Radioactive (2019)

Artifarty(eventjes) melomoralistich. Kon me niet bekoren zak maar segge.

Best interessant, vooral de flashbacks naar de toekomst. Een wonderlijke ontdekking die dagelijks gebruikt wordt, maar helaas een evengroot gevaar is....Doch kon hier meer uitgehaald worden. De cast is wat flauwtjes, en alles komt soms rommelig over. Goed voor een keer je te verdiepen in het onderwerp...

Biografie over Maria Skłodowska-Curie. De Pools-Frans schei- en natuurkundige, die een pionier was op het gebied van radioactiviteit, ze ontdekte de elementen polonium en radium en ontving twee Nobelprijzen, eveneens was ze eerste vrouw die prijs ontving.

De film flitst door de bepalende momenten in haar leven: haar echtgenoot en levenslange onderzoekspartner Pierre (Sam Riley) en het tragische verlies, uiteraard het ontdekken van de elementen polonium en radium, de geboorte van haar kinderen, twee Nobelprijzen, haar affaire en de bijdrage die ze leverde aan de eerste wereldoorlog.

Daartussendoor maakt regisseur Marjane Satrapi gebruik van animatie om een ​​deel van het wetenschappelijke van radioactiviteit te illustreren, dit werkt effectief, maar haar beslissing om met tussenpozen vooruit te flitsen in de geschiedenis om te laten zien waar Curie's wetenschap heeft toegeleid (Hiroshima, behandeling van kanker,Tsjernobyl) haalt ons uit het verhaal.

De prestaties van Rosamund Pike zijn sterk, intelligent en vol emotionele lagen (bot, koppig en af ​​en toe grof, maar ze is ook enorm sympathiek) maar passen goed bij deze succesvolle vrouw uit de geschiedenis. Meer naar het einde zien we ook nog even Anya Taylor-Joy als dochter Irene (die zelf ook later de Nobelprijs kreeg voor haar ontdekking van kunstmatige radioactiviteit)

Daarmee is dit een goede Biotopic met een goed, krachtig portret van het opmerkelijke figuur Maria Curie. Een leuke kennismaking en een soort geschiedenisles Maar meer ook niet zoals er nog vele zijn over andere personen.

Positief is dat men niet alleen de wetenschapster maar ook de mens Marie Curie laat zien.

Leuk om eens gezien te hebben maar heb me meermaals kapot geërgerd aan het irritante hoofdpersonage.

De film begint al met 2 onwaarheden of laten we zeggen vrije interpretaties van de makers.

Bij een fantasiefilm is dat prima.

Bij een historisch werk niet en ik snap er helemaal niets van waarom makers dat toch iedere keer weer doen.

Nee, Marie Curie botste niet toevallig op straat tegen haar toekomstige man aan, ze kwamen met elkaar in contact via een collega wetenschapper.

Minder romantisch misschien en daarom maar de botsing?

Verder was professor Lippmann een groot bewonderaar van haar en had haar juist geholpen in plaats van haar uit een labaratorium te verwijderen.

Wat houd dat dan in voor de verdere interpretaties van de makers van zo'n film vraag je je dan af.

Rosamund Pike is op zeker een van mijn favoriete topactrices. Een film met haar er in is op voorhand interessant. En dan nog als onderwerp Mme Curie. Kan niet fout gaan.

Nou dus toch wel. Satrapi verdient voor dit gepruts de Nobel-prijs voor de miskleun. Het begint nog wel aardig, maar dan komen de flash-forwards - want het belang van het werk van Curie moet zonodig worden uitgelegd zodat ook de stomste zombie nog snapt waar het over gaat. En ook als die uitleg helemaal niet klopt in de context van het verhaal - omdat pas veel later zou worden ontdekt hoe het precies werkt. En dan komen er nog wat onduidelijke, onbewezen en waarschijnlijk verzonnen feitjes bij...

Zoals me wel vaker echt erg in het verkeerde keelgat schiet, ook nu is het weer de vraag - waarom heeft Satrapi zich niet gewoon strak aan de werkelijkheid gehouden? dat verhaal is vele malen sterker en indrukwekkender dan wat ze nu laat zien. Er is al genoeg nepnieuws en middelmatig gestuntel in de wereld, daar hebben we echt niet nog meer van nodig. Had liever een voorbeeld aan de echte Mme Curie genomen - die was ook niet tevreden met half werk.

Je gunt zo’n film dat hij net iets beter is.

Ik draag zowel de wetenschap (en geschiedenis ervan) als Satrapi een warm hart toe, en Persepolis staat hoog in mijn lijst met beste animatiefilms. Curie’s biografie staat hier overigens ook in de kast. Maar ondanks aardige vertolkingen voelt deze film behoorlijk geforceerd en gekunsteld, met name door vreemde flash forwards die mij me hardop deden afvragen: ‘wat wil je hier nu precies mee zeggen?’. Het werkte niet.

Het budget was duidelijk niet enorm, maar het zijn met name de budget onafhankelijke dingen die Radioactive voor mij weerhielden van een positieve waardering. Zo streng als blurp hierboven ben ik niet, maar hij heeft zeker een punt. Het script is behoorlijk matig. Maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik me niet vermaakt hebt, en ik hou van dit soort biopics. Ook als ze niet helemaal geweldig zijn.

2,3*

P.s. Anya Taylor-Joy fans moeten geduldig zijn, duurt even voor die ten tonele verschijnt.

Redelijke film over Marie Curie die samen met haar man aan het begin van de vorige eeuw een ontdekking doet. Een boeiend stukje wetenschappelijk geschiedenis, echter niet overal even boeiend uitgewerkt. De film probeert te veel te vertellen. Hier en daar best sfeervol in beeld gebracht en ook de muziek is passend. Zeker vergelijkbaar met de eveneens niet geheel geslaagde biopic Tesla.

Tja. Als ik erin mee zou gaan als een (soort van) visueel sprookje, zou ik dit best nog kunnen waarderen, zeker ongeveer het eerste uur (echt wel een Satrapi film wat dat betreft) - daarna wordt het qua invulling wat saaier. Maar de voorgaande kritiek(en), dat Curie eigenlijk een waarheidsgetrouwere biopic verdient, en een soberder aanpak eigenlijk beter had gepast, kan ik ook heel goed in mee.

Pike en Riley doen het verder nog behoorlijk goed. Qua cijfer ga ik maar in het midden zitten en da's voor deze regisseur wel meteen de laagste score die ik aan (een werk van) haar heb uitgedeeld...

2,5*

De film is gebaseerd op deze graphic novel: Radioactive: Marie & Pierre Curie, A Tale of Love and Fallout by Lauren Redniss.

Marie Sklodowska [Rosamund Pike] moet als vrouw van Poolse afkomst zeer stevig in haar schoenen staan om zich staande te houden in door mannen gedomineerde universitaire kringen. Ze krijgt steun van Pierre Curie [Sam Riley], een wetenschapper die gelooft in haar ideeën over het stralingsverschijnsel die Henri Becquerel aan het eind van de 19e eeuw had ontdekt (en dat we nu kennen als radioactiviteit). In 1903 wonnen Marie en Pierre de Nobelprijs voor Natuurkunde, maar voor het werken met radioactieve straling betaalden zowel Pierre als Marie een dure prijs. Vandaar dat Marie terughoudend is wanneer dochter Irène [Anya Taylor-Joy] in de voetsporen van haar ouders wil treden. Pike is goed in de hoofdrol en Satrapi weet de periode waar het verhaal zich in afspeelt op overtuigende wijze tot leven te brengen. Het scenario schiet jammer genoeg wat tekort in de dramatische scènes en is meer een degelijke historische reconstructie dan een karakterstudie.