Lazzaro Felice (2018)

Ik ben iets minder lovend dan de meesten hier. Lazzaro Felice gaat over een soort dorpsgek - een simpele ziel - die in alles het positieve ziet en altijd bereid is een handje toe te steken. Alleen ziet hij niet in dat hiervan geprofiteerd wordt en hij zoch steeds voor zijn kar laat spannen. Vanuit deze standpunten ogen zijn medebewoners van het piepkleine tabaksdorpje weinig sympathiek. Het dorpje is in de tijd blijven stilstaan. De bewoners fungeren als ouderwetse lijfeigenen voor de markiezin die hen economisch uitbuit.

Tardiolo zet een prachtige rol neer als de kinderlijke Lazzaro. Alleen al voor deze prestatie en de mooie beelden van het heuvelachtige landelijke Italië krijgt deze film een voldoende. Het script zelf vond ik wat vergezicht en nietszeggend. Zijn Lazarusprojectie kon ik moeilijk kaderen en aan zijn ingesteldheid wijzigde ook niet veel, integendeel. Ik volg IH88 in zijn boodschap over de film om mensen te helpen en positief in het leven te staan. Niet slecht, maar ook niet goed. Goed om eens gezien te hebben, maar dat is het dan ook.

En ik kan het gemiddelde nóg verder naar beneden halen en dat dóe ik ook!

Als je 40 meter naar beneden flikkert ben je toch gwoon dood? Of niet dan? Duh huh

Dus dit kan himmel nie !

Welk tijdperk is de hele film ? 1994 ?

Er komt namelijk op maar liefst 3 totaal verschillende momenten het lied ‘Dreams’ van ‘2 Brothers on the 4th Floor featuring Des’Ray & D-Rock voorbij en die is van 1994 !

Lekker puh !

Intrigerend genoeg om te blijven kijken, maar uiteindelijk toch een tegenvaller. Ik las sprookje en mooie Italiaanse beelden, maar ik kreeg daar weinig van mee. Wellicht ben ik ook wat verwend als fervent Italië ganger. Het tijdreizen heb ik ook gemist. Wellicht was dat de val die Lazzaro maakte en hij sciencefiction-achtig in een andere tijd viel? Wellicht dat Donnie Vallermee dit ook niet meekreeg. Verder zeker bijzondere scenes, noem ze theatraal en ook boeiend geschoten beelden. Een dikke 5 van mij vanwege de kunst om mij nieuwsgierig te houden naar het verloop van het verhaal.

Tja mooie beelden van het Italiaanse landschap en het contrast met het leven zoals voorheen op het platteland en tegenwoordig in de stad is interessant gedaan. Toch vind ik de film vrij saai, misschien vooral door de vlakke, eendimensionale protagonist Lazarus.

Geen aanrader dit.

magisch realisme is nog niet tot iedereen doorgedrongen.

Vandaag te zien op TV ARTE >22:00 uur

Nee hier kon ik helaas echt heel weinig mee. Misschien ben ik te verwend maar ik vond de 'mooie italiaanse beelden' echt heel erg tegenvallen. Italie is ZO veel mooier!

Er is ook iets dat me recht tegen de haren inwrijft, ik denk dat het politiek is, dit is wel een heel erg linkse film met zure spruitjes en sandalen met wollen sokken. De regisseur zegt zelf "‘Maar als je alles wat ik zojuist zei meeweegt, is het risico dat ik een politieke film zou hebben gemaakt levensgroot, een zeer saaie politieke film zelfs. Godzijdank kwam Lazzaro erin.’", tja, voor mijn gevoel kon Lazzaro er weinig aan redden. Nee deze boodschap raakt me ook echt totaal niet en het religieuze sausje doet het al helemaal geen goed.

Mijn tweede Rohrwacher na La Chimera.

Ze lijkt 'n fascinatie te hebben voor mysterieuze jongemannen die onder eenvoudige omstandigheden buiten de samenleving leven en een bijzondere dood sterven. Qua thema, sfeer, inhoud en uitwerking een kopie van La Chimera, zeker niet slecht maar ik krijg nu enigszins de indruk dat 't 'n one-trick pony betreft?

Sfeer en stijl ligt wel in mijn straatje dus op naar de volgende Rohrwacher, ben benieuwd.

Film kabbelde aardig voort. Keek best fijn weg, maar je moet er wel een beetje zen voor zijn.

Kleine 3,5