Run (2020)

De film begint heel sympathiek en introduceert een goedhartige alleenstaande moeder en haar opgroeiende dochter. Dat de dochter gehandicapt is en afhankelijk van de moederlijke zorg, maakt de uitgangssituatie zelfs nog een tikje sympathieker. Wat al snel gaat knagen is de obsessieve drang van de moeder om haar dochter heel fanatiek binnen haar invloedsfeer te houden. De dochter leeft in een verstikkende gouden kooi. De sympathieke eerste indruk maakt al snel plaats voor twijfel, onrust en ongemak. Spannend.
De meeste scènes spelen zich in de gezamenlijke woning af. De meeste scènes doen het met de twee hoofdpersonages. Dat voelt benauwend. Goed acteerwerk van moeder Sarah Paulson en dochter Kiera Allen, die beide weinig speelveld hebben maar er goed in slagen hun personages te voorzien van vleugjes wanhoop, angst en paniek. Naast de gelimiteerde setting, helpt hun bezielende spel bij de totstandkoming van een nare claustrofobische sfeer.
Prima sfeertje dus. Het verhaal is echter wel enigszins voorspelbaar. Ik had meerdere keren inhoudelijke associaties met Misery (1990). Het goede camerawerk leidt gelukkig af van teveel geassocieer. De camera haalt het maximale uit de benauwende setting, vindt steeds weer pakkende perspectieven om het spanningsniveau op peil te houden en behoedt de kijker voor teveel herinnering aan gebaande paden.
Kiera Allen heeft in Run haar filmdebuut. Zij speelt de gehandicapte dochter authentiek. En dat is geen wonder. Na afloop las ik dat Allen sinds zes jaar in een rolstoel zit. Logisch dus, dat zij in de film zo overtuigend met een rolstoel in de weer is.
Run is een prima thriller. Het verhaal is niet heel opzienbarend en zelfs nogal voorspelbaar. Goed acteerwerk en goed camerawerk doen je dat vaak vergeten. Dat is knap.

Mooi einde haha.

Een echte film voor American Horror Queen Sarah Poulsen, beetje voorspelbaar, maar met een tof einde.

Prima thriller met een goeie spanning opbouw !

Goed opgebouwd verhaal rond het Munchausen syndroom waarbij de spanningskracht voortdurend wordt opgevoerd naar de uiteindelijke climax die misschien wel een beetje geforceerd overkomt. Maar de film weet de hele tijd wel te boeien en dit is vooral te danken aan de geleidelijke spanningsopbouw en vooral het uitstekend acteerwerk van beide hoofdrolspelers. Het slot kent ook een toffe twist. 7/10

Een van de betere thrillers die ik de laatste tijd gezien heb en dat vooral vanwege de zeer goede spanningsopbouw. Ik heb vanaf het begin in spanning gezeten, ook vanwege de plotinhoud dat verraadde dat de film de nodige verrassing in petto had. Geen al te voorspelbaar einde dus. Ik heb me in ieder geval geen minuut verveeld. Verder goed acteerwerk van beide dames.

4,0*

Ik ben positief verrast! Het verhaal sprak me niet echt aan, maar bij gebrek aan alternatieven toch maar opgezet.

In tegenstelling tot veel andere suspense thrillers ontbrandt deze behoorlijk snel. Weinig introductie en weinig uitdieping vooraf. Vooral weinig onnodig geklets.

Zodra het eerste bommetje is gedropt, volgen de gebeurtenissen elkaar snel op. De film werkt dan in hoog tempo naar het plot en het einde toe. Je weet al vrij vlot welke kant het op zal gaan, maar dat deert niet. Het laatste puzzelstukje kun je namelijk nog niet leggen

Omdat de film zo eenvoudig is opgebouwd, vond ik het persoonlijk ook best wel realistisch. Ik had op meerdere punten in de film zoiets van, ja dit zou eigenlijk best wel echt kunnen gebeuren. In Amerika zijn wel gekkere dingen gebeurd.

De twee dames vullen de hoofdrollen knap en geloofwaardig in. Van Paulson wisten we al dat het een prima actrice is, maar van Allen had ik nog nooit iets gehoord. Deze film blijkt dan ook haar debuut op het witte doek te zijn. Ik denk dat we nog veel van haar zullen horen.

Zoals gezegd een positieve verassing!

Aardige film over een tienermeisje die in een rolstoel zit en verzorgd wordt door haar moeder. Het verloop is aan de ene kant wat voorspelbaar maar de ontknoping en finale zijn verder wel prima. De film had zeker niet langer moeten duren. Sarah Paulson doet het goed, maar ook wel wat veilig (dat geldt eigenlijk ook voor de rest van de film). Met gemak 3.0 sterren.

Update: nieuwe bioscoopreleasedatum is 29 april.

Prima thriller!

Persoonlijk vond ik het verhaal wel wat aan de voorspelbare kant. Je weet al heel snel hoe de vork in de steel steekt. Desalniettemin is het goed vermaak, maar dat ik momenten op het puntje van mijn stoel zat? nee dat helaas niet.

Mede door het acteerwerk van zowel Sarah Paulson als Kiera Allen deed het niveau wel wat stijgen.

3,0*

Goede thriller die de aandacht goed vasthoud. Uitstekend vermaak! 4.0

Wat een gave film. De moeder is natuurlijk bekend uit 'American Horror Story', maar in deze film stijgt ze boven zichzelf uit. De film begint matig, maar wordt hoe sterker hoe sterker. Het einde is gewoon fenominaal!

Vooruit, drie sterren. Al wilde ik er eerst 2,5 geven. Want al met al vind ik Run toch erg matig. Op zich wordt er grotendeels aardig geacteerd, maar nu en dan vliegen beide dames uit de bocht. En dat geldt ook voor het script dat redelijk geloofwaardig begint maar later af en toe gewoon absurd wordt. En waar de scenario schrijvers Chloe eerst nog moeite laten doen om de nodige informatie in te winnen, maken ze zich er verder in de film wel heel erg makkelijk van af. (Met een doos in plain sight, vol papieren die meteen alles haarfijn uitleggen, als dieptepunt) Daarbij komt ook nog, dat deze thriller eigenlijk nooit verrast, omdat alles vooraf vrij duidelijk getelefoneerd wordt.
Maar Run ziet er wel gewoon goed uit en is en blijft best spannend. Daarbij is het allerlaatste shot toch nog een aardige verassing. Vandaar toch net 3 sterren.

"You figured it out."

Aneesh Chaganty had mij met 'Searching' erg verrast, maar met deze film weet hij helaas geen blijvende indruk achter te laten.

De gehandicapte Chloe wordt sinds haar geboorte in zowat volledig isolement opgevoed door haar moeder. Ze kan zich slechts met haar rolstoel voortbewegen en neemt dagelijks allerlei medicijnen in om haar gezondheid te bevorderen. Op een dag blijkt er toch meer achter Chloe's situatie te schuilen...

Het geheel begint op zich lekker onheilspellend, ondanks dat de film redelijk voorspelbaar is. Desondanks is de kleinschalige aanpak zeker te waarderen. Veel gaat daarbij uit van het spel tussen Sarah Paulson en Kiera Allen. Met name de casting van Allen is uitstekend, gezien zij in het echte leven ook gehandicapt is; het voegt iets authentieks toe.

Op den duur merk je als kijker alleen wel dat men zich er iets te makkelijk vanaf wil maken. Vooral tegen het einde aan lijkt alles op een presenteerblaadje voorgeschoteld te worden, waardoor er weinig te raden overblijft. Enkele spannende scènes houden je nog enigszins bij de les.

Al met al is 'Run' een aardige thriller voor tussendoor, maar de film zal je niet lang bijblijven.

Kleine 3,0 sterren.

Zeer goede en realistische thriller met veel spanning, maar een min of meer voorspelbaar einde.De twee hoofdrolspeelsters zijn uitstekend.Prima om eens te zien.

Quotering:8/10

Vond het geen heel bijzondere film, best aardig, maar had wel zijn dubieuze momenten zoals Jynxter hierboven ook al meldt. Slecht is het niet, goed ook niet, 6,5 op de schaal van 1-10. zoiets.

Door de titel en wat voor info, weet je natuurlijk al meteen hoe de vork in de steel zit. Toch wordt er een goed beklemmend sfeertje neergezet. Volgens mij had het nog wel wat spannender gemaakt kunnen worden, maar daar hebben ze niet voor gekozen, prima!

Want je krijgt toch wel een griezelig verhaal te zien, zeker doordat het aan de oppervlakte zo 'leuk' en 'ontspannen' lijkt.

De dochter is slim en weet met haar ideetjes ver te komen.

Het einde is een beetje jammer, had ik anders gedaan. Vooral omdat........ooh nee, dat ga ik niet verklappen.

Gewoon gaan kijken, je zult het over het algemeen een goede film vinden.

Knap verhaal, Knap gehakketeerd, zeer goede triller.

Prima thriller, spanning goed opbouwend.

3.0***

Chloe [Kiera Allen] is tot nu toe vrijwel volledig afhankelijk geweest van haar moeder Diane [Sarah Paulson]. Chloe heeft zowel een huid- als een longaandoening, lijdt aan astma en diabetes en haar benen zijn verlamd. Maar ze is intelligent en zelfverzekerd genoeg om zelfstandig te gaan wonen op een campus. Wanneer ze op een dag een onbekend medicijn vindt, beginnen bij Chloe alarmbellen te rinkelen ondanks Dianes pogingen om haar gerust te stellen. Ze besluit op eigen houtje op onderzoek te gaan. Een slimme titel voor een intelligente thriller met een plot dat weliswaar niet helemaal waterdicht is, maar Chaganty zorgt voor meer dan voldoende suspense, daarbij geholpen door het voortreffelijke speelfilmdebuut van Allen.

Prima thriller, idd heeft het wel iets weg van Misery. Iets andere insteek.

Film zit goed in elkaar. Acteerwerk is goed. Lekker spannend. Misschien wel wat voorspelbaar, maar dat mag de pret niet drukken.

Er worden niet veel thrillers op deze manier gemaakt. Beetje jaren 90 style.

Aanrader!

meer dan uitstekende thriller.

prima spanningsopbouw, prima acteurs.

aanrader...

Leuk filmpje over een aan d'r rolstoel gekluisterd kindje dat moet zien te ontsnappen aan haar totaal gestoorde moeder, die lijdt aan munchhausen by proxy. Het is geen artistiek meesterwerk of zo maar wat de film leuk maakt is het survival aspect; waarin alle moves, die worden gemaakt, helder zijn gefilmd en uitgelegd. Soms op het nerdy af. Zo is wel erg veel gebruik gemaakt van de technische talenten van het kind, en haar vindingrijkheid. En op een gegeven moment duurt het net te lang.

Betere binnen het genre (soort van american/suburbian gothic) is the stepfather (J80), die veel dieper ingaat op de verhouding van het meisje en de fruitcake, maar als genrefilm toch geslaagd.

Eh nee. Geen geweldige film. Snap de positieve reacties hier niet helemaal. Er zijn meer van dit soort films waar ouders een kind min om meer opsluiten. Waar was de man des huizes.... of neem nog een paar kinderen. Rare toevalligheden. Als in een kistje al antwoorden op je vragen liggen wordt het wel heel makkelijk. Misschien al teveel gezien

Leuke film, ik hou wel van een beetje minimalistisch en niet te gecompliceerd. Gewoon suspense en wat raadselachtig. Alleen komt het einde wat geforceerd over (de welverdiende wraakactie). Ook een beetje dwaas van die moeder om dochterlief op te sluiten in de kelder, waar toevallig alle bewijsmateriaal netjes in een kartonnen doos klaarligt zodat het hele plot meteen uit de doeken wordt gedaan. En wat was de moeder eigenlijk van plan met dat zwarte goedje in de kelder, wou ze de dochter vergiftigen of was dat om haar helemaal te verlammen?

Een sterke thriller film.

Met verassend sterkte hoofdrol spelers.

Vol spanning.

Weliswaar wel met enige gaten in het verhaal.

Maar dat doet in dit geval geen afbreuk aan deze film.

Vooral door het sterke acteer spel van de hoofdrol spelers.

De film heeft enige raakvlakken naar de beroemde film Misery waarbij deze film net ietsje minder is.

Maar toch een hele goede film.

Er valt best veel op deze film aan te merken , dat de backstory nogal sumier is , dat het allemaal wel erg snel de thriller kant op gaat , dat men soms net wat teveel de spanning hoog laat oplopen met te weinig fundering .
Toch heb ik wel genoten , het is bij vlagen bloedspannend en het acteerwerk van beide actrices is dik in orde .
Dat wraakaspect aan het einde had van mij niet echt gehoeven , dat vond ik niet echt bij deze film passen .
Had dan aandacht besteed aan de hereniging met haar echte ouders , dat was wellicht een bevredigender einde geweest
Ook een vreemde keuze om de vader volledig uit het verhaal te laten , dat had qua plot een hoop interessante opties kunnen bieden .

Best apart, voordat ik mijn stem uitbracht had deze aardige psychologische thriller film een gemiddelde van 3,33* met 333 stemmen Deze ietwat pulpy thriller, die geïnspireerd lijkt door de Stephen King-verfilming "Misery (1990)" en welke ook lijkt op het waargebeurde verhaal van Gypsy Rose en haar moeder Dee Dee Blanchard, wordt naar het einde toe steeds idioter, maar heeft wel twee prima hoofdrolspeelsters en is behoorlijk spannend verteld.

De zeventienjarige Chloe (Kiera Allen) is in volledige thuis-isolatie opgevoed door haar moeder Diane (Sarah Paulson), die het beste met haar voor lijkt te hebben. Maar ze zit haar wel erg dicht op de huid. Sinds haar geboorte controleert haar moeder alles. Ze zit in een rolstoel, slikt elke dag medicijnen, krijgt thuis les en komt bijna nooit buiten het huis. Langzaam maar zeker komt Chloe achter de beklemmende waarheid, tot er nog maar een ding op zit RUN!

De film begint 17 jaar eerder, waarbij Diane net bevallen is van de te vroeg geboren Chloe, die in een couveuse ligt en beademd wordt en waarbij Diane aan de artsen vraagt:

"Komt het goed met haar?"

Daarna bevinden we ons 17 jaar later in de tijd en zien we moeder Diane en dochter Chloe in beeld. Chloe zit in een rolstoel (vooral op haar kamer), slikt elke dag handenvol medicijnen, krijgt thuis les en komt bijna nooit buiten het huis en zeker niet alleen. Desondanks mag Chloe dankzij haar technische inzicht en handigheid hopen op een studie en carrière. Chloe wacht namelijk op een acceptatiebrief van de universiteit van Washington en verlangt ernaar om de wereld buiten de bekende vier muren te verkennen. Moederlief en controlfreak Diane verklaart dat ze het niet erg vindt als Chloe het huis moet verlaten om te gaan studeren, maar stiekem is dat niet helemaal waar.

Met amper 90 minuten (om precies te zijn 85 minuten) heeft "Run" een vrij korte speelduur en normaal gesproken vind ik dat prima. Maar bij "Run" ben ik van mening dat een wat langere speeltijd beter voor de film zou zijn geweest. Nu wordt namelijk de ommezwaai van Chloe van brave dochter tot alles op alles zettende powervrouw wel heel snel gemaakt, waarbij ze na de eerste verdachte vondst, een potje Trigoxin pillen (voor het hart) op naam van haar moeder i.p.v. haar, al begint te handelen. De ontkenningsfase wordt gewoon overgeslagen. Met een meer gestage opbouw was dat geloofwaardiger geweest, zeker omdat het plot van de film vanaf het begin al bekend is.

Toch weet regisseur Aneesh Chaganty alles dusdanig te brengen dat de film met regelmaat spannend is en je vooral met Chloe meeleeft in haar strijd om achter de waarheid te komen. Ze maakt daarbij stiekem gebruik van het Internet (ze moet daarvoor iemand bellen omdat thuis het internet niet werkt) en gaat langs een apotheek, als ze samen met haar moeder in de bioscoop zit en ze zogenaamd moet plassen. Als haar moeder erachter komt, wordt Chloe nog meer geïsoleerd door haar en wordt ze opgesloten in haar kamer.

Maar dat houdt Chloe niet tegen, want ondanks dat ze in een rolstoel zit, ontsnapt ze via het raam en weet zelfs hulp aan te houden langs de weg. Maar ook dat wordt weer verhindert door daar moeder (de man die Chloe helpt steekt ze namelijk met een spuit in de hals), waarna Chloe thuis terechtkomt in de kelder (daar zijn immers geen ramen). Daar vindt Chloe dan een achtergehouden brief m.b.t. haar toegang tot de universiteit van Washington, vindt ze kinderfoto's van haar waarop ze lopend te zien is en ook vindt ze een document m.b.t. haar overlijden (de echte dochter van Diane is namelijk een paar uur na de geboorte al overleden!), waarna er een idiote maar wel spannende ontknoping volgt in een ziekenhuis en het einde heeft daarna ook nog een leuke verrassing in petto. En doel ik niet op het neerschieten van Diane, maar de scène zeven jaar later.

De cast van "Run" bestaat eigenlijk maar uit twee actrices, te weten Sarah Paulson en Kiera Allen, en die speelden beiden goed. Sarah Paulson speelt de rol van een emotioneel kwetsbare vrouw die in staat is tot vergaande zaken gewoon goed, ondanks dat ze het er af en toe net iets te dik bovenop legt. En Kiera Allen verrast in haar filmdebuut als haar pientere dochter met een sterke wil, die de afhankelijkheid en controle van haar moeder wanhopig van zich af wil schudden. Overigens is Kiera Allen ook in het echte leven aan een rolstoel gekluisterd, een gegeven dat haar optreden in "Run" alleen maar geloofwaardiger maakt.

Hoewel "Run" redelijk voorspelbaar is, is "Run" wel een aardig tussendoortje met een paar spannende momenten. De setting en het acteerwerk van de cast zijn in ieder geval sterk genoeg om de spanning bij tijd en wijlen op te drijven.

Raar, onwaarschijnlijk (niet plausibel gemaakt) verhaal. Geen vriendinnetjes om mee te spelen, dochter pas laat wegwijs etc. Een soort Misery 2.0 maar dan miserabeler als film. Moeder door Paulson vaardig gespeeld, was wel erg 2D.

Een degelijk gemaakte thriller. De spooky geluiden die doen denken aan soortgelijke geluiden in The Handmaid's Tale serie zorgen voor een sterke atmosfeer, maar ook shots waarbij het blijkt dat moeder vanuit het donker alles gadeslaat. Het plot is wellicht een beetje over de top, zeker naar het einde toe, maar dat hoort ook een beetje bij het genre. 3*.