A Quiet Place (2018)

Een nare film voor mensen met tinnitus. De acteurs spelen stom dat is een prestatie op zich, jammer dat het verhaal zo stompzinnig is. Door het gebrek aan veel geluid is de film het eerste half uur ronduit saai. Daarna ga je je ergeren aan alle onlogica, hoe meer je er over nadenkt des te idioter het wordt. Alles moet stil zijn, behalve de monsters zelf. Hoe verzin je het? Best jammer want wat betreft actie en spanning is het zeker geen slechte film. Dit is een verschrikkelijk slecht idee dat eigenlijk heel goed is uitgewerkt.

De film (nog) niet gezien en zeker ook geen last van hyperacusis? Ik wel.

Zoals ik al schreef is het best een aardige film over monsters met enorme gehoororganen en mensen die proberen stil te zijn. Maar met zoveel tegenstrijdigheden dat je er gallisch van wordt.

Had er iets meer van verwacht na de toch wel hoge score hier. Het verhaal op zich is wel interessant en origineel. De uitwerking niet altijd even goed. Acteerwerk is goed maar heb me wel aan een paar zaken gestoord in deze film. De spijker waar niks wordt aangedaan, de vader die zich opoffert op het einde, het kleinste kind dat vanachter loopt, ook niet het beste idee om juist die vanachter te laten lopen. Ik miste wat sfeer bij deze film, echt spannend wordt het nooit. 3/5 ***

Een horrorfilm die bijna 3,5 sterren haalt op MovieMeter dat wekt mijn interesse. Als je je verstand op 0 zet en de film puur op entertainmentgehalte beoordeelt dan is deze score te begrijpen, er wordt ook ijzersterk geacteerd, maar anderzijds staat de film bol van onlogische momenten zoals reeds vaker is aangehaald. Een vader die op onderzoek uitgaat en zijn kinderen en hoogzwangere vrouw achterlaat met deze bloeddorstige wezens alom in de buurt kan er bij mij moeilijk in. Maar ik ben blij dat een horrorfilm hier eindelijk eens hoog gewaardeerd wordt dus ik sluit me aan bij de gemiddelde score van 3,5 sterren en heb eigenlijk wel zin om het vervolg te bekijken dus dat is een goed teken.

Op zich een vrij verrassende thriller (meer dan horror) met de nodige plotholes maar als je dat kan loslaten is het wel een adembenemende (!) thrillride, waar je al in de openingsscene meteen ingegooid wordt.
De kinderen deden het ontzettend sterk (en dat is echt niet vaak) en de interactie met de gebarentaal kwam naturel over.
het zwanger zijn en een baby in deze wereld zetten is natuurlijk nodig om een enorme kapstok te hebben voor de zeer hoge spanningsgraad rond dit allemaal, maar uiteraard extreem absurd als je in zo'n situatie zit. De spijker is ook enigzins dom, maar daar heb ik iets meer begrip voor, omdat ze eerder met de wasmand erachter bleef hangen (al met wat geluid) en het verder onbeduidend leek voor haar (de kijker ziet dan de spijker al overeind staan)

Natuurlijk is de synopsis nu handig om de nodige schrikmomenten erin te plaatsen als je steeds in stilte opgaat in de film en dit wordt een paar keer effectief gedaan en 1 zeer domme de wasberen in het begin, ook al weet je dat er iets bij dat raam gaat gebeuren

Het vervolg heb ik nog niet gezien.

Na Bird Box deze ook maar even gekeken.

Aardig. Maar niet veel meer dan dat. Qua sfeer wint hij het dik van bovengenoemde film. Qua acteren ook. En het concept is zeker leuk. Maar het leidt ook tot wat problemen. Grootste is de voortdurende herhaling van zetten. Nadat ze voor de vijfde keer net iets te veel lawaai maken waardoor die beesten eraan komen weet je het wel een keer.

Noemenswaardige sfeervolle scènes zijn die in het maïsveld en in de graansilo. De wezens zelf maken niet enorm veel indruk. Op het eerste oog zien ze er best oké uit, maar als ze wat langer in beeld zijn en vooral van dichtbij en met snelle bewegingen wordt het een stuk minder.

Aan het einde vliegt de film toch wel stevig uit de bocht. Na de hele tijd de indruk te hebben gewekt dat die monsters onvernietigbaar zijn, blijk je ze ineens gewoon te kunnen afknallen met een geweer. Blijft een Amerikaanse film; geweren lossen alles op.

Verder toch ook een beetje 'net niet'. Voor een horrorfilm ontbreekt net even wat spanning, scares of een echt 'creepy' gevoel. Het drama-element blijft mede door het (logische) gebrek aan tekst wat oppervlakkig. Grootste compliment is dat de film - met al zijn stilte en herhalingen - nergens echt verveelt en de aandacht wel vasthoudt. Ligt ook aan de speelduur; was die iets langer geweest had dat de film zeker de nek omgedraaid.

Spannende film waarin geluid en het ontbreken ervan gebruikt wordt.

Soms wat te doorzichtig allemaal. Zelden zit je op het puntje van je stoel en schrik je.

Best wel goed geacteerd. Vooral de kinderen deden het goed.

De muziek moet de spanning een beetje opvoeren. Truc die vaak werkt.

Het einde van de film vond ik het minste.

Wordt vervolgd.

De derde film voor John Krasinski als regisseur met een interessant concept. Het originele script werd geschreven door Bryan Woods en Scott Beck voor Paramount. Het project werd later ingediend bij Krasinski. In eerste instantie had Krasinski geen interesse om een horrorfilm te maken, en stond op het punt om aan Jack Ryan te werken. Nadat hij het script had gelezen, besloot Krasinski om toch mee te schrijven en de regie voor zijn rekening te nemen. Mede door de aanmoediging van zijn vrouw Emily Blunt, die tevens de echtgenote van zijn personage in de film vertolkt. Eerder werden Amy Adams en Anne Hathaway overwogen voor de rol van Evelyn. Hoewel Krasinski en Blunt eerder te zien waren in The Muppets, deelden ze in deze film geen scènes met elkaar. Daarnaast speelde Krasinski in een paar scènes het wezen in een motion capture-pak. Hij wilde dat het wezen extra speciaal was, en besprak samen met Scott Farrar het algemene ontwerp en de animaties. Farrar is een veteraan op het gebied van visuele effecten bij ILM. (Industrial Light & Magic) In het verleden was hij verantwoordelijk voor memorabele effecten in films als Cocoon, Backdraft en Transformers. Productieontwerper Jeffrey Beecroft was verantwoordelijk voor het hoofdontwerp.

Paramount Pictures wilde er oorspronkelijk een Cloverfield filmfranchise van maken, maar besloot uiteindelijk alsnog om het als een op zichzelf staande film uit te brengen. Dit tot grote opluchting van de scenarioschrijvers. De film werd binnen 36 dagen tijd opgenomen. Een deel van de opnames vond plaats in Little Falls, en op West Dover Road in Pawling, New York. Voor de crew was het van belang om geen lawaai te maken, en werden de geluiden in de film tijdens de postproductie versterkt. De personages communiceren door middel van gebarentaal. Aanvankelijk was het de doelstelling om deze Amerikaanse gebarentaal niet te ondertitelen, omdat men in de veronderstelling was dat het publiek de subtekst zou begrijpen. Tijdens de editing besloten de filmmakers om het geheel alsnog te ondertitelen. De dove mentor Douglas Ridloff werd ingehuurd om de cast gebarentaal te leren, en om eventuele correcties aan te brengen. Het originele scenario bevatte slechts één regel met gesproken dialogen. In de film wordt er pas na 37 minuten en 55 seconden een dialoog uitgewisseld. Voor Millicent Simmonds was dit haar tweede film na Wonderstruck. De actrice is sinds haar kinderjaren doof door een overdosis medicijnen. Tijdens de film maakt ze gebruik van een cochleair implantaat. Dit vertaalt trillingen in de lucht in zenuwimpulsen, die de hersenen als geluid waarnemen. Haar personage kwam voort uit een onvoltooid scenario voor “The Piper” van Woods en Beck. Dit was een bewerking van de rattenvanger van Hamelen. Simmonds stelde voor om tijdens de climaxscène richting het einde een kleine wijziging in het script aan te brengen. De tekst “I love you” in gebarentaal werd aangepast in “I have ALWAYS loved you.” De tranen van Krasinski waren op dat moment niet geacteerd. Leon Russom vertolkt de rol van de Man in the Woods. Tijdens het tweede seizoen van Prison Break, werd Russom geïntroduceerd als een personage met de bijnaam ‘Pad Man.’ Dit aangezien hij nooit sprak. De pasgeboren tweeling Ezekiel en Evangelina Cavoli speelden de naamloze baby Abbott. De crew was ontzettend zenuwachtig om de baby’s in een doos te stoppen, maar kregen alle steun van de ouders. De scènes werden zo snel mogelijk opgenomen om elk risico te minimaliseren.

Een van de betere horrorfilms ooit gemaakt. De oorverdovende stilte zorgt voor een creepy sfeertje, en dit resulteert in een aantal onverwachte schrikeffecten. Zelfs Stephen King was onder de indruk, en sprak in een tweet van een buitengewoon stuk werk. Dit in combinatie met geweldig acteerwerk, en de stilte die de rode draad vormt. Ook het publiek in de bioscoopzalen bleef opvallend stil. Storende eet- en drinkgeluiden werden niet op prijs gesteld. Dit terwijl het voor diverse bioscopen een belangrijke inkomstenstroom is. Het scenario van Bryan Woods en Scott Beck werd op Tracking Board’s 2017 Hit List uitgeroepen tot een van de beste tien scripts van het jaar. Natuurlijk ontbreekt het hier en daar aan interne logica, en bevat het verhaal wat plotgaten. Daarnaast neemt de film weinig moeite om uit te leggen waar deze wezens vandaan komen, en duiken we midden in het verhaal. Toch verandert dit weinig aan de opbouwende spanning. Dat is uiteindelijk mijn belangrijkste drijfveer voor een horrorfilm. Iets wat ik de afgelopen jaren flink heb gemist.

3,5 *

Zeker geen aanrader. Wat een slechte film. Idee leuk, acteerwerk prima maar nee zo verschrikkelijk saai.

Er valt heel wat aan te merken op A quiet place, maar het geheel zorgt toch voor een vermakelijk filmavondje. Best wel wat sfeer, geen idiote bijpersonages, paar leuke ideeën.

Zoals gezegd ook het nodige aan nogal domme of slordige punten, ik noem er een aantal:
- Handmatig een bloeddruk opnemen maar zonder stethoscoop (?), die dan vervolgens nadien doodleuk tevoorschijn wordt gehaald om naar de buik te luisteren.
- Er steekt ineens een spijker uit de traptrede. Hoe dan?
- Het haar van Blunt zit altijd als gegoten en beweegt niet vanwege de haarlak.
- Een jochie van een jaar of 9 die met één arm, zittend op een wankele ondergrond, zijn zwaardere zus omhoog trekt uit een massa mais. Waar men in tweede instantie, liggend onder een metalen deur, nauwelijks meer in wegzakt.

Nu ja, het is enigszins jammer maar niet onoverkomelijk. Positief vond ik het laatste shot, met de glimlach van Blunt wanneer ze het geweer door laadt. Heerlijke punch nog even.

Nope,niets voor mij.al die irritante stiltes.volslagen kut film,dit trek ik gewoon niet.

Goede film. Alleen jammer dat die CGI-monsters er weer ontzettend kut en fake uitzien. Ik zal nooit kunnen wennen aan CGI-monsters. Daarom slechts 3 sterren.

Herzien, ter voorbereiding van A Quiet Place: Day One. Het blijft een spannende horror met sterk acteerwerk.

Ter voorbereiding van de prequel/spinoff die binnenkort in de zalen verschijnt.

A QUIET PLACE - Fast Forward review

Na gisteren de film Quiet Place Day One in de bioscoop hebben te zien. Vandaag deze bekeken, kwam iets trager op gang minder special effects maar was zeker ook niet slecht… Naar het einde toe werd het steeds spannender, maar eindigt dan ineens. Dus nu op naar deel 2

Als je overgevoelig bent voor geluid dan ben je ook overgevoelig voor je eigen lawaai, het maakt niet uit wat de bron is de monsters zouden zelf dus ook stil moeten zijn!

Toen hij uitkwam had ik hem gezien met de (aangegeven) horrorverwachting en was eerder teleurgesteld.

Gisteren herzien in Sci-Fi Thriller modus en beviel hij me echt wel goed.

Het verhaal is ok maar kent wel enkele rare beslissingsmomenten.

Het acteerwerk is prima, goede beklemmende sfeer, heerlijke spanningsmomenten en bij momenten loopt het zelfs vlot.

3*

Toen Blunt die spijker overeind trok met haar waszak, dát was pas horror. Dan weet je dat er iemand met zijn blote voeten gaat passeren. Dat kon ik niet meer aan, dan ben ik maar beginnen door te spoelen. Ook omdat ik toen al voelde dat het niet mijn ding was. Natuurlijk flauw van mij, maar van alle ongeloofwaardigheden (342 dagen verde zonder één geluidje te maken, dat lukt me zelfs geen 5 minuten) vond ik het ongeloofwaardigste nog dat je in zo'n wereld überhaupt nog wil verder leven. Ik zou mezelf aan de eerste de beste boom verhangen. In alle stilte, dat wel.
Geen score.

Vandaag weer eens herbekeken, ditmaal op Blu-ray, best wel een spannende horrorfilm!

Makkelijk verhaal om te volgen en de film begint direct al zonder echte inleiding, ook direct al vrij spannend en de toon is ook gezet, naarmate de film vordert word hij ook steeds spannender met een spannend slotstuk!

Sterk gespeeld ook door de kinderen, had eigenlijk verwacht dat je de hele film niets hoorde, maar gelukkig hoorde je nog wel eens een waterval of achtergrond muziek.

Ik ga nu het 2e deel kijken en daarna ''Day One''

Graag gezien. Monsters bedreigen mensen, het had een actie slasher alla Starship Troopers kunnen zijn maar regisseur Krasinski houdt het intiem. Overlevingsstrijd van een gezin. Hun inventiviteit om te leven zonder geluid, hun verlangens naar elkaar – het wordt mooi getoond. Hoe ze zich aanpassen aan stilte is vertederend en spannend, eerste klas efficiënt in zenuwslopende dreiging (de badkamer sequentie bv) en een score dat niet stoort van het thema. De kleine ruzies en het generatieconflict zijn ook aanwezig en vullen mooi het drama aan. Het beschermen door een ouder van kind staat centraal. Maar toch blijft de film tussen die 4 muren van efficiëntie en een kleine dosis emo steken. Ik miste wel wat achtergrond (waar zijn alle andere mensen, wat gebeurd er in de rest van de wereld bv) en het einde solliciteert te nadrukkelijk naar een vervolg. Maar wel op het puntje van mijn stoel gezeten. Sssst, zeg het niet te luid maar a quiet place is verdorie spannend.

Deze film opnieuw gezien op de 4k uitgave.

Met fantastisch Dolby Vision beeld en Dolby Atmos geluid.

Met een grandioos spelende cast.

Ook de film muziek is mooi.

Deze film is orgineel met het geen geluid maken als spannings boog.

Vanwege de monsters die hierop reageren en de overlevenden hierdoor in overlevings modus moeten leven.

De monsters zijn natuurlijk niet heel origineel.

Maar toch maakt deze film indruk in dit genre.

Blijft een hele goede en spannende film.

En echt op locaties opgenomen en met weinig green screen.

Wel zijn de monsters Cgi en wat in deze film wel van uitstekende kwaliteit is.

Dat maakt deze film wel een kwaliteits film.

Weer van genoten.

4,5* blijven staan.