Searching (2018)

Vanaf 6 september in de bioscoop (Sony)

Net gezien in de sneak bij Vue.

Allemaal "wel aardig" maar nergens hoogdravend.

Al met al veelal goed geacteerd en het ik-zoek-alles-op-de-computer is even wennen, maar gelukkig nooit echt vervelend.

2,5 of 3... toch maar 3, voor de redelijk originele insteek en uitwerking.

Net bij de Sneak Preview gezien.

De film begint vrij lighthearted, met filmpjes en foto's van een gezin. Dit geeft een mooi beeld van de situatie waar de hoofdpersonen zich in bevinden.

Voordat ik verder ga, wil ik er even bij vermelden dat wij geen idee hadden waar deze film over ging of over het concept hoe deze film is weergegeven. Dit maakte de film des te intrigerender en dit raad ik ook iedereen aan. In deze review zal ik dan ook zo min mogelijk vrijgeven.

Het verhaal zelf is niet heel origineel en het dan ook het concept dat de film draagt. Dit klinkt vrij negatief, maar door de goede cast en de juist gekozen beelden, heeft dit geleid tot een zeer spannende thriller. Het concept had veel fouten kunnen veroorzaken, zoals weinig diepgang in de karakters of weinig dialogen, gelukkig zijn deze fouten niet gemaakt. Ik voelde gelijk sympathie voor de karakters en was ook gelijk verwikkeld in het verhaal. Alles wat je ziet, zorgt dat je nieuwsgierig wordt gemaakt naar wat er komen gaat en dit is naar mijn idee ook vooral wat de spanning in de film brengt. De ontknoping had ik zelf bij lange na niet zien aankomen, al is er wel een sterke hint gegeven in de film.

De film voelde niet lang aan, maar had ook niet langer hoeven duren. Al met al een geslaagde film en zeker geen spijt van deze sneak preview. Een mooie 8.

Gisteravond in de sneak gezien. De trailer kende ik al, en de film leek me erg interessant, maar ik was benieuwd hoe dit concept gedurende een hele film uit zou pakken. Een film die vooral om vorm lijkt te draaien kan mij namelijk al snel vervelen.

Vrijwel de hele film kijk je namelijk mee vanaf computer- en telefoonschermen naar het verhaal over een wanhopige vader die zijn verdwenen dochter zoekt. Het begint met veel geklik en gebel op facetime en facebook, maar gelukkig schakelt de film halverwege om naar overwegend filmbeelden van Youtube en politiecamera’s. Dit zorgt ervoor dat we nog iets te zien krijgen van het verhaal dat hier vertelt wordt, in plaats van alleen een angstig kijkende man die in zijn webcam camera praat. Goede keus.

Zoals ik al zei, deze film verkiest vorm boven inhoud. Soms pakt dat goed uit, zoals bij Memento. Hier vind ik de uitkomst minder geslaagd. Hoe origineel ook, de vorm ging mij wat vervelen na enige tijd. Daarnaast is het verhaal niet echt sterk, en lijken er wat onwaarschijnlijkheden in te zitten (de dochter ligt in het ravijn maar de dader checkt niet even of ze echt dood is?) die het er niet beter op maken.

Wel goed gedaan: de actuele thematiek. Wie je online bent, kan sterk verschillen van je offline persoonlijkheid en de film speelt hier goed in op de angsten van ouders, die hun kinderen op zien gaan in een digitale wereld die voor hen een compleet mysterie is, en waar van alles mis kan gaan.

Leuke film om eens gezien te hebben, maar door de vermoeiende vorm en het magere verhaal niet de moeite waard om nog eens te bekijken. Voor de originaliteit en het degelijke acteerwerk: 3*

Wist vooraf niet precies wat ik moest verwachten. Was een beetje bang dat de nadruk te veel op de vorm zou liggen (dus dat alles via telefoon, journaal en computer in beeld gebracht wordt). Maar ben positief verrast. Het stoort niet en is juist een leuke originele manier van storytelling. Het verhaal an sich is niet heel bijzonder en er zitten geen Oscar waardige acteerprestaties in, het is toch heel vermakelijk.

3.5*

Knappe conceptfilm die volledig is gefilmd vanuit het perspectief van Social Media. De opening toont op fraaie wijze hoe het levensverhaal van tiener Margot Kim [Michelle La] valt na te vertellen aan de hand van allerlei beelden die haar ouders op hebben gedeeld, eindigend met de dood van haar moeder als gevolg van kanker. De nasleep daarvan is zichtbaar op de laatste foto in de sequentie die duidelijk kort na diens dood is genomen. Wanneer vader David Kim [John Cho] zijn dochter niet meer ziet of spreekt sinds ze bij een studieclub biologie was, probeert hij aanvankelijk via social media te achterhalen waar zij is. Langzaam maar zeker komt hij tot het besef dat ze verdwenen is en roept hij de hulp in van de politie. Detective Vick [Debrah Messing], een ervaren politie-agent met een indrukwekkende staat van dienst, onderzoekt de vermissing en vraagt David om de social media van zijn dochter door te spitten, contact op te nemen met haar vrienden en zo te achterhalen wie meer weet over wat er met zijn dochter is gebeurd.
Het is een concept waarvan je je nauwelijks kunt voorstellen dat je daar een avondvullende film van kunt maken, maar Aneesh Chaganty weet heet toch voor elkaar te krijgen. Dat is mede de verdienste van de drie hoofdrolspelers, maar vooral van het scenario dat Chaganty samen met Sev Ohanian schreef. Dat scenario geeft niet alleen een realistisch, maar vooral schrijnend beeld van de oppervlakkigheid van Social Media-contacten, maar toont ook de talloze valkuilen waar je als kijker net zo hard intrapt als de wanhopige vader. Typerend is ook de rol die Social Media speelt wanneer de Margots vermissing groot nieuws wordt: beschuldigingen vliegen over en weer, tieners exploiteren haar verdwijning om maar zoveel mogelijk 'likes' te krijgen. Maar deze film toont vooral hoe de obsessie met Social Media je blind kan maken voor datgene wat zich werkelijk afspeelt. En laat ik niet vergeten te zeggen dat het plot rondom de verdwijning erg goed in elkaar zit. Het is alleen jammer dat Hollywood-conventies vereisen dat er een wat geforceerd happy end is.

Seaching is niet de eerste thriller waar we een verhaal volgen via computerschermen, denk aan films als Unfriended of The Den, maar dat geeft verder ook niet als het maar interessant genoeg is uitgewerkt. En dat is hier toch wel heel aardig gelukt. We volgen een perfect gezinnetje waarbij de moeder jong sterft en vaders nogal erg op zijn dochter let, onder ander via intensief contact via de computer met elkaar, maar als ze op een gegeven moment niet meer reageert volgt een zoektocht naar haar. Leuk is dat er toch ook een lading nostalgie los is getrokken, met de oude laptop met Windows XP en de oude lay outs van sites als Youtube. Op zulke momenten voel ik me oud, haha.

Vader David belt met klasgenoten en vrienden van zijn dochter, schakelt een detective in en gaat steeds verder om de waarheid boven tafel te krijgen. Uiteraard kent de film een twist en de whodunnit, maar ik vond een tikje teleurstellend, al klonk het allemaal niet onlogisch. De zoon van de detective zou je niet direct verdenken, omdat je in de film nauwelijks iets over hem te weten krijgt. Ik had het beter gevonden als zijn moeder een directe link met Margot had gehad. Maar ach, erg was het niet. Dat vond ik wel dat geforceerde happy end dat Margot nog leeft ook. Typisch een te herkenbaar Hollywood-einde. Dit soort films zou sterker zijn als ze gewoon eens confronterend hard eindigen.

De film zit ieder geval wel goed in elkaar, met een hoop goed opgebouwde scènes die oprecht spannend of boeiend zijn. Hoofdrolspeler John Cho doet het prima en de vaart zit er ook goed in. Tevens voelt het computergedrag van David wel realistisch aan, niet onbelangrijk. Als dat niet zo was, dan komt zo'n film als deze al snel erg geforceerd nep over. Wel sloegen ze op een gegeven moment een beetje door met het verhaal ook te tonen via livestreams, bewakingscamera's en helikoptercamera's. Dan hadden ze beter gewoon de laptop wat meer in mogen zetten.

3,5*

Ken Cho alleen van humor films maar hij weet deze film prima te dragen. Realistisch gebruik van de pc is ook erg fijn. Dat inbelgeluid heerlijk oldschool.

Filmpje over een zoektocht op internet naar een verdwenen meisje want tegenwoordig leven mensen nu eenmaal op internet waar ze de meeste informatie over zichzelf achterlaten (en daarbij veel informatie over zichzelf aan vreemden geven terwijl hun ouders veel minder te weten komen). Die zoektocht op internet levert ook veel onjuiste verdenkingen op maar een twist aan het einde leidt naar de juiste dader.

De film is leuk en knap gemaakt, maar voelt wel als formulewerk zoals zo veel Hollywood-films aanvoelen: het leuke en knappe van de film maakt de film ook gekunsteld in plaats van ‘authentiek’. Na een veelbelovend begin zakt de kwaliteit van de film daarna wat in doordat blijkbaar alle internetclichés er in moeten worden gepropt. Zoals de popmuziek hitfabrieken kent, zo is deze film een typisch product van de hitfabriek op filmgebied: het is allemaal erg ‘bedacht’: je neemt een spannend thema (meisje vermist!), je stopt het in een modern en hip jasje met actuele thema’s (internet!) en je draait het verhaal zo in elkaar dat er een onverwachte twist komt aan het einde. De film is aldus duidelijk het werk van professionals die zijn ingehuurd om een hit te scoren in plaats van het werk van een kunstenaar met een visie. Dat maakt de film leuk en knap maar ook weinig bijzonder.

Een magere drie-en-een-halve ster.

Mooi verwoord. En ik sluit me erbij aan.

De film verdient een 10 voor de vertelvorm. Daar zit echt veel creativiteit in en de details zijn om te smullen. Meteen al in het begin met het inbelmodem en het Windows XP bureaublad. Het verhaal blijft helaas achter, Het is tamelijk gezocht en wordt nergens echt spannend. Daardoor zit je de film plezierig uit, maar maakt hij geen blijvende indruk.

Eindelijk weer eens een creatieve film waar in bijna alles perfect lijkt te werken! De vertel methode zorgt voor een betere binding met de personages (in het bijzonder natuurlijk met de vader) en we begrijpen als kijkers heel goed de beweegredenen.

Soms zat ik op het puntje van mijn stoel, helemaal opgeslokt in het verhaal en dat heb ik helaas niet zo vaak meer met hedendaagse films. John Cho speelt zijn rol voor een groot gedeelte van de film redelijk ingetogen en hierdoor werken de spannende scenes juist ook des te beter. Hij acteert heel naturel en heeft gelukkig nooit de neiging zijn emoties te willen overdrijven.
Een goed voorbeeld hiervan is dat hij het conflict opzoekt bij zijn broer, ervan overtuigd te zijn dat hij degene was die de dader is en vervolgens zijn telefoon niet opneemt. Ik dacht de hele tijd van neem nou je telefoon eens op en voelde daadwerkelijk de opbouwende spanning.
Een film die dit zo voor elkaar kan krijgen verdiend gewoon alle lof wat mij betreft, ook wordt het wereldje van de social media een grote herkenbare spiegel voorgehouden.

Maar nee, de film is helaas geen perfect eindproduct geworden en dat komt helaas door het toch wel zeer opvallende nieuwsartikel die hint naar het einde, het einde voelt als een geforceerd happy end wat ze in een tijdsperiode van amper 10 minuten nog even in elkaar hebben moeten flansen. De twist met Detective Vick zag ik trouwens niet aankomen en had wat mij betreft een perfect einde geweest, helaas schiet de film hier nog te veel in door en kreeg ik sterk het idee dat dit happy eind niet het originele idee is geweest van de regisseur maar dat Hollywood het graag zo zag.

Dus kort samengevat, de film werkt voor 90% en ik heb veel te veel genoten om deze film af te gaan rekenen op dat ene punt wat ik in de spoilers heb besproken.
Eindelijk weer een thriller waar ik een echte rush bij voelde!

4,5 sterren en voor mij tot nu toe nummer 3 van beste film van dit bioscoopjaar. Waarbij de nummers 1 & 2 gereserveerd zijn voor Three Billboards & I, Tonya.

Grote aanrader!!

Ik vond het een verfrissende film na veel van hetzelfde of niet echt bijzonder wat ik de afgelopen 5 weken met mijn unltd pas gezien heb. Origineel in beeld gebracht, genoeg spanning en mysterie en een verassende twist. Prima film!

Tuurlijk, naar het einde toe worden de twists en ontwikkelingen misschien wat al te gortig, maar los daarvan vond ik het wel echt gaaf om te kijken.

Uiteraard speelt de vorm daar een grote rol in. Voor mensen die zelf ook hun halve (hele) leven slijten op internet is het een warm en vertrouwd bad. Gekunsteld of een 'gimmick' vond ik het eigenlijk ook nergens, omdat je op zo'n natuurlijke en geloofwaardige manier meegaat in de zoektocht van David Kim. Dit is de (online) manier van leven van veel mensen nu eenmaal, dus op zich ook eigenlijk niet vreemd om het op deze manier te verfilmen. Op zoek naar telefoonnummers, accounts, foto's, naar Facebook, naar Instagram, via Google, Messenger, Youtube, Google Maps, Tumblr, Twitter, Reddit. Je maakt en passent nog wat nieuwe wachtwoorden aan (een doorgaans frustrerende bezigheid die ineens zowaar spannend wordt) en neemt nog een kijkje in Windows XP ('oja, zó was dat toen').

Vond vorm en inhoud erg goed samenvallen en daardoor echt van begin tot eind boeiend.

Het zal bij deze film, nog meer dan bij andere films, een kwestie van smaak en doelgroep zijn, maar mij beviel hij in ieder geval zéér goed.

4,5*

Hoewel er al een aantal films is dat veelvuldig gebruik maakt van social media-/webcambeelden om het verhaal te vertellen, is de insteek van Searching nog wel origineel te noemen. Voor dertigers begint het overigens met een leuke 'trip down memory lane' met Windows XP en de welbekende geluidjes van chats en emailproviders. Voor echte digibeten is het misschien wat lastiger te volgen maar de film doet zijn best om het allemaal begrijpelijk te maken. Ik vraag me wel af hoe de film over pakweg 10 à 15 jaar zal overkomen; misschien wordt het dan net zo gedateerd zoals nu computerthrillers uit de 90's lachwekkend achterhaald zijn (denk aan floppy-disks, inbelmodems, Netscape Navigator en Altavista).

Los daarvan, de spanningsopbouw zit goed in elkaar, het acteerwerk van John Cho en Debra Messing is prima en de plottwists zijn aardig verrassend. Alleen de laatste plottwist was wat vergezocht en ongeloofwaardig te noemen. Al met al een onderhoudende missing girl-thriller die de spanning er goed in weet te houden.

"Something doesn't add up."

Als ik de berichten moet geloven, dan is Timur Bekmambetov van plan om 50 soortgelijke films per jaar uit te brengen. Met zijn Screenlife software is hij in ieder geval wel goed bezig om jonge regisseurs, zoals Aneesh Chaganty een podium te geven.

De vergelijking met een 'Unfriended' (eveneens geproduceerd door Bekmambetov) is natuurlijk snel gemaakt. Ook hier wordt de gehele film verteld via het perspectief van beeldschermen. Je volgt hier een bezorgde vader die op zoek gaat naar zijn vermiste dochter en erachter komt dat ze online blijkbaar veel voor hem verborgen houdt.

Middels verscheidene bekende besturingssystemen en websites wordt er een interessante en bovenal realistische zoektocht in beeld gebracht; het is te prijzen dat men daadwerkelijk geld heeft uitgetrokken om deze merken te mogen gebruiken. Op deze manier word je als kijker langzaam ondergedompeld in de online hysterie, van de historie hoe een gezin zijn leven digitaal vastlegt tot aan social media toe. Hierbij wordt er slim commentaar geleverd op het online bestaan van mensen.

Ik ben blij dat John Cho meer dergelijke serieuze rollen aanneemt. 'Searching' werkt voornamelijk door het natuurlijke spel van hem dat balanceert tussen paranoia en emotie. Het is alleen jammer dat de film op den duur zijn kansen verspeelt door net een - onwaarschijnlijke - plotwending te veel te implementeren. Evenzo vliegt Chaganty tegen het einde enigszins uit de bocht door het concept te forceren.

Al met al een degelijke thriller die van begin tot eind verrassend blijft.

3,5 Sterren.

Zoekplaatje

Knap om een dergelijk verhaal te vertellen via de diverse social media en online platformen. De zoektocht wordt mede vanwege het gebruik van uitsluitend deze middelen daarom extra boeiend. Het zorgt voor een hele directe 'op de huid' sfeer en kreeg ik sympathie voor de betrokkenen. De ontknoping is verassend maar het feelgood einde maakt dat de film voor mij aan kracht verliest.

Spannend van begin tot eind, leuke onverwachte plotwending, prima geacteerd, leuke manier van filmen, maar toch wel een zeer Amerikaans einde (waardoor ik toch een puntje zak in mijn beoordeling).

Zeker waard om te gaan kijken!

Interessant.

Is deze film overigens al uit in de Belgische zalen? Ik kijk er wellicht over ...

Ik was een beetje bang dat ik in de trailer van de film al teveel gezien had, maar gelukkig had Searching nog genoeg verrassingen in petto. Vooropgesteld is het een enorm knappe film. Qua vorm kiest men om álles te laten zien via een computerscherm. Wat we kennen van found footage films kan een dergelijk concept goed uitpakken, maar het kan soms ook erg geknutseld overkomen en een beetje een flauw trucje worden. Dat gebeurt bij Searching eigenlijk zelden, men pakt het erg goed aan en alles komt goed over. Je zou niet denken dat een film waar je voornamelijk screen captures ziet van social media je zo op het puntje van je stoel kan zetten. De verhaal wordt intrigerend verteld en bevat naast veel spanning ook mooie karakterontwikkelingen en hier en daar zelfs passende humor. John Cho kende ik vooral als sympathieke geinponem uit de serie Off Centre en de Harold and Kumar films, maar hij draagt deze film met gemak. Een knappe rol in een goedgemaakte film, een zeer aangename verrassing.

4 sterren.

Tja, aardig filmpje maar ik had er wat meer van verwacht na het lezen van al het bovenstaand. Wel vernieuwend door alles te filmen d.m.v social media, youtube etc. Al deed het mij wel een beetje aan als een trucje naar het einde toe ..

Leuk.

Ik vind dit soort films altijd wel leuk. Unfriended was ook zo, en daar heb ik ook van genoten. Nu staan ook nog The Den en Unfriended: Dark Web op de lijst. Searching is alleen geen horrorfilm. Als er nog meer van dit soort films bestaan, dan zal ik dat graag weten.

Maar goed, Searching. De film is natuurlijk leuk gemaakt, waardoor hij voor mij zeker bleef boeien. Het drama vond ik vaak wat te overdreven en Amerikaans maar de mystery is erg knap gedaan voor zo'n film als deze. Ik zag de dader niet aankomen.

Een film die lekker wegkijkt, en zeker origineel in zijn concept is. Hij had misschien wel wat spannender gekund, maar dat kan ook aan mij liggen.

Profile (2018)

Je kijkt mee via webcams, youtube clips, facetime. Je zou verwachten dat zo'n gimmick de vaart uit de film haalt of saai wordt. Nee dus. Searching is een spannende film over een vader die vermoedt dat zijn verdwenen dochter iets naars is overkomen. Hij gaat zelf op zoek, maar hij krijgt ook hulp van de politie (Debra Messsing, o.a. Grace van Will & Grace).

Er wordt op een slimme wijze omgegaan met het feit dat David Kim ( John Cho) niet overal en altijd online is. Misschien dat bij nadere beschouwing niet alles helemaal klopt maar gedurende de film merk je dat niet. Het acteerwerk is goed, het verhaal houdt het spannend de hele film. Een heel prettige verrassing.

Dus omdat jij je niet in kan lezen moet deze film met jouw 0,5 stem (gegeven na liefst 10 minuten screentime, wow!) dalen in de score?

Dat overkomt mij ook wel eens dat het mijn soort film niet is. Dan geef ik geen beoordeling, je kunt niet een hele film beoordelen na 10 minuten

Aardige film.

Vond het toch wat snel gaan het typen en zoeken op de computer. Beetje moeilijk bijhouden allemaal.

Het verhaal word wel goed verteld alleen dit soort films trekt me gewoon niet zo.

3*

Deze moet je voor de fun is snel afspelen. Ik kreeg nu al een bijna epileptische aanval. Wel sterk verhaal hoor. 3.5 *

Beklemmende en boeiende film met een uitblinkende John Cho. Origineel uitgangspunt ook. Verder zitten er een paar aardige twists in die ik niet aan zag komen. Dat is altijd fijn.

Wat ik minder vond waren de nieuwsbulletins tussendoor die erg fake over kwamen en ook het einde vond ik wat slapjes en gemakzuchtig. De regisseur kiest voor de makkelijke weg en dat gaat ten koste van de geloofwaardigheid. Jammer. Verder stelt Searching zeker niet teleur.

3,5*

Best een aardige film. De film speelt zich bijna volledig af voor de pc. Een topfilm dat was het nu ook niet maar het was wel eens iets die je niet alledaags ziet, vond ik wel leuk.