Revenge (2017)

Ik vind het nog steeds raar om het 'een echte mannenfilm' te noemen.

Goh ... 't is dat Fargeat er zo'n mooi verhaaltje van maakt. Vind persoonlijk zelf dat haar punt er niet echt uitkomt, laat staan dat het veel indruk maakt of mensen echt gaat challengen. En wat overblijft is dan een film die vooral het horror convention publiek aanspreekt. En dat zijn volgens het cliché toch voornamelijk mannen.

Ik geef wel eens een half litertje bloed bij Sanquin. Moet je altijd een paar dagen van bijkomen, beetje duizelig soms. Enfin, nu slik ik geen Peyote, maar van het bloed dat hier tientallen meters sporen achterlaat kun je minstens 100 patienten voorzien van nieuwe impulsen. Het is nog geen À l'Intérieur (2007) want daar gaan olievaten bloed verloren, maar het komt in de buurt. Visueel ziet het er apart uit, maar geen oscarnominaties of Oscars voor de acteurs natuurlijk.

Amusante euro-trash over een mooie meid die na haar rape ook nog eens in een ravijn wordt gegooid, helaas voor de hufters overleeft ze de val op spectaculaire wijze om zo als een feniks te herrijzen met als doel zoete wraak. Zoals we hierboven al lezen gaat deze film niet over realisme maar wil zo effectief mogelijk blood n gore presenteren. Ondersteund door foute euro electropop en retro design.
Het end boss gevecht was bijzonder lelijk en achterlijk. Deed me denken aan vroeger toen ik op straat met speelgoed geweertjes de ander so slim mogelijk af probeerde te zijn. Zonder bloed maar wel met dezelfde gelopen rondjes. Zwaar onder invloed van miami vice trouwens.

Het eindboss gevecht is juist geweldig.

Miljonair Richard [Kevin Janssens] gaat met zijn vrienden Stan [Vincent Colombe] en Dimitri [Guillaume Bouchêde] een weekendje jagen in de woestijn (niet de meest interessante locatie voor die hobby) en neemt zijn maîtresse/seksspeeltje Jen [Matilda Lutz] mee. Jen flirt er flink op los maar kijkt toch raar op wanneer één van de 'vrienden' probeert haar te verleiden. Het één leidt tot het ander en voor ze het weet laten haar mannelijke kompanen haar zwaargewond achter in de woestijn. Toch handig dat ze wat peyote bij de hand heeft, want dat verklaart waarom ze zonder al teveel pijn haar ernstige verwondingen weet te behandelen en geeft regisseur Fargeat een excuus om het flink wat hallucinaties op het beeld te toveren in deze leeghoofdige stijloefening. Veel bloedvergieten, veel visuele trucs en geluidseffecten, maar de oppervlakkige personages en het onzinnige script doen de belangstelling rap tanen.

Hypergestileerd maar tegelijkertijd groezelig en rauw. Geen idee of 'Revenge' (2017) nu werkelijk de genreconventies van 'rape & revenge-films' naar een hoger niveau tilt, maar in handen van Coralie Fargeat wordt het in elk geval een bevredigende achtbaanrit. Of hoe het personage van Jen (Matilda Anna Ingrid Lutz) noodgedwongen op een queeste moet om zich te verzetten tegen de vrouwenhaat van haar mannelijke tegenstanders. Eigenlijk om geen enkele andere reden dan dat ze als vrouw weigert te sterven wanneer dit van haar wordt verwacht. Het is ook zo heerlijk dik aangezet allemaal: als een soort overgangsritueel (compleet met broeierige woestijngezichten en hallucinante peyote) waarin deze feminiene wraakengel afstand leert nemen van vooroordelen over haar persoon. Ze zal móeten afrekenen met die slijmerige, onbetrouwbare en zielige mannen, die hun eigen ondergang inluiden omdat ze haar chronisch onderschatten of teveel vertrouwen op hun oneerlijke voorsprong. Het bouwt op naar een magistrale slotakte waar het bloed rijkelijk vloeit en er flinke deuken worden geslagen in een mannelijk ego van de meest fragiele soort.

Lekkere film die me bepaald niet tegenviel.

Hele intense beelden waarbij het de bedoeling was om de bloederigheid goed in beeld te brengen.

Dat is in ieder geval gelukt.

Normaal zou ik deze film een 3,5 geven maar dit lijkt toch eigenlijk ook een beetje een B film.

Dat maakt hem extra goed en daarom 4 sterren.

Een keiharde wraakfilm, maar zo ongeloofwaardig en slecht uitgewerkt. Er zijn betere en geloofwaardigere wraakfilms gemaakt dan deze. De mevrouw waar het om gaat had van begin af aan al toen ze van de rots werd gegooid mors- en morsdood moeten zijn, maar als een phoenix herrijst ze uit de as en neemt vervolgens wraak. Zo over de top allemaal, maar ondanks dat je je dood zit te ergeren aan de ongeloofwaardige onzin situaties blijf je toch kijken. Ik houd zeker van wraakfilms, maar de "I Spit On Your Grave" films zijn veel realistischer en geloofwaardiger.

Ik heb deze film juist bekeken op cinemember. Er zit inderdaad niet echt een verhaal in. Het was niet perfect, maar echt saai? Nee dat vond ik ook niet. Wat tussen de 2 voor mij. Ook het bloed en alles gaf me een angstig gevoel.

Een film binnen het genre van I spit on your grave, dat is wel duidelijk. Zelfs de plotlijn wordt gevolgd waarbij een mooie jonge vrouw wordt verkracht en nadat ze bekomen is van de shock transformeert in een heuse wraakgodin. Ook de gore met open snijwonden en veel bloed mag je gerust afvinken.

Laat ons beginnen met het beste van de film. Ik vond de slotscène met Kevin Janssens best fijn. Spannend, prima speelduur en een fijn kat en muisspel. Ook daar aan bloed geen gebrek. Jammer genoeg redde dit de film niet voor mij en was ik vrij pissed hoe de jonge vrouw aan haar einde kwam, of leek te komen .... Die val, het spiesen, het verliezen van zoveel bloed ... onmogelijk dat je dat overleeft, laat staan dat je even later terug rondhuppelt.

Verder visueel niet slecht, al. Ik al vermakelijk, maar springt er eigenlijk nergens echt uit. Goed voor een keertje al was het maar voor Kevin Janssens of femme fatale Lutz.

Wat is dit toch een heerlijke fucking vette film!

Verhoogd naar 4,5

Pure fun!

Heeft deze opvatting ooit bestaan?

Voor ouderwetse harde actie kan ik nog ergens begrijpen. Maar al mijn (ex)vriendinnen waren/zijn enorme fan van horror, zowel de spooky als torture revenge en ook zeker scifi. En zelfs mn zus die eerst als tiener, puber, eerder drama, romantische en comedy keek, keek ze vaak, vanaf haar 16, toch lekker met mij naar 'The New York Ripper', 'Zombi 2', 'Ringu',...en eigenlijk vond ze fuckedup stuff ook nog fun, keek dit daarna vaak ook toen ik ze minder zag, bleek ze alle horrorfilms in de bios te bb gezien. En ook doorheen de tijd, zoals opt werk, genoeg vrouwelijke collega's die zeker horror en scifi waardeerden, echt fan vd spooky horror à la 'The Conjuring', is zelfs bij vele ladies favoriet genre.

Is er niemand die het opvalt, dat een brandmerk altijd in spiegelbeeld staat en in deze film dus even niet.Verder heb ik mij wel vermaakt.

Audiovisueel spektakel. Regelmatig is het echt genieten deze Revenge. Sfeervolle locaties, schitterend kleurgebruik, een heerlijke soundtrack en een uitstekend gebruik van bloed en gore. Uiteraard neemt de film het niet zo nauw met de wetten van de natuur en is het plot weinig verassend. Maar dat is dan ook niet waar de focus ligt. Hooguit is het iets zonde dat de dood van Dimitri wat tegenvalt en je de vondst van zijn lichaam van mijlenver ziet aankomen. Maar dit pareltje is zoveel meer dan een standaard wraakfilmpje.

4,0*

Verstand op nul, niet met een korrel zout nemen maar met een hele zak en je vermaakt je prima. Lekkere meid, grof geweld, veel bloed.

Toegegeven, 70% van de film is echt mooi geschoten, lekker sfeertje, daar ligt het niet aan. Maar voor de rest vond ik maar weinig aan. Een vleugje overacting, onrealistische gebeurtenissen, en verlies je een paar liter bloed? Gooi er een beetje wraptastic tegenaan en je kan weer door. Gaat er bij mij niet in. *2.5

Prima film die ondanks het ietwat matige acteerwerk vrij prettig wegkijkt.

3.5*

Destijds vond ik dit een geweldige film. De herziening bevestigt dat, maar niet langer meer de maximale score. Revenge is een film die het meeste uit een nogal simpele inhoud weet te halen. Elke scene kijkt als een soort schilderij en er zit geen saai moment tussen. Fijn dat Fargeat elke scene visueel uitgedacht lijkt te hebben, de film maakt daardoor een buitengewoon verzorgde indruk. Daarnaast is Lutz een geweldige keuze voor de hoofdrol en mogen de schurken zeker niet misstaan. Ik moet zeggen dat ik Colombe de beste acteur van de film vond. Regelmatig moeten lachen om zijn lichaamstaal, past absoluut in een film als deze. Verder bloederig en grafisch, al moet je geen actiespektakel verwachten. Veel mooie beelden met af en toe een expliciete explosie van geweld ertussen. Wat dit keer opviel is dat het bloed rijkelijk in het rond vloeit, maar de pay-offs laten weleens kansen liggen. Neem nou de finale. De bloederige gang is geweldig gedaan, maar dat laatste schot om Janssens om te leggen ziet er dan weer iets te beperkt uit. Het is echter maar een klein kritiekpunt op een film die verder als een huis staat. Ik heb weer genoten en het blijft een absolute favoriet.

Leuke wraakfilm. Een aantrekkelijke, niet te onderschatten, vrouw.

De film toont duidelijk aan dat, als een vrouw zich wat sensueel gedraagt, dit geen enkele reden is om haar te verkrachten. En tot overmaat van ramp wordt ze zonder pinken de kliffen afgeduwd. Precies alsof een vrouw een wegwerpartikel is.

Dat de film ongeloofwaardig overkomt zal ik niet ontkennen. Ik vond het wel hilarisch dat alle drie onze macho's te kakken werden gezet door een gewonde schoonheid. De wereld behoort nu eenmaal niet toe aan de mannen, alhoewel velen dit laten uitschijnen.

Een film met een onderliggende boodschap (de man die op het eind, helemaal in zijn blootje, een klein piemeltje, het loodje moet leggen wetende dat hij keihard zijn gehuwde vrouw met kinderen aan het bedriegen is). Eind goed, al goed!

Amusant.

Totaal absurd wraakfilmpje. Alle geloofwaardigheid is vakkundig aan de kant geschoven en moet zowat het laatste van de makers hun zorgen geweest zijn. Wat ze wel voor ogen hadden was ongetwijfeld een gewelddadige film, waarin een sterke vrouw (behoorlijk letterlijk te nemen) mannen op hun plaats zet.

ik heb mij in ieder geval behoorlijk geamuseerd. Enkele scènes zijn hilarisch, vaak omdat ze er dusdanig ver over gaan. Bovendien ziet de film er ook gewoon uitstekend uit. Tof geschoten, enkele prominente kleuren die terugkomen, veel contrasten. Er valt zeker wat te zien, zoveel is zeker maar een meesterwerk is het wel niet.

3

Vooruitziende woordkeuze.

Shocktober 3

Na het sublieme The Substance moest deze ook weer in de herziening en de film wordt er alsmaar beter op. Geen regisseur die de ‘male gaze’ beter kan vangen dan Fargeat. Maar ook in deze film gebruit ze het beeld om de vrouw te empoweren en de man de las te leren. Waar de prachtige Lutz hier alle kwellingen stoicijns ondergaat, kermen de mannen het regelmatig uit als speenvarkens.

Ik kan het wel waarderen dat Fargeat realisme moeiteloos opzij schuift en de voorkeur geeft aan een sterke symboliek.

Daarbij ziet de film er ook schitterend uit en knijp ik mij in mijn handen dat Second Sight m herft uitgegeven. De transfer is subliem. Of komt er nog een 4k?

Verhoogd naar de volle 5*. Ken geen regisseur die zo sterk (twee keer 5*) uit de startblokken is gekomen. Kijk enorm uit naar haar volgende.

Veel frisser en leuker dan The Substance (2024) die nu net even doorbreekt - en vanzelf was dat de aanleiding om dit vroegere werkje van Fargeat eens op te zoeken.

Om maar even mee te beginnen, het concept klopt gewoon. Al is het misschien niet precies een nieuw idee, om het in verzadigde kleuren te filmen is wel vrij nieuw - de meeste films in dit genre spelen in een donker bos en zijn vooral grijs en donkergroen getint. Daarmee is dit een frisse afwisseling qua beeld, en de beeldvoering tout court is ook een stuk frisser en vlotter dan gemiddeld.

Een acteursfilm is het niet, met uitzondering van Lutz hebben de prestatiaires maar heel weinig te doen. Het gaat meer om de mis-en-scene, de kleuren, de timing, het narratief zonder afleiding met getruc of gedoe met hogere of diepere lagen. Zoals dat ook eigenlijk hoort in een film wat mij betreft. Daarmee een veel duidelijker blijk van het kunnen van Fargeat dan haar laatste werk, al lijkt dat qua waardering omgekeerd evenredig te verlopen. Tsja.

Tsja, waar te beginnen zeg. Wat een heerlijke film! Ik vond het eerste halfuur zeer sterk. Het schitterende kleurgebruik valt op (gedurende de hele film). Na de start van het wraakgedeelte is het wel even schakelen. Natuurlijk is alles to-taal over de top en volstrekt ongeloofwaardig. Maak je daar een punt van, dan heb je een aardige dobber aan Revenge. Neem je het voor lief en weet je mee te gaan in deze gekkigheid, dan heb je, zoals in mijn geval, een meer dan prima kijkervaring.

Matilda Lutz speelt een knettergekke fantastische rol. De andere acteerprestaties liggen op een iets lager niveau, zonder overigens echt te storen. De score in deze film doet wat denken aan het werk van Cliff Martinez (o.a. Drive, Neon Demon) en kon mij erg goed smaken. Absoluut genoten van Revenge. Met een ruime 3,5 zit ik dicht tegen een 4,0 aan.

Nou, bereid je er maar op voor. Het bloed gaat rijkelijk stromen. Eens mens heeft gemiddeld 5 liter bloed maar blijkbaar wordt dit weer snel aangemaakt want er gaan hele vaten doorheen. Of je nu wordt gespiesd, of met een mes wordt gestoken, een aantal kogels die je raken, het maakt allemaal niet uit. Gewoon doorgaan.

Way to go. Het is echt een old school rape revenge movie en de update zit hem dan wel in de briljante regie en visuele vormgeving van Coralie Fargeat. Verder is dit dus old school wat betekent dat sommige old school verhaallijnen nog niet gedateerd zijn

Alles is prima aan deze productie: de regie, de fotografie, het verhaal met haar twists, de acteurs en de muziek (bij momenten wordt gerefereerd aan de eighties met typische synths wat een passende cheesy ondertoon brengt al blijft het zeer gedoseerd). Het is allemaal op een leuke entertainende manier flink over the top. En in dit genre moet dat zeker kunnen.

Echt een klasse film. Simpel doch doeltreffend, stijlvol, maar bovenal vanuit een passie om cinema te maken. Er zit achter elke scene een idee, plus het is ook nog eens heel goed uitgewerkt.

Dit was één van de beste wraakfilms die ik heb gezien. En sowieso één van de bloederigste. Een mens kan blijkbaar heel veel bloed verliezen en toch overeind blijven . Ik vond de camerashots ook erg fraai. Er werd goed gebruikt gemaakt van de omgeving. Het kleurgebruik. Tof filmpje.