Palm Springs (2020)

Wel geinig. Ik ging zonder voorkennis de film in maar vond het ding totaal niet verwarrend. De eerste lange scène is wat gek af en toe maar dat is het dan ook. Als Nyles wakker wordt denk je eerst nog dat het een droom is, als hij 1 a 2 dingen opnieuw meemaakt weet je: dit is Groundhog Day. En die bevestiging komt als Sarah hem al schreeuwend komt opzoeken bij het zwembad. Dus het verbaast me dat mensen hier zeggen dat ze de film in het begin verwarrend vinden.

Enfin, aardig ding verder wel. In de basis gewoon een doodnormale romcom, inclusief dramatisch hoogtepunt zo richting het einde waar alles uit elkaar lijkt te vallen. Behalve wat geinige momenten met het steeds opnieuw beleven van die dag (er wordt luchtig mee omgegaan wat verfrissend is, maar verder zit er weinig nieuws bij) zit er niet veel bijzonders in de film. Leuk gespeeld, prima chemie tussen Samberg en Milioti en een sterk rolletje van Simmons. Luchtig vermaak vanaf de bank maar ook niet meer dan dat en voor mijn gevoel duurde de film ook net wat te lang. 3,0*

Eentje in het Groundhog Day-rijtje en misschien wel een van de betere. Geslaagde comedy met Samberg en Milioti, leuke bijrol ook voor JK Simmons. Niet dat je zit te schaterlachen, maar het is heel vlot en leuk om volgen. De fijne vakantiesetting waarin de film zich afspeelt, helpt daarbij ook wel. Ga je gewoon genieten van de omgeving en het leven of keihard studeren om uit de timeloop te raken? Niets baanbrekends, maar leuk gedaan.

Mooi.

Zeer sympathieke romcom met twee uitstekende hoofdrolspelers die ook nog eens veel onderlinge chemie hebben. Blanco de film ingaan kan ik iedereen aanraden al is de afloop voorspelbaar. Niet dat het deert. Tof ineen gestoken, leuke soundtrack en een aandoenlijke romance. Soms kan film toch gemakkelijk mooi zijn.

3,5

Herzien en het cijfer blijft staan. Regisseur Max Barbakow doet met Palm Springs geen originele of verbluffende dingen, maar krijgt de basis bijzonder stabiel en dat levert een fijne wisselwerking op tussen romantiek en komedie. Specifiek voor Andy Samberg is dit een sterke prestatie, aangezien het scenario zijn personage perfect uitbalanceert tussen flauwe komedie en oprechte menselijkheid. J.K. Simmons en Cristin Milioti zijn daarnaast fijne aanvullingen en het concept wordt frisjes uitgewerkt. Het had wat mij betreft allemaal nog langer mogen duren en dat merk je zeker richting de finale, maar dat neemt niet weg dat Palm Springs van alles wat te bieden heeft zonder opdringerig aan te voelen.