The Barbarian and the Geisha (1958)

Op zich wel een komische synopsis hier op de site:

Die laatste zin: als John Wayne de eerste Amerikaan is die je als Japanner ergens medio 19e Eeuw tegenkomt zou ik ook niet staan te juichen, want hij blijft toch in dit soort rollen de charme van een steen uitstralen. Aan de andere kant is een type als Wayne wel geloofwaardig, want voor zo'n missie zal inderdaad wel een standvastige, wat bonkige goedgebekt type zijn uitgekozen destijds. Hij is tamelijk direct, dus dat is wat voor die ceremoniële Japanners (die overigens ook best in Engels uit de voeten kunnen).

Maar aangezien er ook aardig wat romantiek en levenswijsheden in de film aan de orde komen blijft het een beetje schuren met Wayne. Op imdb werd Tyrone Power als ideale casting voor de rol geopperd, maar die ontbeert weer dat ruwe dat in die tijd door Amerika naar Japan gestuurd zou zijn lijkt me. Huston was, net als velen, erg onder de indruk van de eerste films die begin/medio Jaren 50 in het Westen doordrongen. Er kwam zelfs een mini-hausse aan Japans/Amerikaanse films: The Teahouse of the August Moon (1956), Sayonara (1957) en zo. Beide met Brando, in elk geval een idealer type voor zo'n rol die wel beide eigenschappen combineert.

De inhoud is niet het belangrijkste van de film, want nogal obligaat en schematisch. De cholera passage vond ik het beste. De sfeerschets is verder erg verzorgd, dat was ook wel aan Huston toe te vertrouwen. Al begreep ik dat de uiteindelijk gemonteerde versie zeker niet zijn goedkeuring had. Huston had een Japanse montage en vertelstijl voor ogen, niet een Hollywood-gedramatiseerde versie. Huston gaf de boel uit handen en richtte zich al op een volgend project.

edit: ik zie nu in de synopsis staan dat er wordt gesproken over een consultant, in plaats van een consul. Ook wel weer een grappig taal-misverstand.