The Mitchells vs. the Machines (2021)

Vanaf 7 oktober in de bioscoop (Sony Pictures Releasing, via Universal)

De Mitchells tegen de machines | Officiële trailer | Netflix - YouTube

Zalige film. Dankzij de mix van 2d en 3d animatie ziet de film er visueel uniek uit. De humor is razendsnel wat dit tot één van de grappigste animatiefilms maakt die ik de laatste paar jaren gezien heb. Niet elke grap slaat raak maar de grapdichtheid ligt zo hoog dat dit vaak rap vergeten wordt. De emotionele kern werkt verrassend goed. Voornamelijk door de band tussen vader en dochter. De boodschap is trouwens niet enkel dat technologie slecht is. Er wordt zowel kritiek gegeven op de technologie bedrijven als de old school levensstijl van de vader. De cast doet het ook grotendeels erg goed alhoewel de kleine broer van het gezin nogal duidelijk gespeeld wordt door een volwassene. Sony animation zou tot grote verbazing van de kijkers van de emoji film nog eens een concurrent kunnen worden voor pixar. Ze hebben een film gemaakt die vol zit met actie en emotie, maar vooral heel erg grappig is. Echt een perfecte film om met het hele gezin te kijken.

4.5 sterren

Goeie film waarin een tienermeisje niet kan wachten haar familie te verlaten en te starten op de filmacademie. Een vermakelijke, kleurrijke animatiefilm met een vlot tempo. Een leuk verhaaltje en ook de dynamiek binnen het gezin is prima neergezet. Genoeg actie, leuke humor en ook een fijne soundtrack (met een aantal knipogen naar andere films).

"Movies were always there for me."

Bij het zien van de eerste trailer keek ik er al naar uit om deze film in de bios te zien, maar dat is helaas door de huidige situatie niet meer van toepassing.

De familie Mitchell is nou niet echt een normaal gezin te noemen. Zodra dochter Katie wordt aangenomen voor de filmschool besluiten ze om de banden eens aan te halen middels het maken van een road trip. Nietsvermoedend komen ze terecht in een technologische apocalyps waarin robots de wereld overnemen.

Qua stijl doet 'The Mitchells vs. the Machines' mij erg denken aan het geslaagde 'Into the Spider-Verse'. Ook deze film schotelt jou als kijker in een rap tempo een hoop visuele hoogstandjes voor. Daarbij zijn de gevatte grappen over het gebruik van technologie mooi meegenomen. Het komt allemaal lekker fris over.

Op den duur merk je wel dat de hyperactiviteit iets te veel van het goede is; al die memes en dergelijke worden hinderlijk. Hiervoor wordt er af en toe wel wat gas teruggenomen door wat meer in te gaan op het familiegebeuren. Echter ligt laatstgenoemde er soms te dik bovenop.

Al met al een vermakelijke animatiefilm voor het hele gezin.

Dikke 3,0 sterren.

Amerikaans.

Waar de meest US animaties gewoon Pixar klonen zijn, lijkt deze film op het eerste gezicht iets eigens te willen zijn. Dat komt vooral door de wat lossere tekenstijl, die mij ook wat deed neigen naar de Spider-Verse film. Het is ook de stijl die je even hoop doet geven op iets echt anders. Helaas komen al snel bekende tropes om de hoek kijken. Vader die totale digibeet is, dochter die zich niet begrepen voelt omdat ze youtube filmpjes maakt. Vanaf de eerste 15 minuten kun je elke character-arc wel uittekenen. Die moeder op het einde moet dan ook weer zo luidruchtig woman-power-chick worden. Ik weet het er niet mee. Men vreet het op gezien de internet cijfers. Dus waarschijnlijk is een grote mensen hand ook al snel gevuld.

Het kijkt wel weg, maar gezien de stijl is het zo jammer dat het scenario en de personages zo 13 in een dozijn zijn.

3 sterren.

Drukke, luidruchtige, nerveus gemonteerde animatiefilm met een weinig subtiele moralistische boodschap en klef sentiment. Geen Pixar-productie derhalve. Het ziet er allemaal fraai geanimeerd uit en de stemmencast is redelijk, maar de personages zijn aan de vlakke kant en qua plot valt er bijzonder weinig te beleven, op een paar leuke grappen na. Duidelijk een geval van stijl boven inhoud, al valt die stijl hier ook best wel tegen.

Kun je deze film het beste in het Engels kijken, of is die in het Nederlands net zo grappig?

Erg leuke film. Gek genoeg sprak de trailer mij niet zo aan. Denk dat het kwam door de 2D special effects. Dacht dat het te kinderachtig zou zijn. Het is natuurlijk een familiefilm en zeker geschikt voor kinderen. Maar ik heb enkele keren dubbel gelegen van het lachen. Leuke humor. Het verhaal is wat dunnetjes. Maar ik geef toch 4 sterren voor originaliteit. Want ik heb de manier waarop dit in beeld wordt gebracht niet eerder gezien. de humor, de herkenbare dochter en zoon relatie en de hoge snelheid van de tekenfilm maken het een aangename verrassing. Leuk om te kijken. Misschien is 4 sterren wat te hoog. Want het haalt de kwaliteit van soul of andere Pixars films niet.. maar daar moet je het ook niet mee willen vergelijken. Mm toch maar 3,5 sterren gegeven.

Ik was niet echt fan van de animatiestijl. Het was ook heel vaak veel te hectisch en chaotisch in een poging om hip te lijken, maar ik kreeg er eerder hoofdpijn van en het ging ook vaak veel te snel om de creativiteit er soms van te merken.

Desalniettemin was het bij momenten best wel geestig en was het hier en daar wel origineel en spitsvondig.

Een 2.5 met een volwassen oog. Met een kinderoog was dit waarschijnlijk ietsje meer.

Een leuke animatie die qua verhaal niet veel bijzonder doet en nog altijd mikt op een jong publiek, maar het spervuur aan grappen ligt hoog genoeg. Dat in combinatie met de mix tussen 3D en 2D animatie, zorgt voor een film die beter is dan je zou verwachten. De makers doen alvast meer dan met de computer een animatie uit de band te laten rollen, je merkt het enthousiasme achter de schermen en het idee om er toch wat creatiever mee om te gaan. Achter de vele grappen en mooie beelden, ziet dan wel een standaard verhaaltje. Maar verder is het wel een aanrader.

Drukke film, maar daar werd je voor de film al voor gewaarschuwd.

Zeker leuke ( en herkenbare) stukjes zitten er in voor zowel jong als oud.

Ook leuke afsluiter met al die foto's van de medewerkers van deze film.

Hoogst vermakelijke animatiefilm met af en toe een duister randje. Ik was even bang voor diversiteitsgedram, maar dat bleef gelukkig beperkt.

De animatie is heel aardig, zeker de combinatie 2D/3D. De flauwe grappen, duidelijk bedoelt voor jonge kijkers, werken redelijk; zo heb ik hardop zitten lachen toen de hond een vlieg doorslikte.

De boodschap moge ook duidelijk zijn. Een aanval van Sony op Google en Facebook? Dikke prima!

De verrassing van de maand! Ik moet toch bekennen dat ik deze film met zeer veel plezier bekeken heb. Vooral vanwege de lol die de film uitstraalt, de vele soms flauwe grapjes die bij mij zeker vaak werkten en de soms ook best fraaie animatie. En inderdaad: de afsluiter met familiefoto's vond ook ik passend bij de film en gewoon leuk!

Jammer van het toch wat dunne verhaaltje en van het soms toch wat morele en sentimentele gedram. Maar uiteindelijk wel een aanrader voor een leuk avondje plezier.

Matig. Ziet er goed uit, karakters zijn ook geinig. Maar de drakerige moraal, de te lange speelduur en volkomen stupiditeit halen voor mij redelijk wat lol uit de film.

Wat een te gekke animatie film. Super leuk verhaal en ik kon er nog mee lachen ook. Dit is de beste animatie die ik de laatste tijd gezien heb. En met nog een kern van waarheid dat wanneer je WiFi wegneemt dan breekt er paniek uit

Iets staat me tegen om dit te gaan kijken.

Het lijkt op een allegaartje met leentjebuur uit Pixar-animaties en Disney films.

Of heeft het nog wel genoeg eigens?

Sluit ik me bij aan, gewoon 2uur lang genoten van deze heerlijke flauwekul. 4*

Zelden zo kunnen genieten van een film in dit genre!

It doesn't matter if you're different - Fijne rolprent. Bijzondere manier van animeren. Beetje clichématig verhaal, maar de waarde 'familie' wordt op een fraaie manier centraal gesteld. De hond steelt de show. Katie is schattig, pa en ma doen het aardig en Aaron, tja, grappig ventje wel. De serieuze thema's springen er ook uit en de boodschap (rode draad) door de hele film is duidelijk: besteed eens aandacht aan elkaar i.p.v. altijd maar op en achter die schermen te zitten.

Prima te pruimen filmpje.

Pure kinderfilm. Voelt als een Aldi-Disney. Beetje Disney hier, snufje Spiderverse, een tegen het evangelisch-blijde boodschap aanhangede moraal, zak geld ertegen aan, redelijke stemmen-cast, paar popliedjes waar de oudere kijkers mee kunnen leven, goed schudden en voila, een film voor de familie waar iedereen de film vergeten is gedurende de aftitieling.

Had meer verwacht

Erg leuk.

Ik had niet veel verwacht voordat ik de film keek, behalve dat ik waarschijnlijk wel vermaakt zou worden. Dat gebeurde dan ook, en nog veel meer. Ondanks dat deze film de originaliteitsprijs niet gaat winnen, is het wel een leuk avontuur met een belangrijke boodschap, ook al is deze boodschap best herhaald geworden door de jaren heen.

Ik had vooraf niet veel verwacht van de stemmencast. McBride lijkt me niet iemand die graag in dit soort films op komt dagen, maar ook hier weet hij zijn enthousiasme goed over de film heen te laten schijnen. Voor Rudolph is dit niet bepaald onbekend terrein, en doet het dan ook redelijk. Jacobson kende ik eigenlijk nog niet. Ik dacht dat ik de stem van Kunis hoorde, maar ook Jacobson stelt niet teleur.

Wat deze film vooral speciaal maakt is de enthousiaste regie die heel veel extra's op de film gooit. Veel kleurrijke sequenties, een megahoog tempo en ontzettend veel vermaakselementen. Elke scene zit boordevol detail en kleur, en dat maakt de film geen enkel probleem om uit te zitten. De 110 minuten voelden erg aan als 90 minuten, eigenlijk zouden veel animatiefilms hier een voorbeeld aan moeten nemen.

Ondanks dat de film vooral dwaas begint waar ik niet altijd een fan van was weet het zich vooral mooi staande te houden richting de finale. Uiteraard is het allemaal erg ver over de top, maar de film raakt, vermaakt en overtuigd. Het speelt erg leuk in op zowel de jongere als de oudere doelgroep. Misschien gaat het verder door de drukke aanpak niet veel indruk maken qua boodschap, maar het is ideaal kijkvoer.

Leuke film dus, behoort zeker tot de leukere animatiefilms van de laatste tijd. Het meest kwalitatieve dat er is, dat is het niet, maar zoals ik al eerder aangaf is het een film die meerdere emoties kan losmaken vanuit de kijker. Ik heb er erg van kunnen genieten, terwijl ik kinderfilms juist nooit zo speciaal vind. Goede verrassing dus met lekker veel flair.

Leuk! Zoals de strijd tegen een kwaadaardige AI in 'The Mitchells vs. the Machines' (2021) vooral een confrontatie is met het einde van een kindertijd en het verlangen naar persoonlijke vrijheid. Wat laat je achter en wat neem je mee? Voor Katie (Abbi Jacobson) is de robot apocalypse een manier om aan haar vader Rick (Danny McBride) te bewijzen dat zij niet meer zijn kleine meisje is, maar bijna een volwassene met eigen talenten en kwaliteiten. Een uitgelezen kans om zichzelf te bewijzen als zij een stuk meer begrijpt van de technologische overmacht waar de mensheid in verstrengeld is geraakt. 'The Mitchells vs. the Machines' (2021) heeft de stijlvolle energie van 'Spider-Man: Into the Spider-Verse' (2018) en de sociaalkritische knipoog uit 'WALL·E' (2008). Misschien zelfs een scheutje 'Gravity Falls' in de liefdevolle manier waarop die imperfecte Mitchells in beeld worden gebracht. Al voelt 't bij 'The Mitchells vs. the Machines' (2021) wel vaak dat ze elementen bij elkaar hebben geveegd uit andere producties. Neemt niet weg dat Katie precies de bevredigende ontwikkeling doormaakt die bij zo'n positieve familiefilm past.

Dit was een hele leuke film. Vond deze erg grappig, een tof verhaal en zelfs naar het einde toe ontroerend.

De film zag er tof uit, ook heel kleurrijk en ook veel actie. Niet echt minpunten bij deze film, behalve dat de stem van het zoontje er niet bij paste.

Een aanrader!

Niet de meest originele film misschien qua plot en vertelwijze, en op momenten net wat te duidelijk op kinderen gerichte film in al zijn drukte, maar voor de rest toch vooral een erg leuke film voor het hele gezin. De animatie is mooi over het algemeen, met vaak prachtige belichting en ontwerpen. Zowaar echt een creatieve film. Ook is de film regelmatig behoorlijk grappig (die scène in het winkelcentrum!), met wat geslaagde satire over de technologiemaatschappij en veel goed getimede grappen. Het is niet eens dat de personages nou echt zo leuk zijn (normaal echt een must om een animatiefilm als deze leuk te maken), maar de stemacteurs geven de film echt iets extra's.

Met de zoomerhumor en memecultuur die een nadrukkelijke plaats innemen in deze film heb ik dan wel weer echt wat minder persoonlijk. Al die lelijke Snapchat-filters en memes verkrachten regelmatig ook een beetje het uiterlijk van de film, waar daar verder juist vaak heel goed over nagedacht lijkt te zijn. Dat is wel jammer, want verder is de film vaak erg zelfbewust.

De band tussen vader en dochter is het hart van de film, en hoewel het wat bot wordt gebracht is het uiteindelijk wel heel makkelijk om er voor te zwichten. Subtieler vond ik dan de manier waarop de film inclusief is en een boodschap van jezelf zijn uitdraagt. Vaak wordt inclusiviteit op een bijzonder onnatuurlijke manier in een film verwerkt, maar de terloopse manier waarop dat hier wordt gedaan vond ik echt mooi.

Overigens dan wel weer een beetje ironisch dat de moeder een soort van lege huls is. Ze krijgt dan nog wel een nadrukkelijke rol in een van de rijkelijk aanwezige geslaagde actiescènes, maar ik zou haar karakter niet eens echt kunnen omschrijven. Verder gaat de film op het einde nog behoorlijk los, vooral in de haast abstract in beeld gebrachte scènes in het hoofdkwartier, maar het einde loopt wel echt wat te lang door. Dan zie je toch glimpjes van een drukke kinderfilm terug. 3.5*.

Hoewel de humor vaak geforceerd aandoet is de grappendichtheid net zo hoog als het tempo in deze vrolijke, erg op familie georiënteerde (en dus brave) animatiefilm over een gezin dat bol staat van de tekortkomingen en ontdekt dat het desondanks over de juiste elementen beschikt om te voorkomen dat de door Social Media geobsedeerde wereld ten prooi valt aan de virtuele entiteit PAL [Olivia Colman], die een geheel nieuwe (en vaak hilarische) draai geeft aan de term “Rise of the Machines”. Enthousiaste stemvertolkingen en een barrage aan inventieve visuele grappen, waaronder een bijzonder tennisracket en een confrontatie met Furby’s, zijn voldoende voor zo’n anderhalf uur vermaak voor jong en oud.

Eigenlijk wel een prima animatiefilm boordevol actie en ook humor. Eén van de grootste pluspunten is dat het nimmer stilvalt. Dit gaat misschien wel wat ten koste van de diepgang of de inhoud, maar er gebeurt zoveel per scène als in zijn geheel dat het enorm vermakelijk is en je dit al snel vergeet.

De humor slaat ook aan. De vader, de hond, de hele familie eigenlijk. Verder misschien ook herkenbaar voor een modaal gezin waarbij je stilaan tienerkinderen ontwikkelt. Het zijn niet meer de gedweeë koters van weleer. Family time staat centraal en hiertoe krijgen ze de kans wanneer de mensheid dreigt te verdwijnen. Daarnaast ook wat moraal over de technologiemaatschappij, maar zonder belerend over te komen.

Doet wat denken aan The Incredibles, maar moet daar vreemd genoeg weinig voor onderdoen, integendeel zelfs. Prima film voor het hele gezin!

Aangenaam, druk en vermakelijk.

Centraal staat het gezin Mitchell, geen alledaags en perfect gezin zoals de buren, maar een verzameling bonte figuren die juist verre van perfect zijn. Vader Mitchell en zijn dochter begrijpen elkaar niet helemaal meer, terwijl ze voorheen een fantastische band hadden. Vader Mitchell moet niets hebben van moderne technieken terwijl dochter Mitchell haar toekomst er aan verbindt. Onvermijdelijk leidt dit tot een breuk tussen beiden en vader Mitchell zet alles op alles om de band met zijn dochter te herstellen, voordat deze onherstelbaar beschadigd is.

Ongewild raken de Mitchells betrokken bij een reeks incidenten die het voortbestaan van de mensheid in gevaar brengen. Het is aan hen om de wereld te behoeden voor een ramp en zij zullen daarvoor samen moeten werken en hun sterke punten moeten aanspreken.

Hoewel de film een moraliserende boodschap heeft, wordt deze toch niet opdringerig gebracht. De film kent zeker ook wel wat tedere en ontroerende momenten, maar er wordt toch vooral ingezet op heel veel humor. Heel veel humor. Ik kan me eerlijk gezegd geen film herinneren waarin het aantal grappen en grollen zo ontzettend hoog ligt als in deze film.

De karakters zijn sympathiek neergezet en voelen ook zo aan. Dat is best knap, want bij heel veel animatiefilms lukt het juist niet om de juiste band op te bouwen tussen de kijkers en de personages. Ik voelde echt mee met de pijn van de vader over de gebroken band met zijn dochter. Misschien omdat ik zelf vader ben dat ik daar wat gevoeliger voor ben.

De strijd tussen de generatie die moeilijk kan omgaan met de moderne technieken en de generatie die schermverslaafd is vond ik ook sterk. Dat is natuurlijk iets wat nu daadwerkelijk speelt en waar iedereen wel eens mee te maken krijgt. Kijk maar eens om je heen, veel mensen lijken tegenwoordig wel aan hun scherm vastgeplakt te zitten en kunnen het niet eens meer opbrengen om in een wachtkamer een praatje te maken. Aan de andere kant heb je mensen die moderne technieken afzweren, terwijl deze juist voor veel gemak en comfort kunnen zorgen. Deze film steekt daar op een leuke manier de draak mee.

Ik heb er van genoten!

Ik vraag me dat soms ook af, maar is dat werkelijk zo? In de jaren 90 praatten de mensen op de trein ook niet met elkaar. Toen hadden ze een boek of hadden ze een walkman op. Enfin, ik zie nog steeds mensen die dingen lezen, dus dat stemt me wel gelukkig. En ik denk best dat je vandaag bij de tandarts nog steeds de mensen met hun smartphone kan aanspreken als je dat echt wil, zolang ze geen AirPods inhebben natuurlijk.

Vooral bij de wat oudere generatie hebben schermen een negatieve connotatie. Onterecht vind ik al hebben ze wel een punt bij social media, die mijd ik ook (liever). Maar dát zal dan mijn vooroordeel zijn

110 minuten, maar eigenlijk zijn dat er 95. De aftiteling duurde serieus een kwartier. De film mist nogal een eigen smoel en is een allegaartje van allerlei animatiefilms van Disney, Pixar, Dreamworks et cetera. De film is vaak ook enorm druk en schreeuwerig, iets waar ik totaal niet van houd. Jammer, want ondanks de weinig creatieve ideeën had hier best een vermakelijke film ingezeten. Het stemmenwerk is oké, animatie niet heel bijzonder maar gaat ermee door, dat gezinnetje kent wel een redelijke chemie en het eerste halfuur is nog wel prima. Daarna echter wirdt het pakken minder. 2,0*.

Even zien, leg nog even uit, waarom waren we ook alweer afgestapt van prachtig tekenwerk naar lelijke 3-D computeranimatie? Vermoedelijk omdat het goedkoper is. De poppetjes zijn namelijk echt lelijk, de robots en de achtergronden wat beter. Daarnaast allemaal te druk en te veel geschreeuw en dat stoort voornamelijk in het eerste half uur, waar de actie nog niet eens begonnen is. Als de Apocalyps eenmaal begint wordt het iets beter, maar een favoriet zal het niet worden.