat van Derek Kolstad), ook prijkt David Leitch, de regisseur van de franchise op de credits als producent. En in "John Wick" was een hond de reden voor geweld en in "Nobody" is dat een poezenarmband. Dat wil overigens niet zeggen dat "Nobody" dient als slap aftreksel, zeker niet zelfs. En dat komt vooral op het conto van Bob Odenkirk, die met deze film bewijst alles in huis te hebben om door te gaan als actieheld.

En ook al is het verhaal weinig vernieuwend en weinig hoogstaand, het is wel allemaal op een heerlijke wijze ingevuld. Zo is de actie lekker bruut en dat op een manier zoals je dat als liefhebber van het genre graag ziet. Hierbij vliegen overigens niet alleen de kogels je om de oren. Zo behoort de scène in een bus, waarin Nobody het opneemt tegen meer dan een handvol Russen, tot één van de beste vechtscènes die ik in de afgelopen tijd voorbij heb zien komen. Sowieso zijn de meeste actiescènes tof en "Nobody" is wat het wilt zijn en laat overbodige en langdradige emotionele scènes aan zich voorbij gaan.

Niet alles is overigens goed in "Nobody", want enkele belangrijke gebeurtenissen uit het verhaal worden te snel afgerond (doordat "Nobody" wat aan de korte kant is). Hierdoor voelt de structuur van het verhaal op enkele momenten te rommelig aan. Zeker de verhaallijn m.b.t. het overkopen van het bedrijf waar Hutch voor werkt (met o.a. "good old" Michael Ironside) is zwak. En zeker als je weet dat hij het alleen maar nodig heeft om gesloopt te worden in het eindgevecht. Deze finale is goed en slecht tegelijk. Afgerafeld en toch verfrissend eenvoudig. Alleen vuurwapens en knallen maar, maar wel inclusief een eindbaas-gevecht (oftewel Hutch v.s. Yulian) met een Claymore antipersoneelsmijn (met daarop de tekst "FRONT TOWARD ENEMY").

Het is geweldig om acteur Bob Odenkirk in dit soort type rol te zien, want voor het acteren in keiharde actiefilms is hij niet bekend. En hij heeft heeft twee jaar keihard getraind voor deze rol en dat merk je, want hij is in vorm. Wat deze film zo genietbaar maakt, is dat onze antiheld elke scène weer verrotter oogt. Hij krijgt echt klappen en lijdt pijn. Het geweld heeft impact en hij is geen eenmansleger. Dat zorgt ervoor dat de gevechten net wat spannender overkomen. De acteur brengt verder ook zijn kennis en skills van het acteren in drama’s, komedies en tragikomedies met zich mee. Hierdoor komt Bob Odenkirk over als een veelzijdig acteur.

Naast Bob Odenkirk krijgen we ook de destijds 83-jarige Christopher Lloyd (die natuurlijk o.a. bekend is van de "Back to the Future" trilogie) te zien in de rol van een gepensioneerde actieheld. Hij speelt de ontroerende en grappige rol als de vader van Hutch en hij is ook te zien in een aantal actiescènes (o.a. als twee Russische criminelen hem komen opzoeken in het bejaardenhuis). En als je hem middenin zo'n actiescène ziet, is zijn grijns zo breed dat je niet weet of je het plezier ziet van zijn personage, of dat van de acteur

Samen met Bob Odenkirk en muziekproducent en rapper RZA (in de rol van Harry Mansell die de broer is van Hutch en die we voor het eerst te zien krijgen tijdens het eindgevecht, maar voorheen is hij wel hoorbaar via een soort van radio waarmee hij communiceert en advies geeft aan Hutch) vormen ze een onwaarschijnlijk trio, waarbij hun acteerwerk niet alleen stoer, maar ook emotioneel beladen is.

Naast Bob Odenkirk en Christopher Lloyd is ook Aleksey Serebryakov een schitterend personage als de Russische misdaadbaas Yulian Kuznetsov, die heerlijk "over the top" wordt gespeeld door hem. Hij is net als Bob Odenkirk heerlijk genietbaar in deze film en gaat ook regelmatig grof te keer (o.a. als hij een bezoekje brengt in een ziekenhuis, waarin een aantal gewonde bendeleden van hem liggen door toedoen van Hutch). Zijn introductie na circa 36 minuten waar hij aankomt bij de nachtclub "Malina" (waarin hij ook optreedt en zingt) werd schitterend in beeld gebracht en daarbij maken we ook kennis met zijn rechterhand, oftewel de Russische neger Pavel gespeeld door Araya Mengesha.

En verder deed de overige cast het ook verdienstelijk, zoals de Deens actrice Connie Nielsen (o.a. bekend van haar rol in de Historisch / Drama film "Gladiator (2000)") als de vrouw van Hutch. En natuurlijk was het ook leuk om veteraan Michael Ironside weer eens terug te zien in een klein rolletje. Aan het eind van de film wordt de deur wagenwijd opengezet voor een vervolg (en misschien zelfs meer) en tijdens de aftiteling krijgen we nog een leuke extra scène te zien.

Wil je een avondje actievermaak zonder onnodige diepgang of langdradige rompslomp, dan is "Nobody" jouw film.

Dit vind ik een topper.een geweldige rol van christopher loyd,en de rest speelt het ook leuk.ik heb me hier ook super mee vermaakt.ik hoop dat ooit een vervolg komt,want zo goed vind ik hem wel,heb hem ook al 2 keer gezien,en in de toekomst zie ik hem gerust nog een keer.

Goed man, echt iets waar ik een vervolg van hoop. Lekker nog meer dom knokken.

Goed nieuws dan, Nobody 2 is al in productie.

Ja lekker hoor. Die eerste heb ik dus 4 sterren aan gegeven. Niet al het domme knokken is altijd leuk, maar als het goed in beeld komt met een lekker wraakverhaaltje erbij, dan kan het heel genietbaar zijn.

Vandaag weer eens herbekeken,

Een man die erg saai lijkt een soort huisvader met een gezin is het helemaal zat dat hij nu een saai leven heeft en dat veranderd nadat er bij hem ingebroken is, daarna gaat hij op zoek naar wraak in een soort bende waar hij tegen aan vecht.

Redelijk geslaagde film met een aantal goede scenes zoals de bus scene vond ik goed en vooral de eindscene als zijn vader ook nog even meedoet samen met een oude vriend, goede harde actie dus en ook wat humor, alleen de muziek stukjes bij sommige scenes vond ik wat storend.

Verder een vermakelijke film, maar echt spectaculair of spannend word hij nergens, vrij korte speelduur ook, de tijd vliegt echt om.

Ik kom net aan 3 sterren.

Onlangs maar eens gekeken na het steeds uitgesteld te hebben. Het was omdat The Shadow Strays, de nieuwe film van Timo Tjahantjo werd aangekondigd op Netflix. Gezien deze op mijn verlanglijst kwam te staan en ik ook op de hoogte ben dat deze Indonesische actieregisseur het tweede deel van Nobody aan het regisseren is, werd het maar eens tijd om deze te bekijken.

Nog van de Russische Ilya Naihsuller, het brein achter het fenomenale Hardcore Henry. Al bouwt het knalfestijn zich in Nobody nog een beetje op. Bob Oldekirk is Hutch; een mokkige oude gezinsman die op zijn oude dag erachter komt dat hij in een eentonige routine verstrikt is geraakt. Dit alles veranderd wanneer er twee inbrekers in zijn huis komen en hij hen gewoon laat gaan. Het wordt als een laffe daad beschouwd.

Hij loopt er mee rond. Waarom is het zo'n binnenvetter en heeft hij over zich heen laten lopen? Hij lijkt eindelijk een tweede kans te krijgen als hij in een bus getuige is van overlast veroorzaakt door een groepje losbandige jongens. Ze vallen een vrouw lastig en het is tijd om de eerste stap te zetten. En dit loopt best wel uit de hand.

Zeker als één van die jongens de zoon van een machtige Russische maffiabaas blijkt te zijn.

Nobody weet zo langzaamaan op te bouwen tot een ware actieknaller. Ik lees hier veel knipogen naar John Wick, maar we zijn The Equalizer ook nog vergeten. Leuke bijrollen ook, van oa RZA en Michael Ironside; al doet Christopher Loyd als de bejaarde vader van Hutch de show stelen. Geweldig!

Hierdoor is Nobody een fijne vertoning waar de vonken weer van af vliegen en waar de gortdroge humor ook niet wordt vergeten.

4,0*

Erg goed. In het begin krijg je een inkijkje in het saaie en voorspelbare leventje van Hutch met denk ik voor velen aardig wat herkenbaarheid. Totdat er bij Hutch een knop omgaat...

Vooral de busscène is memorabel, tof ook dat Hutch weer terug de bus inging terwijl je dacht dat het gevecht klaar was. Daarna volgen nog de nodige gevechten met leden van de Russische maffia. Soms iets over de top maar door de toffe kills stoort dat eigenlijk geen moment.

Als het dit niveau vast kan houden dan kijk ik wel uit naar een vervolg. Ik moest bij deze film ook met name denken aan The Equalizer.

Sow… dit was even een verassing!

Ik had totaal geen verwachtingen van deze film.

Maar wat is ie lekker!

Zeker de moeite waard! #doen

Wat een bizar slechte film

Wat een bizar slechte reactie

Gelukkig mogen we allemaal een eigen mening hebben over een film of serie.

Vermakelijk, prima aktie en heerlijk over de top. Een fijn filmpje!

Hahahaha “I’m gonna fuck you up”

Wat een geweldige film is dit toch weer.

Geweldige totaal over de top actie en die subtiele zwarte humor is mooi man…!!

Bob Odenkirk is weer geweldig in deze rol.

Op naar deel 2.

Herziening bevestigt het eerder gegeven eindcijfer. Regisseur Ilya Naishuller levert goed werk af en maakt van onwaarschijnlijke acteurs overtuigende actiehelden. Een aantal actiemomenten springen er positief tussenuit en de makers laten zien de redelijk gritty vormgeving prima onder de controle te hebben. Nobody duurt daarnaast niet al te lang en geeft binnen de beperkte duur genoeg kleur aan de personages, ondanks de weinig originele invulling van de achtergrond. De schurken komen redelijk beperkt voor de dag en de finale had veel harder gemogen, maar verder vormt Nobody zeer degelijk en strak entertainment.

Goede actie, maar verder erg matig deze film. Niet voor herhaling vatbaar.

Geinig filmpje waarin de goedzak ook es flink wat rake klappen terugkrijgt, ipv ze enkel uit te delen. Verder een over the top stuk russisch tuig, die ook z'n eigen theatershows opvoert...(had 'm echt wel platgereden wanneer ie zonder te kijken de straat oversteekt), een vrouw naast wie je liever niet wakker wordt dan wel (snap het heel goed dat ie aan de andere kant v/h bed ligt ), een zielige puber in de stijl van war of the worlds... en niet te vergeten een mega eikel van een buurman in z'n fake challenger wiens motorblok nooit door dodge een fabriek heeft verlaten 🫣

Het geluid wat ie produceert bij het verlaten van z'n oprit komt nevernooit uit een 300cui.

Dus best veel over the top onzin, maar goed genoeg voor netflix of op een vrije maandagmiddag wanneer het regent.

Ik had deze gekgenoeg nog nooit gezien, simpelweg omdat de filmposter en hoofdrolspeler me niet aansprak. Odenkirk kon ik alleen als bijrol uit Breaking Bad, en hem nu in een hoofdrol van een actiefilm? Anyways, zag op Netflix voorbijkomen en toch een kans gegeven.

Toegegeven het eerste half uur was zeker aardig en Odenkirk stond z’n mannetje, maar zodra die zogenaamde maffiabaas zich ermee ging bemoeien werd het een stuk minder. Hoogtepunten zijn de knokscene in de bus en de scene met Christopher Lloyd in het verzorgingstehuis was wel gaaf gedaan. Dieptepunt was de zware over-the-top shootout finale in die fabriek, met die overmaat aan cliché slowmotion beelden. Jammer, normaal ben ik gek op dit soort wraakfilms, maar deze pakte me gewoon niet helemaal.

Leuk voor een keer, maar ik zet toch liever John Wick of The Equalizer op, waarvan deze film overduidelijk heeft afgekeken.

Tja, erg onderhoudende combi van misdaad en actie waarbij je jezelf fijn kan inleven in de hoofdpersoon. Hier en daar wat humor, vleugje gewelddadig, lekker tempo. Lekker over de top soms maar ik heb me er geen seconde mee verveeld.