What Women Want (2000)

Hoe amusant ik deze film ook vond, ik blijf er toch bij dat dit verhaal met gemak in slechts 90 minuten verteld had kunnen worden. Ik denk zelfs dat de film dan nog wel wat sterker was geweest, want hier en daar weet What Woman Want behoorlijk in te kakken en gaat te lang door. Maar goed, verder is het idee erg leuk en zeker in het begin wordt het allemaal goed uitgevoerd. Paar sterke grappen, geestige bijrolletjes en met name een leuke rol voor Gibson.

3,5 sterren.

Zeer behoorlijke RomCom, een stuk beter dan verwacht. Jammer dat de goede grappen van het eerste uur, en het mooie dramatische verhaal van Greer's karakter in het laatste half uur aan de kant worden geschoven voor het standaard happy romantic ending.

3*.

Gister herzien! Wat is dit een geweldige film! Een van de beste komedie's die ik heb gezien! Mel Gibson zit heerlijk in zijn rol als macho reclameman....... Ik heb me slap gelachen om zijn heerlijke uitspraken! Geweldig.....Wel jammer vind ik het laatste half uur, dit verslapt de film en doet deze geen goed! Maarjah, in die anderhalfuur daarvoor heb ik me zeer vermaakt dus wat rukt het ook....!

- How are you this morning mister Marshall

- Fit as a dancing bear...!

Blijft leuk! Een van de beste scenes is en blijft die voor de spiegel, als gibson de vrouwelijke producten uitprobeert! I'm a bich, i'm a mother, i'm a brother, it's confusing....! Helemaal fout, geweldig!

* * * * 1/2

Behoorlijk grappig filmpje waarin ons een blik wordt gegeven in de gedachtengang van een vrouw. Je wilt normaal weten wat ze denken, tot dat je het te weten komt....dan wil je zaken liever niet horen.

Ik vond het idee van de film erg grappig en het is gelukkig ook erg goed uitgewerkt. Mel Gibson speelt erg goed. Hij kan meer zijn dan alleen een actieheld. Je zag ook bv bij Lethal Weapon dat hij een humoristische kant heeft.

3,5*

Zitten verrassend leuke stukken in, kon een brede (glim)lach niet onderdrukken. En wilde dat ook eigenlijk niet. Gibson en Hunt zijn best te genieten.

Onderhoudend maar niet zo heel vermakelijk.

Er kan gelachen, maar in dit idee had zoveel meer gezeten. Toch is e.e.a. uitermate geschikt om de tijd te doden. Echt hoogstaand wordt het helaas nergens, voorspelbaar wel. Redelijk.

Ik had het ergste van deze film verwacht en ik dacht dat het een echte vrouwen film zou zijn maar ik moet zeggen dat hij me aangenaam verraste. Hoewel je Mel Gibson niet verwacht in een komedie deed hij het best aardig. Helen Hunt vind ik normaal gesproken vreselijk maar hier vond ik haar erg goed. Ook een goede bijrol van de mooie Marisa Tomei.

Ooit al eens stukjes gezien, maar dit keer in zijn geheel. Het uitgangspunt is lollig, hoe Gibson hiertoe komt behoorlijk stupide. Dit opzij gezet is de film tot een half uur voor het einde best vermakelijk, als Gibson zichzelf langzaam omvormd naar de ideale man. Het zeikerige moraaltje aan het eind -hoe subtiel ook- nekt de film helaas wel. Meyers heeft met The Holiday laten zien véél beter te kunnen.

En wat deed Marissa Tomei in vredesnaam in deze film? Hoe leuk ze ook is; dit was een belachelijke en niks wezenlijk bijdragende rol. Jammer van zulk talent...

2,5*

Leuk geprobeerd maar is niet helemaal gelukt.

Verhaal is goed alleen beetje aan de saaie kant.

Acteren is redelijk.

3 sterren

Tamelijk vlotte RomCom die helaas na een klein uurtje een abrupte gedaanteverwisseling ondergaat. Gibson zette aanvankelijk een vrij geslaagde womanizer neer, maar verandert dan plots in een gevoelsmens, die de vrouwelijke ziel wil begrijpen en bewerken. Het uitgangspunt is niet slecht, maar er wordt te weinig mee gedaan. Echt interessante gedachten krijgen we niet te horen en er wordt vooral binnen de lijntjes gekleurd.

Een film die veel beter kon zijn uitgewerkt, maar vooralsnog gered wordt door de goede acteerprestaties van Hunt en Gibson.

2,50

Hele leuke romcom. Op zich was het romantische gedeelte wat mij betreft wat minder maar ik kon de humor wel waarderen. Het is gewoon heel grappig verzonnen om een man de gedachen van vrouwen te laten horen. Het feit dat hij dat ook van zijn dochter kan en dat zij over haar ontmaagding aan het mijmeren is terwijl hij het kan horen vond ik een leuk stukje. Ja, ik vond het een origineel verhaal dat heel verfrissend en grappig is neergezet.

Film met 2 gezichten..

Het eerste uur is erg grappig en gewoon leuk om naar te kijken. Gibson als macho 'creative director' die gedachten van vrouwen kan horen speelt een fantastische rol, de hele film door.

Vooral de scene met de Frank Sinatra muziek was geniaal evenals de badkamerscene natuurlijk.

Helaas is het 2e gedeelte van de film een stuk minder. Gibson krijgt een enorme gedaanteverwisseling van gevoelloze playboy tot gevoelige man die alles er voor over heeft om z'n medemens maar niet te kwetsen.

Een domper, en weer een romance die de boel verziekt.

Ach, het is leuk voor een keer. Prima acteerwerk van Hunt en Gibson, soms wat leuke grappen maar helaas weinig verrassend.

2,5*

Echt geweldig vond ik dit niet. Zeker in het begin zuchtte ik menigmaal en dacht bij mijzelf "Oh nee, waar gaat dit misbaksel-in-wording naar toe!" Maar na het moment waarbij Mel Gibson de gedachten van vrouwen kan lezen, wordt het iets beter en zelfs leuker. Ik vond het alleen suf hoe opzichtig hij met zijn skills omging. Dat had veel subtieler gekund! Tegelijkertijd vind ik de gimmick ook maar een zwaktebod om een prick te doen laten veranderen in een begrijpende gentleman.

RomCom's, het blijft een apart genre. Gewoonlijk met een Engelssprekende acteur om de Amerikaanse film een exotisch accent te geven. En een brave nieuwe man zoals Hugh Grant. Deze film heeft gelukkig naast de romantiek ook voldoende humor om er niet alleen een romantische film, maar een echte komedie van te maken. De rol wordt gelukkig gespeeld door Mel Gibson (toen hij nog quasi op het recht pad liep) die geknipt is voor deze typisch mannelijke rol. Denkelijk is dit één van de weinig RomCom's die eerder voor mannen dan vrouwen weggelegd is. Al kunnen beiden natuurlijk hier evengoed van genieten.

Ietwat tegenvallende film.

Dat mannen en vrouwen totaal anders denken, is niets onbekends. Er een film over maken is op zich best een leuk idee. In het begin van de film is er ook nog niets aan de hand en is de film soms best leuk en fris en krijgt de denkwijze van laten we zeggen “de gemiddelde man” er flink van langs. Tevens is de manier waarop we te zien krijgen hoe vrouwen denken ook niet onaardig.

Mel Gibson is ook goed gecast als de macho man, die vooral op zijn carrière gericht is. Helent Hunt is wat minder op dreef, als de vrouw waar Gibson voor valt. Ze heeft ook totaal geen timing en weet nergens grappig voor de dag te komen. Langzaam maar zeker zakt de film dan ook weg. Het laatste gedeelte is uiterst voorspelbaar en behoorlijk moralistisch, want Gibson komt aan het einde van de film natuurlijk niet meer van Mars maar bijna ook van Jupiter, om het maar eens spreekwoordelijk te zeggen.

Best jammer want het idee is goed en het eerste gedeelte van de film was ook zeker niet onaardig.

2,5*

'k vond het een erg leuke film. Eindelijk nog eens een komedie waar 'k een heel aantal keren heb moeten lachen.

De cast zat goed in hun rol en een origineel verhaal is ook altijd leuk meegenomen. Het einde is natuurlijk voorspelbaar, maar dit heb je wel waker in dit genre, dus storend was het niet.

Ondanks de lange speelduur voor een komedie (127min), verveelde de film niet.

Een leuke film, die 'k gerust nog wel een keertje wil terugzien. Een aanrader.

Niemendal, niet meer en niet minder. Ik kon mij herinneren What Women Want ooit gezien te hebben maar veel meer wist ik niet meer, en nu ik de film gezien heb weet ik weer waarom dat zo is. Het idee van een vrouwonvriendelijke man die plotseling gedwongen wordt zich in de belevingswereld van vrouwen te verplaatsen is interessant maar wordt clichématig uitgewerkt. De acteurs doen het niet slecht maar het script helpt hen niet veel verder. Na een groot aantal verplichte clichés en een veel te lange speelduur wordt de film haastig afgeraffeld en bleef ik achter met het gevoel dat ik mijn tijd liever aan een andere film had besteed. De loop van het verhaal zal ik snel genoeg weer vergeten zijn, maar nog een keer kijken zit er niet in. Twee sterren.

Leuke en originele romantische komedie, zonder dat men qua romantiek doorslaat. Lekker luchtig en onderhoudend, en met een goed script.

Alweer lang geleden dat ik deze film gezien heb, maar het verhaal is me toch goed bijgebleven, wat op zich al een pluspunt is voor een film. Behoorlijk clichématig misschien, maar in dit geval stoorde ik me daar niet zo aan.

Normaal totaal geen fan van dit genre. Deze film pakte echter in het begin verrassend uit! Af en toe heb ik flink moeten lachen om bepaalde vrouwengedachten en de manier waarop Nick er op reageert. Naar het einde toe vond ik de film helaas steeds zwakker worden met als triest dieptepunt de laatste scene die veel te zoetsappig was en ergerlijk was ook het moment dat hij haar vertelt dat hij haar heeft gebruikt voor zijn eigen gewin en zij daar heel koel op reageer met "dan ben je nu ontslagen". Al met al kijkt het best leuk weg, is het origineel, en is de humor zo nu en dan pakkend.

Met een fantasierijk feit als aanleiding, worden op plezierige wijze enkele tegenstellingen man-vrouw aangekaart.

Een echt ontspannende film met weliswaar een voorspelbaar einde, maar dat maakt het des te gemakkelijker.

Men Gibson en Helen Hunt zijn om ter charmantst.

Deze fantasy-komediefilm heeft een origineel verhaal maar van de andere kant ook weer vrij voorspelbaar. Dat maakt het soms super grappig, maar ook af en toe vrij saai. Het acteerwerk is vrij aardig en iedereen doet zijn best om het te laten slagen.

Een goede komedie/fantasie/romantiek film...

Goed verhaal...

Goed acteerwerk...

Bekende acteur Mel Gibson...

Goed achtergrond geluid/muziek

(Dolby Digital)...

Goed breedbeeld, geen HD aanwezig...

Goed camerabeweging...

“You talk to me like a woman, you think like a woman. Nick, come on, admit it. You're totally and completely gay!”

Prima film over een man die kan horen wat vrouwen denken. Handig, maar soms ook aardig vermoeiend zo laat What Women Want zien. Het verhaal is voorspelbaar en sentimenteel, maar dat wordt goed gemaakt door het sterke samenspel tussen Gibson en Hunt, en veel humoristische situaties. Vooral Marisa Tomei heeft een aardige bijrol. Geen hoogvlieger, maar vermakelijk is het zeker.

Ik ben wat ontgoocheld over het gemiddelde, want vond dit een prima romcom die een knap idee uitwerkt. Van zodra Nick (Gibson), de macho man van dienst, na een stom ongelukje de gave krijgt om de gedachten van vrouwen te horen, stapelen de goede dialogen en scènes zich op.

Ik beschouw deze film dan ook als een cadeau van een ploeg vrouwen (regie, script) aan de mannenwereld en jawel, dit is absoluut meer een mannenfilm dan een vrouwenfilm waar menig marsman toch nog iets van kan opsteken over de venusiaanse soortgenoten ... de manier waarop ze altijd een complex communicatief defensiesysteem opzetten om hun kwetsbaarheid te beschermen.. De scène tussen Nick en zijn dochter op het einde vond ik dan ook een heel hartverwarmende.

Maar ook Darcy (Hunt) heeft een scheiding achter de rug en het eenzame meisje op de werkvloer (Greer) is ongelukkig door een afwijzing, nota bene door Nick zelf. Dat laatste vond ik een heel gepaste toevoeging, omdat Nicks gedrag ook tragische gevolgen kon hebben. Lola (Tomei), dienster in een koffiehuis is dan weer iemand die hij gewoon eens in bed wil krijgen en haar dan afwimpelt door te zeggen dat hij homo is om te voorkomen dat ze depri zou worden.

Ja, voor mij zit dit goed in mekaar. Sommigen verwachten misschien een echte platvloerse billenkletser, maar ik ben blij dat het een film is die op de juiste momenten terug ernstig kon zijn en bovendien ook iets te vertellen heeft. Het acteerwerk is van hoog niveau al vind ik Gibson doorgaans niet zo bijzonder in komedie-rollen.

Ça va wel.

Vooropgesteld dat romcoms doorgaans niet mijn favoriete tussendoortjes zijn, gebiedt de waarheid me te bekennen dat What Women Want, een film die ik 20 jaar geleden al eens zag (en leuk vond), nog steeds z'n score rechtvaardigt. Naar slechte gewoonte duurt de film ook weer een tikkeltje te lang, maar het kijkt wel nog steeds verrassend vlot weg. De verplichte nummertjes zoals het gedoe met de dochter of de romance die onvermijdelijk een crisisje doormaakt werken slechts gedeeltelijk op de zenuwen. Dat komt misschien omdat er genoeg andere, nog wel leuke momenten tussen zitten. De komische kaart wordt, zeker in het begin, prominent getrokken en dat is maar goed ook. Mel Gibson die eens wat anders doet dan een (historische) actierol is voor 'n keertje verfrissend, maar ik vind de uitgesproken typetjes à la Judy Greer of de verrukkelijke Marisa Tomei net wat amusanter.

3

Het uitgangspunt van deze film is niet verkeerd, maar de uitwerking kon wel beter. Kijkt nog best redelijk weg, maar naar het einde toe wordt het een stuk minder. De chemie tussen Gibson en Hunt is er niet echt, dus die romance tussen hen werkt ook niet.

Aha, razzle-dazzle! Ring-a-ding-ding! Vanaf de openingsnoten van What Women Want besef je dat je in een opulent universum terecht gekomen bent. Een portie luxueuze weldaad getekend Nancy Meyers, de koningin de overgebudgeteerde rom com - maar die steeds met copieuze winstmarges uit de kosten komt. 70 miljoen heeft dit handgemaakt New Yorks luxeproduct gekost. Dat is hetzelfde budget als Saving Private Ryan. We wisten al langer dat de vastgoedprijzen in Manhattan de pan uit swingen, een film die zich situeert in dit elitair wereldje mag dan ook wel een navenant budget hebben! Een film in hartje Manhattan draaien voor een schamele 25 miljoen? Get outta here!! Ik had het persoonlijk niet erg gevonden om ook een aanzienlijke meerprijs te betalen voor een kaartje, 35 euro bijvoorbeeld, op voorwaarde de bioscoop mij het gevoel geeft te kunnen baden in dat typisch New Yorks gevoel van yuppie verfijning. Kolossaal, overrompelend en eloquent spotlustig.

Mel Gibson onderging voor deze rol een heuse 'Brat Pack' metamorfose en swingt door het schijnbaar plastische universum van de Park Avenue reclamebedrijven als een Dean Martin op amfetamine. Er is nagenoeg geen enkele scène dat hij niet al tapdansend, knipogend en wijsvingerdraaiend in beeld verschijnt, ritmisch op een soundtrack volgestouwd met Sinatara nummers. Hij gebruikt woorden als 'toots' en 'skirt' omdat hij van de oude stempel zou zin, maar paradeert eerder rond als een vleesgeworden jaren '30 pastiche. Ja, dit is werkelijk een haute couture update van de eenvoudige screwball komedie, als een door Gene Kelly geïnspireerde sleutelhanger van Louis Vuitton. Natuurlijk voelt het allemaal erg overpriced aan voor zo'n banaal gegeven, maar is er een andere romance van de post-bourgeoisie denkbaar? Kan een simpele kalverliefde nog standhouden in Manhattan - dat pretpark voor miljonairs? Mijn enige klacht aangaande What Women Want is dan ook dat de film bijna té perfect aanvoelt, de stijloefening van Meyers is zo uitzinnig en briljant dat haar genie bij vlagen kil en beredeneerd overkomt. Ondanks zijn protserige speelduur van 127 minuten, raast de film zo voorbij, maar op het eind moet je toch even op adem komen, alsof je net in het midden van 5th Avenue werd aangereden door een witte Lincoln limousine. Ain't that a kick in the heeee-aaaaaad??