The Professor (2018)

Luchtige zwaarmoedigheid.

Door een vreselijke ziekte pas pas gaan nadenken wat je eigenlijk met je leven had willen doen. Het zou niet zo moeten zijn , maar zal in de regel wel vaak zo gaan. Daar gaat de film over.

De weg die de prof bewandelt wordt tragikomisch gebracht en doet qua stijl inderdaad voor een heel kort moment denken aan het briljante American Beauty. Dat niveau wordt bij lange na niet gehaald, mede door de vlakke personages die me niet veel deden.

Maar laat dat de boodschap van de film niet verpesten: geniet nu van het leven!

Gewoon een leuke komedie, oke... triest thema....

Depp is natuurlijk perfetct gecast voor de rol van Richard.

Alleen één scene die ik er echt niet in vond passen. Die gay student die Richard vraagt of hij ooit sex met een man heeft gehad, zoiets. Met alle gevolgen van dien. Ik had echt zoiets van... Really?

Richard Says Goodbye werkt vooral door het aanstekelijke spel van Depp en de dikke fuck you naar het leven op het moment dat hij te horen krijgt dat hij niet meer lang te leven heeft. De ongemakkelijke situaties aan de dinertafel, op school en andere openbare plekken zijn af en toe hilarisch. Tegelijkertijd heeft de film ook een hart en weet het bij vlagen te ontroeren. Dat verder een aantal bijrollen niet helemaal goed uit de verf komen en overbodig zijn is maar een klein smetje op de film.

3 5*

fantastische film met geweldig acteerwerk van johnny depp.

Op de een of andere manier begrijp je hem op vele punten en heb je gelijk een band met hem.

Sterk verhaal en zeer goed gebracht.

Ik vond het echt een topper!

Vooral het eerste uur is erg vermakelijk en wonderbaarlijk luchtig gebracht voor een zwaar onderwerp als dit, wat mij betreft een voortreffelijke rol van Depp ook trouwens! Het laatste half uur is meer drama, wat op zich niet heel slecht uitpakte maar na dat heerlijke eerste uur had ik bijna zoiets van zet alsjeblieft door op dit tempo en in deze style, het einde had gewoon hetzelfde kunnen blijven

Heel dicht tegen een 4 aan, maar net een 3,5. Zeker een aanrader.

Een leuke film, een uur lang, om vervolgens in te storten

Matige film. Oppervlakkige uitwerking van het onderwerp sterfelijkheid.

Juweeltje!

Natuurlijk is het goed om zo nu en dan aan de dood te denken. Maar ik moet eerlijk zeggen dat Richard’s dood mij weinig deed. Daargelaten dat ik niet denk dat Richard’s hedonisme nu zo veel zeggend of betekenisvol was

Ik vond de scène totaal niet erin passen, heel erg out of place zullen we maar zeggen. Geen idee wat daar interessant aan is, maar ok.

Goede drama met hier en daar wat humor, sterk acteerwerk van Depp en een mooie boodschap!

Geen slechte film.

3,0*

The Professor heeft een alternatieve titel: Richard Says Goodbye. Geen idee waarom een films twee titels zou moeten hebben, maar de makers konden blijkbaar niet kiezen, en dat is al een slecht voorteken voor wat betreft het verhaal. Want het is een vreemde mix tussen drama en komedie.

Dat een film met Depp twee jaar lang onder mijn radar is gebleven, is ook wel tekenend. Hij dook ineens op in een illuster rijtje B-films op Netflix.

Het moge duidelijk zijn: Richard, het personage van Depp, krijgt te horen dat hij terminaal is. Hoe maak je met dat uitgangspunt een komische film? Op het moment dat Richard zijn last wil delen, krijgt hij zelf ineens allerlei schokkende ontboezemingen te horen van zijn familie. Die scène is zo absurd dat het zware onderwerp direct een stuk luchtiger is geworden.

Het markeert het begin van een achtbaanrit van een personage dat in sneltreinvaart nog even een sex, drugs & rock n roll leven wil leiden en overal lak aan heeft. Helaas gaat het nooit echt ver of over the top en worden veel scènes ingetogen gehouden doordat meneer de hoogleraar tijdens al zijn escapades aan een select gezelschap archetypische studenten wat willekeurig bij elkaar geraapte filosofie bijbrengt (terwijl merkwaardig genoeg op het laatst blijkt dat hij het vak Engels doceert).

Nee, Breaking Bad wordt het bepaald niet. Tegen het einde is de komische noot eraf en wordt het allemaal best serieus. Als hij zijn 'geheim' tenslotte deelt met de laatste paar personages die het nog niet weten, reageren die op zo'n debiele en laconieke manier dat het de hele film compleet onderuit haalt. Logische vragen als 'hoe lang heb je nog' of 'wat heb je dan precies' worden niet gesteld.

Sterker nog: Richard laat uiteindelijk zijn geschokte dochter achter, in haar eentje in huis, luttele minuten nadat hij het haar heeft verteld. En waarom? Om met zijn Sovjetunie-Mercedes door een weiland te crossen. Nee.

De film wil het handelen van Richard aan de kijker verkopen als de juiste weg, of op zijn minst een verklaarbare keuze, maar nee, ik ergerde me dood.

Depp deed het aardig met wat hij kreeg, maar het scenario smaakte naar Noah Baumbach / Ben Stiller / Adam Sandler. En dat is een vieze smaak.

1,5 sterren

Deze tragikomedie eens bekeken en het eerste uur was wel goed, jammer dat het laatste half uur wat minder was. Het eerste uur was ook heel luchtig voor zo'n onderwerp.

De cast deed het zeker niet slecht.

Goed voor een keertje, maar een waw gevoel had ik er spijtig genoeg niet bij.

toch nog een grappige film voor een ter dood veroordeelde Depp, goed gespeeld

Eigenlijk doet zo'n film precies wat je verwacht; een goede eerste helft, een tegenvallende tweede. De zwarte humor en eigenaardigheid is veruit het sterkste in de film, 100% gedragen door Depp. Natuurlijk weetje dat het dramagehalte met dit onderwerp gaandeweg de overhand zal nemen. Dat werd niet zó zwaar als gevreesd, maar het laatste kwartier is het kijken niet meer waard met de standaard zwaarmoedige speech en traantjes hier en daar.

Zijn er eigenlijk wel zwartgallige films die van puur drama en/of moraal verstoken blijven en doorzetten op de cynische, lichtvoetige kant? Ik laat me graag informeren

Matige komedie/drama waar je van moet houden. Voor de liefhebber.

Vanwege een Johnny Depp in topvorm is deze voor mij een dikke 5 sterren waard.....

Absoluut de moeite waard....

Jammer van dat vreselijk rare uit de lucht gegrepen einde: voor de rest een ontzettend fijne film, het soort komisch drama waar ik ontzettend blij van word. Tegen de stroom in van grappen die tegenwoordig niet meer kunnen, met een Johnny Depp die eigenlijk wéér Johnny Depp is maar dat ontzettend onweerstaanbaar doet, met een performance die echt wel een hart heeft. En Zoey Deutch kende ik niet: mooie vrouw, fijne maar helaas wat te kleine rol. Mooie momentjes ook tussen haar en Johnny.

Er mag gelachen worden om de dood, tragedie is komisch en het einde van de wereld kan eigenlijk best grappig zijn. Die paar extra levenslessen slash tegelwijsheden neem ik graag op de koop toe. Wondermooie film, fijn dat ik 'm nog even gezien heb.

4,0*

Zij is de dochter van Lea Thompson (de moeder uit Back to the Future) en regisseur Howard Deutch.

“In each and every moment we're composing stories of our lives, let's aim to make it a meaningful read... or at least an interesting one”

Deze film gaat binnenkort van ‘Netflix’ af waardoor hij eigenlijk op mijn pad is gekomen. Na zijn release leek het mij niet interessant genoeg te kijken of ik ben het vergeten maar ik had hem ook niet opgenomen in mijn kijk-lijst, een film die bij mij dus een beetje uit het zicht is geraakt. Ik moet zeggen dat ik na het lezen het plot toch wel erg nieuwsgierig was hoe deze film zich zou gaan uitwerken, het kan alle kanten op maar de te sentimentele kant daar zat ik persoonlijk niet heel erg op te wachten. De film slaat gelukkig niet helemaal die kant op maar, heel interessant vond ik hem nergens worden.

De in opspraak geraakte ‘Johnny Depp’ deed het overigens leuk in de film al vond ik het nergens een bijzondere rol van de beste man. Hij doet zijn ding, en daar is hij goed in en dat laat hij ook zien. We volgen ‘Depp’ in de rol van de professor ’Richard’ die te horen kreeg dat hij ongeneselijk ziek is aan kanker en ook uitzaaiingen heeft. ‘Richard’ laat het nieuws even inzinken bij zichzelf en als hij daarna ook nog eens hoort dat zijn vrouw vreemdgaat, of beter een affaire heeft en hun dochter lesbienne is wat duidelijk niet helemaal geaccepteerd wordt door ‘Veronica’ is ‘Richard’ er klaar mee en kiest er voor geen fuck meer aan het leven te geven.

Ook zijn studenten moeten hieraan volgen waar hij leuke gesprekken mee voert en op een vreemde maar geaccepteerde manier lesgeeft. Hij besluit bijvoorbeeld ook een avond met z’n studenten de kroeg in te duiken waar hij nog even een serveerster mee neemt in de WC terwijl ook zijn vrouw bezig is met haar affaire. Vervolgens vroeg hij om wiet aan zijn klas die een jonge kan geven in de vorm van brownies en ze vervolgens ook nog seks hebben met elkaar, hij wil het toch een keer proberen.

Er gebeuren meer vreemde situaties in de film, en het leunt allemaal tegen het feit aan dat de film draait om het feit dat ‘Richard’ weet dat hij doodgaat en zijn leven verder gaat leiden alsof er niks anders geld dan vermaak, alles eens proberen en het lukt hem aardig.

Ik vond de komedie wat flauw en die sloeg ook niet altijd even goed aan. Over het algemeen was de hele film best mild, buiten het feit om dat ‘Depp’ het leuk doet als ‘Richard’ en zeker zero fucks geeft aan het leven verder is alles lief. De wraak is ook totaal niet bijzonder te noemen, noch zijn streken en grappen. Het had van mij met wat meer pit gemogen, alles net wat grover en ook zeker de laatste dertig minuten zijn niet meer bijzonder te noemen. De film herhaald sommige scenes, er is weinig vuur te merken.

3.0*

Heerlijke scherpe film waarin goed gespeeld word.

Duidelijk een mindere film van Depp vind ik zelf.

Naargeestige film. Ik besef wel dat het onderwerp nogal naargeestig is, maar ik denk wel dat het wat meer met stijl gebracht had kunnen worden. Ietwat luchtiger.

Dat was wel het idee dat ik had toen ik de beschrijving las. Omdat er dus een einde aan zijn leven zou komen dacht ik dat hij nog van het leven dat hij had zou gaan genieten.

Daar vind ik dit niet inpassen.

Viel me flink tegen.

Leven alsof het je laatste dag is. Vermoeiend want je moet je begrafenis regelen, anderzijds maakt het de weg vrij om alle conventies aan je laars te lappen. Met name dat laatste doet Richard Brown. Met verve, overtuiging en met veel gevoel voor humor. De thematiek biedt overeenkomsten met American Beauty, en ook wel met The Dead Poets Society.

Johnny Depp zet een zeer geloofwaardig en beminnelijk personage neer, waarbij de lach en de traan afgewisseld worden, maar soms ook vermengd raken. Het einde had zowaar een Lynchiaans teintje. Mooi !

Prachtige film, gedragen door Johny Depp. De chemie tussen Richard en zijn dochter Olivia (Odessa Young) is werkelijk fenomenaal, elk tienermeisje zou zich zo'n vader wensen en elke vader zo'n dochter. Prima actrice ook. Ook de rol van Danny Huston als Richards vriend en collega Peter is erg goed neergezet.

Zoetsappig einde, maar ja dit is nu eenmaal een Amerikaanse productie.

Ik moet het toegeven: ik ben geen fan van Johnny Depp, maar in deze film schittert hij.

Uitstekend geacteerd. Hij draagt de film volledig, maar - zoals al eerder vermeld - de rest van de cast doet het ook prima. Camerawerk is goed en ook een niet opvallende, maar zeer goed ondersteunende soundtrack. Het is een wat trage film. Na een sterk begin, was ik halverwege bang dat het een tegenvaller ging worden, maar naar het einde werd dit weer goed getrokken. Je moet wel tegen de wat slome manier van praten van Depp kunnen (als je je daar aan irriteert: afzetten en iets anders gaan kijken, want dat verandert niet). En je moet je niet al te veel irriteren aan de wat moralistische boodschap aan het einde. Eerste deel is voorzien van subtiele humor, versterkt door de geweldige dialogen. Het gaat op den duur wat kabbelen. Het tweede deel gaat over naar drama. Punt van kritiek is dat de film (met name in dat tweede deel) wat oppervlakkig blijft. Maar toch goed voor 3,5 ster.