Aquarela (2018)

Vanaf 2 januari 2020 in de bioscoop (WW Entertainment)

Krijg nou wat, brengen ze deze ineens nog uit. Had ik niet meer verwacht inmiddels en zeker niet van WW. Benieuwd of 'ie nog wat gaat doen.

Toe maar weer gooi er nog maar eens een doemdenkerij film tegenaan

Prachtige shots, maar de scenes rond het Baikalmeer en het kruiend ijs op Groenland werden langdradig. Het gaat over de opwarming van de aarde en de stijging van de zeespiegel, maar wat de beelden van de Ángelwaterval daarmee te maken hebben, is mij niet duidelijk. Ook water, ja ok. Levert wel mooi beelden op.

3*

Die mooie beelden zitten er wel in maar stijgen slechts enkele keren boven zichzelf uit. Dat is dan vaakst te danken aan bijzondere beelden (onder ijsbergen bv) of bewerking (zodat water als olie lijkt), of omdat water in sommige vormen zich gewoonweg overweldigend kan gedragen.

Maar veel meer dan aanschouwend wordt het zelden. Het blijft vrijblijvend en oppervlakkig, zonder echt de diepte in te gaan of nieuwe stromen op te zoeken. De momenten dat je je in het water voelt duiken, zijn sporadisch en duren dan kort of raken net niet zo dat je je erin voelt onderduiken.

Met name de editing is (dus) te onevenwichtig. Water in statische vorm wordt langlangdurig in beeld gebracht, en statisch. Water in tumultueuze vormen wordt sneller geëdit in beeld gebracht, te kort om je er in onder te dompelen. De megagolven worden net te snel afgekapt om je volop in de whiteout te storten bijvoorbeeld.

Net zo vrijblijvend zijn de verbeelde raakvlakken van mens met water. Ok, er zeilt een mens op een beetje gammele zee, bijna zeeziek in de bios, geinig maar verder...? Uit een arctisch dorp vertrekt een bootje tussen de ijsbergen...okeeee, en dan...waarom...? De beginsequentie lijkt dan wat meer grond onder de voeten te hebben (pun intended)...an sich...maar in het hele kader van de film?

Dan wordt nog Apocalyptica er bij de haren bijgesleurd. Gedateerde beukmuziek van een gedateerde band. Gelukkig zit het maar sporadisch achter, nou ja meer "over" de beelden; het geraas van golven krijgen we helaas als achtergrond erbij. Het voegt echt niks toe. Dan werken de meer ambient geluiden elders in de film een stuk beter.

Al met al best mooie beelden an sich, en heel soms even indrukwekkend, maar te weinig. Voor een hallucinante aquarische ervaring denk ik liever terug aan de visuals van water in al haar vormen die Yob op Roadburn eens gebruikten, of zie ik Drift (2017) - MovieMeter.nl liever nog eens.

Fraaie plaatjes maken nog geen fraaie film. Het begin van deze documentaire is veruit het sterkst: we zien hoe een groep reddingswerkers probeert een auto te bergen die door het ijs van het tegen de grens van Mongolië gelegen Russische Baikalmeer is gezakt. Regisseur Victor Kossakovskyoverspeelt echter zijn hand door hier te lang te blijven hangen en het op te volgen met minder verrassende beelden van instortende ijsbergen. Waarom hij überhaupt gebruik meende te moeten maken van een - niet al te indrukwekkende - metalsoundtrack is mij bovendien een raadsel. De tweede helft voelt als een matig aftreksel van Koyaanisqatsi (1982). Veel van hetzelfde, mijn inziens bedoeld om de gevolgen van klimaatverandering aan te tonen. Die boodschap is al heel snel duidelijk, maar hoeft er niet zo nadrukkelijk in geramd te worden. Een concept voor 15 minuten uitgerekt tot speelfilmlengte.

Helemaal mee eens, alleen wat mij betreft worden alle minpunten ruimschoots goedgemaakt door de fantastisch mooie beelden.

Paar leuke beelden, maar verder had ik hier helemaal niets mee.