Crooked House (2017)

Goeie film waarin het hoofd van een rijke familie onder verdachte omstandigheden in zijn eigen huis overlijdt. Een solide moordmysterie met een klassieke opbouw zoals gewend bij verhalen van Agatha Christie (waarbij ieder personage de mogelijke dader is). Het kijkt allemaal gemakkelijk weg, de ontknoping is prima, de aankleding is mooi en de cast doet het goed.

Prachtige verfilming van één van de grootste klassiekers van Agatha Christie. Klopt precies qua toon, sfeer en spanning. Goede introductie van alle karakters en spannend tot het eind. Sommige personages zijn wat aan de karikaturale kant, maar dat was in het boek zeker niet minder zo. Erg mooi dat de film dichtbij het boek blijft - toont maar weer aan hoeveel klasse het boek heeft, ook nog na al die decennia. Aanrader voor een heerlijk avondje detective spelen op de bank!

Ik vond het een lange zit, deze Agatha Christie-verfilming, die maar nergens echt spannend wil worden. Komt dat door de opbouw van het verhaal, het trage tempo, het gebrek aan close-ups, gebrek aan suspense, de matige en nogal geforceerde acteerprestaties? Ik weet het niet, maar ik vond het een nogal ouderwets ogende adaptatie.

Oké, het kasteel is prachtig, met zijn schilderijen en talloze schemerlampen (ik ben dol op schemerlampen). Die Bristol waar Charles in rijdt is ook niet te versmaden. Glenn Close had ik niet herkend (shame on me), Julian Sands die een kleine rol speelt wel, maar bijna onherkenbaar, zo vermagerd en oud hij is geworden. Ik bedoel, als zo'n film je niet in z'n greep krijgt, ga je op andere dingen letten.

Men, wat een lage waardering voor zo’n klasse film. Denk dat al die mensen die laag gestemd hebben nog nooit van Agatha Cristie gehoord hebben. En dus niet weten waar ze naar kijken.

Was echt niks voor mij.

Snap de hoge waarderingen niet. Vond dit vooral een gedrocht, een draak van een film met hier en daar een sprankje hoop. En ja Bennie, ik heb zo'n beetje alles van Agatha Cristie gezien.

Wat is er mis?

1. de detective, de hoofdpersoon vind ik slecht gecast. Totaal niet geloofwaardig, zo'n jong knulletje. Zijn hele "persoon" smaakt er ook niet naar. Nee, vond het een misgreep. Arme jongen, hij acteert best redelijk toch.

2. De muzikale invulling. Wisselvallig, veelal beroerd met die totaal niet passende syntesyzer nootjes.

3. De gesprekken. Wat heb ik me hier aan lopen ergeren, de ondertitels vlogen om je oren. Vrijwel niet te volgen. Ben jet maar in het Engels gaan volgen, want de subs stoorden me steeds meer. En als het nou

ergens over ging, maar nee. Vond de conservaties doorgaans zwak, slaapverwekkend vaak. Kan je snel praten, dat maakt het er niet beter op.

Precies Fransman, de film krijgt je niet in "haar" greep, precies om al die kleine dingetjes. Zo zag ik ook helemaal geen spanningsboog, maar allemaal rare kikker sprongetjes.

Nee, ik pak er maar weer een "who killed Evans" of zo bij, ga ik vast vrolijker van voelen.

De detective Crooked House (Het Kromme Huis) stamt uit 1949. De titel verwijst, zoals wel vaker het geval bij Agatha Christie, naar een Engels kinderrijmpje:

There was a crooked man, and he walked a crooked mile

He found a sixpence upon a crooked stile

He brought a crooked cat, which caught a crooked mouse

And they all lived together in a crooked house

Volgens Christie was Crooked House van alles wat ze heeft geschreven haar lievelingswerk, samen met Ordeal by Innocence (Doem der Verdenking) uit 1958. Daar kan ik wel in komen, de ontknoping is origineel en kwam als een verrassing en zette het verhaal in een ander licht. In het begin dacht ik nog: wat is dit? Geen Poirot, geen Miss Marple, maar een of andere nietszeggende speurneus, lichtelijk overdreven acteerwerk, onrustige cameravoering, rare camerastandpunten, etc... Maar op een gegeven moment kwam ik dan toch in het verhaal en het slot vond ik zelfs geweldig. Glenn Close ziet er met haar opgestoken platinablonde haar uit alsof ze zo uit een film van Hitchcock is weggelopen. De film is in wezen opgebouwd rondom haar personage en geheel terecht, wat een charisma.

In ieder geval een veel betere Agatha Christie-verfilming dan die zouteloze remake Murder on The Oriënt Express van twee jaar geleden.

Ik heb in mijn leven al heel wat Agatha Christie verfilmingen gezien met wisselende kwaliteit. Crooked House was een nieuwe voor mij en vond het een middelmatige film. Vond de film te lang en het verhaal uitgerekt, er werd aardig geacteerd en settings, locaties en aankleding prima. De ontknoping was dan wel weer een verassing zoals altijd. Heb mij er vanmiddag wel vermaakt en geef daarom toch wel een kleine voldoende -3.0

Qua verhaal, setting en cast is het een prima whodunit film, alleen gebeurt vrij weinig en dat vind ik het enigste minpuntje van de film er had iets meer pit in gemogen. De cast met o.a. Glenn Close, Gillian Anderson, Christina Hendricks en oudgediende Terence Stamp en Max Irons de zoon van Jeremy Irons spelen goed. Al met al een goed gemaakte Agatha Christie verfilming die voor de liefhebbers zeker in de smaak vallen.

Close, Irons en Martini geven goede acte de presence in deze whodunit film naar Agatha Christie's boek. De sfeer einde 50's word goed weergegeven, waarbij ook de muziek doorheen de 3 generaties perfect gekozen is. Hoe belangrijk is opvoeding met de Keys van aandacht, liefde, begrip en warmte en wat gebeurt er als je dat als kind ontbeert. Sterke rol van Kneafsey overigens. Mooi verfilmd en interessant om als kijker mee te ontleden.