Der Goldene Handschuh (2019)

Fascinerende en bizarre film die het verhaal vertelt van Honka, een pathetische, vieze alcoholist en tevens seriemoordenaar. Erg rauw in beeld gebracht. Je moet het maar kunnen hoor, zo acteren. Vier sterren.

Dan had hij honger en kwamen de worsten en kabeljauw op tafel

Dit is zo'n film die echt nog wel even blijft hangen. We duiken in het brein van een seriemoordenaar, die de meest afschuwelijke dingen doet met zijn vrouwelijke slachtoffers. Vreselijk, temeer omdat het ook nog eens waargebeurd is. Hoe erg, ranzing, goor en vuil deze film ook is, is het mijns insziens een meesterwerk. Dat heeft deze film in de eerste instantie te danken aan de casting, want die is fenomenaal. De hoofdrolspeler zet een ongelooflijke prestatie neer (je moet het maar kunnen), maar ook de wat oudere dames van de lichte zeden doen zeker niet onder wat acteren betreft. Deze film is ondanks de gruwelijkheden briljant gemaakt en alles klopt gewoon. Zeker geen alledaagse film en zeker niet geschikt voor gevoelige mensen.

Deze film. . . .

Karikaturale trol drinkt er eerst ene en verlost daarna verlepte hoeren uit hun uitzichtloze situatie op al even wansmakelijke als vermakelijke wijze. The End.

Een film die gelijk begint met een vrouw in bed met achterwerk op slipje na bloot. Verder gaan we zien: in elkaar geramde gezichten, bloot, sex in probeer situaties, gescheld tot op een zeer oncomfortabel niveau: "stoephoer, stopcontactneuker enz..."

U ziet het, leest het en raakt mogelijk gechoqueerd maar het is (net als de hoofdrolspeler doet) een kwestie van doorzetten en incasseren. Bij mij waren regelmatig de traanbuizen open vanwege de gore humor, vriendin vond het nu en dan te ver doorgaan. Heren, kijk mogelijk alleen of kijk met een vrouw die voor het kijken naar goor gedrag niet terugdeinst.

Nu en dan had ik het gevoel dat het prima was dat er niet te veel in mijn buikje zat, zo goor was dat huis en de hoofdpersoon met zijn vriendenschare.

Een 8, waarvan 1 punt voor het gedurfde

knusse stoel waar heb je deze film gezien als ik vragen mag?

Vanavond de film kunnen kijken en echt een prima film. De jaren 70 zijn perfect nagemaakt. Het acteren was ook weinig mis mee. Maar wat een ziek figuur zeg, maar nou vond ik dat die hele kroeg wel vol zat met behoorlijk wat wazig volk. Dit soort films mag ik graag zien zo nu en dan en ik versta redelijk goed Duits dus wat dat betreft was de film voor mij goed te volgen. Het was trouwens een vrij onbekende film voor mij van een ook voor mij onbekende regisseur. Maar ik zag dat hij best redelijk veel goeie films heeft gemaakt, of althans met een redelijke waardering.

Leuk gezelschap daar im Goldene Handschuh, de oud SS'er was me er ook eentje zeg. Honka was volgens zijn broer zo gierig dat ie op een sneeuwbal scheet om hem dan als negerzoen te presenteren. En dan zeggen ze dat Duitsers geen humor hebben.

Viezigheid, mistroostigheid, lelijkheid en onbeholpenheid in een vat goedkope drank, de stank kwam bijna uit de tv. Qua verhaal wellicht een half uurtje te ang maar Dat werd door de visuele schoonheid goedgemaakt.

Nou, vies filmpje zeg.

Maar wel een goeie.

inderdaad een enorm deprimerende / vieze film... waarvan ik zeg .. petje af.

Een pluim voor de setting, make-up, acteurs en zelfs de figuranten.

Aan elk detail is gedacht, tot de vieze vingernagels , ondergoed van de vrouwen e.c.t. na,

( ook al vond ik de witte onderbroek van Fritz zelf er wel erg nieuw / wit uitzien, vergeleken met zijn hele levensstijl..)

de sfeer vooral in de kroeg is echt geweldig neergezet.

Vooral de settings en het acteerwerk maken de film al de moeite. het verhaal zelf is meer een opsomming van de moorden, want verder word er zeer weinig toegelicht qua achtergrond van de personen.

Het eind / ontknoping kabelt ook langzaam in zicht zonder echt climax. ( maar zo zal het in het echt ook zijn gegaan)

De foto s van de ware personen, en ook hoe het huis er in het echt uit zag maakt het allemaal toch wel wat bizar. ( en tevens hoe goed dit in de film dus was nagebootst)

visueel gewoon een juweeltje waarvan je ziet dat die met liefde is gemaakt, en denk dat er ook wel veel gelachen is tijdens het filmen in de kroeg.

de humor in de film is echter ver te zoeken..

Bijna twee uur ondergedompeld in een Hamburgs delirium. Een in grauwe kleuren geschetst milieu waar een zich verbijsterend verhaal heeft afgespeeld, de stank moet ondraaglijk geweest zijn te huize Honka. Zijn woordgebruik is vrij formeel maar zijn daden zijn ronduit ranzig. Wat een leven.

Sterk is dat je het verhaal wordt ingezogen door de aankleding en acteerprestaties en je je toch enigszins kunt inleven in de personages.

Top film! Doet realistisch aan, je ruikt haast de lijken, zweet, drank en rook door je tv heen.

Memorabele en ijzersterke rol van Jonas Dassler, een film uit het oogpunt van een trieste seriemoordenaar en hoe gek het ook klinkt dat zet hij fantastisch neer en het camerawerk past daar perfect bij. Er bovenop, smerig en niet wegdraaien bij heftige stukken. Niet voor iedereen, dat zie je ook aan de scores her en der maar dat heeft meer met het zwakke maag gehalte te maken denk ik.

Ik dacht dat ik alle soorten films wel gezien had maar dan word je toch weer verrast.

Het was ziek, tragisch, verschrikkelijk, komisch en hartverscheurend bij elkaar.

Ik had toch momenten dat ik aan De Helaasheid der Dingen (2009) moest denken ook een aanrader hoor maar dan zonder moorden...

Die pas 22 jaar was!

Had het inderdaad even opgezocht, kende hem verder nergens van. In alles een geweldig acteur, zijn mimiek, bewegingen het praten, 10 punten voor alles.

Als een bijzonder naargeestige sfeerschets van het nogal kleurrijke clientèle van een café in de rosse buurt van Hamburg in de jaren zeventig is deze film bijzonder geslaagd. Alles ziet er op zijn minst smoezelig en op zijn ergst ronduit ranzig uit, en de acteurs hebben allemaal van die koppen die je echt bijblijven.

Helaas krijg je alleen bij al die bijrollen nog enigszins hints van hoe hun leven is verlopen. Bij hoofdpersoon Fritz Honka moet je het toch vooral doen met het typetje dat je krijgt voorgeschoteld. Hoe prijzenswaardig de make-up en toewijding van Dassler ook zijn, de rol weet dat niet helemaal te overstijgen. Wel een sterk einde overigens. 3.5* dan maar.

Heerlijk en heerlijk goor. Dat Faith Akin de film had gemaakt wist ik van te voren niet, en zijn naam op de credits zien staan schiep plotseling nog wat meer verwachtingen. Die gelukkig compleet werden ingelost.

Alles is vies, kleeft, plakt, is doorrookt, doordrinkt - de film gaat voor mij ook niet perse over een seriemoordenaar maar is eigenlijk een perfect geconstrueerd tijdsbeeld. Heerlijk smoezelig, ranzig, met een perfecte hoofdrol van Jonas Dassler. Genoten.

4,0*

Naargeestige film maar fantistisch gemaakt met goed acteurwerk. Geeft een sfeerbeeld in de wereld waarin Honka leefde die hopelijk ver van ieder vandaan staat. Omdat het een waargebeurt verhaal is heeft het waarde.

Erg naar uitgekeken en niet helemaal wat ik er van verwacht had nog gehoopt had. Maar toch meer dan voldoende om interessant te zijn.

Een uberlelijk beeld van het Duitsland in de jaren '70 waar Fritz Honka gevolgd wordt komt naar voren. Een niet te benijden lelijk man met een schamel baantje die zijn vrije tijd vooral slijt in een verlopen buurtkroeg met zo mogelijk nog kanslozer en armoediger volk dan hijzelf. De film laat met zijn schokkende en rauwe begin van meet af aan weinig aan de verbeelding over en Honka's gestunteld is dan ook iets waar ik over twijfel of ik er om moet lachen of meewarig het hoofd moet schudden. Ongemakkelijk voelen bij het getoond of lachen, dat is de vraag...

De film blinkt uit in vuiligheid en rauw gedrag, en hoewel de kern van Honka's gedrag veel dieper ligt, wordt daar eigenlijk vrij weinig mee gedaan. Een gemist kans tot een subtiele onderbouwing die naar voren brengt dat Herr Honka een complex had rond zijn geringe lengte, seksueel weinig voor elkaar kreeg, ook niet raar met zoveel drank in je flikker, waarschijnlijk een moedercomplex had, en puntje bij paaltje ontoerekeningsvatbaar werd verklaard en zelfs vrij kwam na een x-aantal jaren behandeling en stierf in vrijheid. De getoonde vuiligheid is zoals het is, net als de brand die alles aan het licht bracht, komisch is het moment wanneer hij overgeeft als hij het luik opentrekt om nieuwe resten te verbergen. Het blijft toch de vraag waarom hij niet mondjesmaat deel voor deel wegbracht. Iets dat prima gekund had, fysiek zou hij niet in staat geweest zijn de lichamen weg te werken. Onzin natuurlijk.

Te midden van al deze ranzigheid, vuiligheid en net zulk hard, rauw en bandeloos gedrag van andere personages in de film rest mij toch de vraag waarom Akin zichzelf enigszins voorbij vliegt in dit troosteloze en weerzinwekkend beeld dat eerder lijkt om te choqueren. Het had van mij iets subtieler gemogen en met onderbouwing wat er nu daadwerkelijk in het hoofd van de gefrustreerde en losgeslagen Honka omgaat.

Desalniettemin een doordringend, in alle aspecten, beeld van die tijd en leefomgeving, met een ontstellend jonge Jonas Dassler die hier meteen toch al een fantastische rol neerzet. Later nog maar eens proberen.

Fascinerende film over een seriemoordenaar in Hamburg jaren '70. Een marginale kerel in een donkerbruin café waar praktisch alleen mensen komen die de maatschappij al lang vergeten lijkt te zijn. Waar ook geen vragen worden gesteld, zolang je maar niet dood gaat op een barkruk, kan het niemand schelen wie je bent en hoe je er uit ziet.

Het is gebaseerd op waargebeurde feiten en toch lijkt het door de grote marginaliteit eerder een parodie te zijn. Tot je de historische foto's vergelijkt met de moordenaar, de slachtoffers en de setting. Dan zie je dat d werkelijkheid niet moet onderdoen. Uiteraard in een vorm gegoten voor de film. Het levert alvast een interessante film op.

Jawel... weer een daadwerkelijk bestaand persoon... en nu lijkt het erop om tegelijkertijd de mosterd te halen bij The House That Jack Built.

Faith Akin was bekend om zijn Turkse roots die hij veelvuldig toebracht in de Duitse cinema. Nu stort hij zich op deze omstreden zaak die schijnbaar in de jaren 70 in Hamburg plaatsvond. Deze Fritz Honka was de Duitse Jack the Ripper en wordt hier echt fenomenaal neergezet door een acteur die slechts 22 bleek te zijn. Hoe dan? Je zou toch echt denken dat Fritz Honka door een veertiger wordt neergezet.

Ja, ik mag het eigenlijk niet zeggen maar Der Goldene Handschuh wist me, net zoals The House that Jack Built, geregeld op mijn lachspieren te werken. De gigantische lompheid van Honka, zijn perverse blikken en dronkemanschap, en dan met kers op de taart; die lompe moordrituelen die hij er op nahoudt, terwijl er een oubollige Slaghermuziek op de achtergrond zeurt in zijn ronduit smerige appartement vol naaktfoto's en waar de ellende en de smerigheid van de muren afdruipt. Hoe over de top wil je het eigenlijk nog hebben.

En dit is niet het begin van alles. De uitzichtloosheid en smerigheid wordt hier met een zodanige cynische ondertoon weergeven dat deze film soms erg op een slapstick lijkt. Neem bijvoorbeeld dat café waar Honka vaste klant van is; met zijn karikatuur aandoende klanten (een ex SS-er, een paar vunzige oude mannetjes, en dan ook nog allerlei uitgerangeerde pafferige oude dames waarvan de zelfmoordplannen op hun gezichten zijn af te lezen. Maar deze dames, ware het niet voormalige prostituees vallen toch wel in de smaak van deze zekere Honka. Hij neemt ze mee naar huis voor zijn perverse taferelen, domineert ze en wanneer hij het nodig vindt, vermoord hij ze.

Enkele personen mogen ook kruizen; die kantoormedewerkster en die scholiere. De jaren 70-sfeer is hier uitstekend weergeven en weet je mee te slepen. De dronkemansschappen, de dialogen (het is de schuld van de Griekse onderburen dat het hier zo stinkt), de verknipte personages, overal is rekening mee gehouden. En die hele woonkamer is bijna op detail nageboost; gezien de archieffoto's bij de aftiteling. Ook die scene met Fritz broer en die Grieken zijn erg leuk.

Ik heb hartelijk genoten van deze geschiedenisverwerking.

4,5*

Een film die begint met een extreem gewelddadige moord en het in stukken zagen van het slachtoffer is zeker niet voor mensen met een zwakke maag. De objectieve camerastandpunten, de afstotelijke hoofdpersoon [een fenomenale tour-de-force van Jonas Dassler] en het feit dat dit verhaal is gebaseerd op ware feiten maken dit tot een indringend, somber drama. Fritz Honka [Dassler] is begin jaren '70 één van de vele gasten in het aftandse café "In der goldene Handschuh" in de wijk St Pauli in Hamburg. Honka pikt daar regelmatig dronken vrouwen op die hij mishandelt, verkracht, vermoord en verbergt in een kruipruimte in zijn appartement. Karakterstudie van een weerzinwekkende seriemoordenaar is een fraaie reconstructie van een deprimerende periode (en niet alleen vanwege de Schlagermuziek), weet constant te verrassen en is over de gehele linie uitstekend geacteerd.

Vaak word ik neerslachtig door ellendige films, Maar hier werkte de verschrikkelijke tragiek me op de lachspieren . Wat een figuren , wat een ellende , wat een tragiek en wat een acteer prestatie van Jonas Dassler die er onherkenbaar uitziet .

Zo smerig en bruin en vies , een strip van jopie klepzeiker is er niks bij .

Maar ook wel een bijzondere film , in de zin dat ik zoiets nog nooit eerder heb gezien .En dat is misschien maar goed ook.

4* .

Wat een heerlijke pikzwarte vuile film zeg. Lachspieren zijn op de wenken gediend

Hou je van dit soort films met zwarte humor.

Dan is Man bites dog een aanrader. Heb me destijds veel vermaakt met die film

C'est Arrivé près de chez Vous (1992)

Fatih Akin daalt af in de krochten van het naoorlogse Duitsland en stuit op een afstotelijke groep mensen aan de zelfkant van de samenleving. Tandeloze prostituées, zwervers, dronkaards, en als stralend middelpunt de gestoorde Fritz Honka die zich omringt met rottende ledematen. Het leidt tot een niet bepaald plezierige maar intrigerende film, die echter iets te veel in herhaling valt en je dwingt naar het lelijke smoel van een groepje hopeloze marginalen te kijken (en bleef het maar bij hun smoel).

Een volledig ander soort film dan wat ik van deze regisseur ken, enig lef kan hem in elk geval niet worden ontzegd. Opvallend dat hij de hoofdrol gunde aan de jonge Dassler, die dat prima invult maar ook wel vrij duidelijk opgemaakt is. Kennelijk is het nog een brug te ver iemand te casten die daadwerkelijk lelijk is (zie bv ook Monster met Charlize Theron).

Achteraf misschien niet de beste keuze om deze met mijn eega te kijken op Internationale Vrouwendag.

Lekker droog.

Bijzonder naargeestige film wat past bij de hoofdpersoon en zijn daden, wat dat betreft dus goed neergezet. Door de hoofdpersoon wordt goed geacteerd, maar ook de 'aftandse' vrouwen zetten hun rol goed neer.

De hele setting is rauw en geeft de kijker een ongemakkelijk gevoel, er wordt geen poging gedaan de expliciete beelden te verhullen. Op een of andere manier moest ik bij het zien van de kamer van Honka voortdurend denken aan 'Misdaad en straf' van Dostojevski, waarin de hoofdpersoon ook een moord pleegde en (in mijn fantasie) in een soortgelijke kamer moet hebben gewoond, weliswaar zo'n 100 jaar eerder.

Met name de scenes in 'Der goldene Handschuh' spraken mij aan. Als student ook weleens in zulke kroegen geweest (weliswaar niet zo extreem als deze), puur omdat die als enige nog open waren. Daarnaast zelf jarenlang achter de bar gestaan en zulke types zijn mij niet vreemd.

Het is wat dat betreft een perfecte karakterschets van een seriemoordenaar zoals deze in andere films wordt geschetst: blanke man, moeilijke jeugd, fysiek beperkt en seksueel niet kunnen presteren.

De kijker wordt in de eerste scene al direct geconfronteerd met de gruwelijkheden, het vroegere leven van Honka zelf (wat uiteindelijk heeft geleid tot zijn uiterlijk en daden) komt niet aan bod. Hier moet je zelf voor opzoek gaan op onder meer Wikipedia.

Deze film heeft me aangenaam verrast. Goed acteerwerk en de sfeer is echt uitstekend en volgens mij ook realistisch in beeld gebracht.