Revenge (2017)

Toffe poster.....wraakfilms hou ik van dus ik ga zeker kijken.

Franse versie van I Spit On Your Grave? Count me in

Sexy Matilda Lutz neemt wraak in trailer 'Revenge' | Filmtotaal filmnieuws

Dit lijkt me best wel de moeite waard. Zoveel echt klassieke wraakfilms zijn er tegenwoordig niet meer.

Visueel zeer cool, maar ook te lang en (ironisch genoeg) met een teleurstellende revenge. De scène met het glas in de voet neem ik wel mee naar huis!

Ziet er nog wel ok uit.

"Here comes trouble."

Coralie Fargeat levert een eigenaardig debuut af.

'Revenge' valt in de categorie 'rape and revenge', waarbij ik voornamelijk moet denken aan een 'I Spit on Your Grave'. Deze film is alleen overgoten - doordrenkt zelfs - met een gestileerd sausje. De basis blijft wel hetzelfde; een vrouw wordt verkracht en als een soort feniks herrijst ze uit haar as om wraak te kunnen nemen.

Het eerste wat gelijk opvalt, is het visuele aspect. Vanaf de eerste shot wordt er gespeeld met de kleuren en de imponerende cameravoering. Hierdoor komt de broeierige sfeer van de woestijn goed naar voren. Door te focussen op het vrouwenlichaam en de brutaliteiten zinspeelt het geheel ook op de exploitatie, wat een soort van luxe variant op de grind house film creëert.

Qua verloop lijkt het wraakgedeelte enigszins in het water te vallen doordat er vrijwel niets bijzonders gebeurd. In plaats daarvan wil Fargeat je als kijker choqueren door met name grafische beelden te tonen van verwondingen en er zo lang mogelijk bij stil te staan. Dit zorgt voor lekker gruwelijke momenten. Gelukkig herpakt de film zich met een bloederig slot dat je nog wel even bij blijft.

Al met al een prima thriller die wel even op gang moet komen, maar desalniettemin kan vermaken. Ik had dit niet zo snel achter een vrouwelijke regisseur gezocht. Eens kijken waarmee Fargeat hierna komt.

3,0 Sterren.

Best een goede film. Alhoewel ik het heel moeilijk heb met de recuperatie van het gestel ivm met het slachtoffer

Ik denk dat deze film te veel pijn in de ogen doet als je "I spit on your grave" hebt gezien.

Ok..Als eerste wat een verschrikking en dat heb ik niet zo snel.Ik heb me geergerd van begin tot het eind.Ik hou echt wel van zulke films maar man man.Het enige leuke stukje was met die voet maar ook dat werd erg over de top.

Wat een lage score, echt ongelofelijk.

Heerlijk gestileerd wraak filmpje, met een 80's electronics sausje erover. Weet de spanning goed te combineren met audiovisuele heerlijkheid. Niet altijd even realistisch, maar dat doet niks af aan de film. Niet de eerste keer, dat de gekwelde heldin gezegend wordt met een goddelijke 'drive' en uithoudingsvermogen om het recht te laten zegevieren, in dit genre. Qua gore ook genoeg te versmaden. Een 'must' voor de (rape and) revenge liefhebbers.

Er is helemaal niks mis met Revenge, behalve dat we dit al in honderd andere films allemaal hebben gezien. Maar goed, zolang we er plezier mee beleven om een groep nare gasten afgemaakt te zien worden door het slachtoffer is dat helemaal niet erg. De film is ook vrij stijlvol, met mooi camerawerk en een aantal hele gave shots (bijvoorbeeld met de mieren). Ook met de broeierige zon krijgen we regelmatig mooie beelden te zien. Dat, samen met de rauwe en bloederige actie maakt de film ondanks de voorspelbaarheid gewoon erg de moeite waard. De film is ook redelijk leeg, buiten een appartement is het vooral de enorme Grand Canyon met alle natuur erbij wat je in beeld ziet. Goede keuze in mijn ogen. Net als de keuze voor Matilda Lutz die haar rol met overtuiging speelt. Mooie, sexy vrouw en als actrice prima te doen. Ze overleeft haar gruwelijke verwondingen misschien iets te gemakkelijk, maar daarna is ze wel lekker bad ass. Als je je niet stoort aan het feit dat je dit al tig keer in films hebt gezien, dan is het gewoon een aanradertje.

3,5*

Ben zeer benieuwd wat je er zo slecht aan vond, als je wel te porren bent voor wraakfilms. Echt apart dat je er dan een halve ster voor over hebt.

Zou me niets verbazen als de regisseur fan is van Refn's latere werkjes, overigens.

Bagger van de bovenste plank. En dat begint al met die griet die van de rots afgeduwd en gespietst wordt (zie trailer) en daarna gewoon haar wraak gaat nemen alsof ze slechts een schrammetje heeft opgelopen. Dit uiteraard absurd en zo gaat het de rest van de film door. Haar verschijning maakt nog iets goed hetgeen 1 punt voor de film oplevert.

mag toch echt niet vergeleken worden met "I spit on your grave"

duurt effe voordat er iets "spannends" begint.

zaten een paar stukjes in die de moeite waard waren.

Maar bv dat ze na haar val gewoon haar wraak gaat uitvoeren mwah.

had beter gemaakt kunnen worden.

waren nog wel meer ongelooflijk heden ,dat je maar moet denke allé tis maar een film.

maar kort samengevat echt maar een klein zesje waard.

daarom maar gewoon kijken-verstand op nul -en weer vergeten

Sterke thriller. Het verhaal is niet bijzonder, maar de uitwerking is prima. De opbouw is goed. De film begint ontspannend en Fargeat bouwt het langzaam op naar een nagelbijtende climax. Klein minpunt is dat het niet altijd even realistisch is, maar dat wordt teniet gedaan door de fraaie style van filmen en originele camera shots. De soundtrack is eveneens dik in orde. Het acteerwerk is verder okay. Uitstekende genre film voor niet al te tere zieltjes. 4.0

Ja dit was tof, heeft wel redelijk wat weg van Refn's werk. Visueel zag het er strak uit, mooie droge woestijngebieden met soms erg bloederige scènes tussendoor. Wel een film die je niet te serieus moet nemen.

Best een tegenvaller eigenlijk. Heb hem alleen maar afgekeken omdat ik op het moment niks anders bij de hand had.

Op zich wel vermakelijk, maar de film word onnodig lang uitgerekt, en de gebeurde dingen zijn meer dan eens te ongeloofwaardig. Heb heel wat betere wraakfilms gezien.

Gave genrefilm die het vooral van de visuele stijl en inventief gebruik van geluid/muziek moet hebben. Ook vanwege de setting deed het me soms denken aan The Bad Batch (2016). Het verhaal is vrij doorsnee, maar het is de uitwerking die telt. Ook de cast is prima. Vooral leuk om Kevin Janssens in een rol als deze te zien. Zoals hierboven al beschreven zit de film inderdaad vol met ongeloofwaardigheden, maar als je die met een korreltje zout kunt nemen is het prima vermaak.

“You’re not my type. That’s all.”

Heerlijke wraakfilm. Ik ben wel van een fan van dit soort films, en regisseur Coralie Fargeat (ongelooflijk dat dit haar eerste film is) heeft er ook een feest van gemaakt om naar te kijken. Stijlvol, hard, gruwelijk en bloederig, precies zoals ik dit soort films graag zie. Dat het allemaal onrealistisch is stoort geen moment, en het hoort ook bij het genre. Dit is het artistieke zusje van I Spit On Your Grave (zonder ellenlange verkrachtingsscene en heggenschaar), en audiovisueel is dit gewoon ruim anderhalf uur lang genieten geblazen.

Matilda Lutz is ook perfect gecast als naïeve jonge vrouw die transformeert tot een genadeloze wraakengel. Jen’s wraakmissie verloopt niet perfect en ze maakt gelukkig ook fouten. Ze is geen robot of zombie, en dat zorgt er uiteindelijk voor dat je nog meer met haar gaat meeleven. Kevin Janssens speelt ook een heerlijke klootzak, en het laatste gedeelte in het huis (schitterend gefilmd) smaakt dan ook extra zoet.

Heb ik ergens iets gemist als men zegt 'soms niet heel realistisch', ik bedoel iemand valt op een 10 cm dikke spies, blijft daar op hangen maar weet nog wel even een aansteker te pakken en zonder zelf ge-bbqed te worden de tak door te branden en dan ook nog precies achter haar rug.. En wat was dat met die schorpioen in een plastic zakje ofzo, die niet alleen hallucinerende krachten had maar ook mega helend want hoe lang zijn ze naar haar op jacht geweest? 3 dagen? maar geen schrammetje meer, nadat ze een complete boomstronk door haar lijf heeft getrokken, alleen een afdruk op haar buik van het bierblik dat in spiegelschrift had moeten staan, maar zelfs dat (overigens wel weer grappige) detail klopte niet.. En nou heb ik er geen ervaring mee, maar zag de eerste gewraakte er niet een béétje erg opgeblazen uit voor een lijk dat 1, 2, 3? dagen in het water heeft gelegen? Enige haha-moment was de huishoudfolie als instant wondenwonder, dat was grappig...En dan nog dat enorme kanon dat ze gebruikt, de eerste keer dat ze schiet ligt ze 3 straten verder op van de terugslag maar op het eind heeft ze op blote voeten in een poel van bloed volledige controle over het wapen: knap!

Ohja, dan hadden we ook nog de voet. Ze slaat de zaklantaarn met 4 mm glas er in (?) stuk en het glas valt op de grond bijna ónder een rotsblok, daar rent de bad guy langs en op intrigerende wijze trapt hij met zijn RECHTERvoet in het glas dat dus links van hem tegen een rots op de grond ligt.. Prima.. kán

Als je voet volledig open ligt, doet dat pijn, da's duidelijk en dan de rem van een auto intrappen om te kunnen starten, geen feest, maar hoezo is het starten zelf dan opeens zo moeilijk en waarom zou je niet je andere voet gebruiken om de rem in te trappen? Gas geven ging overigens wel prima met rechts (dat kan je niet je linker voet) en hoe die auto gemakshalve 5 meter voorbij haar tot een volledige stilstand kwam: shoot me! Een automaat blijft doorrijden zolang je niet remt, laatste keer dat ik er in zat..

PS: wanneer had ze eigenlijk tijd om haar haar van hoog blond naar diep brunette te verven?

Misschien heb ik het genre verkeerd ingeschat, was het in de living dead niet dat iemand op een rots valt en z'n schedel zelf weer dicht duwt en verder wandelt? Dat was iig nog humoristisch dit is alléén maar onmogelijk..

Om toch nog iets positiefs te zeggen, ja het camera- en kleurwerk was heel leuk, deed me een beetje denken aan Dusk till Dawn maar verder vond ik het in geen enkel genre ok, tenzij (en gezien de dikke 6 waardering op imdb moet het wel zoiets zijn) er een genre is dat ik nog niet kende en dit een toppertje in is, het genre 'aaneengeregen leuk gefilmde onzin met veel splatter' misschien?

Een aanrader voor als je knetterstoned en stom lazerus met een groep vrienden een whoohoo! film wilt!

Maak je er toch niet zo druk om. De film doelt er totaal niet op om realistisch over te komen.

Je moet dit natuurlijk niet al te serieus nemen maar voor een wraak film vond ik het helemaal zo slecht nog niet. Vrijwel vanaf het begin is het meteen een fijne wegkijk film. Ben in ieder geval aangenaam verrast door deze. En dat had ik eigenlijk helemaal niet verwacht, dus een prima meevaller.

Ach zo leuk.

Op zich een genrefilmpje dat zich braaf schikt naar de clichés van het rape/revenge gebeuren. Maar wie verwacht dat de film het daarbij houdt, die gaat een vervelender avond tegemoet. Want Fargeat heeft vooral veel lol met haar film.

Wanneer geloofwaardigheid in de weg gaat staan van de fun die uit een film als deze gepuurd kan worden, gaat Fargeat resoluut voor het plezier. Met de bier-tattoo als hoogtepunt natuurlijk, maar zo zijn er nog wel een aantal scenes die nergens op slaan, maar wél erg cool zijn (die stronk in de fik steken bijvoorbeeld)

Audiovisueel ook ver bovengemiddeld, met dan aan een Belgische cinematograaf. Die doen het vaak toch erg goed in Franse films. Ietwat abstractere scenes en nog resten van 80s synth doen in het tweede deel wat aan Refn denken, maar de film weet toch vooral een eigen sfeer te creëren.

Geweldig mee geamuseerd, Fargeat is duidelijk een talent.

4.0* en een uitgebreide review

Vond persoonlijk de scene met de voet wel echt een hoogtepuntje. Sowieso ziet de gore er echt fantastisch uit. Naast Refn deed de stijl van de film me soms zelfs enigszins aan Cattet en Forzani denken (vooral aan hun laatste dan). Wellicht deels door de setting, maar ook dankzij het sterk accentueren van sommige details bij bepaalde scenes, zoals het shot van de mier of die kerel die z'n chocoladereep eet. Erg verrast door deze film in elk geval.

Zwaar gestileerde, in ieder opzicht dik aangezette wraakfilm, onderhoudend maar niet veel meer dan dat. Daar zijn script en personages toch wel wat te dun voor. Regisseuse Coralie Fargeat speelt wat met de verwachtingen en de cliché's van het genre, maar te weinig om echt te kunnen verrassen. Maar goed, hoofdrolspeelster Matilda Lutz gaat er helemaal voor en er zijn voldoende extreem bloederige momenten om de aandacht er bij te houden.

Ben het voor de eerste keer met je eens

“Even for your tiny little oyster brain, it shouldn’t be too difficult to understand.

So, I'll ask you again.

Did my height change since yesterday?”

Ik was al een tijdje “Revenge” aan het kijken en zat me de hele tijd al af te vragen waar ik die Richard in godsnaam van kende. Blijkt het verdoeme toch wel Kevin Janssens te zijn die hier al jaren schittert op de Belgische televisie in bekende Belgische TV series zoals “Vermist” en recent “Salamander”. Ik was toch eventjes van mijn melk om deze Belgische acteur te zien in een sadistische, Franstalige wraakfilm à la “I spit on your grave”. Dat is dan ook het eerste waar ik enthousiast over was. Maar om eerlijk te zijn vond ik de film redelijk bij de haren getrokken op bepaalde momenten (wat dan wel past bij dit type films).

Voor velen is een verkrachtings-wraak filmpje niet direct iets waar ze naar uitkijken. Persoonlijk vond ik “I spit on your grave” te walgelijk om naar te kijken en werd de verkrachtingsscène iets te realistisch uitgewerkt. In feite is deze laatste choquerende film op te splitsen in twee delen. Het wraakgedeelte is bijna equivalent in tijd als het vreselijke eerste deel. Op dat vlak vond ik “Revenge” draaglijker en is het vrouwonvriendelijk gedeelte beperkter in tijd. Het survival en wraakgedeelte neemt de grootste hap van de film voor zijn rekening. Maar dit deel zit zo volgestouwd met ongeloofwaardigheden en overdreven acties dat het nogal lachwekkend overkomt.

Ben je van mening dat door Quentin Tarantino gemaakte films zoals “Kill Bill” of “From dusk till dawn” een belachelijke hoeveelheid bloed op het scherm toverde ? Wel dan staat je toch een verassing te wachten. De hoofdpersonages beschikken over een indrukwekkende hoeveelheid liters bloed. Ik ben er zeker van dat medewerkers van een bloedbank in tranen uitbarsten bij het zien van al dat verspild levenssap. Vincent Castiglia zou er een mega-oeuvre mee bijeen schilderen. Het bloed vloeit dermate dat ik van mening was dat ze allen best wat teenslippers aandeden zodanig dat ze niet al glijdend hun nek zouden breken. Toegegeven, ik hou wel van films waar het er nogal bloederig aan toegaat. Maar dit was toch een beetje teveel van het goede.

En dat was niet het enige waar ik vol ongeloof naar keek. Op een bepaald moment leek het wel alsof ik gekatapulteerd was naar mijn jeugd en een episode van “Roadrunner” gepresenteerd kreeg, met Jen (Matilda Anna Ingrid Lutz) in de rol van de arme Wile E. Coyote die telkens weer het onderspit moest delven. Om het even wat deze tekenfilmfiguur ook te verduren kreeg (een kist dynamiet die in zijn handen ontplofte of een gigantische rotsblok die hem tot een dubbeltje plette), de dekselse coyote liep het volgend fragment weer ongeschonden rond. Zo ook Jen, die een voor mij onmogelijk te overleven val maakt. En de gruwelijke wonde, die voor de meeste slachtoffers fataal is, deert haar niet echt blijkbaar. Laat staan hoe ze dit pijnlijk euvel verhelpt. Maar deze, en andere, misselijk makende, bloederige scenes zorgen voor dat tikkeltje realisme.

In se is “Revenge” niet echt een film die alleen draait rond wraak nemen. Voor Jen is overleven en uit handen van de meedogenloze jagers blijven het belangrijkste. Dat deze macho's uiteindelijk aan het kortste eind trekken, ook wel vanwege hun overmoedigheid en het onderschatten van hun vrouwelijke tegenstander, is doordat Jen’s zelfverdedigingsinstinct in werking treed. Ik vond het ook fantastisch hoe de film mijn visie over Jen compleet transformeert. Van een wulps, schaars geklede en verleidelijk voortbewegend zelfbewuste jonge vrouw naar een gewond en hevig terug vechtende vrouwelijk Rambo-figuur met een killerinstinct om u tegen te zeggen. Van seks object naar een van zich afbijtende Lara Croft. Matilda Lutz, een voor mij totaal onbekende actrice, paste perfect in beide rollen.

Van wraakfilms moet je nu ook niet verwachten dat ze zijn volgepropt met intellectualistische dialogen en een magistrale verhaallijn. Het principe is doodsimpel. Een individu wordt op een bepaalde manier misbruikt. Weet aan zijn of haar belagers te ontsnappen. En neemt vervolgens op zo’n wreed mogelijke manier wraak. Het enige waar zo’n film zich mee kan onderscheiden vergeleken met gelijkaardige films, is de creativiteit en gorigheid die bij de wraakacties gebruikt wordt. “Revenge” heeft nog een bijkomende troef. En dat is de wijze waarop alles in beeld gebracht werd. De zinderend hete, goudkleurige, bruine woestijn dat in schril contrast staat met blitse kleuren. Het roze en blauwe raam in het weekendhuis. De lichtblauwe lederen jekker van Richard (Kevin Janssens) en rode sexy bikini van Jen. Maar vooral het rijkelijk vloeiend helrood bloed. En dit alles gebracht gebruikmakend van een subtiele montage van korte close-up fragmenten zoals een rottende appel, mieren die zich weg haasten voor druppelend bloed, het kauwen op een reep chocolade, de schaduw van rijdende jeeps en het urineren op een woestijninsect. Kortom, een lelijk verhaal verwerkt in een stilistische omkadering. In deze tijd van aanklachten tegen seksueel grensoverschrijdend gedrag zal “Revenge” wel voer zijn voor discussies. ’t Is te hopen dat de leden van de “Me Too” bewegingen niet deze praktijken gaan toepassen op hun belagers.

3.5*

Wat een heerlijke film.

Vernieuwend is het qua verhaal nergens, maar tegelijkertijd is deze film van debuterend regisseur Coralie Fargeat meer dan een standaard rape-revenge horrorthriller. Qua benaderingswijze is de film met zijn gendercomponent en male gaze omdraaien bijzonder actueel in dit jaar van Weinstein en #metoo. Toch voelt Revenge nergens als een preek, omdat de rollen en de blik die daarbij hoort, langzaam aan en steeds meer worden gekeerd. Fargeat heeft er geen enkele moeite mee ons fijntjes op de eigen blik te wijzen, en doet dat door Jen (Matilda Lutz) een fantastische karakterontwikkeling door te laten maken. Niet alleen fantastisch in de zin dat het heerlijk is om naar te kijken, maar ook dat realisme hier niet het hoogste doel is, wat tijdens de film meermaals blijkt.

Revenge ziet er erg goed uit. Het camerawerk van Robrecht Heyvaert (Black, D'ardennnen) is erg gestileerd en er is een fijne long take in de laatste akte. Kevin Janssens die hier de alpha male speelt, kennen we overigens ook nog uit D'ardennen. Toch bepaald geen slecht acteur, zonder die chin dimple zou je bijna niet denken dat dit dezelfde man is. Vergelijk zelf maar. Onderhond kaartte al aan dat de synth score wat aan Refn doet denken nu en dan, en dat had ik ook. Toch was het hier wat meer achtergrond dan bij NWR, en voelde het voor mij niet aan als jatwerk. Het past er bovendien goed bij.

Revenge is een van die films die het bij filmcritici beter lijkt te doen dan bij het publiek, met een metascore van 81 en RT versgehalte van 92%, terwijl hij op IMDb niet verder komt dan een 6.4 en op MM ternauwernood boven het zesje hangt, met een 3,06* op moment van schrijven. Wat mij betreft veel te laag, maar ik twijfel er niet aan dat Revenge via mond-tot-mond reclame toch zijn publiek zal vinden.

Veelbelovend debuut.

4*

Brutale film met echt gortige gore. Prachtig geschoten op een knappe locatie. Mooie shots en opzwepende techno beats bovenop spannende actie en dat alles met onze eigenste Kevin Janssens in een glansrol. Aanradertje dit.