Vuelven (2017)

Spaanstalig, een jong meisje dat in een harde wereld moet zien te overleven en vlucht in haar fantasie. De link met Pan's Labyrinth is daarmee al meteen gelegd. En hoewel dat spek naar mijn bek moet zijn gezien Pan's een van mijn favoriete films is, ga ik natuurlijk - en misschien ten onrechte - deze gaan vergelijken met die (te) hoge standaard.

Vuelven is zeker wel rauw en meeslepend en de kindacteurs doen het heel behoorlijk. De film is kort, te kort eigenlijk. Er zijn uiteindelijk te weinig momenten waarbij de kinderen geconfronteerd worden met hun vijanden, het komt nogal gehaast over. Twee jongens zijn een beetje meelopers waarmee ik uiteindelijk geen band kreeg. Het mocht wat rauwer en spannender en wat minder gehaast. Ik blijf dus voorlopig steken op een zesje. Estrella was erg tof maar helaas geen Ofelia met wiens fantasiewereld ik persoonlijk ook wat meer mee kon. 3 opdrachten versus 3 wensen weeral een overeenkomst.

Hoe meer ik er over nadenk, de fantasy elementen vond ik hier niet zo een toevoeging eerder hinderlijk waardoor ik me niet zo kon inleven als ik wou. Eigenlijk best wel straf voor iemand die fantasy elementen zeer waardeert. Hier vond ik ze eigenlijk niet passen.

Dit moet haast wel een tip zijn geweest van John Milton

Dan had ik nog liever 2* van je gehad. Een zesje

Dat zou 4/10 zijn, waar ben jij naar school geweest

Of je vindt dat ik die niet meer dan 2* mocht geven gezien mijn kritiekpunten?

Ik denk dat JM vooral bedoelt dat een middle-of-the-road stem niet zo past bij deze film?

Of dat die relatief hoge score van jou voor een recente film andere hororfans kan afschrikken?

Voor beide valt wat te zeggen

remorz geeft er 4* aan hetgeen ik dan weer hoog vindt gezien zijn kritiekpunten. En ja ik ben het met hem eens dat het horrorlabel veel minder van toepassing is (eerder drama en misdaad) en de verkeerde verwachtingen schept. Dat de fantasy elementen eerder storend zijn en niet zo goed werken is puur persoonlijk. Aan tekeningetjes, slangen en de zoveelst vergelijking met we are tigers daar kon ik niet zo veel mee. Enkel de interactie met de vermoorde kinderen vond ik nog wel tof.
Neen, ik wil geenszins andere horrorfans afschrikken. En er zijn best andere recente films die ik een stuk hoger waardeer.


Waarom trouwens discussiëren over iets puur persoonlijks als een cijfer. Ik zie wel vaker mensen anderen proberen te overtuigen een hogere stem te geven maar iemand die de film goed vond die zou zeggen je moet een lagere waardering geven klinkt compleet absurd.

Het klopt hoor, je hebt drie sterren gegeven; een zesje. Dan had ik liever 2* gehad. OH ain't wrong.

Dus je gelooft dan dadwerkelijk dat ik die invloed kan hebben om andere horrorfans af te schrikken?

Dat een middle of the road stem niet passend is, vind ik eigenlijk wel onzin.

Het was óók niet heel serieus

Een duistere film over een meisje dat zich temidden van geweld door bendeoorlogen moet zien te redden in een Mexicaanse stad die er als gevolg van al dat geweld ruïneus en verlaten uitziet. Het is een schitterende setting, die de grauwheid, somberheid en uitzichtloosheid van haar meisjesbestaan nog eens extra benadrukt.

De film presenteert met de jonge vrouwelijke hoofdpersoon een lieflijk beeld van onschuld. Dat voelt meteen al niet lekker in die harde meedogenloze wereld waarin zij moet overleven. Ik maakte me grote zorgen. En terecht, zo bleek. Met de onschuld is het dan ook snel gedaan.

De onschuld wordt genadeloos bezoedeld door haar belevenissen in de bouwval die de stad is. Een hel op aarde. Een hel met kwaadaardige bedreigingen. Een hel waaruit geen ontsnapping mogelijk is. De stad biedt een trieste aanblik.

De personages die er leven en bij wie het meisje zich aansluit, leiden een rauw bestaan. Toch zoeken ze altijd naar de hoop, naar de lichtpuntjes. De berusting, de woede en de vechtlust die de personages afwisselend tentoonspreiden en waarmee zij het voortwoekerende kwaad en de uitzichtloosheid van hun bestaan tegemoet treden, maken weerzinwekkende indruk.

De film gebruikt soms magisch realistische en fantastische elementen in scènes om de gitzwarte uitzichtloosheid draaglijker te maken. Wel zo prettig. Bovendien zien die beelden er heel sprookjesachtig en mooi uit. Door deze pracht, is de indringing van al die troosteloosheid inderdaad allemaal wat draaglijker om te ondergaan. Op die momenten zijn het kwaad, de tragiek en de ellende gelukkig even helemaal vergeten. Om vervolgens weer keihard terug te keren. Dat wel, natuurlijk.

Wat een hoge scores hier

Eerlijk gezegd vond ik deze film een tegenvaller gezien de vele lovende kritieken. Zo zie je maar...iedereen beleeft een film anders. Er wordt heel positief gereageerd op het drama aspect dat de film het eerste uur volledig domineert. Mijn mening is daarover nogal langdradig en vooral niet zo imponerend als men het wilt voorstellen. Aardig, maar meer niet. Het horrorgedeelte wist me ook niet te raken , vooral de fantasie elementen die erbij betrokken worden , tja...neen...het maakte bij mij totaal geen indruk. Ook de personages wisten mij niet bij het totale verhaal te plaatsen. Redelijk afstandelijk en van 2 kinderen krijg je al helemaal geen band mee. Het meisje speelt haar rol wel goed. Ik had er naar uit gekeken, maar helaas voor mij dus een dikke tegenvaller. 5/10

Matig.

De film begint al gelijk met een onduidelijk focus. Het verhaal valt nogal op de hak en de tak en het voelt allemaal van gekunsteld aan. Waar de kinderen leven is kennelijk waardeloos geen ouder of mens geeft iets om deze kinderen. De moeder is verdwenen maar er is geen buurman/vrouw oom/nicht noem maar op die het kind in huis kan nemen of zich over haar ontfermt. Alleen wat though kids op het dak. Het wil ook wat veel zijn. Onschuld van het kind, hardheid van de maatschappij, horror, drama, drugskartel en natuurlijk Pan's Labyrinth. De film heeft zijn momenten maar ook te vaak is het saai en is de art direction niet goed genoeg. Je treed buiten het zien van wat draakjes en een knuffel nooit in een andere wereld. Je zou het daardoor realistischer kunnen noemen, maar daarvoor is de film te zwart/wit te simpel. Als je werkt met comic book villains moet je ook veel meer werken met het uiterlijk van je film.

2.5 sterren.

Het is alleen geen debuut - Issa López zit al best lang in het vak.

Ah dacht het ergens te lezen maar denk dat ik in de war was met een andere film. Zinnetje weg gehaald.

Goedbedoeld maar nogal simplistisch en saai misdaaddrama met horrorelementen. Films met kinderen in de hoofdrol zijn altijd lastig, dat blijkt ook nu maar weer. Het onderwerp en de benodigde emoties blijken te hoog gegrepen voor de jonge akteurs, waardoor de film eigenlijk vanaf het begin al niet geloofwaardig overkomt. Visueel steekt alles redelijk in elkaar en het laatste half uur kent een paar indrukwekkende momenten, maar de film slaag er al met al niet in te overtuigen.

Erg sterk.

Grappig dat ik zoveel vergelijkingen zie met Pan's Labyrinth. Ik kan me daar totaal niet in vinden. Behalve dat beide films uit Mexico komen denk ik dan. Maar de loop van de film vind ik compleet verschillend. Cidade de Deus kwam dan eerder bij me op. Maar ja, ieder iemand is verschillend van de ander.

Erg sterke uitwerking voor de rest. Totaal niet verwacht. Had dan van tevoren ook totaal niet verwacht dat de film veel rauwer zou uitpakken dan ik dacht. De samenvatting voor de rest ook niet gelezen, ging er redelijk blind in. En wellicht daarom dat de impact groter is.

De genres hier zijn wel wat misleidend. De horror blijft erg beperkt, evenals de fantasy. Wanneer ze wel komen, komen ze telkens samen. Vind inderdaad drama/misdaad een iets passender genre. Alleen zou de poster dan weer de nodige vragen oproepen denk ik zo.

In ieder geval goed in beeld gebracht. De echte gruwelen blijven wel uit beeld, maar de film gaat er voor de rest niet al te veel op in. Soms een plotse uitbarsting van geweld, regelmatig op de achtergrond. Die komen wel goed binnen. De keiharde geweren die klinken zorgen ervoor dat de kijker net zo schrikt als de kinderen.

Ook een leuk, visueel stijltje. Die bewegende muurtekeningen waren een gave vondst. Maar ook dat levende knuffeltijgertje was erg leuk. Opvallend verzorgt ook op het gebied van horror. Sterke make-up en belichting. Het zorgt voor een sterke, duistere sfeer. Al zijn de scenes wel redelijk beperkt en nooit doodeng. Ook niet erg nodig voor een film zoals deze.

Ook regelmatig hard. Laat je niet misleiden door de 12+ van de film, want deze kwam een stuk harder binnen dan andere dramafilms. Voelde me na afloop wel rot. Maar een hele sterke impact had het ook niet. Deze film zal me niet heel lang bijblijven moet ik zeggen.

Acteerwerk is goed. De kinderen zijn enthousiast. De bendeleden missen wel wat dreiging. Voor de rest zijn er soms intense scenes met veel spanning en interessant om te volgen hoe het leven voor zo'n kind daar is. De band tussen de kinderen had wel wat meer uitdieping mogen hebben.

Sterke film. Niet echt een horrorfilm. Meer een dramafilm met milde horror/fantasy trekjes.

Ik had iets anders verwacht dan ik gekregen heb van deze film. Dit is Pan's Labyrinth in een City of God jasje. Alleen deed het verhaal weinig met me. Het is vast de harde realiteit in Mexico, maar het raakt me weinig omdat je de kinderen en vooral de achtergrond waarin zij leven amper leert kennen doorheen de film. Je belandt direct in dat geweld. Het lijkt wel of de inleiding van de hele situatie en de personages volledig ontbreekt. Het zou net zijn alsof de LOTR begint met het gevecht met een trol in de Mijnen van Moria.

Verder zijn de visuele effecten wel verzorgd maar horror en laat staan fantasy is deze film allesbehalve. Ga dus zeker niet kijken omwille van die reden zoals mij want je komt serieus bedrogen uit. Een magere 3/10.

"Tigres."

De hoge verwachtingen worden niet waargemaakt.

Mexico wordt al decennialang uitentreuren geteisterd door rivaliserende drugskartels. Dus op zich een prima uitgangspunt om daar een film omheen te maken. In deze opzet zie je hoe een meisje zich aansluit bij een groepje straatkinderen nadat haar moeder spoorloos is verdwenen. De film speelt zich uit als een mislukte mix van 'Cidade de Deus' en 'El Laberinto del Fauno'.

Issa López haalt zich veel op de hals door allerlei genres te willen implementeren en daarbovenop nog eens de aanklacht tegen de huidige maatschappij in Mexico. Het is - overduidelijk - te veel van het goede, waardoor de film over het geheel gezien nooit echt lekker loopt. De keiharde realiteit die men poogt te tonen komt daardoor niet goed over.

Het merendeel is namelijk meer een soort van avontuur waarin de kinderen graag willen spelen. Des te jammer dat de gepresenteerde fantasiewereld faalt; op wat diertjes na is het allemaal vrij karig te noemen. 'Vuelven' heeft weliswaar een paar sterke momenten en de kindacteurs doen het best aardig, maar voor mijn gevoel werkt het gewoon niet.

Al met al een redelijk drama, maar als horror zou ik dit zeker niet bestempelen.

2,5 Sterren.

De film wordt wat vergeleken met Pan's Labyrint van Guillermo del Toro. De man was ook fan van Vuelven en qua thematiek trekt het er wel op. Maar het is vooral het verhaal en de regiestijl die je herkent. De cinematografie is toch anders. Gelukkig maar, waarom zou je wachten op een copy.

De film zet een groep kinderen centraal in Mexico. De Spaanse burgeroorlog van Pan's Labyrinth is hier een Mexicaans dorpje dat geregeerd wordt door drugsbendes. Kinderen die alleen komen te staan, trachten te overleven. Het is de fantasy, de verhalen en de legendes die hen nog enige hoop geven.

De kunst van de film is dat het vrij realistisch is. Een paar keer wordt je uit de fantasiewereld wakker geschud. Het lijkt een donker sprookje te zijn met de kinderen centraal, maar de realiteit is nooit weg. De film pakt niet groots uit, het is niet de fantasie die centraal staat. Daardoor oogt het soms wat minder mooi, maar het is net die subtiele aanpak dat de film zo goed maakt. Klein in de eenvoud en toch een diepe indruk. Een onderschat pareltje.

"Vuelven" zal voor de meeste mensen een fantasy/reality film blijken te zijn. Horror komt er buiten enkele dode mensen op een stapel en de "glibberige" en door plastic omwikkelde moeder niet in voor. Of je moet een "intelligente" knuffelbeer en personen die op gewone mensen gelijken maar dood zijn, horror vinden.

Toch heerst in de film een duistere sfeer, de sloppenwijken en het soms bijbehorende geweld. Ook de wereld waarin de kinderen leven geeft de film een enigszins nare sfeer, uitzichtloosheid en altijd angst voor rivaliserende groepen. Hier heerst de wet van de jungle en alleen de sterkeren zullen dit overleven.

Een 7.

Nah, te gewoontjes allemaal, ik vond hier weinig fantasy en horror aan. Oké er is een duister sfeertje, maar vr mijn gevoel veel te zwak om iets boeiends te doen met mijn kijkervaring, het raakte me niet, vond het verhaal niets en eigenlijk redelijk saaie bedoening. Geef mij dan maar het fantastische 'El laberinto del fauno'.

Een saaie gezinsfilm voor op een zondagmiddag ja

Een wat geheimzinnige en duistere film die wel leuk bedacht is. Leuk om een keer gezien te hebben.

Wanneer de tienjarige Estrella [Paola Lara] de stem van haar spoorloos verdwenen en doodgewaande moeder hoort, vlucht ze uit huis en sluit ze zich aan bij een vier groepje jongens waarvan de ouders eveneens het slachtoffer zijn geworden van ontvoering en mensenhandel of moord. El Shine [Juan Ramón López], de zelfverklaarde leider van de groep, heeft de telefoon en het wapen van Caco [Ianis Guerrero] gestolen. Aangezien Caco onderdeel uitmaakt van het criminele netwerk dat verantwoordelijk is voor de verdwijning van hun ouders, krijgt Estrella de opdracht om Caco te vermoorden. Maar dan verschijnt de gevreesde El Chino [Tenoch Huerta] ten tonele. Een sterke misdaadthriller met bijzonder goede vertolkingen van de volstrekt onervaren jeugdige cast. Jammer dat López het nodig vond om een element van fantasyhorror in de mix te gooien, temeer daar de bijbehorende special effects niet erg overtuigend zijn.

Deze korte film eens bekeken en het was niet mis. Een mix van wat fantasie en drama (horror zou ik deze film zeker niet noemen). De cast deed het goed en visueel zat het ook nog goed. Ik had geen verwachtingen bij deze film, maar leuk om eens gezien te hebben.

De verwachtingen voor Vuelven lagen hoog. De film wordt zelfs gecatalogeerd onder het horrorgenre. Dit gaat wel erg ver. Mysterie en fantasy kan ik nog inkomen. Misdaad en drama ook, want de situatie van deze straatkinderen in de buitenwijken van een Mexicaanse stad zijn niet benijdenswaardig, maar wel reëel waarbij ze worden overschaduwd door de drugkartels.

Ze mochten wel twee minder verwarrende namen gebruikt hebben voor El Shine en El Chino, ik had het eerst niet geheel door over wie men het had. Leuk acteerwerk wel van de kinderen die vrij naturel acteren. Het sfeertje is inderdaad duister, zeker met die onheilspellende voice en het mysterie, maar ik zou het zeker niet overroepen.

Visueel wel leuk gedaan, die bloedlijnen waren bijvoorbeeld origineel, maar ik raakte behoudens de armzalige situatie van de kinderen voor de rest weinig betrokken met die fantasy elementen.

Vuelven is toch een geval van "net niet". De lengte van een film lijkt ook een snel tussendoortje te suggereren, maar daar lijkt het in de verste verte niet op. Door raadselachtige visuele effecten ontstaat een bijzondere sfeer, maar dat botst enorm met de ongeloofwaardigheid van het gedrag van deze kinderen. Nee, de film vergeet de tijd te nemen om diverse zaken helder te krijgen. Nu lijkt het alle kanten op te gaan en werden alleen de spannende slotminuten nog enigszins leuk. De kinderen weten eigenlijk gewoon niet over te brengen waar het nu echt om gaat.