Taal Is Zeg Maar Echt Mijn Ding (2018)

OMG hoe halen ze het in hun hoofd een romcom te maken van het taalboek van Paulien Cornelisse...

Vanaf 11 januari 2018 in de bioscoop (eOne)

Dit heeft idd de potentie nog irritanter te worden dan Phileine zegt Sorry.

Bij het boek was de lol er na twee/drie hoofdstukken al af, hoe wil je daar dan een film van maken? Wat een laag ambitieniveau is er toch vaak bij Nederlandse films.

Zou me niet verbazen als deze film gepromoot wordt bij dwdd

Ja, daar komen vaak nieuwe Nederlandse films langs.

Het boek niet gelezen en DWDD kijk ik niet dus ik kan hier blind in later deze week.

Fockeline Ouwerkerk doet wat ze kan om de film te redden, daarbij geholpen door Peter Faber in een fraaie rol als de dementerende vader van journaliste Anne [Ouwerkerk], die haar werk bij een glossy magazine voor vrouwen eigenlijk wil verlaten om zich bezig te houden met een boek vol taalbespiegelingen. Het scenario is een puinhoop en bevat teveel ideeën, maar te weinig structuur waardoor geen enkel element echt uit de verf komt. Dientengevolge is de film een beetje grappig, een beetje romantisch en een beetje ontroerend, maar komt het op al die fronten tekort. Ouwerkerk is een bijzonder charismatische verschijning, maar haar neurotische houding ten opzichte van taalfouten maken haar behoorlijk irritant. De film zit echter vol met onuitstaanbare karakters en de vertolkingen van Tina de Bruin [als Annes zus], Martijn Hillenius [als haar broer] en Rick Paul van Mulligen [als diens vriend] zijn ronduit irritant. Egbert Jan Weeber is dan weer te goed om waar te zijn in deze zwak geregisseerde, voorspelbare film met vaak onbegrijpelijke voice-overs en een puinhoop van een soundtrack.

Dit lijkt me weer een pareltje van eigen bodem...

En gelukkig is het een romcom, daar hebben we er al zo weinig van.

Hahaha.

Zowaar eens.

Een Nederlandse film waar ik me niet suf aan erger. Niet meteen dat het een goede film is, maarja, de lat ligt ook niet zo heel hoog. En hoe komt het, dat het met deze film wel lukt waar het eigenlijk altijd mis zit? nou heel simpel, Ouwerkerk is niet weer de zoveelste over het paard getilde BN-er, maar een behoorlijke actrice die goed in haar rol zit. Zo moeilijk zou dat toch niet moeten zijn.

Jammer genoeg geldt dat dan weer niet voor de rest van de cast. Wat een droefenis weer. Ik moet dan wel zeggen dat Peter Faber bewonderenswaardig is als demente pa. Maar ook daar, de uitzondering die de regel toch maar weer keihard bevestigt.

Algemeen: We leven in een wereld waarin álles (helaas) verfilmd moet worden tot bloedens toe. Nederland kan qua film nou eenmaal (nog) niet opboksen tegen bijvoorbeeld de VS. Al is er héél af en toe eens een uitzondering met een kwalitatieve film.

[Moet deze nog kijken..]

Tsja, een (budget)verfilming van een populair boek zal wel een minder risicovolle investering zijn dan een gewaagd project van een bevlogen filmmaker. Uiteindelijk is er maar één devies als het op dit soort films aankomt; geen geld aan uitgeven. Vote with your wallet, zoals het in het Engels wel eens mooi zeggen.

Gezien op film1 en niet echt een aanbeveling om het abonnement hierop in stand te houden. Boek zal ongetwijfeld beter zijn en inhoudelijk meer te melden hebben dan de zoveelste romantische komedie waarin deze film uiteindelijk in resulteert. Thema's als het gebruik van taal en dementie worden helaas slechtst zijdelings aangestipt, de nadruk ligt op de liefdesperikelen van Anne(weinig overtuigend gespeeld door Ouwekerk). Waarbij we overigens al na enkele minuten wisten dat de sullige Weeber beter bij haar past dan de onbetrouwbare Janssen, verspilling van tijd dus om hier anderhalf uur voor uit te trekken. Het nevenverhaal van de dementerende vader(een ingetogen maar overtuigende Peter Faber) raakt wat meer de noodzakelijke gevoelige snaar, maar krijgt dus nauwelijks kans om zich te ontwikkelen. Film maken is niet echt het ding van mevrouw Bredero zou de conclusie moeten zijn na het zien van dit middelmatig en wat onbenullig werkje.

Best aardig, maar wat verknoeid met een onnodig standaard wending.

Tegen beter weten gaan kijken .

En het spreekt voor zich dat een boek als deze , een column verzameling nota bene niet werkt .

Hoe verIn je het überhaupt , om van losse columns een rom com te maken ?

Toe gegeven het spel is oke , en met paar prima Nederlandse acteurs .

Maar ze kunnen er gewoon weinig van maken .

Wie weet het cavia boek van wel tot een leuk geheel te breien .

De Verwarde Cavia: Kantooravonturen - Paulien Cornelisse (2016) - BoekMeter.nl

Die leent zich er uitstekend voor .

Er is dus een paar jaar geleden iemand wakker geworden met het idee om het boek van Paulien Cornelissen te verfilmen als romcom. Dat is niet erg, maar dat vervolgens niemand zegt: 'slecht idee, moet je niet doen', dat is wel erg.

Voor een Nederlandse film relatief best aardig

en 5* voor de hoofdrolspeelster.

Alleszins aardige poging om van losse column-achtige teksten een romcom te maken met een fantastische Fockeline Ouwerkerk in de hoofdrol. Peter Faber is eveneens op dreef. Het helpt als je het boek (ook een aanrader) gelezen hebt want dan herken je ook hoe de vele taalgrappen in de teksten een plek hebben gekregen. Het was misschien leuk geweest als Paulien Cornelisse met haar markante stem, gecast was als voice-over...

Ik heb het boek niet gelezen. Ik vond dit een prima film voor een doordeweekse avond waarop je geen zin hebt om een zware film te kijken. Het verhaal was voorspelbaar maar ik vond het wel grappig. Fockeline Ouwerkerk is een goede actrice en wist deze rol ook goed te vertolken. Ook Peter Faber vond ik goed. Voor de rest niet hele bijzondere acteurs. Romcoms zijn altijd voorspelbaar en dat weet je volgens mij ook als je het aanzet. Al met al een prima film

Ik ben fan van de boeken van Paulien Cornelisse en ik ken ze erg goed. Ik vond het dan ook nogal belachelijk dat er een verfilming is. Makkelijk cashen met de titel, want de boeken zijn gewoon gebundelde columns over taal, wat moest dat nu weer worden?

Uiteindelijk was het taalaspect íets minder tenenkrommend en gekunsteld dan ik had verwacht, maar dat komt ook weer doordat ik het boek erg goed ken en wel feeling heb met die taalobservaties. Voor mensen die meer zijn zoals mooiboy Rick in de film zal het maar een irritant en zeikerig geheel zijn.

Die gesprekken die ze opvangt van mensen zijn in die zin best leuk gedaan maar sommige stukjes waarin ze haar visie geeft over verschillende taaldingen zijn dan inderdaad weer erg geforceerd.

Sowieso is de rest een oersimpele romcom, onorigineel en voorspelbaar tot op het bot, ook zo'n demente vader en homoseksueel stel met baby is iets dat je her en der al veel vaker hebt gezien.

Rotterdam als stad is eens leuk, en het is best uit te kijken, maar verder, sja. Fockeline Ouwerkerk doet het leuk, maar vond haar er oud en vermoeid uitzien.

2,25*

Ze kunnen dan beter de boeken van Kees van Kooten verfilmen. Treitertrends leent zich daar uitstekend voor.

Is trouwens toch al eerder gedaan met de bundels van Simon Carmiggelt.

Dat was leuke televisie.

Het boek is best leuk en daar kan je dus echt geen romcom van maken. Hetgeen ook blijkt, zeker als er een rommelig script bijgemaakt is. Janssen en Weeber en Faber overtuigen wel, maar Ouwerkerk niet. Zij ziet er inderdaad moe uit. Alleen op vakantie op een zonnige plek gaat het wat beter. Maar wel meer mensen vinden het leuk om in een rode cabrio rond te rijden. En dat levert even wat aardige plaatjes op.

Deze film zit bomvol allerlei plotjes die lang niet allemaal goed bij elkaar passen en de film verliest vaak de focus, maar er zitten daardoor wel enkele sterke momenten in, vooral elke scène die draait om de vader (mooie rol Peter Faber.) Verder weet de film weining te verrassen, is Ouwerkerk wel oké als lead al heeft ze vooral een irritante rol gekregen, juist op dat taalaspect. Sfeertje is wel oké en die beelden op dat warme eiland zijn ook wel fijn. 2,0*.

Er zijn veel betere Nederlandse films.Toch was de rol van ‘good old ‘ Peter faber leuk om te zien.De film heeft een plot wat je al mijlenver ziet aankomen,vandaar net geen voldoende:2.5 stars.

Zoals gebruikelijk scoren NL-films op MM over het algemeen weinig sterren, waarom?

Neem deze: een heerlijke film zeker met dank aan de prachtige chemie tussen Fockeline Ouwerkerk (Anne) en Peter Faber (haar vader Werner) en niet te vergeten een prachtig Rotterdam als decor.

Wat wil een mens nog meer?

3,5 ☆